Czy Parafia ma prawo odliczyć podatek VAT? sygn: ILPP2/443-1361/11-4/TW

UZASADNIENIE

W dniu 26 września 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją przedsięwzięcia polegające na zagospodarowaniu terenu wokół Parafii.

Pismem z dnia 10 listopada 2011 r. (data wpływu 14 listopada 2011 r.) uzupełniono przedmiotowy wniosek w zakresie przedstawionego stanu faktycznego, pytania oraz własnego stanowiska.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 15 lutego 2011 r. została podpisana przez Wnioskodawcę (dalej również Parafię) umowa o dofinansowanie inwestycji zabytkowego kościoła w ramach Działania ?Odnowa i rozwój wsi? objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013.

Przedsięwzięcie polega na zagospodarowaniu terenu wokół Parafii poprzez utwardzenie nawierzchni, przygotowanie terenu pod oświetlenie, wybudowanie podjazdu dla osób niepełnosprawnych.

Zainteresowany nie jest podatnikiem podatku VAT, a efekty niniejszego przedsięwzięcia nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Parafia ma prawo odliczyć podatek VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, jako jednostka organizacyjna kościoła jest on zwolniony z rozliczenia podatku VAT zgodnie z ustawą z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 29, poz. 154 ze zm.) - art. 55.

W związku z powyższym wszelkie wydatki poniesione w ramach projektu, w tym VAT, należy uznać za kwalifikowane.

Parafia jako jednostka organizacyjna kościoła nie ma prawa odliczyć podatku VAT, gdyż nie jest podatnikiem tego podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z kolei art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy określa, iż kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika, z tytułu nabycia towarów i usług (?).

Przepisy ustawy stanowią o prawie do odliczenia przez podatnika podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, a mianowicie wykorzystywania zakupów do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 4 ustawy, zgodnie z którym obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20 ustawy.

Zatem, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje tylko zarejestrowanym, czynnym podatnikom podatku od towarów i usług oraz jedynie w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tj. takimi, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku VAT. W dniu 15 lutego 2011 r. podpisał umowę o dofinansowanie inwestycji zabytkowego kościoła w ramach Działania ?Odnowa i rozwój wsi? objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013. Przedsięwzięcie polega na zagospodarowaniu terenu wokół Parafii poprzez utwardzenie nawierzchni, przygotowanie terenu pod oświetlenie, wybudowanie podjazdu dla osób niepełnosprawnych.

Zainteresowany wskazuje ponadto, iż efekty niniejszego przedsięwzięcia nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Wyjaśnić zatem należy, iż zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto, art. 88 ust. 4 ustawy wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów nie będących zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT.

W przedmiotowej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, gdyż Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku VAT, a nabyte towary i usługi nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Biorąc pod uwagę opis zawarty we wniosku oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że Wnioskodawca realizując przedsięwzięcie polegające na zagospodarowaniu terenu wokół Parafii, nie może odliczyć podatku VAT.

Dodatkowo zaznaczyć należy, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być ? zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej ? rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.