Czy zdarzenie opisane w zdarzeniu przyszłym jako Krok 5, w szczególności zawarcie umowy o świadczenie (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 24.05.2012 r. (data wpływu 25.05.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy o świadczenie w miejsce wykonania (wygaśnięcia dotychczasowego zobowiązania) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25.05.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy o świadczenie w miejsce wykonania (wygaśnięcia dotychczasowego zobowiązania).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

T. S.A. (dalej: ?Spółka? lub ?Wnioskodawca?) jest spółką kapitałową prawa polskiego. Spółka należy do międzynarodowej grupy medialnej I. (?Grupa I.?). Spółka jest członkiem spółdzielni założonej pod prawem holenderskim ? D... z siedzibą w Holandii. Na moment opisanego zdarzenia przyszłego:

• Spółka posiadać będzie 100% praw wynikających z uczestnictwa w spółdzielni (udziałów) w D.C. UA. bądź 100% udziałów w D. BV. (odpowiadająca formie prawnej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością) (dalej: odpowiednio - niezależnie od zmiany formy prawnej - ?D.? oraz ?Udziały?) z siedzibą w Holandii o ile nastąpi wcześniej planowane przekształcenie formy prawnej D. z C. na B.V.;
  

• D. posiadać będzie całość bądź część udziałów w spółce kapitałowej prawa polskiego I. N. Sp. z o.o. (operator platformy telewizji satelitarnej ?n?; dalej: ?I. N.?) bądź I. N. S.A o ile nastąpi wcześniej przekształcenie formy prawnej I. N. ze spółki z ograniczoną odpowiedzialnością na spółkę akcyjną;
  
  
  

Spółka może posiadać bezpośrednio mniej niż 50% udziałów (akcji) w I. N. (i udziały te nie będą dawać większości praw głosu)

Spółka ma zamiar wnieść Udziały w D. (będącego udziałowcem I. N.) do spółki C. S.A. (operator platformy telewizji satelitarnej ?C?) w zamian za jej akcje.

Z uwagi na istniejące na dzień podpisania pomiędzy Spółką I. N., C. i G... porozumienia o planowanym połączeniu platform telewizji satelitarnej, obostrzenia kontraktowe wynikające z wcześniej zawartych przez Spółkę zobowiązań (wobec jej wierzycieli), planowane połączenie zostanie dokonane w następstwie poniższych kroków:

Krok 1 - kapitał zakładowy C. zostanie warunkowo podwyższony w celu emisji warrantów subskrypcyjnych, które zostaną objęte przez Spółkę i będą ją uprawniać do objęcia nowo wyemitowanych akcji C. (w zamian za wkład niepieniężny w postaci Udziałów).

Krok 2 - Spółka sprzeda na warunkach rynkowych posiadane Udziały w D. do P... (należącej do grupy I.; dalej: ?P.?), będącej rezydentem podatkowym w Holandii.

Krok 3 - Spółka w wykonaniu warrantów obejmie akcje emitowane w ramach warunkowego podwyższenia kapitału i zobowiąże się do ich pokrycia Udziałami w D.

Krok 4 ? P. działając w imieniu i na rzecz Spółki wniesie nabyte w Kroku 2 Udziały w D. do C. w związku z wykonaniem przez Spółkę praw z warrantów i objęciem nowo wyemitowanych akcji w podwyższonym kapitale zakładowym C. Jednocześnie zostanie zawarta umowa przekazu, na mocy której C. przyjmie świadczenie od P. w wykonaniu zobowiązania Spółki opisanego w Kroku 3.

Krok 5 - (jednocześnie z Krokiem 4) - Spółka i P. zawrą umowę, na mocy której strony uznają, że zobowiązanie P. do zapłaty ceny za nabyte udziały w D. (Krok 2) zostało uregulowane poprzez wniesienie udziałów w D. do C. (Krok 4). Podstawą prawną dla tej umowy będzie instytucja ?datio in solutum? (świadczenie w miejsce wykonania) przewidziana w art. 453 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. nr 16 poz. 93 ze zm.; dalej: ?KC?) bądź regulowana prawem zagranicznym instytucja prawna o podobnym charakterze (tj. w istotnych aspektach prawnych - essontialia negotli - tożsama z datio in solutum). Wartość akcji C. będzie równa wartości zobowiązania P. wobec Spółki z tytułu ceny za nabyte udziały w D.

W wyniku przedstawionych powyżej kroków, C. zostanie wyłącznym udziałowcem D.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy zdarzenie opisane w zdarzeniu przyszłym jako Krok 5, w szczególności zawarcie umowy o świadczenie w miejsce wykonania (wygaśnięcie dotychczasowego zobowiązania poprzez wniesienie Udziałów w D. do C.) pomiędzy Spółką i P. nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, zdarzenie opisane w zdarzeniu przyszłym jako Krok 5, w szczególności zawarcie umowy o świadczenie w miejsce wykonania (wygaśnięcie dotychczasowego zobowiązania poprzez wniesienie Udziałów w D. do C.) pomiędzy Spółką i P. nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Uzasadnienie

Zgodnie z brzmieniem art. 1 ust. 1 pkt 1 Ustawy o PCC, podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają następujące czynności cywilnoprawne: umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych, umowy pożyczki, umowy darowizny - w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy, umowy dożywocia, umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat, ustanowienie hipoteki, ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności, umowy depozytu nieprawidłowego, umowy spółki.

Zgodnie z wypracowaną linią interpretacyjną posłużenie się przez ustawodawcę zwrotem ?podatkowi podlegają następujące czynności cywilnoprawne? oznacza, że w art. 1 ust. 1 Ustawy o PCC zostały enumeratywnie wskazane wszystkie czynności cywilnoprawne podlegające temu podatkowi. Tym samym przepis ten tworzy katalog o zamkniętym charakterze, który nie może być w żaden sposób rozszerzany na inne czynności cywilnoprawne w nim niewymienione.

Zdaniem Spółki, celem ustawodawcy tworzącego powyższą normę prawną w takiej właśnie postaci było precyzyjne określenie zakresu czynności cywilnoprawnych nazwanych (a więc mających swoje definicje prawne w prawie polskim) podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Niewątpliwie wyklucza to możliwość stosowania przepisów ww. ustawy do czynności cywilnoprawnych, innych, niż wymienione w ustawie, stosując je przez analogię ze względu np. na podobieństwo skutków prawnych, które czynności te wywołują.

Powyższe stanowisko jest też podzielane przez organy podatkowe w wydawanych przez nie interpretacjach przepisów podatkowych. I tak przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, stwierdził, że: ?Z uwagi na posłużenie się przez ustawodawcę zwrotem ?podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne? należy stwierdzić, że w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych zostały enumeratywnie wskazane wszystkie czynności cywilnoprawne podlegające temu podatkowi.? (Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 18 stycznia 2008 r. sygn. ILPB2/415-249/07-2/MK). Natomiast Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu stwierdził: ?(...) Szczegółowe określenie zakresu przedmiotowego ma swoje określone konsekwencje. Ustawodawca, wprowadzając zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu, wyłączył od opodatkowania inne podobne, które nie zostały wyraźnie wskazane w przepisie. Oznacza to, że czynności niewymienione w ustawowym katalogu nie podlegają opodatkowaniu, nawet gdy wywołują skutki w sferze gospodarczej takie same bądź podobne do tych, które zostały w nim wyliczone.? (indywidualna interpretacja z dnia 20 stycznia 2009 r. znak ILPB2/436-112/08-2/MK).

Dodatkowo powyższe stanowisko zostało utrwalone przez linię interpretacyjną orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej: ?NSA?) (między innymi wyrok NSA w Katowicach z dnia 10 maja 1994 r. sygn. SA/Ka 1736/93, wyrok NSA w Katowicach z dnia 23 listopada 1998 r. sygn. I SA/Ka 389/97). Przykładowo w jednej ze swoich uchwał NSA wyraźnie stwierdził, iż: ?(...) Nie ulega zaś wątpliwości, że zawarty w wymienionej ustawie katalog czynności cywilnoprawnych podlegających opłacie ma charakter zamknięty. Wskazuje na to w szczególności wyraz ?następujące?, użyty w art. 1 ust. 1 pkt 1 tej ustawy. Opłacie skarbowej więc podlegają tylko te czynności cywilnoprawne, które zostały wymienione w tym przepisie, nie było natomiast zamiarem ustawodawcy objęcie opłatą innych czynności, nawet jeśli wywołują podobne skutki ekonomiczne.

? (Uchwała siedmiu sędziów NSA z dnia 9 września 1996 r. sygn. FPS 1/96, ONSA 1996). Zdaniem Spółki, pomimo tego iż przedmiotowe orzeczenia były wydane pod rządami nieobowiązującej już ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. 1989, Nr 4 poz. 23 ze zm.), która została zastąpiona przez Ustawę o PCC, to w zakresie dotyczącym samego charakteru katalogu czynności cywilnoprawnych podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, należy uznać tezy płynące z tego orzecznictwa za nadal wiążące.

Zatem, żeby ustalić czy ?świadczenie w miejsce wykonania? (datio in solutum) będzie podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych należy stwierdzić, czy ta czynność prawna mieści się w katalogu czynności prawnych, które zostały wyraźnie wskazane w art. 1 ust. 1 Ustawy o PCC.

W przedmiotowej sprawie w imieniu i na rachunek Spółki zostaną wniesione udziały w D. do C. jako forma rozliczenia zobowiązania (do zapłaty ceny przez P.) z tytułu nabycia Udziałów w D. przez P. Innymi słowy, opierając się na zasadzie swobody zawierania umów, strony zawrą umowę o świadczenie w miejsce wykonania, która odpowiadać będzie instytucji ?datio in solutum? przewidzianej w art. 453 KC. W celu wypełnienia zobowiązania przez P. do zapłaty ceny z tytułu nabycia Udziałów w D., P. dokona przeniesienia własności Udziałów w D., w imieniu i na rachunek Spółki, na pokrycie podwyższonego kapitału zakładowego C. W konsekwencji zobowiązanie P. wobec Spółki wygaśnie.

Przeniesienie własności udziałów w D. (czynność rozporządzająca) nie następuje jednak w wykonaniu umowy sprzedaży (zgodnie z definicją w art. 535 KC) ani innej umowy zawartej w katalogu czynności cywilnoprawnych w art. 1 ust. 1 Ustawy o PCC (np. umowy zamiany). Przeniesienie własności Udziałów w D. nastąpi bowiem w celu rozliczenia zobowiązania P. do zapłaty ceny z tytułu nabycia Udziałów w D. A zatem ma miejsce świadczenie w postaci przeniesienia własności udziałów w miejsce wykonania zobowiązania do zapłaty ceny.

Czynność wniesienia Udziałów w D. do C. jako forma rozliczenia zobowiązania z tytułu wcześniejszej sprzedaży udziałów, celem wykonania zobowiązania przez P. (dokonywana za zgodą wierzyciela - Spółki) mieści się w ramach tzw. świadczenia w miejsce wykonania: ?Jeżeli dłużnik w celu zwolnienia się z zobowiązania spełnia za zgodą wierzyciela inne świadczenie, zobowiązanie wygasa?. Jest to czynność zupełnie innego rodzaju aniżeli np. umowa sprzedaży bądź darowizny (które regulują inne przepisy KC, specyficzne określające elementy istotne tych umów). W przypadku bowiem dokonania datio in solutum nie dochodzi do zawarcia nowej umowy, określającej nowe zobowiązanie stron. W takim przypadku dochodzi jedynie do wykonania a tym samym wygaśnięcia zobowiązania, powstałego już uprzednio na mocy wcześniejszej umowy między stronami, przy czym wykonanie zobowiązania - za zgodą wierzyciela - następuje w innej formie, aniżeli strony się pierwotnie umówiły. Jest to zatem jedynie zmiana sposobu wykonania już wcześniej powstałego zobowiązania. Nie dochodzi do powstania nowych zobowiązań (np. zobowiązań w zakresie przeniesienia własności określonych rzeczy lub praw, bądź zapłaty umówionej ceny). Przeciwnie, na mocy datio in solutum dłużnik doprowadza do wygaśnięcia wcześniejszych zobowiązań.

Czynność ta - świadczenie w miejsce wykonania - nie została objęta zakresem przedmiotowym Ustawy o PCC, albowiem nie została wskazana w katalogu art. 1 ust. 1 tej ustawy. W konsekwencji czynność ta nie podlega PCC.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w szeregu interpretacji prawa podatkowego wydawanych przez organy podatkowe. Przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdził, iż: ?(...) jeżeli umowa wskazana we wniosku zawarta w celu zwolnienia przez wnioskodawcę ze zobowiązania do spłaty pożyczek istotnie będzie umową o charakterze ?datio in solutum? (świadczenie w miejsce wykonania), to jako nie wymieniona w art. 1 ust. 1 ww. ustawy, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych? (interpretacja indywidualna z dnia 14 stycznia 2010 znak IBPBII/1/436-281/09/MZ). Podobnie w:

• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 4 października 2010 r. znak IPPB2/436-282/10-4/MZ,
  

• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 4 października 2010 r. znak IPPB2/436-283/10-4/MZ,
  

• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 4 października 2010 r. znak IPPB2/436-284/10-4/AF,
  

• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 4 października 2010 r. znak IPPB2/436-285/10-4/AF,
  

• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 28 stycznia 2010 r. znak IPPB2/436-406/09-2/MZ,
  

• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 11 września 2009 r. znak ILPB2/436-104/09-5/MK,
  

• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 20 stycznia 2009 r. znak ILPB2/436-112/08-2/MK,
  

• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 28 lipca 2008 znak IPPB2/436 141/08-2/MZ oraz znak IPPB2/436-146/08-2/MZ,
  

• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 22 czerwca 2009 r. znak IBPB II/1/436-90/09/MZ.
  
  
  

Reasumując, zawarcie przez Spółkę z P. umowy o świadczenie w miejsce wykonania, nie stanowi żadnej z czynności prawnych, o których mowa w art. 1 ust. 1 Ustawy o PCC, a w związku z tym nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 09 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 ze zm.) podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

1. umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
2. umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
3. (uchylona),
4. umowy darowizny ? w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
5. umowy dożywocia,
6. umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności ? w części dotyczącej spłat lub dopłat,
7. (uchylona),
8. ustanowienie hipoteki,
9. ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
10. umowy depozytu nieprawidłowego,
11. umowy spółki;
    
    

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne ( art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Jednocześnie ustawowe wyliczenie zostało wzmocnione zasadą, zgodnie z którą o kwalifikacji określonej czynności prawnej, a w konsekwencji o jej podleganiu tym podatkiem decyduje jej treść (elementy przedmiotowo istotne), a nie nazwa. Tym samym, jeżeli strony zawierają umowę i układają stosunki w jej ramach w określony sposób to dla oceny, czy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, w związku z dokonaniem wskazanej w ustawie czynności, miarodajne będą rzeczywiste prawa i obowiązki stron tej umowy pozwalające na ich kwalifikacje pod względem prawnym.

Szczegółowe określenie zakresu przedmiotowego ma określone konsekwencje. Ustawodawca, wprowadzając w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych katalog czynności podlegających opodatkowaniu, wyłączył od opodatkowania inne podobne, które nie zostały wyraźnie wskazane w przepisie. Oznacza to, że czynności niewymienione w ustawowym katalogu nie podlegają opodatkowaniu nawet, gdy wywołują skutki w sferze gospodarczej takie same bądź podobne do tych, które zostały w nim wyliczone.

Instytucję przelewu (cesji) wierzytelności regulują przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Zgodnie z art. 509 § 1 Kodeksu cywilnego wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania.

Przelew wierzytelności jest swoistą konstrukcją prawną, przewidzianą w ogólnych zasadach zobowiązań prowadzącą do zmiany osoby wierzyciela podczas, gdy przedmiot zobowiązania pozostaje ten sam. Umowy cesji wierzytelności należą do czynności prawnych rozporządzających o skutkach zbliżonych do umowy przenoszącej własność. Dodać należy, że cesja nie ma formy samoistnej umowy, dlatego też dla jej realizacji musi być dokonana czynność cywilnoprawna, na podstawie której nastąpi przeniesienie wierzytelności.

Z treści art. 510 § 1 Kodeksu cywilnego wynika, że czynnością stanowiącą podstawę cesji może być umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inne umowy zobowiązujące do przeniesienia wierzytelności.

Taką umową może być umowa oparta na cywilnoprawnej konstrukcji świadczenia w miejsce wykonania (datio in solutum), uregulowana w art. 453 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z tym przepisem, jeżeli dłużnik w celu zwolnienia się z zobowiązania spełnia za zgodą wierzyciela inne świadczenie, zobowiązanie wygasa.

Celem datio in solutum jest zatem wygaśnięcie istniejących pomiędzy stronami zobowiązań poprzez spełnienie przez dłużnika świadczenia innego niż określone w treści pierwotnej umowy. Zobowiązanie wówczas wygasa tak, jakby wygasło przez zwykłe wykonanie (np. przez zapłatę uzgodnionej pierwotnie kwoty), przy czym konieczną przesłanką wygaśnięcia zobowiązania - poza umową stron - jest rzeczywiste dokonanie świadczenia przez dłużnika.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka i P. zawrą umowę, na mocy której strony uznają, że zobowiązanie P. do zapłaty ceny za nabyte udziały w D. (Krok 2) zostało uregulowane poprzez wniesienie udziałów w D. do C. (Krok 4). Podstawą prawną dla tej umowy będzie instytucja ?datio in solutum? (świadczenie w miejsce wykonania) przewidziana w art. 453 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. nr 16 poz. 93 ze zm.; dalej: ?KC?) bądź regulowana prawem zagranicznym instytucja prawna o podobnym charakterze (tj. w istotnych aspektach prawnych - essontialia negotii - tożsama z datio in solutum). Wartość akcji C. będzie równa wartości zobowiązania P. wobec Spółki z tytułu ceny za nabyte udziały w D.

Jak już wspomniano powyżej, katalog czynności cywilnoprawnych, ujęty w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych ma charakter zamknięty. Zatem czynności cywilnoprawne, które nie zostały w nim wymienione w sposób wyraźny, nie podlegają opodatkowaniu omawianym podatkiem.

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż przyjmując za Wnioskodawcą, że podstawą prawną zawarcia umowy opisanej w zdarzeniu przyszłym jako Krok 5, w szczególności zawarcie umowy o świadczenie w miejsce wykonania (wygaśnięcie dotychczasowego zobowiązania poprzez wniesienie Udziałów w D. do C.) pomiędzy Spółką i P., będzie ?datio in solutum? (świadczenie w miejsce wykonania) czynność przewidziana w art. 453 ustawy Kodeks cywilny bądź regulowana prawem zagranicznym instytucja prawna o podobnym charakterze (tj. w istotnych aspektach prawnych - essontialia negotli - tożsama z datio in solutum), to jako czynność nie wymieniona w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, nie będzie podlegać opodatkowaniu tym podatkiem.

Odnosząc się do argumentacji Wnioskodawcy opartej na treści wskazanych interpretacji oraz orzeczeń w uzasadnieniu własnego stanowiska, należy stwierdzić, iż interpretacje te i orzeczenia co do zasady wiążą w sprawie, w której zostały wydane i nie są źródłem prawa powszechnie obowiązującego. Tym samym nie stanowią podstawy prawnej przy wydawaniu interpretacji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.