Czy dla prawidłowego ustalenia miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych wystarczające (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14h § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 13.09.2012 r. (data wpływu 14.09.2012 r.) uzupełnione pismem z dnia 17.12.2012 r. (data nadania 17.12.2012 r., data wpływu 20.12.2012 r.) na wezwanie z dnia 03.12.2012 r. Nr IPPB1/415-1162/12-2/MG (data nadania 04.12.2012 r., data odbioru 10.12.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie częstotliwości sporządzania spisu z natury - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14.09.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie częstotliwości sporządzania spisu z natury.

Z uwagi na braki formalne pismem z dnia z dnia 03.12.2012 r. Nr IPPB1/415-1162/12-2/MG, tut. organ podatkowy wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez doprecyzowanie stanu faktycznego. Pismem z dnia 17.12.2012 r. (data nadania 17.12.2012 r., data wpływu 20.12.2012 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Przedmiotem działalności firmy Wnioskodawcy jest tzw. ?mała architektura?. Firma Wnioskodawcy wykonuje i dostarcza do odbiorców oraz instaluje różne obiekty (elementy) stanowiące elementy zagospodarowania terenu w ramach architektury ogrodowej oraz użytkowej służące codziennej rekreacji i utrzymaniu porządku. Dla celów podatkowych prowadzona jest księga zgodnie z ustawą o rachunkowości. Na koniec każdego miesiąca w celu ustalenia zobowiązań podatkowych przy zachowaniu zasady współmierności poniesionych kosztów i uzyskanych przychodów sporządzany jest spis z natury materiałów bezpośrednich oraz niesprzedanych wyrobów gotowych i produkcji w toku.

Okresem sprawozdawczym jest rok kalendarzowy. Wnioskodawca opłaca miesięcznie zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych w formie podatku liniowego. W celu obliczenia zaliczek na podatek dochodowy dokonuje spisu z natury materiałów bezpośrednich, niesprzedanych wyrobów gotowych i produkcji w toku na ostatni dzień każdego miesiąca. Ustalona wartość spisu stanowi podstawę korekty kosztów uzyskania przychodów za dany okres obrachunkowy (miesiąc kalendarzowy).

Wnioskodawca w uzupełnieniu do wniosku wyjaśnił, iż art. 17 ust. pkt 4 ustawy o rachunkowości dopuszcza uproszczenie w zakresie ewidencji zapasów zezwalające na odpisywanie w koszty wartości materiałów i towarów (tzw. koszty bezpośrednie) na dzień ich zakupu z jednoczesnym ustaleniem stanu tych składników aktywów i jego wyceny oraz korekty kosztów o wartość tego stanu, nie później niż na dzień bilansowy. W związku z tym, Wnioskodawca zamierza od kolejnego roku podatkowego wybrać opisaną metodę i sporządzać spis z natury na koniec roku podatkowego. Wnioskodawca zaznaczył, iż prowadzone księgi rachunkowe pozwalają na prawidłowe ustalenie dochodu (straty) oraz podstawy opodatkowania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dla prawidłowego ustalenia miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych wystarczające będzie, aby spis z natury materiałów bezpośrednich oraz niesprzedanych wyrobów gotowych i produkcji w toku był sporządzany jednokrotnie na ostatni dzień roku podatkowego?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ustawa o rachunkowości dopuszcza stosowanie różnorakich uproszczeń o ile nie wpływają one na rzetelną i jasno przedstawianą sytuację majątkową i finansową oraz wynik finansowy jednostki gospodarczej. Jednym z nich jest zapisane w art. 17 ust. 2 pkt 4 ustawy o rachunkowości uproszczenie w zakresie ewidencji zapasów zezwalające na odpisywania w koszty wartości materiałów i towarów (tzw. koszty bezpośrednie) na dzień ich zakupu lub produktów gotowych w momencie ich wytworzenia, z jednoczesnym ustalaniem stanu tych składników aktywów i jego wyceny oraz korekty kosztów o wartość tego stanu, nie później niż na dzień bilansowy.

Z art. 24 ust, 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika natomiast zasada ustalania dochodu przez podatników zobowiązanych do sporządzania sprawozdań finansowych, zgodnie, z którą za dochód z działalności gospodarczej uważa się dochód wykazany na podstawie prawidłowo prowadzonych ksiąg rachunkowych, zmniejszony o dochody wolne od podatku i zwiększony o wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów, zaliczone uprzednio w ciężar kosztów uzyskania przychodów.

Z art. 24a ust. I wynika, że osoby fizyczne (a za taką jest uważany Wnioskodawca, jako podatnik) wykonujące działalność gospodarczą są obowiązane prowadzić księgi rachunkowe (zgodnie z odrębnymi przepisami), w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy.

Jednocześnie ustawodawca ustalił w art. 22 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, że koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody. Zatem z normy tej wynika, że wydatki poniesione w roku podatkowym, które nie przyniosły przychodu w roku podatkowym ich poniesienia muszą być przesunięte na kolejny rok podatkowy. Dokonuje się tego w drodze spisu z natury sporządzonego na koniec roku podatkowego. Ponieważ przedstawiona norma odnosi się do roku podatkowego, a nie do okresu rozliczeniowego zaliczek podatkowych nie ma podstaw do stosowania tej zasady w trakcie roku podatkowego. Sporządzenie spisu z natury na koniec roku i dokonanie korekty kosztów o wartość tego spisu umożliwia wyłączenie kosztów niezwiązanych z przychodami danego roku podatkowego i czyni zadość ustaleniom ustawodawcy.

Zastrzeżenia określone w ust. 5a i 5b art. 22 odnoszą się do wydatków poniesionych po roku podatkowym i z tego względu nie mają one zastosowania w omawianej sytuacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia, przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) nie regulują kwestii częstotliwości dokonywania remanentu przez podatników prowadzących księgi rachunkowe.

Odrębne przepisy, dotyczące prowadzenia ewidencji rachunkowej zawiera ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 ze zm.).

W myśl art. 24 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, u podatników, którzy prowadzą księgi rachunkowe, za dochód z działalności gospodarczej uważa się dochód wykazany na podstawie prawidłowo prowadzonych ksiąg, zmniejszony o dochody wolne od podatku i zwiększony o wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów, zaliczone uprzednio w ciężar kosztów uzyskania przychodów.

A zatem, o ile Wnioskodawca będzie prowadził księgi rachunkowe prawidłowo, tj. zgodnie z przepisami wskazanej powyżej ustawy o rachunkowości, to księgi te będą stanowiły podstawę dla ustalenia dochodu z prowadzonej działalności, przy czym dochód ten winien być zmniejszony o dochody wolne od podatku i zwiększony o wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów, zaliczone uprzednio w ciężar kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem, aby uznać wydatek za koszt uzyskania przychodów, muszą być spełnione następujące warunki:

• poniesiony wydatek musi mieć bezpośredni lub pośredni wpływ na powstanie przychodu, łub mieć na celu zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów,
  
• wydatek nie może znajdować się w katalogu kosztów określonych w art. 23 ust. 1 ustawy,
  
• wydatek jest prawidłowo udokumentowany.
  
  

Koszty materiałów, towarów i wyrobów gotowych stanowią koszty bezpośrednio związane z przychodami z prowadzonej działalności gospodarczej.

Podatkowe zasady potrącalności kosztów bezpośrednich w przypadku podatników prowadzących księgi rachunkowe ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych reguluje w art. 22 ust. 5 - 5b ww. ustawy.

W myśl art. 22 ust. 5 ww. ustawy, u podatników prowadzących księgi rachunkowe koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącane w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 5a i 5b.

Z kolei na podstawie art. 22 ust 5a cyt. ustawy, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:

1. sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzania takiego sprawozdania, albo
   
2. złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są obowiązani do sporządzania sprawozdania finansowego

- są potrącane w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.

Koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu, o którym mowa w ust. 5a pkt 1 albo pkt 2, są potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane jest zeznanie (art. 22 ust. 5b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Przytoczone przepisy nie stanowią zatem przeszkody dla stosowania metody księgowania kosztów opisanej we wniosku, jeżeli przy jej zastosowaniu nie zostaną naruszone uregulowane w tych przepisach zasady potrącałności kosztów bezpośrednich w roku podatkowym.

Reasumując, sporządzanie spisu z natury raz w roku i korygowanie kosztów o wartość niezużytych materiałów, niesprzedanych wyrobów gotowych i produkcji w toku na koniec roku podatkowego (kalendarzowego) jest wystarczające dla prawidłowego ustalania miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych. Podkreślić należy, że cytowany powyżej art. 24 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustanawia zasadę ustalania dochodu podatników, do których mają zastosowanie zasady rachunkowości w oparciu o prawidłowo prowadzone księgi rachunkowe. Zatem, dla prawidłowego i zgodnego z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustalenia dochodu do opodatkowania konieczne jest również prawidłowe, zgodne z przepisami ustawy o rachunkowości dokonywanie zapisów w księgach.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.