Prawo do odliczenia od wydatków wykorzystywanych do działalności gospodarczej i na cele osobiste

17.9.2012

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 11.06.2012 r. (data wpływu 18.06.2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21.08.2012 r. na wezwanie tut. Organu z dnia 16.08.2012 r. (skutecznie doręczone w dniu 21.08.2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18.06.2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Wniosek uzupełnionym pismem z dnia 21.08.2012 r. na wezwanie tut. Organu z dnia 16.08.2012 r. (skutecznie doręczone w dniu 21.08.2012 r.)

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą o charakterze produkcyjno-usługowym. Podatek dochodowy rozlicza na zasadach ogólnych (podatkowa księga przychodów i rozchodów). Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Działalność, którą wykonuje jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Warsztat produkcyjny, w którym wykonywana jest działalność gospodarcza (produkcja otoków obuwniczych) znajduje się na posesji, na której umiejscowiony jest także budynek mieszkalny. Nieruchomość, na którą składają się: działka, budynek mieszkalny oraz warsztat (zakład produkcyjny) stanowi współwłasność Wnioskodawcy i żony. Warsztat zgodnie z przepisami prawa podatkowego jest wprowadzony do ewidencji środków trwałych w działalności gospodarczej.

W/w nieruchomość położona jest na terenie podmokłym, nieutwardzonym. Podczas opadów deszczu oraz kilka dni po nim, jak również podczas opadów śniegu i roztopów występuje problem z wjazdem na posesję samochodów ciężarowych. Jest to bardzo duże utrudnienie przede wszystkim w dostawach surowca do zakładu, które odbywają się samochodami o masie całkowitej powyżej 10 ton.

W związku z powtarzającymi się problemami w dostarczaniu surowca do produkcji, Wnioskodawca zmuszony był do utwardzenia podłoża na odcinku od bramy wjazdowej do warsztatu oraz części działki przed warsztatem. Wierzchnia warstwa została wykonana z kostki brukowej. Podbudowa została wykonana zgodnie ze standardami budowlanymi z uwzględnieniem ruchu pojazdów o masie całkowitej powyżej 10 ton oraz warunków gruntowo - wodnych.

Standardowo pod kostkę brukową wykonuje się podłoże z piasku wymieszanego z cementem o miąższości 15-20 cm, które przewiduje ruch pojazdów o masie całkowitej do 3,5 tony. Ze względu na dostawy surowca dla firmy samochodami o masie całkowitej powyżej 10 ton, taka podbudowa jest niewystarczająca i Wnioskodawca zmuszony był do wykonania mocniejszej, odpowiedniej podbudowy.

Zgodnie ze standardami budowlanymi i opinią wykonawcy podbudowa pod kostkę przy ruchu ciężkich pojazdów powinna składać się:

warstwa geowłókniny (w celu zapobieżenia przemieszywania gruntu z podbudową)
warstwa tłucznia o miąższości ok. 20 cm
warstwa betonu B-10 o miąższości ok. 20cm
warstwa piasku wymieszanego z cementem
kostka brukowa.

Zakład produkcyjny i dom mieszkalny znajdują się na jednej działce i posiadają wspólny wjazd/dojazd. W związku z powyższym Wnioskodawca ma kilka wątpliwości w rozliczeniu powyższej inwestycji.

Czy utwardzony teren stanowić będzie odrębny środek trwały podlegający amortyzacji, czy zwiększy wartość początkową warsztatu produkcyjnego.
W jakiej części odpisy amortyzacyjne będą stanowić koszt podatkowy?
W jakiej części będzie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupów związanych z budową tegoż utwardzenia?

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy utwardzony teren na odcinku od bramy wjazdowej do warsztatu produkcyjnego oraz części działki przed warsztatem stanowić będzie odrębny środek trwały podlegający amortyzacji, czy też zwiększy wartość początkową warsztatu (zakładu produkcyjnego)?
Czy do wyliczenia wartości odpisów amortyzacyjnych, które będą stanowiły koszt podatkowy można będzie przyjąć współczynnik wyliczony w sposób następujący: 50% wydatków poniesionych na zakup kostki brukowej, podbudowę piaskowo oraz robociznę plus 100% wydatków poniesionych na zakup tłucznia, betonu B-10 oraz geowłókniny podzielone przez wartość wszystkich wydatków poniesionych na utwardzenie terenu na odcinku od bramy wjazdowej do warsztatu oraz części działki przed warsztatem?
Czy będzie przysługiwało mi prawo do odliczenia podatku naliczonego w działalności gospodarczej od wydatków w następujący sposób:
- na zakup kostki brukowej, podbudowę piaskowo-cementową oraz robociznę - w 50%
- na zakup tłucznia, betonu B-10 oraz geowłókniny w 100%?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie dotyczące podatku od towarów i usług (pyt. nr 3). W zakresie pytań dotyczących podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, powołując się na art. 86 ust. 7b ustawy o podatku od towarów i usług, od ww. wydatków inwestycyjnych przysługiwać będzie prawo do odliczenia podatku naliczonego według udziału procentowego w jakim wytworzony środek trwały będzie wykorzystywany do celów działalności gospodarczej.

Mając na uwadze, że wjazd będzie wykorzystywany zarówno w prowadzonej działalności gospodarczej jak i prywatnie (wjazd wspólny dla warsztatu oraz budynku mieszkalnego) z zaznaczeniem jednak, iż wzmocniona podbudowa została wykonana wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, proporcja w jakiej przysługiwać będzie Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku naliczonego w działalności gospodarczej wynosić będzie:

50 % - w przypadku zakupów związanych z wykonaniem utwardzenia w postaci: kostka brukowa, podbudowa piaskowo-cementowa oraz robocizna,
100 % - w przypadku zakupu tłucznia, betonu B-10 i geowłókniny.

W świetle powyższego, Wnioskodawca prosi o potwierdzenie stanowiska w sprawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, o czym stanowi art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) powołanej ustawy.

Z treści powyższych przepisów wynika, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Oznacza to, iż można odliczyć w całości podatek naliczony, który związany jest z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ustawodawca stworzył podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że iż warsztat produkcyjny, w którym wykonywana jest działalność Wnioskodawcy, czynnego podatnika podatku od towarów i usług, znajduje się na posesji, na której umiejscowiony jest także budynek mieszkalny. Ww. nieruchomość położona jest na terenie podmokłym, nieutwardzonym. W związku z powtarzającymi się problemami w dostarczaniu surowca do produkcji, Wnioskodawca zmuszony był do utwardzenia podłoża na odcinku od bramy wjazdowej do warsztatu oraz części działki przed warsztatem. Utwardzenie zostało wykonane zgodnie ze standardami budowlanymi i opinią wykonawcy dla ruchu pojazdów ciężkich.

Z uwagi na fakt, iż zakład produkcyjny i dom mieszkalny znajdują się na jednej posesji i posiadają wspólny wjazd/dojazd, wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia, w jakiej części będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupów związanych z budową tego utwardzenia.

Zauważyć należy, że w myśl art. 86 ust. 7b ustawy, w przypadku nakładów ponoszonych na nabycie, w tym na nabycie praw wieczystego użytkowania gruntów, oraz wytworzenie nieruchomości, stanowiącej majątek przedsiębiorstwa danego podatnika, wykorzystywanej zarówno do celów prowadzonej przez tego podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, których nie da się w całości przypisać działalności gospodarczej, podatek naliczony oblicza się według udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość wykorzystywana jest do celów działalności gospodarczej. Przy czym przez wytworzenie nieruchomości, stosownie do art. 2 pkt 14a ustawy, rozumieć należy wybudowanie budynku, budowli lub ich części, lub ich ulepszenie w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym.

Powyższy przepis art. 86 ust. 7b ustawy wprowadza szczególny tryb odliczeń podatku naliczonego w przypadku nieruchomości i nakłada obowiązek określenia wysokości udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość została lub zostanie wykorzystana do celów prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.

Unormowanie to ma charakter doprecyzowujący ogólną zasadę w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT i znajduje zastosowanie w sytuacji, gdy nabyta, bądź wytworzona nieruchomość stanowi majątek przedsiębiorstwa Podatnika, i jest wykorzystywana przez niego zarówno do działalności gospodarczej, jak również np. do celów osobistych (mieszkaniowych). Wówczas w odniesieniu do tej części nieruchomości, w stosunku do której Podatnik nie jest w stanie przypisać w całości do działalności gospodarczej, podatek naliczony oblicza się przy zastosowaniu udziału procentowego.

Odnosząc przedstawione wyżej okoliczności do powołanych w sprawie przepisów prawa podatkowego, stwierdzić należy, w odniesieniu do wydatków związanych z budową wjazdu, wykorzystywanego zarówno w prowadzonej działalności gospodarczej, jak i prywatnie do celów mieszkaniowych, przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących poniesione wydatki tylko w takim zakresie, w jakim będą związane z prowadzoną działalnością opodatkowaną.

Wnioskodawca zatem, w myśl art. 86 ust. 7b ustawy, obowiązany jest dokonać odpowiedniego przyporządkowania podatku naliczonego do działalności gospodarczej według udziału procentowego w jakim wytworzona nieruchomość ? wjazd na posesję, jest wykorzystywany do celów działalności gospodarczej. Podkreślić jednak należy, że określony wskaźnik procentowy należy odnieść do wszystkich wydatków związanych z budową przedmiotowego wjazdu.

Reasumując, jeżeli jak to wynika z opisu sprawy, udział procentowy, w jakim przedmiotowa nieruchomość jest wykorzystywana do celów działalności gospodarczej wynosi 50%, to na podstawie art. 86 ust. 1 w zw. z art. 86 ust. 7b ustawy, w takiej części Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od całości wydatków związanych z budową utwardzenia.

Dodatkowo tut. Organ informuje, że ciężar rzetelnego ustalenia udziału procentowego w celu rozliczenia wydatków związanych z budową utwardzenia, w części przeznaczonej na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej i w części wykorzystywanej dla potrzeb osobistych osoby fizycznej prowadzącej działalność, spoczywa zawsze na podatniku.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy, iż od części wydatków związanych z budową wjazdu wspólnego dla warsztatu produkcyjnego i budynku mieszkalnego, przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w wysokości 50%, a od pozostałej części w wysokości 100%, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.