Prawo do odliczenia podatku naliczonego oparciu o proporcję.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 22 lipca 2011 r. (data wpływu 28 lipca 2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego oparciu o proporcję - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 maja 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w oparciu o proporcję.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest podmiotem działającym w oparciu o przepisy ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. Nr 124, poz. 1151, ze zm. - dalej jako ustawa o działalności ubezpieczeniowej?), prowadzącym działalność reasekuracyjną W ramach prowadzonej działalności, Spółka zawiera i wykonuje w szczególności umowy reasekuracji czynnej.

W odniesieniu do zawieranych umów reasekuracji czynnej, Spółka występuje w roli reasekuratora (cesjonariusza), przejmującego od zakładu ubezpieczeniowego, tj.

reasekurowanego (cedenta, dalej jako ?zakład ubezpieczeń?) uzgodnione przez strony ryzyko zajścia określonego zdarzenia ubezpieczeniowego. Innymi słowy, Wnioskodawca świadczy usługę reasekuracji czynnej (tj. usługę ubezpieczenia) na rzecz zakładu ubezpieczeniowego. Natomiast, z punktu widzenia zakładu ubezpieczeń przekazującego określone ryzyko do Wnioskodawcy jest dokonywana tzw. reasekuracja bierna.

Usługi reasekuracji czynnej świadczone przez Wnioskodawcę objęte są co do zasady, zwolnieniem od podatku VAT. Stąd, wykonując przedmiotowe czynności, w zdecydowanej większości przypadków, Wnioskodawca świadczy usługi zwolnione z VAT.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca dokonuje również operacji dotyczących pochodnych instrumentów finansowych oraz papierów wartościowych, które są nabywane w celu ich dalszej odsprzedaży celem uzyskania korzyści finansowych. Przychody uzyskiwane z tytułu powyższych transakcji (dalej jako ?obrót instrumentami finansowymi?) są zwolnione z opodatkowania VAT.

Wskazane powyżej czynności dokonywane są przez Spółkę zarówno na rzecz osób krajowych, tj. rezydentów w rozumieniu przepisów Prawa Dewizowego (dalej: ?rezydenci?) jak i osób zagranicznych, tj. nierezydentów w rozumieniu przepisów Prawa Dewizowego, w tym nierezydentów z krajów trzecich w rozumieniu ustawy o VAT (dalej określanych odpowiednio jako: ?nierezydenci z krajów UE? oraz ?nierezydenci z krajów trzecich?).

W przypadku transakcji objętych przedmiotowym zakresem zwolnienia z VAT (tj. świadczonych usług reasekuracji czynnej oraz obrotu instrumentami finansowymi) na rzecz rezydentów oraz nierezydentów z krajów UE, obrót z tego tytuł będzie traktowany jako obrót nieuprawniający Wnioskodawcę do odliczenia naliczonego podatku VAT. Natomiast, w przypadku świadczenia przedmiotowych usług na rzecz nierezydentów z krajów trzecich obrót z tego tytułu będzie traktowany jako obrót uprawniający Wnioskodawcę do odliczenia podatku naliczonego.

Jednocześnie, Wnioskodawca wykonuje czynności opodatkowane VAT, m.in.: usługi reklamy, usługi najmu powierzchni, opodatkowana odsprzedaż towarów i usług itp. Obrót z tytułu wykonywania tych czynności jest traktowany jako dający prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Dla celów sprawozdawczości finansowej, Spółka wyróżnia następujące trzy główne obszary działalności:

1. działalność akwizycyjną;
2. działalność lokacyjną
3. czynności ogólno - administracyjne.
   
   

Poniżej Spółka opisuje wskazane obszary działalności.

Ad. a) Działalność akwizycyjna

Działalność akwizycyjna dotyczy głównego przedmiotu działalności gospodarczej Spółki, tj. świadczenia usług reasekuracji czynnej. Dotyczy ona w szczególności pozyskiwania i obsługi klientów Wnioskodawcy nabywających te usługi (tj. zakładów ubezpieczeń). Przykładowe koszty związane z działalnością akwizycyjną będą obejmowały koszty ponoszone przez pracowników zajmujących się akwizycją umów reasekuracji czynnej oraz związane z bieżącą obsługą tych umów.

Ad. b) Działalność lokacyjna

Działalność lokacyjna Wnioskodawcy dysponuje środkami finansowymi, pochodzącymi głównie ze składek otrzymywanych z tytułu świadczonych usług reasekuracji czynnej. Zgromadzone środki finansowe są następnie przez Spółkę inwestowane zgodnie z obowiązującymi Spółkę przepisami prawa oraz przyjętymi przez Wnioskodawcę zasadami rachunkowości.

1. uzyskanie dodatkowych zysków (obrót instrumentami finansowymi) albo
   
2. ochronę zgromadzonego majątku przed utratą wartości w czasie na skutek czynników inflacyjnych.

Ad. c) Czynności ogólno - administracyjne

Czynności ogólno - administracyjne są związane z bieżącą obsługą Spółki i są wykonywane w celu zapewnienia prawidłowego, zgodnego z obowiązującymi przepisami prawa funkcjonowania Spółki. Dotyczą one w szczególności prac Zarządu Spółki, jak również związanych z likwidacją szkód, obsługą księgową i prawną Spółki oraz kontrolą wewnętrzną Wnioskodawcy. Ponadto, w tej kategorii mieszczą się czynności wykonywane w związku z reasekurowaniem umów reasekuracji czynnej w postaci zawieranych umów reasekuracji biernej.

W celu wykonywania wymienionych powyżej czynności opodatkowanych VAT lub zwolnionych z VAT, Spółka dokonuje zakupów określonych towarów i usług.

Na pierwszym etapie Spółka określa czy wydatek ten jest bezpośrednio związany z konkretnym rodzajem sprzedaży (tj. sprzedażą uprawniającą do odliczenia podatku VAT naliczonego bądź też sprzedażą nieuprawniającą do takiego odliczenia). Jest to tzw. alokacja bezpośrednia. W odniesieniu do zakupów:

1. mających związek wyłącznie ze sprzedażą niedającą prawa do odliczenia podatku naliczonego - podatek VAT naliczony nie będzie podlegał odliczeniu;
   
2. mających związek wyłącznie ze sprzedażą dającą prawo do odliczenia - podatek VAT naliczony będzie podlegał pełnemu odliczeniu na zasadach ogólnych.

Przykładowo, do (i) kategorii wydatków są zaliczane zakupy towarów i usług wykorzystywanych wyłącznie do świadczenia usług reasekuracji na rzecz rezydentów lub nierezydentów z innych krajów UE. Podatek VAT naliczony na takich zakupach nie będzie podlegał odliczeniu. Zdaniem Spółki będzie to dotyczyło np. podatku VAT naliczonego na zakupie usług marketingowych dotyczących zorganizowania konferencji lub spotkań z obecnymi lub potencjalnymi klientami Wnioskodawcy (zakładami ubezpieczeniowymi) z siedzibą w Polsce lub w Rumunii, w tym np. koszty związane z dojazdem organizatorów i uczestników na konferencję.

Do (i) kategorii wydatków są również zaliczane wydatki ponoszone na zakup usług wykorzystywanych do dokonywania transakcji dotyczących wyłącznie obrotu instrumentami finansowymi. Z uwagi na to, iż obrót instrumentami finansowymi będzie zwolniony z opodatkowania VAT, podatek VAT naliczony na takich wydatkach nie będzie podlegał odliczeniu.

W (ii) kategorii znajdą się wydatki ponoszone wyłącznie w związku ze świadczeniem usług reasekuracji na rzecz nierezydentów z krajów spoza UE. (np. zakup usług organizacji konferencji dla kontrahentów Spółki z Ukrainy lub w Rosji).

Do (ii) kategorii są zaliczane również inne wydatki poniesione wyłącznie w związku z wykonywaniem przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych VAT (m.in.: usług reklamy, usług najmu powierzchni, opodatkowanej odsprzedaży towarowi usług).

Podatek VAT naliczony na wydatkach zaliczanych do (ii) kategorii będzie podlegał pełnemu odliczeniu na zasadach ogólnych.

Na drugim etapie Spółka dokonuje przypisania pozostałych wydatków, tj. wydatków, których na etapie pierwszym nie można jednoznacznie przyporządkować do poszczególnych transakcji uprawniających do odliczenia lub niedających takiego prawa Wnioskodawcy do wydzielonych trzech głównych obszarów działalności, tj. działalności akwizycyjnej, działalności lokacyjnej oraz czynności ogólno-administracyjnych. Jest to tzw. alokacja pośrednia.

Następnie, Wnioskodawca dokonuje kwalifikacji każdego z trzech obszarów działalności jako:

• czynności dające prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT,
  
• czynności nieuprawniające do odliczenia naliczonego podatku VAT,
  
• czynności uprawniające do odliczenia podatku VAT naliczonego jedynie w części obliczonej za pomocą tzw. współczynnika struktury sprzedaży (dalej: ?WSS?), o którym mowa w art. 90 Ustawy o VAT.
  
  
  

W rezultacie powyższych działań podatek VAT naliczony na wydatkach zaalokowanych do poszczególnych rodzajów działalności jest odliczany według następujących zasad:

Koszty przyporządkowane do działalności akwizycyjnej

Zakupy dokonywane w celu wykonywania głównej działalności Wnioskodawcy dotyczą pozyskiwania i obsługi (tj. świadczenia usług reasekuracji) na rzecz różnych klientów - zarówno z krajów UE jak i spoza UE. Tym samym, zdaniem Spółki, dotyczą one jednocześnie czynności uprawniających, jak również nieuprawniających do odliczenia podatku VAT naliczonego.

W konsekwencji, podatek VAT naliczony na powyższych wydatkach będzie odliczany w części obliczonej za pomocą WSS.

Koszty przyporządkowane do działalności lokacyjnej

Podatek VAT naliczony na wydatkach przyporządkowanych do działalności inwestycyjnej (np. wydatkach na zakup usług zarządzania portfelem inwestycyjnym Spółki) będzie podlegał odliczeniu w części obliczonej za pomocą WSS.

Wydatki te dotyczą bowiem działalności całej Spółki i są ponoszone przede wszystkim w celu ochrony zgromadzonego majątku przed utratą wartości w czasie na skutek czynników inflacyjnych.

Koszty przyporządkowane do czynności ogólno ? administracyjnych

Podatek VAT naliczony na wydatkach przyporządkowanych do czynności ogólno - administracyjnych będzie podlegał odliczeniu w części obliczonej za pomocą WSS. Wydatki te nie mogą być jednoznacznie przyporządkowane do poszczególnych transakcji uprawniających do odliczenia podatku VAT naliczonego lub niedających takiego prawa. Odnoszą się one bowiem do funkcjonowania Spółki jako całości i są ponoszone m.in. z uwagi na konieczność spełnienia przez Wnioskodawcę określonych wymagań prawnych, a także prawidłowej organizacji prac.

Bez poniesienia tych wydatków, Spółka nie mogłaby prowadzić działalności gospodarczej w sposób efektywny i zgodny z prawem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1. Czy przedstawiony powyżej sposób ustalenia prawa Wnioskodawcy do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z dokonanych zakupów towarów i usług jest zgodny z art. 86 oraz art. 90 Ustawy o VAT?
   
   

3. STANOWISKO SPÓŁKI
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawiony w stanie faktycznym wniosku sposób ustalenia prawa Wnioskodawcy do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z dokonanych zakupów towarów i usług jest zgodny z art. 86 oraz art. 90 Ustawy o VAT.

Analiza przepisów

Zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawy o VAT (art. 86. ust. 1), podatnikowi VAT przysługuje prawo do odliczenia naliczonego podatku przy zakupach towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 Ustawy o VAT, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku, z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty należnego podatku, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot naliczonego podatku związanych z czynnościami; w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty należnego podatku.

Jednocześnie, ust. 2 powołanego przepisu stanowi, że jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę należnego podatku o taką część kwoty naliczonego podatku, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty należnego podatku.

Zgodnie z art. 90 ust. 3 Ustawy o VAT, wartość współczynnika sprzedaży należy ustalić jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Metodologia obliczania podatku VAT naliczonego przez Spółkę

W świetle powyższych regulacji, należy zauważyć, iż ustawodawca daje pierwszeństwo bezpośredniej alokacji nabywanych towarów i usług do czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty należnego podatku, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje. Tym samym, podatnik jest zobowiązany do dokonania, w pierwszej kolejności, takiej bezpośredniej alokacji, wykorzystując dostępne mu informacje i narzędzia. Dopiero w przypadku, gdy nie jest możliwe jednoznaczne przyporządkowanie ponoszonych wydatków do poszczególnych transakcji uprawniających do odliczenia lub niedających takiego prawa podatnik określa kwotę podatku VAT naliczonego w związku z takimi wydatkami w oparciu o WSS (tzw. alokacja pośrednia).

Jak wskazano w stanie faktycznym, w pierwszej kolejności Spółka określa czy wydatek ten jest bezpośredniego związany z konkretnym rodzajem sprzedaży (tj. sprzedażą uprawniającą do odliczenia podatku VAT naliczonego bądź też sprzedażą nieuprawniającą do takiego odliczenia. Jest to tzw. alokacja bezpośrednia. W odniesieniu do zakupów:

1. mających związek wyłącznie ze sprzedażą niedającą prawa do odliczenia podatku naliczonego - podatek VAT naliczony nie będzie podlegał odliczeniu;
   
2. mających związek wyłącznie ze sprzedażą dającą prawo do odliczenia - podatek VAT naliczony będzie podlegał pełnemu odliczeniu na zasadach ogólnych.

W kategorii (i) znajdują się przede wszystkim wydatki na nabycie towarów i usług, które są związane wyłącznie ze świadczeniem usług reasekuracji na rzecz klientów z Polski oraz innych krajów UE lub z obrotem instrumentami finansowymi. Z uwagi na to, iż powyższe transakcje są zwolnione z opodatkowania VAT nie uprawniają one Wnioskodawcę do odliczenia podatku VAT naliczonego.

W kategorii (ii) znajdują się przede wszystkim wydatki na nabycie towarów i usług wykorzystywanych do świadczenia usług reasekuracji wyłącznie na rzecz klientów spoza UE. Usługi reasekuracji są co do zasady, zwolnione z opodatkowania VAT. Niemniej jednak, na mocy art. 86 ust. 9 Ustawy o VAT uprawniają one do odliczenia podatku VAT naliczonego. Ponadto w tej kategorii znajdą się również inne wydatki poniesione wyłącznie w związku z wykonywaniem przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych VAT (m.in.: usług reklamy, usług najmu powierzchni, opodatkowanej odsprzedaży towarów i usług itp.).

Na drugim etapie Spółka dokonuje alokacji pośredniej, tj. przypisania pozostałych wydatków do wydzielonych trzech głównych obszarów działalności, tj. działalności akwizycyjnej, działalności lokacyjnej oraz czynności ogólno-administracyjnych. Jest to tzw. alokacja pośrednia.

Jak Spółka wskazała w stanie faktycznym, czynności wykonywane w ramach działalności akwizycyjnej, działalności lokacyjnej oraz czynności ogóino-administracyjne są klasyfikowane przez Spółkę jako czynności uprawniające do odliczenia podatku VAT naliczonego jedynie w części obliczonej za pomocą WSS (tj. czynności mieszane?).

Tym samym, do kategorii wydatków związanych z czynnościami mieszanymi będą zaliczane przyporządkowane do działalności akwizycyjnej wydatki na nabycie towarów i usług wykorzystywanych do świadczenia usług reasekuracji na rzecz różnych klientów (z UE i spoza UE). Koszty te odnoszą się bowiem jednocześnie do czynności uprawniających do odliczenia podatku VAT naliczonego (np. usługi reasekuracji świadczone na rzecz kontrahentów z Rosji), jak również do czynności niedających takiego prawa (np. usługi reasekuracyjne świadczone na rzecz polskich kontrahentów).

Ponadto, do tej kategorii należą również ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki zaliczane do kosztów przyporządkowane do działalności lokacyjnej (za wyjątkiem wydatków, które mogą zostać przypisane wyłącznie do transakcji obrotu instrumentami finansowymi), oraz koszty przyporządkowane do czynności ogólno-administracyjnych. Koszty te nie mogą zostać powiązane (alokacja bezpośrednia) jednoznacznie z konkretnymi czynnościami dającymi prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego lub niedającymi takiego prawa. Natomiast, biorąc pod uwagę ich wydatki te mają wyraźny i bezpośredni związek z całokształtem działalności gospodarczej Spółki (zarówno opodatkowanej VAT, jak i zwolnionej z VAT) w ocenie Wnioskodawcy nie powinno ulegać wątpliwości, że Spółce przysługuje prawo do odliczenia części podatku naliczonego w związku z powyższym zakupami, obliczonej według WSS.

Bez znaczenia pozostaje w tym zakresie fakt, że np. przychody uzyskane z tytułu lokowania posiadanego majątku pozostają poza zakresem opodatkowania VAT. Inwestowanie środków zgromadzonych przez Spółkę (pochodzących głównie ze składek reasekuracyjnych) jest bowiem dokonywane w celu zabezpieczenia majątku Wnioskodawcy przed utratą wartości w wyniku czynników inflacyjnych, tym samym jest związane z całokształtem działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę.

Ponadto, w zakresie prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z nabyciem towarów lub usług, które następnie wykorzystano do czynności niepodlegającej bezpośrednio opodatkowaniu VAT, lecz w istocie służącej również działalności opodatkowanej, prawidłowość stanowiska Spółki potwierdzają poniższe interpretacje polskich organów podatkowych:

• Postanowienie Naczelnika Pomorskiego Urzędu Skarbowego z dnia 23 grudnia 2005 r. nr PV/443-426/IV/2005/JW (PI/005-1861/05/P/09), zgodnie z którym ?nabyte towary są wykorzystywane bezpośrednio do wykonania czynności nieopodatkowanej (nieodpłatne przekazanie towarów), która to jednak czynność - jak wynika z treści złożonego wniosku - służy działalności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT wykonywanej przez Podatnika. Celem zakupu tych towarów jest wprawdzie ich nieodpłatne przekazanie kontrahentom (czynność niepodlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT), jednakże czynność ta jest nierozerwalnie związana z wykonywaniem przez Podatnika czynności opodatkowanych (wypromowanie i podtrzymanie pozycji Spółki, reklama prowadzonej działalności gospodarczej). Mając powyższe na uwadze tutejszy Organ podatkowy stwierdza zatem, iż odliczenie podatku naliczonego z tytułu nabycia przez Podatnika przedmiotowych towarów powinno nastąpić zgodnie z zasadami ogólnymi określonymi w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.?
  
• Postanowienie Naczelnika Pomorskiego Urzędu Skarbowego z marca 2006 r. nr PV/443- 534/IV/2005/JD (PI/443-403/06/P/03), w myśl którego ?podatnik może dokonać obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w przypadku, gdy nabycie towaru (usługi) zostało dokonane w celu jego wykorzystania przy sprzedaży opodatkowanej, do zrealizowania jednak której podatnik w ramach swego przedsiębiorstwa posługuje się czynnościami niepodlegającymi VAT (nieodpłatne przekazanie nakładów). Wynika z tego, że dla prawa obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy zakupie towaru (usługi) nie mają znaczenia niepodlegające opodatkowaniu czynności realizowane przez podatnika po jego nabyciu w ramach przedsiębiorstwa, jeżeli zmierzają one do wykorzystania przez podatnika tego towaru (usługi) w jego działalności opodatkowanej?.
  
• Interpretacja indywidualna z dnia 19 maja 2008 r. wydana w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu (sygn. ILPP2/443-175/08-2/EN), w myśl której dla określenia czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku wynikającego z wydatków poniesionych na obsługę transakcji nabycia akcji, niezwykle istotny jest charakter związku występującego między zakupami, a prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą. Związek ten może mieć charakter bezpośredni (np. zakup materiałów do wytworzenia produktu podlegającego odsprzedaży) lub pośredni (koszty ogólne). (...) Zainteresowany może obniżyć podatek należny o kwotę podatku naliczonego, w sytuacji, gdy występuje związek pomiędzy poniesionymi wydatkami, a wykonywanymi z tytułu prowadzonej działalności czynnościami opodatkowanymi - i taki związek w przedmiotowej sprawie ma miejsce oraz, co do zasady, gdy wydatek jest kosztem uzyskania przychodu.?
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie wskazać należy, iż w dniu 26 sierpnia 2011 r. opublikowany został tekst jednolity ustawy o podatku od towarów i usług - DZ. U. z 2001 r. Nr 177 poz. 1054.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.