PCC - w zakresie opodatkowania umowy pożyczki sygn: IPPB2/436-427/09-4/AF

UZASADNIENIE

W dniu 26.10.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy pożyczki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka (zwana dalej ?Spółką?) prowadzi działalność zmierzającą do przygotowania, organizacji i przeprowadzenia wspólnie z Spółką ?A? Mistrzostw Europy na terenie Polski. Spółka pragnie przy tym wyjaśnić, że 'A' nie jest wspólnikiem Spółki.

W związku z tym, że organizacja Finału Mistrzostw Europy wymaga dużego nakładu środków finansowych Spółka zawarła z ?A? umowę pożyczki (dalej zwaną ?Umową?). W Umowie ?A? zobowiązała się do przekazania Spółce pożyczki, Spółka natomiast zobowiązała się do zwrotu pożyczki na rzecz A.

W Umowie została wyraźnie wskazana kwota pożyczki, jaką ?A? jest zobowiązana przekazać Spółce. Zgodnie z Umową kwota pożyczki zostanie przekazana na żądanie Spółki jednorazowo lub w kilku częściach (w transzach). Żądanie przekazania pożyczki (w całości lub części) zgłaszane jest przez Spółkę poprzez przekazanie przez Spółkę do ?A? odpowiedniego dokumentu (tzw. requestu). Po otrzymaniu żądania Spółki o przekazanie pożyczki (lub jej transzy) A ma obowiązek przekazać wskazaną przez Spółkę kwotę w terminie 10 dni. W Umowie zaznaczono przy tym, że ?A? przed przekazaniem pożyczki lub jej części może poprosić Spółkę o informację na temat planowanego sposobu wydatkowania przekazywanej kwoty.

W Umowie wyraźnie zaznaczono, że dokument, w którym Spółka określa kwotę / transzę pożyczki (request) jest wyłącznie dokumentem o charakterze technicznym, na podstawie którego A przekazuje pożyczkę wskazaną w Umowie. Pożyczka przekazywana jest z rachunku bankowego ?A? (rachunek ten prowadzony jest przez bank z siedzibą w Szwajcarii) na rachunek bankowy Spółki (Spółka posiada rachunek w polskim banku).

Spółka pragnie podkreślić, że w Umowie wyraźnie zaznaczono że pożyczka nie ma charakteru pożyczki rewolwingowej. Innymi słowy Spółka nie będzie mogła korzystać z ustalonej w Umowie kwoty pożyczki wielokrotnie, tj. zaciągać i spłacać pożyczki w ramach ustalonej kwoty limitu. Określona w Umowie kwota jest bowiem kwotą pożyczki, a nie górnym limitem finansowania. W związku z tym, nie dojdzie do sytuacji, w której A przekazałaby Spółce - w ramach poszczególnych transzy - kwotę wyższą od kwoty pożyczki ustalonej w Umowie.

Z uwagi na kwestie organizacyjne Umowa została zawarta w Szwajcarii, gdzie siedzibę ma ?A?. Na terenie Szwajcarii Umowa została podpisana przez osoby upoważnione do reprezentowania ?A? oraz przez pełnomocnika Spółki, upoważnionego przez Zarząd Spółki do zawarcia Umowy. Fakt podpisania Umowy przez pełnomocnika Spółki został Potwierdzony przez notariusza szwajcarskiego.

W dniu zawierania Umowy środki finansowe będące przedmiotem pożyczki (kwota pożyczki) znajdowały się na rachunku bankowym A (w szwajcarskim banku). Po podpisaniu Umowy, na wniosek Spółki (request), A przekaże pożyczkę (jednorazowo lub w transzach) na rachunek Spółki Prowadzony przez polski bank.

Środki pochodzące z pożyczki Spółka będzie wydatkować przede wszystkim w Polsce, gdyż -jak była o tym mowa na wstępie - środki pochodzące z pożyczki będą przeznaczone na zorganizowanie na terenie Polski turnieju sportowego.

Pismem z dnia 05.01.2010 r. Nr IPPB2/436-427/09-2/AF (data nadania 05.01.2010 r., data doręczenia 07.01.2010 r.) wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania poprzez wskazanie daty zawarcia umowy pożyczki. Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie pismem z dnia 08.01.2010 r. (data nadania 11.01.2010 r., data wpływu 12.01.2010 r.) wskazując, iż umowa pożyczki pomiędzy Spółką a A została zawarta w dniu 10 września 2009 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w związku z zawarciem Umowy Spółka powinna uiścić podatek od czynności cywilnoprawnych...

Zdaniem Wnioskodawcy

Spółka uważa, że zawierana przez nią Umowa jest umową pożyczki, gdyż A zobowiązuje się do przekazania Spółce określonej ilości pieniędzy, Spółka natomiast zobowiązuje się w Umowie do zwrotu kwoty pożyczki na rzecz ?A?. Zgodnie z art. 720 § 1 Kodeksu cywilnego (dalej ?KC?) przez umowę pożyczki należy rozumieć umowę, w której dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Spółka uważa, że zawarcie Umowy z A. nie będzie związane z koniecznością uiszczenia w Polsce podatku od czynności cywilnoprawnych. Zgodnie bowiem z art. 1 ust. 4 Ustawy czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

   
   
   

Zdaniem Spółki pieniądze będące przedmiotem pożyczki należy uznać za ?rzeczy?, a nie za ?prawa majątkowe?. Takie stanowisko potwierdza np. wyrok NSA z dnia 8 czerwca 2006 r., sygn. II FSK 819/05. Zdaniem NSA ?w art. 720 KC. traktuje się pieniądze jako znaki pieniężne i rzeczy. Tak też ustawodawca w art. 1 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych zapewne potraktował pieniądze będące przedmiotem między innymi umowy pożyczki, o której mowa w art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b tej ustawy. W przepisie tym bowiem jest mowa ogólnie o rzeczach, jako przedmiocie czynności cywilnoprawnych wymienionych w art. 1 ust. 1 pkt 1 tej ustawy?. Podobne stanowisko wyraził WSA w Krakowie w wyroku z dnia 19 lutego 2008r., sygn. I SA/Kr 411/07.

W związku z powyższym, skoro w dniu zawierania Umowy środki pieniężne (przedmiot pożyczki) znajdowały się na zagranicznym rachunku bankowym A i Umowa została faktycznie zawarta na terenie Szwajcarii, to zawarcie Umowy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. W konsekwencji, Spółka nie ma obowiązku uiszczania podatku od czynności cywilnoprawnych w związku z zawarciem Umowy.

Takie stanowisko potwierdzają wyroki sądów i interpretacje organów podatkowych.

Stanowisko Spółki potwierdza między innymi interpretacja z dnia 13 stycznia 2009r., znak IPPB2/436-395/08-2/MZ, Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie. Zdaniem tego organu podatkowego skutki podatkowo - prawne w podatku od czynności cywilnoprawnych ustawodawca zróżnicował w zależności od miejsca, w którym znajduje się przedmiot tej czynności. Jeżeli zatem będące przedmiotem umowy pożyczki rzeczy (w tym pieniądze) znajdują się w chwili zawierania umowy poza granicami Polski, jak to ma miejsce w przedstawionym stanie faktycznym wówczas umowa taka nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, o ile którakolwiek z dwóch dodatkowych przesłanek wymienionych w art. 1 ust. 4 pkt 2 ustawy nie zostanie spełniona?. Podobne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 2 kwietnia 2009 r., znak IPPB2/436-5/09-4/MZ.

Identyczny pogląd wyraził Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 4 kwietnia 2009 r., znak IPPB2/436-24/09-2/MZ. Organ ten stwierdził, że zawarcie umowy pożyczki poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - w sytuacji, gdy pieniądze w chwili zawarcia umowy znajdują się za granicą - nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 4 pkt 2 ustawy.

Analogiczne stanowisko wyraził Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 5 sierpnia 2008 r., znak IPPB2/436-159/08-2/AS, uznając, że jeśli umowa pożyczki zostanie zawarta poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a w dniu jej zawarcia środki pieniężne będące przedmiotem pożyczki znajdować się będą także poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - na zagranicznym rachunku bankowym, to umowa nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W interpretacji indywidualnej z dnia 12 listopada 2008r., znak ITPB2/436-96/08/RS Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy uznał, że: ?jeśli w chwili zawarcia umowy pieniądze lub rzeczy znajdują się za granicą, aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych muszą być spełnione łącznie dwa warunki: czynność winna być dokonana w Polsce i pożyczkobiorca winien mieć miejsce zamieszkania (siedzibę) w Polsce. W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca planuje zawrzeć umowę pożyczki z Pożyczkodawcą mającym miejsce zamieszkania w Holandii. Umowa zostanie zawarta poza terytorium RP a środki pieniężne w chwili zawarcia umowy znajdować się będą na zagranicznym rachunku bankowym Pożyczkodawcy. W świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego i mających zastosowanie przepisów prawa uznać należy, że umowa pożyczki nie będzie podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych?.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 4 lutego 2009 r., znak IBPBII/1/436-18/08/MZ stwierdził, że jeśli umowa pożyczki zostanie zawarta poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, a środki pieniężne, które zostaną przekazane na konto wnioskodawcy (pożyczkobiorcy) stanowiące przedmiot umowy pożyczki będą pochodzić z rachunku bankowego pożyczkodawcy znajdującego się w banku z siedzibą w Wielkiej Brytanii (tj. pieniądze będą znajdowały się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej), to taka czynność nie będzie skutkowała obowiązkiem zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 1 czerwca 2009 r., znak ILPB2/436-41/2/AJ: ?umowa pożyczki będzie podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli w chwili zawarcia umowy jej przedmiot będzie znajdował się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa zostanie zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy (...)?.

?(...) pożyczka będzie również podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeśli przedmiot pożyczki w chwili jej zawarcia znajduje się za granicą oraz nabywca - pożyczkobiorca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W świetle przedstawionej przez Wnioskodawcę sytuacji żadna z ww. przesłanek nie wystąpiła, gdyż w chwili zawarcia umowy pożyczki przedmiot pożyczki znajdował się na terytorium Niemiec i umowa również została zawarta na terytorium tego państwa. Zatem opisana umowa, zgodnie z art. 1 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlega temu podatkowi?.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 14 lipca 2008 r., znak IPPB2/436-124/08-4/MZ stwierdził, że ?w przypadku gdy pieniądze wypłacane w ramach zawartej umowy pożyczki znajdują się w Szwajcarii i umowa pożyczki została dokonana w Szwajcarii, czynność zawarcia takiej umowy nie podlega obowiązkowi zapłaty PCC?.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 9 października 2008 r., znak IBPB2/436-127/08/MZ uznał, że ?w przypadku gdy przedmiotem pożyczki są rzeczy w tym pieniądze znajdujące się za granicą umowa pożyczki podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, o ile pożyczkobiorca ma siedzibę na terytorium Polski i umowę zawarto na terytorium Polski. Jeżeli zatem, tak jak w przedmiotowej sprawie, przedmiot pożyczki znajduje się za granicą pożyczkobiorca ma siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a umowę podpisano poza granicami kraju, to czynność ta w ogóle nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych?.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 14 grudnia 2007 r., znak ILPB2/415-157/07-4/AJ wyraził następujący pogląd: ?jeżeli w chwili zawarcia umowy pożyczki pieniądze lub inne rzeczy znajdowały się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - czynność podlega omawianemu podatkowi bez względu na to gdzie została zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy (art. 1 ust. 4 pkt 1 ww. ustawy). Jeśli natomiast w chwili zawarcia umowy pieniądze lub inne rzeczy znajdowały się za granicą, aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych muszą być spełnione łącznie dwa warunki: czynność winna być dokonana w Polsce i pożyczkobiorca winien mieć miejsce zamieszkania (siedzibę) w Polsce (art. 1 ust.4 pkt 2 ustawy). Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę wynika, że przedmiot umowy pożyczki w chwili jej zawarcia znajdował się za granicą i umowa została zawarta poza terytorium Polski. Zatem opisana czynność zgodnie z wyżej powołanym art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych?.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 3 października 2008 r., znak IPPB2/436-273/08-4/MZ: ?W świetle przedstawionych przez Spółkę sytuacji w dniu zawarcia umów pożyczek pieniądze będą znajdowały się za granicą i umowy zostaną zawarte za granicą tym samym opisana czynność nie będzie podlegała opodatkowaniu PCC, bowiem nie wystąpiła żadna z przesłanek zawartych w art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych?.

Z podobnym stanowiskiem można spotkać się w wielu innych interpretacjach podatkowych, przykładowo: Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 5 maja 2009 r., znak ITPB2/436-24/09/MK, Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 4 marca 2009 r., znak IPPB2/436-461/08-4/MZ, Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 5 lutego 2009 r., znak ITPB2/436-141/08/MK.

Identyczne stanowisko prezentowane jest przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w piśmie z dnia 2 lutego 2009 r., znak ILPB2/436-101/08/-2/AJ, Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 19 grudnia 2008 r., znak ILPB2/436-101/08-2/AJ, Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 27 listopada 2008 r., znak IPPB2/436-373/08-2/MZ, Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 26 listopada 2008 r., znak ILPB2/436-92/08-6/MK Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 17 października 2008 r., znak IPPB2/436-271/08-4/AF, Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 sierpnia 2008 r., znak IPPB2/436-176/08-2/MZ, Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 5 sierpnia 2008 r., znak IPPB2/436-161/08/MZ, Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 30 lipca 2008 r., znak IPPB2/436-154/08-2/AS, Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 19 maja 2008 r., znak IPPB2/436-53/08-5/MZ, Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 9 maja 2008 r., znak IPPB2/436-48/08-4/MZ.

Pogląd organów podatkowych podzielają też sądy administracyjne. Przykładowo WSA w Krakowie w wyroku z dnia 19 lutego 2008 r., sygn. I SA/Kr 411/07 orzekł, że w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, przez rzeczy, o których mowa w art. 1 ust. 4 pkt 2 należy rozumieć również pieniądze będące przedmiotem pożyczki. Z wyroku WSA w Krakowie wynika, że jeśli pożyczka jest udzielana ze środków znajdujących się za granicą i umowa zostanie zawarta za granicą wówczas umowa pożyczki nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Podobny pogląd zaprezentował WSA w Gliwicach w wyroku z dnia 11 grudnia 2007r., sygn. akt I SA/Gl 646/07.

Podsumowując, Spółka uważa, że skoro w dniu zawarcia Umowy przedmiot pożyczki znajdował się na zagranicznym rachunku bankowym (rachunku A), zaś Umowa została faktycznie zawarta na terenie Szwajcarii, nie doszło do powstania obowiązku podatkowego w Polsce. Spółka nie jest zatem zobowiązana do uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji oraz wyroków wskazać należy, iż rozstrzygnięcia w nich zawarte dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw, podatników w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Nie stanowią one materialnego prawa podatkowego i nie mają mocy powszechnie obowiązującej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistniałego zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Referencje

IBPBII/1/436-18/08/MZ, interpretacja indywidualna

ILPB2/436-101/08-2/AJ, interpretacja indywidualna

ILPB2/436-92/08-6/MK, interpretacja indywidualna

IPPB2/436-154/08-2/AS, interpretacja indywidualna

IPPB2/436-176/08-2/MZ, interpretacja indywidualna

IPPB2/436-271/08-4/AF, interpretacja indywidualna

IPPB2/436-373/08-2/MZ, interpretacja indywidualna

IPPB2/436-461/08-4/MZ, interpretacja indywidualna

IPPB2/436-48/08-4/MZ, interpretacja indywidualna

IPPB2/436-53/08-5/MZ, interpretacja indywidualna

ITPB2/436-24/09/MK, interpretacja indywidualna