1. Czy podatnik powinien złożyć za 2003 rok, zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu za rok podatkowy? (...)

UZASADNIENIE

W dniu 5 listopada 2008 roku został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego i obowiązku złożenia zeznania podatkowego za 2003 rok.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Podatnik, osoba fizyczna w 2003 roku uzyskiwał przychody z pracy na terytorium Libii od pracodawcy libijskiego. Przychody te zostały opodatkowane w Libii podatkiem dochodowym. Były to jedyne przychody uzyskane przez podatnika w tym roku.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy podatnik powinien złożyć za 2003 rok, zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu za rok podatkowy...
2. Czy dochód uzyskany przez podatnika podlegał w 2003 roku opodatkowaniu w Polsce...

Zdaniem Wnioskodawcy, dochody uzyskane z Libii w 2003 roku z tytułu pracy w Libii nie podlegają opodatkowaniu w Polsce, ponieważ korzystają ze zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 21 ust. 1 pkt 66 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem, dochody osób, o których mowa w art. 3 ust. 1 ustawy, uzyskane z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej lub ze źródeł przychodów położonych w państwie, z którym Rzeczpospolita nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, jeżeli zostały one opodatkowane w tym państwie podatkiem tego samego rodzaju korzystają ze zwolnienia przedmiotowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, ponieważ te dochody nie podlegały opodatkowaniu w Polsce, za 2003 rok nie należało złożyć zeznania podatkowego

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zmianami), w brzmieniu obowiązującym w 2003 roku, osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Natomiast stosownie do art. 9 ust. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52 i 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jak wynika ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, podatnik, osoba fizyczna w 2003 roku uzyskiwał przychody z pracy na terytorium Libii od pracodawcy libijskiego. Przychody te zostały opodatkowane w Libii podatkiem dochodowym. Były to jedyne przychody uzyskane przez podatnika w tym roku.

Należy wskazać, że Libia jest państwem, które nie ma zawartej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania z Rzeczpospolitą Polską. Natomiast jak zaznaczył Wnioskodawca, przychody uzyskane w Libii zostały tam opodatkowane podatkiem dochodowym.

Do przychodów tych należy zatem zastosować zwolnienie przedmiotowe zawarte w art. 21 ust. 1 pkt 66 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym w 2003 roku, zgodnie z którym zwolnione są z opodatkowania dochody osób fizycznych, o których mowa w art. 3 ust. 1, uzyskane z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów położonych w państwie, z którym Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania dochodów, jeżeli zostały one opodatkowane w tym państwie podatkiem tego samego rodzaju.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że wynagrodzenie uzyskane w 2003 roku z pracy na terenie Libii i opodatkowane tam podatkiem dochodowym, korzystało w Polsce ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 66 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do końca 2003 roku.

Na podstawie art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym w 2003 roku, podatnicy obowiązani byli składać urzędom skarbowym zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym według ustalonego wzoru w terminie do dnia 30 kwietnia następnego roku.

Jednakże, należy zaznaczyć, iż co do zasady w zeznaniu podatkowym nie wykazuje się między innymi przychodów zwolnionych z opodatkowania na podstawie art. 21 ustawy.

Ponieważ ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca w danym roku, poza dochodami z Libii nie uzyskał innych dochodów, podlegających w Polsce opodatkowaniu, zatem nie był zobowiązany do złożenia zeznania rocznego za 2003 rok.

Złożenie takiego zeznania, byłoby konieczne jedynie w sytuacji, gdy Wnioskodawca oprócz dochodów zwolnionych z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 66 ustawy, uzyskałby dodatkowo dochody podlegające opodatkowaniu w Polsce. W takiej sytuacji bowiem dochody podlegające zwolnieniu, stosownie do art. 27 ust. 8 ustawy w ówczesnym brzmieniu, posłużyłyby do obliczenia stopy procentowej podatku, którą należałoby zastosować do dochodu podlegającemu opodatkowaniu. Jednakże ? co wynika ze stanu faktycznego - nie miało to miejsca w przedmiotowej sytuacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, że niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.