Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych - umorzenie pożyczki i obowiązek naliczania oraz pobrania (...)

UZASADNIENIE

W dniu 4 listopada 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych umorzenia pożyczki z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Prowadzi Pan samodzielną działalność gospodarczą. Jako podatnik podatku dochodowego od osób fizycznych, w roku podatkowym 2008 jest zobowiązany do prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Od dochodu uzyskanego z tytułu prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej, podatnik opłaca podatek dochodowy od osób fizycznych, wg stawki podatkowej 19%. Z uwagi na fakt, iż zatrudnia Pan ponad 20 pracowników, stosownie do art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu socjalnym (Dz. U. z 1996 r., Nr 70, poz. 335 ze zmianami) jest Pan zobowiązany do tworzenia zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Przedmiotowy fundusz utworzył Pan w 2003 r. W celu sprawnego zarządzania gromadzonymi środkami funduszu socjalnego ustalił Pan regulamin zarządzania przedmiotowym funduszem. Zatrudnionym pracownikom wypłaca Pan z funduszu socjalnego m.in.: pożyczki, które w wyjątkowych sytuacjach mogą być umarzane. W dniu 15 lipca 2008 r. pracownikowi firmy, z uwagi na jego chorobę oraz trudną sytuację materialną, umorzono niespłaconą pożyczkę na kwotę brutto w wysokości 1.375 zł. Od niniejszej umorzonej pożyczki została naliczona oraz pobrana zaliczka na podatek dochodowy od osób fizycznych w kwocie 261 zł. W przyszłości z uwagi na trudną sytuację materialną zatrudnionych pracowników zamierza Pan wypłacać - w porozumieniu z przedstawicielami załogi - z funduszu socjalnego zapomogi losowe, które mogą być wypłacane dla każdego pracownika nie częściej, niż raz na cztery lata.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy jako płatnik zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych ma Pan obowiązek naliczać oraz pobrać zaliczkę w wysokości 19% wartości umorzonej pożyczki udzielonej pracownikowi z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, ze względu na trudną sytuację życiową pracownika...
2. Czy Wnioskodawca będzie zobowiązany do naliczania oraz pobrania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od przyznanych oraz wypłaconych pracownikom firmy zapomóg z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych...

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź na pytanie pierwsze. Wniosek Pana w zakresie drugiego pytania zostanie rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną.

Zdaniem Wnioskodawcy, ustawodawca enumeratywnie w art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wymienia jakie przychody w przypadku osób fizycznych są zwolnione z podatku dochodowego. Pośród tego katalogu nie zostały wymienione przychody z tytułu umorzenia pożyczek udzielonych pracownikom z funduszu socjalnego. Bezspornie przedmiotowe umorzenia nie mogą być uznane za zapomogi, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 26 ww. ustawy. Z uwagi na powyższe, za prawidłowe należy uznać, iż płatnik od wartości umorzonych pożyczek udzielonych zatrudnionym pracownikom z funduszu socjalnego nalicza oraz pobiera należne zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. jedn. Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 ze zmianami), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym, za przychody ze stosunku służbowego stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego sprawy wynika, że pracodawca umorzył pracownikowi pożyczkę udzieloną z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych z uwagi na jego chorobę oraz trudna sytuację materialną. Od niniejszej umorzonej pożyczki została naliczona oraz pobrana zaliczka na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zmianami), przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tą samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Umowa pożyczki, zawarta pomiędzy zakładem pracy i pracownikiem, nakłada na pożyczającego pracownika obowiązek zwrotu, w oznaczonym w umowie terminie, tej samej ilości pieniędzy. A to oznacza, że samo udzielenie pracownikowi pożyczki przez zakład pracy nie stanowi dla niego przychodu.

W przypadku umorzenia pożyczki następuje zwolnienie dłużnika z całości lub części długu. W takiej sytuacji oznacza to, że pożyczkobiorca otrzymuje świadczenie nieodpłatne.

Przyznane zaś pracownikowi przez pracodawcę nieodpłatne świadczenie w postaci umorzenia pożyczki mieści się w definicji przychodu ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych, zawartej w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powyższego w przypadku umorzenia pożyczki z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych przychód powstaje po stronie pracownika w momencie jej umorzenia. Wartość umorzonej pożyczki powinna więc zostać doliczona do przychodów pracownika w miesiącu, w którym nastąpiło umorzenie i opodatkowana podatkiem dochodowym.

Zgodnie z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ? zakłady pracy jako płatnicy są obowiązani obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku pracy.

W konsekwencji pracodawca jest obowiązany jako płatnik, obliczyć i pobrać zaliczkę na podatek dochodowy od kwoty umorzonej pożyczki na zasadach określonych w art. 32 ustawy.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, że niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zmianami).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.