W zakresie obowiązku odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy z tytułu emerytury/renty z USA.

UZASADNIENIE

W dniu 03.02.2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy z tytułu emerytury/renty z USA.

Z uwagi na braki formalne, pismem Nr IPPB4/415-100/11-2/MP z dnia 12.04.2011 r. (data nadania 12.04.2011 r.) tut. Organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez sprecyzowanie pytania Nr 1 oraz przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego w odniesieniu do sprecyzowanego pytania Nr 1. Do dnia wydania niniejszej interpretacji wniosek nie został uzupełniony. W związku z powyższym w zakresie pytania Nr 1 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca świadczy usługi pośrednictwa finansowego w zakresie przyjmowania wkładów pieniężnych płatnych na każde żądanie lub z nadejściem oznaczonego terminu oraz prowadzenia rachunków tych wkładów, ponadto czynności związane z prowadzeniem innych rachunków bankowych i pośrednictwa w dokonywaniu przekazów pieniężnych oraz rozliczeń w obrocie dewizowym.

Wnioskodawca otwiera i prowadzi rachunki bankowe klientów, którzy otrzymują świadczenia wypłacone z kont emerytalnych w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej. Jak dotychczas są to emerytury lub renty nie pochodzące z funduszy publicznych z tytułu pełnionych poprzednio przez klientów funkcji rządowych w Stanach Zjednoczonych.

Wnioskodawca przed postawieniem do dyspozycji klienta kwoty emerytury/renty zagranicznej przeprowadza niżej wymienione czynności w celu ustalenia zakresu opodatkowania wypłacanych kwot:

1. ustala status rezydencji podatkowej klienta,
2. ustala czy występuje obowiązek naliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych,
3. ustala kwotę dochodu stanowiącą podstawę naliczania zobowiązań publiczno-prawnych,
4. oblicza kwotę zobowiązań publiczno-prawnych, tj. kwotę należnego podatku dochodowego oraz składki na ubezpieczenie zdrowotne,
5. obciąża dochód stanowiący podstawę naliczania zobowiązań publiczno-prawnych zaliczką na podatek i/lub składki na ubezpieczenie zdrowotne,
6. uznaje rachunek klienta kwotą emerytury/renty po pomniejszeniu kwoty wpływu o należne zobowiązania publiczno-prawne.
   
   

W związku z wykonywaniem czynności opisanych powyżej, na podstawie dokumentów oraz informacji przedstawionych przez klienta, Wnioskodawca w pierwszej kolejności ustala miejsce zamieszkania osoby.

Przy ustaleniu dochodu, stanowiącego podstawę opodatkowania, Wnioskodawca może stosować następujące metody:

1. W przypadku, gdy klient przedłoży dokumenty z instytucji ze Stanów Zjednoczonych, która wypłaca świadczenie, z których wynika kwota podatku dochodowego pobranego w Stanach Zjednoczonych, Wnioskodawca wylicza kwotę dochodu brutto stanowiącego podstawę opodatkowania w następujący sposób: kwota świadczenia przekazanego przez instytucję ze Stanów Zjednoczonych jest powiększona o kwotę podatku pobranego w Stanach Zjednoczonych.
2. W przypadku, gdy klient nie przedłoży dokumentów z których wynika kwota podatku dochodowego pobranego w Stanach Zjednoczonych, Wnioskodawca wylicza kwotę dochodu brutto, stanowiącego podstawę opodatkowania, stosując wzór rekomendowany przez Ministerstwo Finansów w piśmie z dnia 31.01.1995 r. - PO 5/9-804-221/95:
   
   

emerytura netto (tj. kwota wpływu do Banku) x 100 = emerytura brutto
74,5

Tak ustalony dochód klienta z tytułu wypłaconej emerytury ze Stanów Zjednoczonych stanowi podstawę opodatkowania, jest to dochód brutto (przed opodatkowaniem). Następnie, zgodnie z art. 11a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawca dokonuje przewalutowania dochodu brutto z waluty wpływu, tj. z USD na walutę polską (PLN), stosując od 1 stycznia 2011 r. kurs średni NBP obowiązujący w dniu uznania rachunku klienta, tj. kurs z dnia poprzedniego.

Z kolei od dochodu brutto wyrażonego w PLN, Wnioskodawca stosując regulacje art. 27 oraz 27b ww. ustawy nalicza zobowiązanie publiczno-prawne.

W przypadku, gdy podatek pobrany w Stanach Zjednoczonych jest wyższy od podatku naliczonego w Polsce, Wnioskodawca pomniejsza kwotę emerytury, która wpłynęła na rzecz klienta tylko o składkę na ubezpieczenie zdrowotne w pełnej wysokości, tj. 9% dochodu brutto. Uznanie rachunku klienta następuje w kwocie, która stanowi różnicę pomiędzy kwotą wpływu (w USD) do Banku i kwotą składki na ubezpieczenie zdrowotne ustaloną w walucie wpływu.

Ponieważ stopa opodatkowania świadczeń emerytalnych w Stanach Zjednoczonych jest wyższa (25,5%) od stopy procentowej podatku z pierwszego przedziału skali podatkowej w Polsce, do czasu gdy dochód nie przekroczy górnej granicy pierwszego przedziału skali podatkowej, Bank obciąża emeryturę jedynie składką na ubezpieczenie zdrowotne w pełnej wysokości, tj. 9% dochodu brutto.

W praktyce naliczenie podatku dochodowego następuje w miesiącu następującym po miesiącu, w którym dochód z tytułu emerytury/renty amerykańskiej przekroczy górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej.

Podatek dochodowy ustalany jest w kwocie stanowiącej różnicę pomiędzy kwotą podatku obliczoną przy zastosowaniu stopy procentowej drugiego przedziału polskiej skali podatkowej oraz kwotą podatku w Stanach Zjednoczonych (stanowiącą 25,5% dochodu brutto). Uznanie rachunku klienta następuje w kwocie, która stanowi różnicę pomiędzy kwotą wpływu (w USD) do Banku i kwotą naliczonego podatku dochodowego ustaloną w walucie wpływu. Tak obliczony podatek dochodowy ulega obniżeniu o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, przy czym kwota składki o którą zmniejsza się podatek nie może przekroczyć 7,75 % podstawy wymiaru tej składki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1. Czy przedstawione metody ustalania podstawy opodatkowania w przypadku emerytur wypłacanych przez instytucje z USA osobom mającym miejsce zamieszkania w Polsce można uznać za prawidłowe...
2. Czy prawidłowe jest podejście w przypadku:
   1. gdy dochód podatnika uzyskany z tytułu emerytury/renty z USA na przestrzeni roku nie przekroczy limitu w I skali podatkowej polskiej, Wnioskodawca nie nalicza zaliczek na podatek dochodowy, w rezultacie czego nie odprowadza podatków na rachunek Urzędu Skarbowego,
   2. gdy dochód podatnika uzyskany z tytułu emerytury/renty z USA na przestrzeni roku przekroczy limit w I skali podatkowej polskiej, Wnioskodawca nalicza zaliczki na podatek dochodowy stanowiące różnicę pomiędzy podatkiem zapłaconym w USA a podatkiem należnym wg stawki dla II skali podatkowej w Polsce. Ponieważ, emerytury/renty ze Stanów Zjednoczonych obciążone są składką na ubezpieczenie zdrowotne, Wnioskodawca ustala wysokość składki na ubezpieczenie zdrowotne do wysokości ustalonego podatku i przekazuje ją do ZUS, co w rezultacie powoduje, że na rachunek Urzędu Skarbowego nie jest odprowadzany podatek dochodowy,
   
   

Przedmiot niniejszej interpretacji stanowi odpowiedź na pytanie Nr 2 w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wniosek w zakresie pytania Nr 1 zostanie rozpatrzony odrębnym rozstrzygnięciem.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 35 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawca jako płatnik jest zobowiązany do poboru miesięcznych zaliczek na poczet podatku dochodowego od wypłacanych emerytur i rent z zagranicy. Przy czym zaliczki te ustala się w sposób określony w art. 32 ww. ustawy, z uwzględnieniem postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zawartej z państwem z którego pochodzą te emerytury lub renty.

Bank otwierając rachunek bankowy na rzecz klienta, ustala w oparciu o art. 3 ust. 1 i 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czy klient podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce położenia źródła przychodów. W myśl art. 3 ust. 1a cyt. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Bank dokonując wypłaty świadczenia z tytułu emerytury lub renty ze Stanów Zjednoczonych stosuje regulacje wynikające z Umowy międzynarodowej, zawartej między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stenów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Waszyngtonie 8 października 1974 r.

Powyższa Umowa nie zawiera odrębnych regulacji dotyczących opodatkowania emerytur i rent. Wyjątek stanowią emerytury i renty, o których mowa w art. 19 ww. Umowy, wypłacane z funduszy publicznych z tytułu pełnienia uprzednio funkcji rządowych w Stanach Zjednoczonych, takie emerytury i renty podlegają opodatkowaniu wyłącznie w Stanach Zjednoczonych.

Zasady opodatkowania świadczeń emerytalno-rentowych wynikają z zapisów art. 5 ust. 1 Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, w myśl których osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie (czyli w Polsce), może być opodatkowana przez drugie Umawiające się Państwo z tytułu dochodu pochodzącego ze źródeł tego drugiego Umawiającego się Państwa.

Jednocześnie zgodnie z art. 5 ust. 3 ww. Umowy, Polska ma prawo opodatkować dochód z tytułu emerytury lub renty wypłacanej przez Stany Zjednoczone osobie mającej miejsce zamieszkania w Polsce.

Kwestię zwolnienia z podwójnego opodatkowania reguluje art. 20 Umowy, w którym określono, iż zgodnie z postanowieniami prawa polskiego, Polska zezwoli osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce na zaliczenie na poczet należnych w Polsce podatków odpowiednich kwot podatków, zapłaconych w Stanach Zjednoczonych (tzw. metoda proporcjonalnego zaliczenia). Wobec takiego zapisu należy przyjąć, iż podatnik uzyskujący emeryturę lub rentę ze Stanów Zjednoczonych będzie miał obowiązek opodatkować ten dochód w Polsce, jednak od podatku obliczonego zgodnie z polskimi przepisami podatkowymi ma prawo odliczyć podatek pobrany w Stanach Zjednoczonych. Według regulacji art. 27 ust. 9 i 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczenie to, nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w Stanach Zjednoczonych.

W konsekwencji, w związku z regulacją wynikającą z art. 35 ust. 3 ww. ustawy, Wnioskodawca wyliczając kwoty należnych zaliczek na podatek dochodowy od emerytur i rent ze Stanów Zjednoczonych, stosuje art. 20 Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, czyli z kwoty podatku ustalonego w Polsce dokonuje potrącenia podatku naliczonego zgodnie z przepisami obowiązującymi w Stanach Zjednoczonych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm. ), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylania się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu podpisana dnia 08 października 1974 r. (Dz. U. z 1976 r. Nr 31, poz. 178) nie zawiera odrębnego artykułu dotyczącego opodatkowania emerytur/rent. Oznacza to, iż dochód ten podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych, zgodnie z postanowieniami art. 5 umowy (?Ogólne zasady opodatkowania?).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ww. umowy osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie (w Polsce) może być opodatkowana przez drugie Umawiające się Państwo (w USA) z tytułu dochodu pochodzącego ze źródeł drugiego Umawiającego się Państwa (z USA) i tylko z tytułu takiego dochodu, zgodnie ze wszystkimi ograniczeniami zawartymi w niniejszej Umowie.

Przepis art. 5 ust. 2 cyt. umowy stanowi, iż postanowienia niniejszej Umowy nie będą w żaden sposób stwarzały ograniczenia wobec wyłączeń, zwolnień, zmniejszeń, zaliczeń lub innych przywilejów, przyznanych obecnie lub w przyszłości przez:

1. prawo jednego z Umawiających się Państw przy określeniu podatków pobieranych przez to Umawiające się Państwo lub
2. przez każdą inną umowę zawartą pomiędzy Umawiającymi się Państwami.
   
   

Stosownie do art. 5 ust. 3 umowy, bez względu na postanowienia niniejszej Umowy, z wyłączeniem ustępu 4, Umawiające się Państwo może opodatkować obywatela tego Umawiającego się Państwa lub osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Umawiającym się Państwie (zgodnie z zasadami artykułu 4), tak jakby niniejsza Umowa nie weszła w życie.

Z powyższych przepisów wynika, iż Polska ma prawo opodatkować dochód z tytułu emerytury/renty wypłacanego ze Stanów Zjednoczonych osobie mającej miejsce zamieszkania na terytorium Polski. Prawo to wynika z zapisu art. 5 ust. 3 umowy, zgodnie z którym państwu rezydencji przysługuje pełne prawo do opodatkowania dochodów, w tym m.in. emerytury/renty, osoby mającej na jego terytorium miejsce zamieszkania.

Należy podkreślić, iż dochód np. z emerytury/renty może być również opodatkowany w państwie, z którego jest wypłacany (w USA).

Podwójnemu opodatkowaniu w takiej sytuacji zapobiega metoda zawarta w art. 20 umowy (tzw. metoda proporcjonalnego zaliczenia).

W myśl art. 20 ust. 1 ww. umowy, zgodnie z postanowieniami prawa polskiego i z zachowaniem przewidzianych w nim ograniczeń (z uwzględnieniem dokonywanych zmian bez naruszenia podstawowych zasad) Polska zezwoli osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce na zaliczenie na poczet należnych w Polsce podatków odpowiednich kwot podatków, zapłaconych w Stanach Zjednoczonych.

Powyższe oznacza, iż podatnik uzyskujący emeryturę/rentę ze Stanów Zjednoczonych będzie miał obowiązek opodatkować ten dochód w Polsce, jednak od podatku obliczonego zgodnie z polskimi przepisami podatkowymi będzie mógł odliczyć podatek zapłacony w Stanach Zjednoczonych. W związku z tym, przy zastosowaniu tej metody nie powstanie obciążenie dochodu podwójnym opodatkowaniem.

W konsekwencji takiego zapisu powyższej umowy, w przypadku podatnika osiągającego dochody w Stanach Zjednoczonych, podlegające opodatkowaniu w Polsce, zastosowanie ma sposób (metoda) obliczenia podatku wskazana w przepisie art. 27 ust. 9 ustawy.

Zgodnie z art. 27 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli podatnik, mający miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, osiąga również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi o zastosowaniu metody określonej w ust. 8, lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody te łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w państwie obcym. Przepisy art. 11 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio.

W przypadku podatnika, mającego miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, uzyskującego wyłącznie dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które nie są zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zasady określone w ust. 9 stosuje się odpowiednio ( art. 27 ust. 9a ww. ustawy).

Stosownie do art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego, do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacania go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

W świetle powyższego przepisu obowiązek płatnika polega na wykonaniu trzech materialno-technicznych czynności: obliczeniu należnego od podatnika podatku, pobraniu obliczonego podatku z jego środków i wpłaceniu w wyznaczonym terminie do właściwego organu podatkowego.

Zgodnie z art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm. ), organy rentowe są obowiązane jako płatnicy pobierać zaliczki miesięczne od wypłacanych bezpośrednio przez te organy emerytur i rent, świadczeń przedemerytalnych i zasiłków przedemerytalnych, nauczycielskich świadczeń kompensacyjnych, zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego, rent strukturalnych oraz rent socjalnych.

Natomiast w myśl art. 34 ust. 7 ww. ustawy, organy rentowe są obowiązane, w terminie do końca lutego, po upływie roku podatkowego, sporządzić i przekazać roczne obliczenie podatku, według ustalonego wzoru, podatnikom uzyskującym dochód z emerytur i rent, rent strukturalnych, rent socjalnych, świadczeń przedemerytalnych, zasiłków przedemerytalnych i nauczycielskich świadczeń kompensacyjnych oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Na podstawie art. 35 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne, które dokonują wypłaty emerytur i rent z zagranicy, są - jako płatnicy - obowiązane do poboru miesięcznych zaliczek na podatek od wypłacanych przez nie emerytur i rent.

Powyższy przepis, jak również przepisy niżej cyt. będą miały zastosowanie do otrzymanych przez klientów Wnioskodawcy emerytur i rent.

W myśl art. 35 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, płatnik wypłacający emerytury i renty z zagranicy (bank) jest obowiązany stosować postanowienia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej z państwem, z którego pochodzą te emerytury i renty. Jeżeli zatem z umowy wynika, że dana emerytura (renta) powinna być w Polsce opodatkowana, płatnik pobierze zaliczki na podatek dochodowy.

Stosownie do art. 35 ust. 3a ustawy podatnik przy odbiorze emerytury lub renty, o której mowa w ust. 3, może wpłacić płatnikowi ustaloną zaliczkę w złotych. Wpłatę tę uznaje się za zaliczkę potrąconą przez płatnika.

Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w ust. 3-8, zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej w tym miesiącu przez płatnika ze środków podatnika (art. 35 ust. 9 ww. ustawy).

W świetle ww. przepisów płatnikiem zaliczek na podatek dochodowy są osoby prawne i ich jednostki organizacyjne, które dokonują wypłaty emerytur i rent z zagranicy. W tym przypadku dochodami, od których odprowadzane są zaliczki na podatek są wypłacane emerytury i renty zagraniczne.

Zatem bank jako płatnik jest zobowiązany do poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od dokonywanej wypłaty renty z USA zgodnie zasadami wskazanymi w art. 35 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy zauważyć, że zgodnie z umową o zapobieganiu podwójnemu opodatkowaniu, zawartą przez rządy Polski i USA, banki, wypłacające emerytury i renty przekazywane z USA, po przedstawieniu przez podatnika informacji z Administracji Ubezpieczeń Społecznych USA (Socjal Security Administration) powinny, stosownie do art. 35 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych potrącać z podatku ustalonego w Polsce podatek pobrany w USA.

Porównując stawki podatku obowiązujące w USA i Polsce, powyższe oznacza, iż od emerytur i rent przekazywanych z USA osobom zamieszkałym w Polsce nie należy potrącać zaliczek na podatek, jeżeli wysokość emerytur i rent w przeliczeniu na złote nie przekroczyła górnej granicy pierwszego przedziału skali podatkowej.

Określone wyżej zasady należy stosować do emerytur i rent otrzymywanych przez tych emerytów i rencistów, którzy przedstawią wspomniane pismo z Social Security Administration, informujące o obciążeniu emerytur i rent podatkiem w wysokości 25,5%.

Od emerytur i rent, odnośnie których osoby je otrzymujące nie przedstawią wspomnianego pisma, należy potrącać podatek w pełnej wysokości - tj. 18% lub 32%.

Reasumując, należy wskazać, iż w przypadku, gdy wysokość emerytur i rent w przeliczeniu na złote na przestrzeni roku nie przekroczy górnej granicy pierwszego przedziału skali podatkowej, Wnioskodawca nie ma obowiązku potrącać zaliczek na podatek dochodowy od emerytur i rent przekazywanych z USA osobom zamieszkałym w Polsce.

Natomiast w przypadku, gdy dochód podatnika, który przedstawi pismo informujące o obciążeniu emerytur i rent podatkiem w wysokości 25,5%, uzyskany z tytułu emerytury/renty z USA na przestrzeni roku przekroczy ww. limit, Wnioskodawca ma obowiązek potrącać zaliczki na podatek dochodowy stanowiące różnicę pomiędzy podatkiem zapłaconym w USA, a podatkiem należnym wg stawki dla lI skali podatkowej w Polsce.

Jeżeli składka na ubezpieczenia zdrowotne, jaką są obciążone przedmiotowe emerytury/renty jest większa od różnicy pomiędzy podatkiem zapłaconym w USA, a podatkiem należnym w Polsce, wówczas nie powstanie obowiązek odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy na rachunek właściwego Urzędu Skarbowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul.1-ego Maja 10, 09-402 Płock.