Podatek od towarów i usług w zakresie oznaczenia treści towarów ewidencjonowanych przy zastosowaniu (...)

UZASADNIENIE

W dniu 15 grudnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie oznaczenia treści towarów ewidencjonowanych przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi niewielki sklep spożywczo-monopolowy, jest podatnikiem podatku VAT, prowadzi książkę przychodów i rozchodów. Sklep zlokalizowany jest na bocznej ulicy w K, oddalony od śródmieścia. Sprzedaż dla osób fizycznych, Zainteresowany prowadzi poprzez kasę fiskalną. Wszystkie obowiązki dotyczące kas fiskalnych są dopełnione i zgodne z obowiązującymi przepisami. Serwis kasy prowadzony jest przez podmiot do tego uprawniony i udokumentowany.

Asortyment towarów w sklepie Wnioskodawcy, jest ograniczony przez niewielką powierzchnię i dostosowany do potrzeb lokalnej społeczności. Serwisant programując kasę, podzielił grupy towarowe, stosując ogólne opisy towarów, i tak na przykład:

PIWA (?)

ALKOHOLE (?)

WINA (?)

SŁODYCZE (?)

PIECZYWO (?)

PAPIEROSY (?)

HERBATY I KAWY (?)

NABIAŁ (?)

NAPOJE (?)

PRODUKTY OGÓLNOSPOŻYWCZE (?)

PRODUKTY INNE (?)

Każdy towar z danej grupy, jest przyporządkowany do ceny i odpowiedniej stawki VAT, co pozwala zidentyfikować przez nabywcę jego rodzaj i wielkość. Należy dodać, że w małym sklepie, jest inna specyfika sprzedaży, większość klientów, to są te same osoby, znane od lat sprzedawcy (Wnioskodawcy) w znacznej mierze kupują te same produkty i nie ma problemu z identyfikacją towaru, w przypadku ewentualnej reklamacji. Zainteresowany zaznaczył, że prowadzi w tym samym miejscu sklep od sierpnia 2000 r.

Wskazał ponadto, iż jak określił powyżej, niektóre z towarów opisywane są w sposób bardziej ogólny np. tzw. alkohole z górnej półki (whisky, koniaki, brandy, droższe wina) ? są one sprzedawane w niewielkich ilościach.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy zgodnie z obowiązującymi przepisami, Wnioskodawca ma obowiązek wpisywać w bazę danych kasy fiskalnej szczegółowe opisy towarów, np. chleb przenno-żytni 0,6 kg, chleb tostowy maślany (?) 500g, dżem (?) truskawkowy 200 g, parówki (?) 500g, serek wiejski (?) 180 g, woda gazowana (?) 1,51 ? czy błędem będzie wpisanie ogólnych opisów jak np. piwo (?), Whisky 0,7 1, serek wiejski, koncentrat pomidorowy, margaryna (?) itp.?

Zdaniem Wnioskodawcy, nazwy poszczególnych towarów i grup towarowych na paragonach, są określone prawidłowo, pozwalają zidentyfikować towar, a rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunków ich stosowania ? nie narzuca podatnikowi wpisanie szczegółowej nazwy towarów występujących w obrocie, a § 5 ww. rozporządzenia mówi, jakie dane powinien zawierać paragon fiskalny. Podatnik sam tak tworzy bazę towarową, aby na jej podstawie, w połączeniu z ceną, można było określić jaki towar został zakupiony.

W ocenie Zainteresowanego, ustawodawca zawarł w rozporządzeniu ogólne zasady, aby można je było zastosować do indywidualnych potrzeb podatnika, to jest małych sklepów, gdzie ilość towarów i klientów jest niewielka, co ma zastosowanie w jego przypadku, w przeciwieństwie do sklepów wielkopowierzchniowych, gdzie towarów jest bez porównania więcej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (?).

Obowiązek stosowania kasy rejestrującej w celu ewidencjonowania sprzedaży towarów lub usług wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy. W ust. 1 powołanego artykułu postanowiono, iż podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, iż obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Przez sprzedaż rozumie się, zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Według § 7 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338 ze zm.), podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2, są obowiązani spełniać następujące warunki przy prowadzeniu ewidencji przy zastosowaniu kas: dokonywać ewidencji każdej sprzedaży oraz wydruku paragonu fiskalnego lub faktury VAT z każdej sprzedaży, jak również wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy.

Stosownie do art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy.

Wyżej powołany przepis art. 111 ust. 3a pkt 1 wprowadzony został do ustawy o podatku od towarów i usług za pomocą przepisu art. 1 pkt 25 lit. a ustawy z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy ? Prawo o miarach (Dz. U. Nr 64, poz. 332). Zgodnie z art. 11 pkt 1 tej ustawy, ustawa wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 2011 r., z wyjątkiem art. 1 pkt 25, art. 2 i 9, które wchodzą w życie z dniem 1 września 2011 r.

Według art. 9 ust. 7 ww. ustawy, dotychczasowe przepisy wykonawcze, wydane na podstawie art. 111 ust. 9 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 111 ust. 7a i 9 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez 24 miesiące od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Przez paragon fiskalny rozumie się wydrukowany dla nabywcy przez kasę w momencie sprzedaży dokument fiskalny o dokonanej sprzedaży (§ 2 pkt 11 ww. rozporządzenia).

Zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 6 powołanego wyżej rozporządzenia, paragon fiskalny drukowany przez kasę musi zawierać następujące informacje:

1. imię i nazwisko lub nazwę podatnika, adres punktu sprzedaży, a dla sprzedaży prowadzonej w miejscach niestałych ? adres siedziby podatnika,
2. numer identyfikacji podatnika (NIP),
3. numer kolejny wydruku,
4. datę i czas (godzinę i minutę) sprzedaży,
5. nazwę towaru lub usługi i ewentualnie opis towaru lub usługi stanowiący rozwinięcie tej nazwy,
6. cenę jednostkową towaru lub usługi,
7. ilość i wartość sprzedaży,
8. wartość sprzedaży i kwoty podatku według poszczególnych stawek podatku,
9. wartość sprzedaży zwolnionej od podatku,
10. łączną kwotę podatku,
11. łączną kwotę należności,
12. kolejny numer paragonu fiskalnego,
13. kolejny numer kasy i oznaczenie kasjera ? przy więcej niż jednym stanowisku kasowym,
14. logo fiskalne, zgodnie z załącznikiem nr 2 do rozporządzenia, oraz numer unikatowy kasy,
15. oznaczenie waluty przynajmniej przy łącznej kwocie należności, o której mowa w lit. k, w której dokonywana jest rejestracja sprzedaży.
    
    

Ponadto w § 5 ust. 1 pkt 10 ww. rozporządzenia wskazano, iż paragon musi być czytelny i zawierać wszystkie dane, o których mowa w pkt 6, pozwalające nabywcy na sprawdzenie prawidłowości dokonanej transakcji (?).

Z przytoczonych przepisów wynika, jakie wymagania musi spełniać paragon fiskalny. Jednym z nich jest wymóg zawarcia na wydruku nazwy towaru lub usługi. Sprzedawca zobowiązany jest więc do wskazania nazwy towaru lub usługi tak, aby możliwe było przyporządkowanie temu towarowi lub usłudze odpowiedniej stawki podatku VAT.

Przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia ?nazwa towaru/usługi? oraz nie określają źródła stosowania tych nazw, jednakże przez nazwę towaru lub usługi należy rozumieć nazwę jednostkową ? tj. nazwę mającą tylko jeden desygnat.

Nazwa towaru ma spełniać cele, dla jakich podatnik został zobowiązany do ewidencjonowania obrotu. Sprzedawca jest zobowiązany opisać na paragonie każdy towar, podać jego nazwę, ale też, nie może być to nazwa bardzo ogólna. Umieszczona na paragonie fiskalnym nazwa towaru winna oznaczać określoną grupę asortymentową sprzedawanego towaru, tak aby do użytej nazwy towaru możliwe było przyporządkowanie odpowiedniej stawki podatkowej i by użyta nazwa była co do istoty zgodna z będącym przedmiotem obrotu towarem, a nadto by powiązanie tej nazwy z ceną pozwoliło na indywidualne określenie sprzedawanego towaru.

Sposób przyporządkowania stawki podatku do nazw towarów i usług określa sam podatnik uwzględniając asortyment sprzedawanych towarów i usług. Jednocześnie, im większy jest zakres towarów i usług w danej grupie, tym większy jest wymóg szczegółowego określenia nazwy towaru lub usługi w celu jej prawidłowej identyfikacji.

Jednocześnie należy podkreślić, iż stosownie do § 7 ust. 1 pkt 4 ww. rozporządzenia Ministra Finansów, podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani do dokonywania weryfikacji poprawności pracy kasy, ze szczególnym uwzględnieniem prawidłowego zaprogramowania nazw towarów i usług oraz właściwego ich przyporządkowania do stawek podatku oraz niezwłocznego zgłaszania prowadzącemu serwis kas każdej nieprawidłowości w jej pracy.

Zatem, to sprzedawca obowiązany jest dołożyć wszelkich starań aby nazwa towaru w jednoznaczny sposób definiowała sprzedawane towary i umożliwiała ich właściwe przyporządkowanie do stawek podatków.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzi niewielki sklep spożywczo-monopolowy, jest podatnikiem podatku VAT, prowadzi książkę przychodów i rozchodów. Sprzedaż dla osób fizycznych, Zainteresowany prowadzi poprzez kasę fiskalną. Wszystkie obowiązki dotyczące kas fiskalnych są dopełnione i zgodne z obowiązującymi przepisami. Serwis kasy prowadzony jest przez podmiot do tego uprawniony i udokumentowany.

Asortyment towarów w sklepie Wnioskodawcy, jest ograniczony przez niewielką powierzchnię i dostosowany do potrzeb lokalnej społeczności. Serwisant programując kasę, podzielił grupy towarowe, stosując ogólne opisy towarów, i tak na przykład:

PIWA (?)

ALKOHOLE (?)

WINA (?)

SŁODYCZE (?)

PIECZYWO (?)

PAPIEROSY (?)

HERBATY I KAWY (?)

NABIAŁ (?)

NAPOJE (?)

PRODUKTY OGÓLNOSPOŻYWCZE (?)

PRODUKTY INNE (?)

Zainteresowany wskazał, iż każdy towar z danej grupy, jest przyporządkowany do ceny i odpowiedniej stawki VAT, co pozwala zidentyfikować przez nabywcę jego rodzaj i wielkość. Wnioskodawca podkreślił, iż w małym sklepie, jest inna specyfika sprzedaży, większość klientów, to są te same osoby, znane od lat sprzedawcy (Wnioskodawcy) w znacznej mierze kupują te same produkty i nie ma problemu z identyfikacją towaru, w przypadku ewentualnej reklamacji.

Odnosząc treść przytoczonych przepisów do opisu sprawy wskazać należy, że jeżeli ww. nazwy ogólne w połączeniu z ich ceną identyfikują towary oferowane przez Wnioskodawcę oraz możliwe jest przyporządkowanie do nich odpowiednich stawek podatku od towarów i usług, to należy uznać, iż spełniają one wymogi § 5 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. i mogą być stosowane przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.