Z uwagi na to, że Wnioskodawca wybudował budynek mieszkalno-usługowy i oddał go do użytkowania przed (...)

UZASADNIENIE

W dniu 26.04.2012 r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka wybudowała budynek mieszkalno - usługowy, w którym znajdują się między innymi lokale użytkowe. Budynek został oddany do użytkowania w dniu 30.11.2001 r.

W momencie budowy budynku Spółka dokonała pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego. Spółka podjęła decyzję o sprzedaży jednego z lokali użytkowych znajdujących się w budynku. Od roku 2003 do chwili obecnej lokal jest przedmiotem najmu, a otrzymywany czynsz opodatkowany jest podatkiem od towarów i usług. Nabywcą lokalu będzie podmiot, który wynajmuje ten lokal i jest on podatnikiem zwolnionym z podatku VAT.

Od czasu nabycia do chwili obecnej lokal wpisany jest do ewidencji środków trwałych. Spółka nie ponosiła żadnych nakładów na zbywany lokal użytkowy w celu jego ulepszenia po wybudowaniu. Spółka przy sprzedaży wyżej wymienionego lokalu użytkowego będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT, na mocy art. 43 ust. 1 pkt . 10 ustawy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jeżeli Spółka, sprzeda wyżej wymieniony lokal użytkowy w 2012 roku, czy będzie obowiązana dokonać korekty kwoty podatku odliczonego na podstawie art. 91. ust.1 ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy w związku ze sprzedażą lokalu użytkowego, Spółka nie będzie obowiązana dokonywać korekty podatku odliczonego, ponieważ okres 10 lat minął z końcem roku 2011.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, według art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 - w świetle art. 7 ust. 1 powołanej ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust 17 i 19 oraz art. 124.

Podstawową więc zasadą dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego jest związek towarów i usług, przy nabyciu których podatek został naliczony, z czynnościami opodatkowanymi.

Ze złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wybudował budynek mieszkalno - usługowy, w którym znajdują się między innymi lokale użytkowe. Budynek został oddany do użytkowania w dniu 30.11.2001 r.

W momencie budowy budynku Spółka dokonała pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego. Spółka podjęła decyzję o sprzedaży jednego z lokali użytkowych znajdujących się w budynku. Spółka przy sprzedaży wyżej wymienionego lokalu użytkowego będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT, na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Zgodnie z art. 91 ust.1. ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Stosownie do zapisu art. 9 1 ust. 2 ww. ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Przepis ten jednak nie ma zastosowania w odniesieniu do przypadków określonych w art. 163 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 163 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. wynika, iż w przypadku, gdy nakłady inwestycyjne poczynione zostały przed 1 maja 2004 r. to w odniesieniu do korekty podatku naliczonego stosuje się przepisy art. 20 ust. 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zmianami).

Powołany art. 20 ust. 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 roku stanowił, iż podatnicy dokonujący czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1-3, w okresie krótszym niż sześć miesięcy obliczają procentowy udział zgodnie z ust. 3, przy czym po upływie sześciu miesięcy od rozpoczęcia działalności wyliczają ten udział zgodnie z ust. 4 i dokonują korekty podatku naliczonego. Unormowania te nie przewidywały korekty podatku naliczonego w przypadku nabycia środków trwałych podlegających amortyzacji, nawet w sytuacji zmiany przeznaczenia tych środków trwałych do czynności nie podlegających opodatkowaniu.

Z powyższych regulacji wynika, iż obowiązek dokonywania korekty podatku naliczonego odnosi się do tych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, jak również nakładów inwestycyjnych, które zostały nabyte po wejściu w życie ustawy z dnia 11 marca 2004 r., a więc po dniu 30 kwietnia 2004 r.

Uwzględniając powyższe w kontekście przedstawionego stanu faktycznego stwierdzić należy, iż z uwagi na to, że Wnioskodawca wybudował budynek mieszkalno-usługowy i oddał go do użytkowania przed dniem 1 maja 2004 r., nie będzie miała obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego z tytułu sprzedaży lokalu użytkowego w tym budynku się znajdującego.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy odnośnie braku obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego w związku ze sprzedażą lokalu użytkowego korzystającego ze zwolnienia od podatki na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy uznać należy za prawidłowe. Nie można zgodzić się jednak ze stwierdzeniem, iż brak obowiązku dokonania korekty podatku wynika z faktu, iż pomiędzy oddaniem do użytkowania budynku, w którym znajduje się przedmiotowy lokal, a planowaną sprzedażą upłynął okres dłuższy niż 10 lat, gdyż 10-letni okres korekty dla nieruchomości wynika art. 91 ust. 2 ustawy, a przepis ten w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania.

Z uwagi na to, iż Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w wydawanej interpretacji jest zobowiązany do oceny stanowiska Wnioskodawcy w pełnym zakresie, należało uznać, iż przedstawione przez Spółkę stanowisko w przedmiotowym zakresie jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydawani interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.