korekty dotyczące nieprawidłowo wykazanych wartości z anulowanych faktur należy dokonać odrębnie (...)

UZASADNIENIE

W dniu 17.03.2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty deklaracji z tytułu eksportu pośredniego.

Przedmiotowy wniosek nie spełniał wymogów formalnych. W związku z powyższym pismem z dnia 09.04.2010 r. znak IPPP3-443-274/10-2/JF tutejszy Organ podatkowy wezwał Wnioskodawcę do uzupełnieniu przedmiotowego wniosku. Wniosek został uzupełniony w terminie prawidłowym. W dniu 15.06.2010 r. pismem nr IPPP3-443-274/10-5/JF wezwano Stronę do uzupełnienia stanu faktycznego wniosku. Wniosek został uzupełniony w terminie prawidłowym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej: Spółka) będąca zarejestrowanym podatnikiem na terytorium RP dla potrzeb podatku od towarów i usług prowadzi działalność w zakresie sprzedaży i dystrybucji artykułów chemicznych. Spółka sprzedaje gotowe wyroby odbiorcom zlokalizowanym na terenie Polski, Unii Europejskiej oraz krajów trzecich. W ramach sprzedaży Spółka dokonała transakcji, której schemat przebiegał następująco:

1. pod względem towaru Spółka dokonała sprzedaży towaru z terytorium kraju podatnikowi (dalej: kontrahent) posiadającemu numer VAT UE z przedrostkiem FR, który nie posiada siedziby, ani miejsca prowadzenia działalności na terytorium RP. Towar sprzedany z terytorium kraju przez Spółkę do kontrahenta następnie został przez tą ostatnią sprzedany - wyeksportowany podmiotowi z Izraela. Procedura wywozu towaru poza terytorium Wspólnoty rozpoczęta została na terytorium kraju, co za tym idzie eksport towaru dokonany został na terytorium RP, a kontrahent działał jako eksporter towaru.
2. pod względem fakturowania: Spółka wystawiła faktury VAT, z których wynikało, iż nastąpiło przesunięcie własnych towarów z Polski na terytorium Francji - jako nabywca towarów widniała bowiem Spółka z numerem VAT UE z przedrostkiem FR. Jako miejsce ostatecznej dostawy wskazany został na fakturach podmiot z Izraela. Takie wystawienie faktury, jak pokazały późniejsze działania, było wynikiem błędu systemowego. W wyniku tego Spółka anulowała w tym samym miesiącu - w którym je wystawiono - błędnie wygenerowane przez system (SAP) faktury, wystawiając faktury prawidłowe, co także dokonane zostało w tym samym miesiącu.
   
   

Reasumując, należy podkreślić, że faktury błędnie wygenerowane przez system, ich anulowanie oraz prawidłowe fakturowanie miało miejsce w tym samym miesiącu. Faktury prawidłowe wystawione zostały zgodnie z przebiegiem transakcji towarowej tzn. Spółka wystawiła fakturę VAT dla kontrahenta, a kontrahent dla podmiotu z Izraela.

Faktury, które uległy anulacji zawierały nieprawidłowe wartości transakcji sprzedaży - niższe od tych, które zostały wykazane na fakturach prawidłowych. Jednakże w rejestrze w wyniku nieprawidłowego wygenerowania rejestru VAT zaewidencjonowane zostały faktury anulowane (błędne), które niestety przeniesione zostały w wartościach nieprawidłowych do deklaracji VAT-7. Spółka w marcu 2010 r. dokonała weryfikacji dokumentów, stwierdzając iż:

1. zaewidencjonowane faktury są nieprawidłowe,
2. faktury wystawione były ze stawką 0%, natomiast w wyniku braku dokumentów dodatkowych sprzedaż na podstawie przedmiotowych faktur opodatkowana została w rejestrze stawką podstawową 22%.
   
   

Po dokonaniu przeglądu posiadanej dokumentacji, stwierdzono że Spółka posiada komunikaty IE 599 otrzymane od kontrahenta, które potwierdzają wywóz towaru poza Wspólnotę, przedmiotowe dokumenty potwierdzają także tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu - komunikat IE 599 zawiera referencje do faktury lub faktur wystawionych przez kontrahenta, który jest eksporterem towaru. Jednocześnie istnieje możliwość bezpośredniego powiązania faktur kontrahenta z fakturą sprzedaży wystawioną przez Spółkę na jego rzecz. Ponadto istnieje możliwość stwierdzenia tożsamości towarów przy porównaniu liczby opakowań towaru oraz kodu towarowego. Dokumenty potwierdzające wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty Spółka otrzymywała sukcesywnie od kontrahenta w okresie lipiec 2009 r. do luty 2010 r.

Transakcje będące przedmiotem niniejszego wniosku miały miejsce w okresie grudzień 2007 r. - styczeń 2010 r.

Obecnie Spółka prawidłowo dokumentuje niniejsze transakcje pod względem wartości jak i podmiotu występującego w charakterze nabywcy.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że faktury błędnie wygenerowane przez system, a następnie anulowane nie weszły do obrotu prawnego. Dlatego też zastosowano tu mechanizm anulowania faktury VAT, a nie zasady dotyczące korygowania faktur VAT przewidziane w ustawie o VAT ponieważ było to w zaistniałej sytuacji nieuzasadnione.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka może skorygować błędnie wprowadzone wartości z faktur, które zostały anulowane, w miesiącach otrzymania komunikatów IE-599 i zastosować do nowo wystawionych faktur w zakresie eksportu pośredniego stawkę preferencyjną...

Zdaniem Wnioskodawcy korekty deklaracji VAT-7 w celu prawidłowego rozliczenia dokonanych w przeszłych okresach transakcji eksportu pośredniego ze stawką preferencyjną 0% powinna dokonać w rozliczeniu za okres, w którym otrzymała komunikaty IE-599. W chwili składania wniosku w sprawie interpretacji podatkowej Spółka posiada komunikaty IE-599 uprawniające ją do zastosowania do przedmiotowych transakcji stawki 0%.

Zgodnie z art. 2 pkt 8 lit. b ustawy o VAT eksportem towarów jest potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7, jeżeli wywóz dokonywany jest w szczególności przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz. Biorąc pod uwagę schemat transakcji przedstawiony w opisie stanu faktycznego, należy stwierdzić, że spełnia on definicję ustawową pojęcia eksportu pośredniego.

Natomiast zgodnie z art. 41 ust. 11 w związku z art. 41 ust. 4 ustawy o VAT w eksporcie towarów stawka podatku wynosi 0%, jeżeli podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, posiada kopię dokumentów, w którym urząd celny określony w przepisach celnych potwierdził wywóz tych towarów poza terytorium Wspólnoty. W zaszłych okresach rozliczeniowych Spółka opodatkowała stawką 22% sprzedaż udokumentowaną fakturami błędnie wystawionymi (z niższymi wartościami), które zostały następnie anulowane.

Zaś art. 41 ust. 9 ustawy o VAT stanowi, że otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty w terminie późniejszym, upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał ten dokument. W związku z powyższym Spółka jest uprawniona na podstawie art. 41. ust. 9 ustawy do dokonania korekt deklaracji za okresy, w których otrzymała dokumenty potwierdzające wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty.

Działając na podstawie przytoczonych przepisów ustawy Spółka zamierza dokonać korekt podatku należnego w miesiącach otrzymania komunikatów IE-599 tj. w okresach od lipca 2009 r. do stycznia 2010 r. w następujący sposób:

1. ująć w ewidencji VAT ze znakiem ujemnym (?-?) sprzedaż wykazaną pierwotnie ze stawką 22% na podstawie anulowanych faktur VAT (które w wyniku błędu systemowego pozostają w ewidencji);
2. ująć w tych samych miesiącach co powyższe faktury VAT, odpowiadające im faktury wystawione prawidłowo w wartościach wynikających z tychże faktur prawidłowych ze stawką 0% właściwą dla eksportu pośredniego.
   
   

Z uwagi na to, że zaistniała sytuacja co do błędnych faktur została wyjaśniona dopiero po weryfikacji dokumentów w marcu 2010 r. oraz okazało się, że w chwili obecnej Spółka jest w posiadaniu zarówno dokumentów uprawniających Spółkę do zastosowania stawki 0% właściwej dla eksportu pośredniego jak i faktur dokumentujących prawidłowo wysokość obrotu dla dokonanych transakcji, zdaniem Spółki należy dokonać korekty deklaracji VAT jak wskazano powyżej.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż w opinii Spółki prawidłowym jest zamiar dokonania korekty podatku należnego z tytułu faktur anulowanych - w ewidencji; a tym samym w deklaracjach VAT-7 w miesiącach otrzymania komunikatów IE-599. Tym samym korekta w tych miesiącach dokonana będzie zarówno z powodu:

1. wycofania z ewidencji i deklaracji VAT-7 faktur anulowanych (opodatkowanych pierwotnie stawką 22%),
2. ujęcie w tych samych miesiącach co faktury anulowane ? faktur wystawionych w prawidłowych wartościach i z stosowania do nowowystawianych faktur stawki preferencyjnej 0%.
   
   

Odnosząc się do kwestii anulowania faktur VAT Spółka stwierdza, że anulowanie faktur VAT nie jest uregulowane przepisami ustawy o VAT ani rozporządzeń wykonawczych do niej. Niemniej jednak w praktyce wykształcił się sposób anulowania faktur, który jest powszechnie akceptowany przez organy podatkowe (Pierwszy Mazowiecki Urząd Skarbowy w Warszawie, 19 stycznia 2006 r. 1471/NUR1/443-530/05/AP; Urząd Skarbowy w Nowym Targu, 24 listopada 2005 r. PP/443/62/Int-98/05). Większość sądów uważa, że ?o wprowadzeniu faktury do obrotu prawnego? można mówić nie wątpliwie wówczas, gdy została ona odebrana przez nabywcę, co oznacz a, że w ta kim przypadku, wystawca faktury nie ma już możliwości dokonania jej anulowania, a może tylko dokonać jej korekty na zasadach określonych stosownymi przepisami (np. skorygować ją do ?0?). Nie może budzić przy tym wątpliwości, że pojęcia ?wprowadzenie do obrotu? nie można rozumieć inaczej, jak tylko przez fakt ich doręczenia kontrahentowi (wyrok NSA z dnia 16 lutego 2005 r., w sprawie o sygn. akt FSK I 559/04, a także wyrok WSA w Warszawie z dnia 7 czerwca 2004 r., w sprawie o sygn. akt III SA 238/03 oraz w sprawie o sygn. akt III SA/Wa 3463/08, WSA w Lublinie w wyroku z 28 kwietnia 2009 r. ? sygn. akt i SA/Lu 752/08).

Anulowanie faktury może mieć miejsce pod warunkiem, że nie dokumentuje ona czynności opodatkowanej, która została ujawniona w jej treści i faktura nie została wprowadzona do obrotu prawnego. Taka faktura nie powoduje powstania obowiązku podatkowego w VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1-5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz.535 ze zm.) ? zwana dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Stosownie do art. 19 ust. 1 ustawy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi ? ust. 4.

Na podstawie art. 106 ust. 1 i 2 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust.

2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze.

Jak wynika z przytoczonych przepisów podatnik wystawia fakturę w przypadku sprzedaży towaru lub usługi na rzecz nabywcy krajowego. Na zasadach uregulowanych w przepisach krajowych wystawia również fakturę dla nabywcy wspólnotowego lub z kraju trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnik ten nie jest zidentyfikowany dla podatku od wartości dodanej lub podatku o takim charakterze na terytorium państwa nabywcy. Faktura VAT jest dokumentem sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonej zaszłości gospodarczej), który powinien spełniać szereg wymogów przewidzianych przepisami prawa. Prawidłowość materialno ? prawna faktury VAT zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt nabycia określonych towarów lub usług lub też otrzymania zaliczki.

W myśl art. 108 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jego zapłaty. Z tego wynika, że kwota podatku wykazana przez podatnika na wystawionej fakturze jest kwotą należną do zapłaty z mocy prawa.

Przy czym wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie ww. dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi, a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego. Faktura VAT jedynie sporządzona, a nie wprowadzona do obrotu prawnego (faktura anulowana), nie jest zatem fakturą wystawioną w rozumieniu wyżej cytowanego przepisu prawnego. Wartość z niej wynikająca nie stanowi obrotu w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy, i nie stanowi podstawy do zapłaty podatku w niej wykazanego w trybie art. 108 ust. 1 ustawy oraz nie powinna być wykazana w ewidencji i deklaracji podatkowej. Zatem w przypadku sporządzenia faktur na okoliczność transakcji, która nie miała miejsca w sposób na jaki wskazuje faktura, podatnik ma prawo anulować przedmiotowe faktury pod warunkiem, iż faktury te nie zostały wprowadzone do obiegu prawnego. W konsekwencji podatnik nie wykazuje wartości zawartych w anulowanych fakturach zarówno wprowadzonej ewidencji jak i w deklaracji podatkowej. W przypadku ich wykazania w ww. dokumentach podatnik upoważniony jest do korekty podatku należnego wykazanego nieprawidłowo. Dokonać tego należy poprzez złożenie deklaracji korygującej za ten właśnie okres rozliczeniowy i wykazanie wartości prawidłowych wynikających z prawidłowo wystawionych faktur, przy czym wartości winny być wykazane w okresie powstania obowiązku podatkowego.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w okresie grudzień 2007 r. ? styczeń 2010 r. dokonał eksportu towaru z terytorium kraju na rzecz kontrahenta francuskiego zidentyfikowanego dla transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium Francji, nieposiadającego siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski i który potem wywiózł towar do Izraela. Na skutek błędu systemowego Spółka pomyłkowo wystawiła faktury, z których wynikał inny niż rzeczywisty sposób dostawy. Faktury te anulowano. Prawidłowe wystawienie faktur miało miejsce w tych samych miesiącach. Jednakże w deklaracjach rozliczeniowych zostały wykazane kwoty niższe, wynikające z anulowanych faktur.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawiony stan faktyczny należy stwierdzić, że Wnioskodawca ma obowiązek korekty podatku należnego w prowadzonych ewidencjach oraz deklaracjach za okres rozliczeniowy, w którym wykazano nieprawidłowe wartości niemające odniesienia do wynikających z prawidłowo wystawionych faktur. Wskazać należy, że obrót (podstawa opodatkowania i podatek należny) winien być wykazany w ewidencji i deklaracji za okres powstania obowiązku podatkowego. Wobec tego korekty deklaracji należy dokonać odpowiednio za każdy okres rozliczeniowy odrębnie, tj. w deklaracjach VAT-7 za okres grudzień 2007 r. ? styczeń 2010 r.

Przepisy podatku od towarów i usług nie precyzują w jaki sposób technicznie należy dokonać korekty w prowadzonej przez podatnika ewidencji, tj. dokumentacji - określonej w art. 109 ust. 3 ustawy - na podstawie której sporządzana jest deklaracja podatkowa. Należy zatem uznać za prawidłowy sposób polegający na ujęciu w ewidencji VAT ze znakiem ujemnym (?-?) sprzedaży wykazanej pierwotnie z faktury, która została anulowana oraz wykazanie w tej samej ewidencji za ten sam miesiąc co faktury anulowane wartości wynikającej z prawidłowo wystawionej faktury ze znakiem (?+?).

Należy jednakże zaznaczyć, że zasady dokonywania korekty deklaracji z tytułu anulowania faktury wywodzą się z przepisów regulujących wystawianie faktur i powstanie obowiązku podatkowego, natomiast zasady dokonania korekty podatku należnego wynikającego z zastosowania stawki 0% z tytułu eksportu towarów w związku z otrzymaniem dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty zawarte są w art. 41 ust. 4 ? ust. 9 ustawy. Zauważyć należy, że są to odrębne uregulowania i nie należy ich utożsamiać ani łączyć czy też uznać, że korekty można dokonać łącznie w jednym okresie rozliczeniowym, bowiem przepisy przewidują dla tych korekt odrębne okresy rozliczeniowe.

Wobec powyższego tut. Organ podatkowy stwierdza, że niezależnie od wyżej opisanych korekt deklaracji, Spółka posiada prawo do korekty stawki podatku z tytułu eksportu towarów wykazanego na prawidłowo wystawionych fakturach jako 22% z tytułu dostawy krajowej z powodu braku posiadania dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty.

Przez eksport towarów, w brzmieniu art. 2 pkt 8 lit. b ustawy, rozumie się potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7, jeżeli wywóz dokonywany jest przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz (z wyłączeniem, które nie dotyczy Wnioskodawcy).

Z powyższej regulacji wynika, że daną dostawę można uznać za eksport towaru, gdy zostaną spełnione łącznie następujące warunki:

1. wywóz musi nastąpić poza terytorium Wspólnoty,
2. wywóz musi być dokonany w wykonaniu czynności, o których mowa w art. 7 ustawy, tj. dostawy towarów rozumianej jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel,
3. wywóz musi być potwierdzony przez urząd celny wyjścia towaru,
4. wywóz musi być dokonany bądź to przez nabywcę, mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz.
   
   

Wyżej określony eksport stanowi tzw. eksport pośredni, bowiem wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty dokonywany jest przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz.

Na podstawie art. 41 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b ustawy, stawka podatku wynosi 0%.

W myśl art. 41 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług, przepisy art. 41 ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b ustawy, jeżeli podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, posiada kopię dokumentu, w którym urząd celny określony w przepisach celnych potwierdził wywóz tych towarów poza terytorium Wspólnoty. Z dokumentu tego musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu.

W przypadku nieotrzymania wymienionego dokumentu przed złożeniem deklaracji podatkowej za okres, w którym podatnik dokona dostawy towarów, stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy ma on obowiązek zastosować stawkę właściwą dla dostawy tego towaru na terytorium kraju. Otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty w terminie późniejszym na mocy ust. 9 powoływanego przepisu upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy w którym podatnik otrzymał ten dokument.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że podatnik dokonujący eksportu towarów wywiezionych z terytorium Wspólnoty przez nabywcę posiadającego siedzibę poza terytorium kraju bądź na jego rzecz, tj. podatnik, który dokonał eksportu pośredniego i ze względu na brak dokumentów odprawy celnej potwierdzających wywóz towarów zastosował do tej transakcji stawkę podstawową, może dokonać korekty deklaracji w rozliczeniu za okres, w którym otrzymał dokumenty potwierdzające wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty. Posiadana dokumentacja musi wskazywać na tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka dokonała sprzedaży towaru kontrahentowi posiadającemu numer VAT UE z przedrostkiem FR, który nie posiada siedziby, ani miejsca prowadzenia działalności na terytorium RP. Towar został przez Spółkę sprzedany z terytorium kraju, następnie kontrahent dokonał eksportu towaru na rzecz podmiotu z Izraela. Procedura wywozu towaru poza terytorium Wspólnoty rozpoczęta została na terytorium kraju, co za tym idzie eksport towaru dokonany został na terytorium RP. Transakcje będące przedmiotem niniejszego wniosku miały miejsce w okresie grudzień 2007 r. - styczeń 2010 r. Spółka zastosowała do tych dostaw stawkę podstawową 22%.

W marcu br. okazało się, że Spółka posiada komunikaty IE-599 otrzymane od kontrahenta, które potwierdzają wywóz towaru poza Wspólnotę. Przedmiotowe dokumenty potwierdzają także tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu - komunikat IE-599 zawiera referencje do faktury lub faktur wystawionych przez kontrahenta, który jest eksporterem towaru. Jednocześnie istnieje możliwość bezpośredniego powiązania faktur kontrahenta z fakturą sprzedaży wystawioną przez Spółkę na jego rzecz. Ponadto istnieje możliwość stwierdzenia tożsamości towarów przy porównaniu liczby opakowań towaru oraz kodu towarowego. Dokumenty potwierdzające wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty Spółka otrzymywała sukcesywnie od kontrahenta w okresie lipiec 2009 r. do luty 2010 r.

Przedstawiony stan faktyczny pozwala uznać za wystąpienie transakcji eksportu pośredniego, bowiem Spółka dokonała dostawy towaru kontrahentowi unijnemu nieposiadajacemu siedziby na terytorium kraju, który to kontrahent następnie wywiózł towar z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty i dokonał jego sprzedaży do Izraela. Spółka zauważa, że procedura eksportu rozpoczęła się na terytorium kraju. Po opodatkowaniu stawką podstawową dokonanej dostawy, okazało się, że Spółka w okresie lipiec 2009 r. ? luty 2010 r. otrzymywała od kontrahenta dokumenty potwierdzające wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty. Ponadto, posiadane dokumenty wskazują na tożsamość towaru sprzedanego kontrahentowi i wywiezionego w procedurze eksportu pośredniego. Zatem w chwili otrzymania ww. dokumentów na podstawie art. 41 ust. 9 ustawy Spółka nabyła prawo do korekty wykazanego podatku w rozliczeniu za miesiąc, w którym otrzymała ww. komunikaty IE-599.

Z uwagi na powyższe prawidłowym sposobem dokonania korekty podatku należnego dotyczącego stawki podatku 0% z tytułu eksportu towarów jest ujęcie w ewidencji za okres otrzymania komunikatu IE-599 wartości podatku w stawce 22% (sprzedaży wykazanej ze stawką 22% wynikającej z prawidłowo wystawionej faktury) ze znakiem ujemnym (?-?) oraz wykazanie w tej samej ewidencji wartości podatku ?0? wynikającej z zastosowania stawki 0% właściwej dla eksportu.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny w świetle obowiązujących przepisów należy stwierdzić, że Spółka ma prawo korekty podatku należnego w deklaracji VAT-7 za miesiące otrzymania komunikatów IE-599, tj. w okresie lipiec 2009 r. ? luty 2010 r. i wykazania w deklaracji VAT-7 tej dostawy jako sprzedaży eksportowej podlegającej opodatkowaniu stawką 0%. Spółka posiada również prawo do korekty ewidencji i korekty deklaracji VAT-7 za okres grudzień 2007 r. ? styczeń 2010 r. z tytułu nieprawidłowo wykazanych wartości wynikających z anulowanych faktur. Jednakże ww. korekty dotyczące nieprawidłowo wykazanych wartości z anulowanych faktur należy dokonać odrębnie za wskazane okresy rozliczeniowe, które nie pokrywają się z okresami otrzymania komunikatów IE-599 uprawniających do dokonania korekty podatku należnego z tytułu zastosowania stawki 0% dla eksportu towarów.

Wobec powyższego należało stanowisko Wnioskodawcy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.