Czynność sprzedaży (nieruchomości) oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 20.07.2012 r. (data wpływu 23.07.2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 24.08.2012r. (data wpływu 27.08.2012r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 13.08.2012r. (skutecznie doręczone w dniu 17.08.2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23.07.2012r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży nieruchomości. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 24.08.2012r., złożonym w dniu 24.08.2012r. (data wpływu 27.08.2012r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 13.08.2012r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną, nie prowadzącą działalności gospodarczej, nie jest podatnikiem VAT. Pracuje na podstawie umowy zlecenia.

W wyniku postępowania spadkowego po dziadkach Wnioskodawczyni otrzymała część gospodarstwa rolnego, położonego w gminie W. Otrzymana część jest jej majątkiem osobistym.

W/w gospodarstwo posiada wpis do ewidencji gruntów i budynków, który to wpis jasno określa, że jest to grunt rolny. W skład gospodarstwa rolnego wchodzą: budynek mieszkalny i gospodarczy. Na podstawie tej ewidencji Wnioskodawczyni jest płatnikiem podatku rolnego od nieruchomości. Gmina na terenie której położone jest gospodarstwo rolne nie posiada przestrzennego planu zagospodarowania.

Wnioskodawczyni chciałaby część gospodarstwa należącą do niej sprzedać.

Ziemia rolna, która jest integralną częścią gospodarstwa, nie jest przez Zainteresowaną uprawiana, wydzierżawiana, a Ona sama nie ma żadnego przychodu z tytułu bycia właścicielką tej części. Wnioskodawczyni chce swoją część sprzedać deweloperowi.

W piśmie uzupełniającym Wnioskodawczyni podaje, że nie podejmowała żadnych czynności wymagających zaangażowania własnych środków, które podniosłyby wartość gruntu. Wnioskodawczyni zastosowała zwykłe, standardowe działania dotyczące zamieszczenia ogłoszenia (Internet) mające na celu poinformowanie o zamiarze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości. Wnioskodawczyni nie dokonywała wydzielenia działek przeznaczonych do sprzedaży. Przedmiotem sprzedaży jest grunt zabudowany jednym budynkiem mieszkalnym i jednym budynkiem gospodarczym, które zostały wybudowane w roku 1942. W stosunku do nich nie doszło do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT (budynek służy w celach mieszkalnych). W stosunku do przedmiotowych budynków Wnioskodawczyni nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wnioskodawczyni nie ponosiła wydatków na ulepszenie budynków.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy z tytułu sprzedaży części gospodarstwa rolnego Wnioskodawczyni będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że skoro:

• nie prowadzi działalności gospodarczej,
• jest to jej majątek osobisty,
• ewentualna transakcja będzie miała charakter jednorazowy

nie podlega z tytułu transakcji sprzedaży gospodarstwa rolnego opodatkowaniu podatkiem VAT.

A zatem uważa, że w wykonaniu tej czynności nie działa w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponadto zgodnie z orzecznictwem NSA i WSA w tego typu sprawach, rozporządzanie majątkiem osobistym nie może być wykonywaniem działalności gospodarczej.

Swoje stanowisko Wnioskodawczyni opiera również na indywidualnych interpretacjach Dyrektorów Izb Skarbowych w Polsce dotyczących sprzedaży gruntów rolnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. Nr 177 poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy. Zgodnie z tym przepisem, pod pojęciem towaru należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług ? w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie ? musi ona być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia ?podatnik? i ?działalność gospodarcza?, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy. Podatnikami - wg zapisu ust. 1 tego artykułu - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 powyższego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma zatem na tyle uniwersalny charakter, że pozwala na objęcie pojęciem ?podatnika? te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Ze wskazanych regulacji wynika, że w świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym.

Podkreślić przy tym należy, że pod pojęciem ?handel? należy rozumieć dokonywany w sposób zorganizowany zakup towarów w celu ich odsprzedaży. Jeżeli zatem dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2 ustawy nie można podmiotu dokonującego dostawy uznać za podatnika VAT z tytułu wykonania takiej czynności i to bez względu na to, czy czynność tę wykonał jednorazowo ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania jej w sposób częstotliwy.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest również czy w świetle zaprezentowanego we wniosku stanu sprawy Wnioskodawczyni w celu dokonania sprzedaży gruntu podjęła aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania jej za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Z przepisu art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks Cywilny (Dz. U. nr 16, poz. 93 ze zm.) wynika, iż własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność). Z kolei art. 198 ww. ustawy stanowi, że każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli.

Zatem współwłasność nie jest instytucją samodzielną, stanowi odmianę własności i cechuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom, a każdy z nich może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli. Jeżeli podatnik dokonuje sprzedaży udziału stanowiącego jego własność, dokonuje przeniesienia prawa własności rzeczy, dochodzi do zmiany podmiotu tego prawa. Zatem sprzedaż udziału należy traktować w kategorii dostawy towarów.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, iż w wyniku postępowania spadkowego po dziadkach Wnioskodawczyni otrzymała część gospodarstwa rolnego, którą zamierza sprzedać. Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną nie prowadzącą działalności gospodarczej, nie jest podatnikiem VAT, pracuje na podstawie umowy-zlecenia. W/w gospodarstwo posiada wpis do ewidencji gruntów i budynków, który określa, że jest to grunt orny (rolny). W skład tego gospodarstwa rolnego wchodzi budynek mieszkalny i gospodarczy. Na podstawie tej ewidencji Wnioskodawczyni jest płatnikiem podatku rolnego i od nieruchomości. Ziemia rolna, która jest integralną częścią gospodarstwa nie jest przez Zainteresowaną uprawiana, wydzierżawiana i Zainteresowana nie ma żadnego przychodu z tytułu bycia jej części właścicielką. Gmina na terenie której położone jest to gospodarstwo rolne nie posiada przestrzennego planu zagospodarowania. Ponadto Wnioskodawczyni w uzupełnieniu do wniosku wskazała, iż nie podejmowała żadnych czynności angażujących własne środków finansowe w celu podniesienia wartości gruntu. Zastosowano zwykłe, standardowe działania dot. zamieszczenia ogłoszenia (internet) mające na celu poinformowanie o zamiarze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości. Wnioskodawczyni nie dokonywała wydzielenia działek przeznaczonych do sprzedaży. Przedmiotem sprzedaży jest grunt zabudowany jednym budynkiem mieszkalnym i jednym budynkiem gospodarczym, które zostały wybudowane w 1942 r. Nie doszło do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT (budynek służy w celach mieszkalnych). W stosunku do przedmiotowych budynków Wnioskodawczyni nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wnioskodawczyni nie ponosiła wydatków na ulepszenie budynków.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisany stan sprawy wskazać należy, iż w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując dostawy części gospodarstwa rolnego należącego do Zainteresowanej, Wnioskodawczyni wystąpi w charakterze podatnika. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawę towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W niniejszej sprawie takich przesłanek brak. Powyższe wynika z faktu, iż sprzedaż nieruchomości gruntowej, stanowi zwykłe wykonywanie prawa własności. Ponadto, Sprzedająca dokonuje jednorazowej sprzedaży części gospodarstwa. Wyklucza to w sprawie częstotliwą sprzedaż, a więc i sprzedaż wielokrotną skutkującą uznaniem za działalność gospodarczą, a podmiot sprzedający za podatnika VAT (o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy). Zainteresowana nie dokonywała także aktywnych działań, które mogłyby świadczyć o zamiarze profesjonalnego obrotu nieruchomościami, co stanowi o incydentalnej sprzedaży działek. Ponadto, jak wynika z opisu sprawy, zbywana nieruchomość stanowi majątek prywatny Wnioskodawczyni nabyty w drodze spadku. Zatem nie można również stwierdzić, że Wnioskodawczyni nabyła ww. nieruchomość w celu dalszej odsprzedaży, czy w celach zarobkowych. Skutkiem powyższego także i z tego względu transakcja sprzedaży opisanej we wniosku nieruchomości, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawczyni będzie korzystała z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Zatem ww. czynność sprzedaży oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług zastosowania nie mają.

Tym samym należy uznać stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

Podkreślić należy, iż niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione zdarzenie przyszłe, co oznacza, iż w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.