1) Czy w wyniku podziału majątku wspólnego Wnioskodawczyni nabyła z tym dniem prawo do udziału (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 28 października 2011 r. (data wpływu 31 października 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 stycznia 2012 r. (wpływ do tutejszego organu dnia 24 stycznia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości jest nieprawidłowe,

UZASADNIENIE

W dniu 31 października 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości. Z uwagi, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem nr ITPB2/415-986/11-2/BK z dnia 17 stycznia 2012 r. wezwano Wnioskodawczynię do usunięcia stwierdzonych braków formalnych. Ww. wniosek uzupełniony został pismem z dnia 23 stycznia 2012 r.

W przedmiotowym wniosku oraz w jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

W 1997 r. Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem nabyła nieruchomość. W 2007 r. ? w wyniku podziału majątku wspólnego ? Wnioskodawczyni nabyła prawo do całego majątku obejmującego ww. nieruchomość. Umowa o podział majątku wspólnego nie obejmowała spłat, ani dopłat na rzecz byłego małżonka, a Wnioskodawczyni przejęła jedynie jego zadłużenie finansowe w wysokości 22.352 zł 09 gr.

W dniu 25 lutego 2011 r. ww. nieruchomość Wnioskodawczyni sprzedała. Sprzedaż ta nie została dokonana w ramach działalności gospodarczej, a jedynie ze względu na sprawy rodzinne.

Nieruchomość ta była zabudowana budynkiem mieszkalnym, w którym Wnioskodawczyni była zameldowana na pobyt stały od 2004 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy w wyniku podziału majątku wspólnego Wnioskodawczyni nabyła z tym dniem prawo do udziału wynoszącego ½ w nieruchomości?
2. W sytuacji, gdy ww. udział w nieruchomości Wnioskodawczyni nabyła w 2007 r., czy może skorzystać z ulgi meldunkowej, a tym samym czy jest całkowicie zwolniona z zapłaty podatku, czy może jest zobowiązana do zapłaty 19% podatku od przychodu ze sprzedaży gruntu?

Zdaniem Wnioskodawczyni, własność zabudowanej nieruchomości nabyła w 1997 r. Uważa, że w 2007 r. nie nabyła udziału, albowiem podziałowi majątku wspólnego nie towarzyszyły spłaty i dopłaty.

Gdyby jednak uznać, że w 2007 r. nabyła udział w nieruchomości, to w ocenie Wnioskodawczyni - w sytuacji gdy była w niej zameldowana od 2004 r. przychód ze sprzedaży tego udziału podlega zwolnieniu w ramach ulgi meldunkowej, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ww. ulga meldunkowa obejmuje całość przychodu ze sprzedaży udziału nabytego w 2007 r., gdyż budynek wraz z gruntem stanowi integralną całość i nie można ich rozdzielić. Pozostała część - nabyta w 1997 r. ? również ?jest zwolniona z podatku?, a zatem Wnioskodawczyni jest całkowicie zwolniona z zapłaty podatku z tytułu zbycia przedmiotowej nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zmianami), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje więc generalną zasadę, iż odpłatne zbycie nieruchomości oraz ww. praw majątkowych przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w podatku dochodowym. Jeżeli natomiast ich odpłatne zbycie następuje po upływie tego okresu, przychód z tego tytułu nie podlega w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Z opisanego stanu faktycznego wynika, że w 1997 r. Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem nabyła nieruchomość. W 2007 r. ? w wyniku podziału majątku wspólnego ? Wnioskodawczyni nabyła prawo do całego majątku obejmującego ww. nieruchomość. Umowa o podział majątku wspólnego nie obejmowała spłat, ani dopłat na rzecz byłego małżonka, a Wnioskodawczyni przejęła jedynie jego zadłużenie finansowe w wysokości 22.352 zł 09 gr.

W dniu 25 lutego 2011 r. ww. nieruchomość Wnioskodawczyni sprzedała. Sprzedaż ta nie została dokonana w ramach działalności gospodarczej, a jedynie ze względu na sprawy rodzinne.

Nieruchomość ta była zabudowana budynkiem mieszkalnym, w którym Wnioskodawczyni była zameldowana na pobyt stały od 2004 r.

Stosunki majątkowe pomiędzy małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 1964 Nr 9, poz. 59 ze zm.). W myśl art. 31 § 1 powołanej ustawy, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako współwłasność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością - art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Wspólność ta trwa do ustania lub unieważnienia małżeństwa albo orzeczenia separacji, chyba że w czasie trwania związku małżeńskiego: 1) małżonkowie zawarli małżeńską umowę majątkową, 2) z ważnych powodów na żądanie jednego z małżonków sąd orzekł zniesienie wspólności, 3) wspólność ustała z mocy prawa na skutek ubezwłasnowolnienia lub ogłoszenia upadłości jednego z małżonków.

Zniesienie wspólności ustawowej kreuje prawo małżonków do majątku wspólnego na zasadzie współwłasności w częściach ułamkowych, które z reguły jest stanem przejściowym i prowadzi do podziału majątku.

Zgodnie z art. 1037 Kodeksu cywilnego w związku z art. 46 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego podział majątku wspólnego może nastąpić bądź na mocy umowy między małżonkami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek z małżonków.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w drodze zniesienia współwłasności (działu spadku, podziału majątku wspólnego) jest nabyciem tych rzeczy. Natomiast, biorąc pod uwagę stanowisko judykatury, nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie nieruchomości na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, jeśli:

• podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub
  
• jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki byłemu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.
  

Zatem za datę nabycia nieruchomości, która przypada danej osobie w wyniku podziału majątku wspólnego małżonków, należy przyjąć datę jej nabycia w czasie trwania wspólności ustawowej, ale tylko wówczas, jeżeli podział jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości w wyniku tego podziału mieści się w udziale, jaki temu małżonkowi przysługuje w majątku wspólnym. Jeżeli natomiast podział odbył się w naturze, lecz w sposób, który był nieekwiwalentny lub gdy wartość otrzymanej przez małżonka nieruchomości przekracza jego udział w majątku wspólnym, to wówczas za datę nabycia tej części nieruchomości, która przekracza udział małżonka w majątku wspólnym, należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału tego majątku, nawet wówczas jeżeli nabycie to następuje nieodpłatnie (czyli bez spłat i dopłat).

W przedstawionym stanie faktycznym podział majątku wspólnego, nie był ekwiwalentny w naturze, albowiem w wyniku tego podziału cały majątek wspólny małżonków przypadł Wnioskodawczyni. Tym samym nie można zgodzić się z twierdzeniem, że prawo własności zabudowanej nieruchomości Wnioskodawczyni w całości nabyła w 1997 r., ponieważ podziałowi majątku nie towarzyszyły spłaty i dopłaty.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni prawo własności przedmiotowej nieruchomości nabyła w sposób następujący:

• w 1997 r., kiedy to przedmiotowa nieruchomość została nabyta do majątku wspólnego małżonków ? w części, która mieściła się w przysługującym Jej udziale w majątku wspólnym,
  
• w 2007 r., tj. w wyniku podziału majątku wspólnego ? w części przekraczającej Jej udział w majątku wspólnym.
  

Zatem odpłatne zbycie udziału w nieruchomości (gruntu wraz z budynkiem) nabytego przez Wnioskodawczynię w 1997 r. nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) cytowanej ustawy, a co za tym idzie nie skutkuje obowiązkiem uiszczenia podatku dochodowego, ponieważ dokonane zostało po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie. Nie można zatem zgodzić się z Wnioskodawczynią, że przychód uzyskany z tego tytułu jest zwolniony z opodatkowania

Natomiast do opodatkowania przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia przedmiotowej nieruchomości ? w części odpowiadającej udziałowi, który Wnioskodawczyni nabyła w roku 2007 - mają zastosowanie przepisy w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2008 r.

Stosownie bowiem do art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 ze zm.) do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ustawy, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

W myśl art. 30e ust. 1 i 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007r. do 31 grudnia 2008 r., od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. Zgodnie zaś z art. 30e ust. 5 ww. ustawy, dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z przychodami (dochodami) z innych źródeł.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Zgodnie natomiast z art. 22 ust. 6c ww. ustawy koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn (art. 22 ust. 6d ww. ustawy).

Wysokość tych nakładów, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Jednakże, zgodnie z zapisem art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

1. budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku,
2. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu,
3. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie,
4. prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,

• jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit. a)-d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia.

Pokreślić należy, iż ujęty w tym przepisie katalog rzeczy i praw, przychód z odpłatnego zbycia których objęty jest zwolnieniem jest katalogiem zamkniętym. Dlatego, też przedmiotowe zwolnienie nie obejmuje przychodów z odpłatnego zbycia gruntów, zarówno tych, które stanowią odrębny przedmiot własności (prawo wieczystego użytkowania gruntu), jak i gruntów trwale związanych z tym budynkami, stanowiących część składową nieruchomości. Oznacza to, że zwolnieniem określonym w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, może być objęty wyłącznie przychód ze zbycia budynku mieszkalnego natomiast przychód ze sprzedaży gruntu lub udziału w gruncie związanego z tym budynkiem, podlega opodatkowaniu na zasadach wymienionych powyżej.

Ponadto przedmiotowe zwolnienie ma zastosowanie do przychodów podatnika, który w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego, złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia, w urzędzie skarbowym, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika (art. 21 ust. 21 ustawy). Oznacza to, że niezłożenie oświadczenia lub złożenie go po terminie powoduje brak prawa do zwolnienia. Wymóg złożenia w terminie tego oświadczenia jest bowiem, obok zameldowania na pobyt stały w sprzedawanym lokalu lub budynku przez okres 12 miesięcy, warunkiem koniecznym do zastosowania omawianego zwolnienia. Warunek ten wynika wprost z przepisu art. 21 ust. 21, dotyczącego zwolnień przedmiotowych, przez co stał się on nieodłącznym elementem regulacji dotyczącej możliwości zwolnienia uzyskanego przychodu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Należy jednak zaznaczyć, iż stosownie do art. 8 ust. 3 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, podatnicy, do których mają zastosowanie ust. 1 lub ust. 2, oświadczenie, o którym mowa w art. 21 ust. 21 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., składają w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy zmienianej w art. 1. W przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, 14-dniowy termin określony w art. 21 ust. 21 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., nie ma zastosowania.

Wobec powyższego skorzystanie ze zwolnienia uregulowanego w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia przez podatnika łącznie dwóch warunków:

• zameldowania na pobyt stały w sprzedanym budynku (lokalu) przez okres nie krótszy niż dwunastomiesięczny przed datą zbycia,
  
• terminowego złożenia oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia.
  

Z analizy opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni w dniu 25 lutego 2011 r. sprzedała nieruchomość, którą częściowo nabyła w 2007 r. na skutek zawarcia umowy o podział majątku wspólnego małżonków. W budynku mieszkalnym usytuowanym na ww. nieruchomości Wnioskodawczyni była zameldowana na pobyt stały od 2004 r.

Oznacza to, iż spełniony został warunek zameldowania w budynku mieszkalnym przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia.

Wobec powyższego, przychód uzyskany ze sprzedaży udziału w nieruchomości, który Wnioskodawczyni nabyła w 2007 r. - w części przypadającej na budynek mieszkalny zostanie objęty zwolnieniem określonym w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (ulga meldunkowa), jeżeli w terminie do 30 kwietnia 2012 r. Wnioskodawczyni złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zastosowania przedmiotowego zwolnienia.

Reasumując odpłatne zbycie udziału w nieruchomości (gruntu wraz z budynkiem) nabytego w 1997 r. nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) cytowanej ustawy, a co za tym idzie nie skutkuje obowiązkiem uiszczenia podatku dochodowego. Do przychodu ze sprzedaży udziału w budynku mieszkalnym, który Wnioskodawczyni nabyła w 2007 r. będzie miało zastosowanie zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pod warunkiem, że Wnioskodawczyni - w terminie do 30 kwietnia 2012 r. - złoży oświadczenie, że spełniła warunki przewidziane dla ww. zwolnienia. Natomiast przychód ze sprzedaży udziału w gruncie, który Wnioskodawczyni nabyła w 2007 r. jako nie objęty przedmiotowym zwolnieniem podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym, według zasad określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto podkreślić należy, iż organ wydający interpretacje w trybie art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa dokonuje wyłącznie wykładni przepisów prawa. W związku z tym tutejszy organ nie ustosunkował się do wielkości udziałów w nieruchomości jakie Wnioskodawczyni nabywała w poszczególnych etapach.

Zgodnie bowiem z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego, bowiem prawidłowość takiego wyliczenia podlega weryfikacji przez organ podatkowy

Końcowo należy dodać, iż dokumenty dołączone przez Wnioskodawczynię do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji. Tym samym, jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.