W zakresie dostawy nieruchomości niezabudowanej oraz prawa do korekty wystawionej faktury.

20.12.2012

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 24 września 2012 r. (data wpływu 27 września 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 28 listopada 2012 r. (data wpływu 3 grudnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

opodatkowania 23% stawką podatku VAT dostawy nieruchomości niezabudowanej ? jest nieprawidłowe,

zwolnienia z podatku VAT dostawy nieruchomości niezabudowanej oraz prawa do korekty wystawionej faktury VAT ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 września 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy nieruchomości niezabudowanej oraz prawa do korekty wystawionej faktury VAT.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 28 listopada 2012 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe.

Gmina (Wnioskodawca) była właścicielem niezabudowanej nieruchomości. W dniu 29 lutego 2012 r. odbył się przetarg ustny na sprzedaż tej niezabudowanej nieruchomości. Z regulaminu przetargu wynika, że cena wywoławcza nieruchomości zawiera podatek VAT 23%.

W operacie szacunkowym zostało zapisane, że ww. nieruchomość według ewidencji gruntów stanowi użytek S R IIIb (sad na gruntach ornych). Zgodnie ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta i Gminy, nieruchomość w części położona jest w terenie o charakterze parkingu - dopuszczona jest lokalizacja usług związanych z obsługą ruchu tranzytowego; w części nieruchomość położona jest w obszarze łąk i pastwisk Nieruchomość nie posiada dostępu do drogi publicznej. W jej otoczeniu występują nieruchomości niezabudowane oraz zabudowa skupiona, wzdłuż której biegnie wodociąg, linia energetyczna, telefon, a ponadto gazociąg i kanalizacja sanitarna. Dla obszaru, w którym położona jest nieruchomość, brak jest miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Nieruchomość z uwagi na brak dostępu do drogi publicznej i niekorzystny kształt nie może być samodzielną działką, która w części, zgodnie ze studium, mogłaby być przedmiotem zabudowy. Nieruchomość ta może służyć poprawie zagospodarowania działki sąsiedniej.

Wnioskodawca informuje, że zgodnie z ewidencją gruntów i budynków prowadzoną przez Starostwo Powiatowe, grunty będące przedmiotem wniosku, sklasyfikowano następująco:

"Nr działki: 6312/3

opis użytku: Sad

oznaczenie użytków i konturów klasyfikacyjnych: S-R IIIb,

pow. użytku: 0,1051

pow. działki: 0,1051?.

W dniu 29 lutego 2012 r. została wystawiona faktura zaliczkowa Nr 19/02/2012 na kwotę brutto 3.000 zł, w której zastosowano 23% stawkę VAT. W dniu 30 marca 2012 r. została wystawiona faktura zaliczkowa Nr 74/03/2012 na kwotę brutto 20.259,30 zł, w której zastosowano 23% stawkę VAT. W dniu 02 kwietnia 2012 r. została wystawiona faktura Nr 11/04/2012 na kwotę brutto 240,00 zł, w której zastosowano 23% stawkę VAT. Łącznie wystawiono faktury na kwotę: 23.499,30 zł brutto.

W dniu 03 kwietnia 2012 r. została sporządzona umowa sprzedaży Nr rep. ?.. pomiędzy Wnioskodawcą, a Kupującymi. Do sporządzenia umowy sprzedaży w formie aktu notarialnego zostało przedłożone zaświadczenie z dnia 02 kwietnia 2012 r. Znak: ?.., w którym zawarto informację, że dla nieruchomości o nr ? obręb ?, stanowiącej przedmiot sprzedaży, brak jest miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Działka niezabudowana położona jest w części na terenach o charakterze parkingów - dopuszcza się lokalizację usług związanych z obsługą ruchu tranzytowego, tj. lokalizacji stacji paliw płynnych, magazynów, hoteli, moteli itp., w części obszar przewidziany jako tereny łąk i pastwisk. W akcie notarialnym kupujący oświadczyli, że są im znane granice nieruchomości stanowiącej przedmiot umowy oraz jej przeznaczenie w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta i gminy. Nieruchomość składająca się z działki oznaczonej numerem ? obręb ?, o powierzchni 0,1051 ha zostaje kupiona za cenę 23.499,30 zł.

W dniu 7 maja 2012 r. do Urzędu wpłynęło pismo złożone przez Kupujących, o zwrot pobranego podatku VAT od wyżej opisanej transakcji na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

W piśmie z dnia 28 listopada 2012 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, iż jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Na dzień dokonania sprzedaży w stosunku do przedmiotowej nieruchomości o numerze geodezyjnym ? obręb ?, nie była wydana decyzja o warunkach zabudowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy sprzedaż nieruchomości, na którą składa się działka Nr ? obręb ? została prawidłowo opodatkowana stawką 23% w odniesieniu do całości nieruchomości?
Jeśli stanowisko zaprezentowane w odniesieniu do pytania nr 1 nie jest prawidłowe, Wnioskodawca wnosi o odpowiedź na pytanie, czy zastosowanie znajdzie zwolnienie z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT i w jakim zakresie oraz czy Wnioskodawca ma prawo do skorygowania faktury VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż nieruchomości - składającej się z działki o nr ? obręb ? jest opodatkowana stawką VAT 23% zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054; dalej: ustawa VAT), ponieważ jest to odpłatna dostawa towarów w postaci gruntu, który może zostać zabudowany.

Zgodnie z zaświadczeniem wydanym przez Burmistrza Miasta i Gminy dla tej nieruchomości brak jest aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego, natomiast w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta i gminy, nieruchomość położona jest w części na terenach o charakterze parkingów. Dopuszcza się również lokalizację usług związanych z obsługą ruchu tranzytowego, tj. lokalizację stacji paliw płynnych, magazynów, hoteli, moteli itp. W części nieruchomość przeznaczona jest jako teren łąk i pastwisk.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów. W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że przez dostawę rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jako właściciel. Z uwagi na powyższe uregulowania, w ocenie Zainteresowanego, sprzedaż gruntu stanowi dostawę towarów. W tym przypadku przeniesienie to nastąpiło z chwilą podpisania umowy sprzedaży w formie aktu notarialnego w dniu 03 kwietnia 2012 r.

Z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT wynika, że zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Zatem zwolnieniu podlegają jedynie te transakcje, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe niezabudowane, przy czym tylko te, które nie mają charakteru budowlanego.

Dlatego, zdaniem Wnioskodawcy, kluczowym elementem pozwalającym stwierdzić, czy dostawa nieruchomości jest czynnością opodatkowaną czy zwolnioną jest określenie przeznaczenia gruntu. Na gruncie przepisów podatkowych brak jest definicji gruntu przeznaczonego pod zabudowę, celowym zatem jest odwołanie się do przepisów zawartych w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.).

Dla prawidłowego określenia przeznaczenia terenów kluczową rolę odgrywa plan zagospodarowania przestrzennego (art. 3 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym), w tym uchwalenie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. W celu określenia polityki przestrzennej gminy, w tym lokalnych zasad zagospodarowania przestrzennego, rada gminy podejmuje uchwałę o przystąpieniu do sporządzenia studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, której ustalenia są wiążące przy sporządzaniu planów miejscowych (art. 9 ust. 1 i 4 cyt. ustawy).

W ocenie Zainteresowanego, z powyższego wynika, że o przeznaczeniu danego terenu, w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, decyduje przeznaczenie określone w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego.

W opinii Wnioskodawcy, jedynie w przypadku, jeśli brak byłoby zarówno miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy decydująca byłaby ewidencja gruntów.

Za przyjęciem stanowiska, zgodnie z którym w celu oceny czy sprzedaż nieruchomości niezabudowanej powinna podlegać zwolnieniu z VAT, czy też powinna być opodatkowana w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego właściwym jest odwołanie się do studium uwarunkowań i kierunku zagospodarowania przestrzennego, przemawia indywidualna interpretacja wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi w dniu 4 sierpnia 2011 r. (sygn. IPTPP1/443-226/11-4/MS). Interpretację tę, wydaną w analogicznym stanie faktycznym Wnioskodawca otrzymał 9 sierpnia 2011 r.

Analogiczne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 1 września 2011 r (sygn. ILPP2/443-919/11-2/SJ): "(...) o przeznaczeniu danego terenu, w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz w sytuacji, gdy nie wydano decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, decyduje przeznaczenie określone w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy".

W analizowanym stanie faktycznym, zgodnie ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta i Gminy (Uchwała ?. dnia 23 czerwca 2007 r.) działka Nr ? obręb ? w części jest położona na terenach o charakterze parkingów, gdzie dopuszcza się lokalizację usług związanych z obsługą ruchu tranzytowego tj. lokalizacje stacji paliw płynnych, magazynów, hoteli, moteli itp., w części obszar przewidziany jako tereny łąk i pastwisk.

Wobec powyższego, mając na uwadze zapisy studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania terenu miasta i gminy, zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż przedmiotowej nieruchomości należy uznać za dostawę terenów niezabudowanych, jednakże ze względu na postanowienia studium tereny te należy dla celów VAT uznać za przeznaczone pod zabudowę. W konsekwencji sprzedaż przedmiotowej nieruchomości właściwie została opodatkowana stawką 23%. Zdaniem Gminy nie mają podstaw do żądania zwrotu pobranego podatku VAT i zastosowania zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT do dokonanej transakcji sprzedaży.

Jeżeli ocena stanowiska zaprezentowanego w pytaniu pierwszym będzie negatywna, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że zastosowanie znajdzie zwolnienie z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT. Jednocześnie, ponieważ przedmiotem sprzedaży jest jedna działka, zwolnienie powinno zostać zastosowane do całej wartości obrotu. Ponadto w takim przypadku Zainteresowany powinien wystawić fakturę korygującą, zmniejszającą kwotę wykazanego podatku w całości. W przypadku wystawienia takiej faktury korygującej Gmina będzie uprawniona do obniżenia podstawy opodatkowania i kwoty podatku należnego zgodnie z art. 29 ust. 4a ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w zakresie:

opodatkowania 23% stawką podatku VAT dostawy nieruchomości niezabudowanej ? uznaje się za nieprawidłowe,

zwolnienia z podatku VAT dostawy nieruchomości niezabudowanej oraz prawa do korekty wystawionej faktury VAT ? uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że z uwagi na fakt ścisłego powiązania przedstawionych przez Wnioskodawcę - zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego - w zakresie podatku od towarów i usług, dotyczących opodatkowania podatkiem VAT dostawy nieruchomości niezabudowanej oraz prawa do korekty wystawionej faktury VAT, tut. Organ ujął ich ocenę w jednej interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z ww. przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Na mocy art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b (art. 29 ust. 4 ustawy).

Stosownie do art. 29 ust. 4a ustawy, w przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Przepis ust. 4a stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia korekty faktury do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna (art. 29 ust. 4c ustawy).

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%. Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie z podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Powyższe oznacza, iż generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., nie przeznaczonymi pod zabudowę ? są zwolnione od podatku VAT.

Celem określenia, czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę należy się odwołać do przepisów ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.), zwanej dalej ?ustawą o planowaniu?.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy o planowaniu kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Ustęp 2 tego artykułu stanowi, że w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu, przy czym:

lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego,
sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

Zatem o charakterze danego gruntu winien rozstrzygać odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego, decyduje o kwalifikacji gruntu. W sytuacji, gdy dla danego terenu, nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego ani decyzja o warunkach zabudowy, o klasyfikacji danego terenu decydują zapisy zawarte w ewidencji gruntów i budynków.

Zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. prawo geodezyjne i kartograficzne (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 193, poz. 1287 ze zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o ewidencji gruntów i budynków (katastrze nieruchomości) - rozumie się przez to jednolity dla kraju, systematycznie aktualizowany zbiór informacji o gruntach, budynkach i lokalach, ich właścicielach oraz o innych osobach fizycznych lub prawnych władających tymi gruntami, budynkami i lokalami.

Stosownie do art. 20 ust. 1 pkt 1 ustawy prawo geodezyjne i kartograficzne, ewidencja gruntów i budynków obejmuje informacje dotyczące gruntów - ich położenia, granic, powierzchni, rodzajów użytków gruntowych oraz ich klas gleboznawczych, oznaczenia ksiąg wieczystych lub zbiorów dokumentów, jeżeli zostały założone dla nieruchomości, w skład której wchodzą grunty.

W myśl art. 21 ust. 1 ustawy prawo geodezyjne i kartograficzne, podstawę planowania gospodarczego, planowania przestrzennego, wymiaru podatków i świadczeń, oznaczania nieruchomości w księgach wieczystych, statystyki publicznej, gospodarki nieruchomościami oraz ewidencji gospodarstw rolnych stanowią dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków.

Analiza powyższych przepisów wyraźnie wskazuje, że charakter danego terenu wyznacza miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, jeżeli natomiast brak jest miejscowego planu zagospodarowania decyduje zakwalifikowanie danego obszaru w ewidencji budynków i gruntów, chyba że z datą późniejszą została wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Natomiast odnosząc się do studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego należy wskazać, iż zgodnie z art. 9 ust. 5 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym studium nie jest aktem prawa miejscowego. Postanowienia studium mają charakter nienormatywny, są bowiem kierowane do organów gminy i bezpośrednio nie kształtują sytuacji prawnej podmiotów spoza systemu administracji publicznej, nie mogą wpływać na sytuację prawną obywateli i ich organizacji. Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego nie ma mocy aktu powszechnie obowiązującego, określa jedynie politykę przestrzenną gminy i wiąże wewnętrzne organy gminy w ich planach przy sporządzaniu projektów planów miejscowych. Można zatem stwierdzić że odnosi się jedynie do kierunku i sposobu działania organów i jednostek pozostających w systemie organizacji aparatu gminy przy sporządzaniu projektu przyszłego planu miejscowego zagospodarowania przestrzennego. Studium jest jednym z etapów poprzedzających uchwalenie planu i nie może tym samym w żadnym przypadku stanowić podstawy do wydawania decyzji. W związku z powyższym, iż studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy nie jest źródłem prawa miejscowego, nie może być podstawą przy ustalaniu prawa do zwolnienia od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Zgodnie z treścią art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zasady wystawiania faktur VAT i innych dokumentów z nimi zrównanych uregulowane zostały szczegółowo w przepisach rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360).

W myśl zapisu § 13 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą. W tym miejscu podkreślić należy, że prawo do wystawiania faktury korygującej przysługuje wyłącznie sprzedawcy.

Stosownie do § 13 ust. 8 rozporządzenia, faktury korygujące powinny zawierać wyraz "KOREKTA" albo wyrazy "FAKTURA KORYGUJĄCA".

Natomiast, w świetle § 14 ust. 1 rozporządzenia, fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Na podstawie § 14 ust. 2 rozporządzenia faktura korygująca dotycząca podwyższenia ceny powinna zawierać co najmniej:

numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca

określone w § 5 ust. 1 pkt 1-4,
nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych podwyżką ceny;

kwotę podwyższenia ceny bez podatku;
kwotę podwyższenia podatku należnego.

Faktura korygująca wystawiana w przypadku pomyłek, o których mowa w ust. 1, zawiera dane określone w ust. 2 pkt 1 i pkt 2 lit. a, kwoty podane w omyłkowej wysokości oraz kwoty w wysokości prawidłowej (§ 14 ust. 3).

Zgodnie z § 14 ust. 4 rozporządzenia, przepisy § 5 ust. 5-7, § 7 i § 13 ust. 8 stosuje się odpowiednio do faktur korygujących

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca będący zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług był właścicielem niezabudowanej nieruchomości. W dniu 29 lutego 2012 r. odbył się przetarg ustny na sprzedaż tej niezabudowanej nieruchomości. Z regulaminu przetargu wynika, że cena wywoławcza nieruchomości zawiera podatek VAT 23%. W operacie szacunkowym zostało zapisane, że ww. nieruchomość według ewidencji gruntów stanowi użytek S-R IIIb (sad na gruntach ornych). Zgodnie ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego nieruchomość w części położona jest w terenie o charakterze parkingu - dopuszczona jest lokalizacja usług związanych z obsługą ruchu tranzytowego; w części nieruchomość położona jest w obszarze łąk i pastwisk. Nieruchomość nie posiada dostępu do drogi publicznej. W jej otoczeniu występują nieruchomości niezabudowane oraz zabudowa skupiona, wzdłuż której biegnie wodociąg, linia energetyczna, telefon, a ponadto gazociąg i kanalizacja sanitarna. Dla obszaru, w którym położona jest nieruchomość, brak jest miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Nieruchomość z uwagi na brak dostępu do drogi publicznej i niekorzystny kształt nie może być samodzielną działką, która w części, zgodnie ze studium, mogłaby być przedmiotem zabudowy. Nieruchomość ta może służyć poprawie zagospodarowania działki sąsiedniej.

Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z ewidencją gruntów i budynków prowadzoną przez Starostwo Powiatowe, grunty będące przedmiotem wniosku oznaczone numerem działki ?, sklasyfikowano następująco: opis użytku - Sad, oznaczenie użytków i konturów klasyfikacyjnych: S-R IIIb., powierzchnia użytku i powierzchnia działki - 0,1051. W dniu 29 lutego 2012 r. została wystawiona faktura zaliczkowa Nr 19/02/2012 na kwotę brutto 3.000 zł, w której zastosowano 23% stawkę VAT. W dniu 30 marca 2012 r. została wystawiona faktura zaliczkowa Nr 74/03/2012 na kwotę brutto 20.259,30 zł, w której zastosowano 23% stawkę VAT. W dniu 02 kwietnia 2012 r. została wystawiona faktura Nr 11/04/2012 na kwotę brutto 240,00 zł, w której zastosowano 23% stawkę VAT. Łącznie wystawiono faktury na kwotę: 23.499,30 zł brutto. W dniu 03 kwietnia 2012 r. została sporządzona umowa sprzedaży Nr rep. ?. pomiędzy Wnioskodawcą, a Kupującymi. Do sporządzenia umowy sprzedaży w formie aktu notarialnego zostało przedłożone zaświadczenie z dnia 02 kwietnia 2012 r., w którym zawarto informację, że dla nieruchomości o nr ? obręb ?, stanowiącej przedmiot sprzedaży, brak jest miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. W dniu 7 maja 2012 r. do Wnioskodawcy wpłynęło pismo złożone przez Kupujących, o zwrot pobranego podatku VAT od wyżej opisanej transakcji na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Nadto Zainteresowany wskazał, iż dla powyższych gruntów niezabudowanych nie była wydana decyzja o warunkach zabudowy.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że sprzedaż nieruchomości niezabudowanej stanowiącej działkę o nr ? obręb ?, sklasyfikowanej wg ewidencji gruntów jako sad na gruntach ornych, dla której nie ma obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy, korzysta ze zwolnienia z podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, w odniesieniu do całości nieruchomości. Tym samym sprzedaż przedmiotowej nieruchomości została przez Wnioskodawcę nieprawidłowo opodatkowana 23% stawką podatku.

Jednocześnie wskazać należy, iż Zainteresowany będzie zobowiązany do skorygowania wystawionych faktur, na których została podana nienależna kwota podatku należnego poprzez wystawienie faktur korygujących zgodnie z obowiązującymi wyżej powołanymi przepisami w zakresie faktur korygujących.

W związku z powyższym oceniając stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1, z którego wynika, iż sprzedaż przedmiotowej nieruchomości, ze względu na postanowienia studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, podlega opodatkowaniu 23% stawką podatku, należy uznać za nieprawidłowe. Natomiast oceniając stanowisko Zainteresowanego w zakresie pytania nr 2, z którego wynika, iż do dostawy nieruchomości niezabudowanej znajdzie zastosowanie zwolnienie z VAT w odniesieniu do całej nieruchomości oraz Wnioskodawca powinien wystawić fakturę korygującą zmniejszającą kwotę wykazanego podatku, należało uznać je za prawidłowe.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 oraz 14f § 2 Ordynacji podatkowej ? rozpatrzone.

Odnosząc się do przywołanej przez Wnioskodawcę, we własnym stanowisku interpretacji indywidualnej z dnia 4 sierpnia 2011 r. znak IPTPP1/443-226/11-4/MS oraz z dnia 1 września 2011 r. znak ILPP2/443-919/11-2/SJ, Organ pragnie podkreślić, iż w identycznym stanie prawnym i identycznym stanie faktycznym rozstrzygnięcia powinny być identyczne. Cel ten osiągany jest poprzez zastosowanie odpowiednich przepisów Ordynacji podatkowej. Zauważyć w tym miejscu należy, iż interpretacje rozbieżne bądź wątpliwe mogą być poddane weryfikacji w trybie art. 14e § 1 tej ustawy, zgodnie z którym ?Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość (?)?. Oznacza to, że interpretacje indywidualne wydawane przez upoważnione do tego organy każdorazowo podlegają analizie i weryfikacji, a w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości, Minister Finansów może zmienić nieprawidłową interpretację indywidualną.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie fatycznym, a w przypadku zdarzenia przyszłego ? stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.