opodatkowanie kwoty pieniężnej wypłaconej pracownikowi z tytułu nienależnej nagrody jubileuszowej

UZASADNIENIE

W dniu 09.12.2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania kwoty pieniężnej wypłaconej pracownikowi z tytułu nienależnej nagrody jubileuszowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Od 1993 r. Wnioskodawca pracuje na Akademii w W. W maju 2008 r. wypłacono mu nagrodę jubileuszową, netto 8.519,81 zł (brutto 10.518,81 zł). Przychód wraz z pobranym przez płatnika podatkiem został ujęty w PIT-11 za rok 2008 i przeniesiony został przez Wnioskodawcę do PIT-36 za rok 2008. Wnioskodawca nadmienił, że oprócz przychodów z ww. firmy osiąga również dochody z działalności gospodarczej. W październiku 2009 roku okazało się, że wypłaconą nagrodę, powinna otrzymać inna osoba z firmy o tym samym nazwisku.

W październiku 2009 r. firma zwróciła się do Wnioskodawcy o zwrot niesłusznie wypłaconej mu kwoty brutto tzn.10.518,81 zł. Wnioskodawca podjął próbę negocjacji z firmą odnośnie sposobu zwrotu niesłusznie wypłaconej nagrody jubileuszowej, ponieważ zwrot kwoty brutto przekracza obecnie Jego możliwości finansowe. Ostatecznie Wnioskodawca podjął decyzję, że kwotę netto 8.519,81 zł wpłaci do kasy firmy w 2009 roku. Natomiast podatek zamierza zwrócić po rozliczeniu z Urzędem Skarbowym podatku dochodowego za rok 2009. Według Wnioskodawcy, zgodnie z ustawą o podatku dochodowym, zwrócone w 2009 roku nienależne wynagrodzenie pomniejszy Jego dochód w 2009 i zostanie ujęte przez pracodawcę w PIT-11 za rok 2009. W związku z tym Wnioskodawca będzie miał nadpłatę podatku dochodowego, co do końca pozwoli rozliczyć się z firmą.

Sytuacja jaka zaistniała w związku z pomyłką firmy miała dla Wnioskodawcy przykre konsekwencje. W związku z wypłaconą nagrodą w 2008 r. Wnioskodawca ?wpadł? w trzeci próg podatkowy i musiał dopłacić 2.851 zł podatku dochodowego za rok 2008.

W przypadku, gdyby Wnioskodawca tej nagrody nie otrzymał Jego przychód w 2008 byłby mniejszy o kwotę 10.518,81 zł, a dochód w 2008 r. o kwotę 8.519,81 zł. Dlatego też za rok 2008 dopłaciłby podatek tylko w kwocie 1.672 zł. Różnica między podatkiem, który zapłacił tzn. 2.851 zł, a podatkiem 1.672 zł, który zapłaciłby gdyby firma nie popełniła błędu wypłacając mu nagrodę jubileuszową wynosi 1.179 zł.

Pismem z dnia 25.01.2010 r. Nr IPPB4/415-819/09-2/MP wezwano Wnioskodawcę do uzupełnieniu braków formalnych wniosku. Wnioskodawca uzupełnił powyższe w terminie pismem z dnia 28.01.2010 r. (data nadania 28.01.2010 r., data wpływu 01.02.2010 r.)

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy kwota 8.519,81 zł, którą Wnioskodawca wpłacił do kasy Akademii w 2009 roku powinna być ujęta w PIT-11, wystawionym przez pracodawcę za 2009 rok, a co za tym idzie pomniejszy Jego dochód za rok 2009... Czy jest możliwość odzyskania przez Wnioskodawcę z Urzędu Skarbowego kwoty 1.179 zł, którą musiał zapłacić w związku z popełnionym przez pracodawcę błędem...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Firma rozliczając Wnioskodawcę za rok 2009 powinna w przekazanym PIT-11 ująć zwróconą kwotę netto nagrody jubileuszowej (pomniejszyć dochód za rok 2009). Według Wnioskodawcy umożliwi to odzyskanie z Urzędu Skarbowego podatku od zwróconej kwoty, a co za tym idzie podatek ten zostanie zwrócony do firmy. Wnioskodawca uważa również, że Urząd Skarbowy powinien zwrócić mu podatek dochodowy, który został przez Niego nadpłacony w 2008 r., w związku z zawyżeniem przez pracodawcę podstawy opodatkowania dochodu, o niesłusznie wypłaconą nagrodę jubileuszową, którą Wnioskodawca zwrócił w 2009 r.

Wnioskodawca wyjaśnił, że w 2008 r. dochód z tytułu nagrody jubileuszowej spowodował, że ?wpadł? w trzeci próg podatkowy. Natomiast w roku 2009 będzie w pierwszym progu podatkowym, ponieważ osiągnięte przez Niego dochody ze wszystkich źródeł są niższe niż pierwszy próg podatkowy.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Zgodnie z art. 11 ust.

1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14 ? 15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot ?w szczególności? oznacza, że wymienione kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym. Dochodem ze stosunku pracy jest też nagroda jubileuszowa.

Zgodnie z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej ?zakładami pracy?, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy ? wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Należy podkreślić, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 ze zm.) nie regulują wprost czy zwrot nienależnie pobranych świadczeń powinien być dokonany w kwocie brutto czy też w kwocie netto, jednakże precyzują w jaki sposób można odzyskać podatek w przypadku dokonania zwrotu nienależnie pobranego świadczenia w kwocie brutto.

W sytuacji dokonania w roku podatkowym zwrotu nienależnie pobieranych świadczeń w kwotach brutto, które uprzednio zwiększały dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, rozliczenie tego zwrotu następuje poprzez zastosowanie jednego z dwóch rozwiązań.

W przypadku, gdy zwrot nienależnie pobranego świadczenia dokona pracownik na rzecz pracodawcy w roku podatkowym, w którym nienależne świadczenie zostało pracownikowi wypłacone, płatnik, rozliczy dokonany zwrot stosownie do art. 41b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 41b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli podatnik dokonał zwrotu nienależnie pobranych świadczeń, które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu, przy ustalaniu wysokości podatku (zaliczki) płatnicy, o których mowa w art. 31, 33, 35 i 41, odejmują od dochodu kwotę dokonanych zwrotów, łącznie z pobranym podatkiem (zaliczką).

Zatem płatnik, któremu pracownik zwrócił na skutek różnych okoliczności kwotę przez niego wcześniej wypłaconą, obowiązany jest pomniejszać miesięczny dochód ustalany dla celów obliczenia zaliczki o dokonany przez podatnika zwrot począwszy od miesiąca, w którym on nastąpił. Jeżeli kwota dokonanego w tym miesiącu zwrotu przekracza dochód tego miesiąca, płatnik może o powstałą różnicę pomniejszyć dochód z miesiąca następnego, aż do pełnego pomniejszenia. Przy czym powyższe pomniejszenia mogą być stosowane przez płatnika wyłącznie w tym roku podatkowym, w którym podatnik dokonał zwrotu.

Fakt dokonania zwrotu należności nie wymaga od płatnika składania żadnych korekt deklaracji podatkowych za okres, w którym podatnik otrzymał należność, którą w późniejszym okresie zobowiązany był zwrócić. Rozliczenia dokonuje się w bieżących deklaracjach podatkowych. Wykazuje się w nich dochód oraz pobrane zaliczki na podatek ustalone z zastosowaniem art. 41b ww. ustawy, czyli z uwzględnieniem kwot dokonanych zwrotów nienależnie pobranych świadczeń, które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu.

Brak możliwości rozliczania przez płatnika kwoty zwrotów w latach następnych nie oznacza, iż powyższa kwota podatnikowi przepada. Oprócz procedury polegającej na odejmowaniu przez płatnika od dochodu kwoty zwróconej przez podatnika ustawodawca wprowadził procedury dokonywania takich odliczeń przez podatnika.

W sytuacji gdy zwrotu nienależnie pobranego świadczenia dokona pracownik po upływie roku podatkowego, w którym nienależne świadczenie otrzymał, płatnik nie rozliczy podatnikowi ww. zwrotu. W tym wypadku uprawnienie do rozliczenia świadczenia przysługuje samemu podatnikowi (na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy), który dokona tego poprzez odliczenie świadczenia od dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok podatkowy, w którym dokonał zwrotu nienależnie pobranego wynagrodzenia, na podstawie dowodu potwierdzającego wpłatę (przelew, przekaz), ewentualnie na podstawie wystawionego przez pracodawcę zaświadczenia.

Jak wynika z art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29 - 30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a - 4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2 lub art. 25, po odliczeniu kwot dokonanych w roku podatkowym zwrotów nienależnie pobranych świadczeń, które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu, w kwotach uwzględniających pobrany podatek dochodowy, jeżeli zwroty te nie zostały potrącone przez płatnika.

Stosownie zaś do art. 26 ust. 7h ww. ustawy kwota, o której mowa w ust. 1 pkt 5, przekraczająca kwotę dochodu, o którym mowa w ust. 1, może być odliczona od dochodu uzyskanego w najbliższych kolejno po sobie następujących 5 latach podatkowych.

Zatem w sytuacji, gdy płatnik nie dokonał ? na podstawie art. 41b ustawy ? potrącenia kwoty nienależnie pobranego świadczenia, a podatnik dokonał takiego zwrotu poprzez wpłatę dla płatnika z własnych środków ? wówczas podatnikowi będzie przysługiwało, wynikające z art. 26 ust. 1 pkt 5 tejże ustawy prawo do pomniejszenia dochodu przed opodatkowaniem o kwotę dokonanego na rzecz płatnika zwrotu nienależnie pobranego świadczenia na podstawie wystawionego przez płatnika potwierdzenia dokonania owego zwrotu.

Należy podkreślić, że zarówno art. 41b, jak i art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy sytuacji, w której zwracane przez podatnika nienależnie pobrane świadczenia uprzednio zwiększały dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, dlatego też zwrot ten dokonywany w kwocie brutto, tj. łącznie z pobranymi zaliczkami na podatek dochodowy ? gwarantuje odzyskanie przez podatnika kwoty tych zaliczek.

Jak wskazano we wniosku, w maju 2008 r. Wnioskodawca otrzymał nagrodę jubileuszową, w wysokości netto 8.519,81 zł (brutto 10.518,81 zł). Przychód wraz z pobranym przez płatnika podatkiem został ujęty w PIT-11 za rok 2008 i przeniesiony został przez Wnioskodawcę do PIT-36 za rok 2008. W listopadzie 2009 r. Akademia wykryła nieprawidłowość i zwróciła się do Wnioskodawcy z prośbą o zwrot nienależnego świadczenia. Wnioskodawca podjął decyzję, że w listopadzie 2009 r. zwróci niesłusznie otrzymane świadczenie w kwocie netto, czyli bez odprowadzonej wcześniej przez Akademię zaliczki na podatek dochodowy, a kwotę podatku zwróci pracodawcy, po otrzymaniu zwrotu nadpłaconego podatku z Urzędu Skarbowego.

Odnosząc przedstawione powyżej uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, iż dokonanie zwrotu nienależnego świadczenia przez Wnioskodawcę w 2009 r. w kwocie netto powoduje, że świadczeniobiorcy nie przysługuje prawo do obniżenia dochodu o dokonany zwrot nienależnie pobranego świadczenia i tym samym nie znajdą zastosowania powyżej cytowane przepisy art. 41b jak również art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy.

Ponadto należy wskazać, iż niezasadne jest stwierdzenie, że Urząd Skarbowy powinien zwrócić Wnioskodawcy podatek dochodowy, który został przez Niego nadpłacony w 2008 r., w związku z zawyżeniem przez pracodawcę podstawy opodatkowania dochodu, o niesłusznie wypłaconą nagrodę jubileuszową, ponieważ w złożonym zeznaniu podatkowym wykazano wszystkie uzyskane w 2008 roku dochody i od łącznej sumy tych dochodów obliczono (zgodnie z obowiązującą skalą podatkową) należny podatek oraz wpłacono różnicę pomiędzy podatkiem należnym a sumą zaliczek pobranych przez płatników.

W konsekwencji, nie zachodzą podstawy do zwrotu podatku dochodowego, bowiem dokonując rozliczenia za 2008 r. Wnioskodawca oparł się na informacjach o dochodach, które rzeczywiście uzyskał w 2008 r.

Ponadto firma rozliczając Wnioskodawcę za 2009 rok nie jest zobowiązana w przekazanym PIT-11 ująć zwróconą kwotę netto nagrody jubileuszowej. Jednak dla celów dowodowych zasadnym jest wystawienie pracownikowi zaświadczenia o kwocie dokonanego w 2009 r. zwrotu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego ? stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.