Moment powstania obowiązku podatkowego dla świadczonych usług kurierskich.

Moment powstania obowiązku podatkowego dla świadczonych usług kurierskich.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 25 października 2011 r. (data wpływu 14 listopada 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego dla świadczonych usług kurierskich - jest prawidłowe.

Porady prawne


UZASADNIENIE


W dniu 14 listopada 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej momentu powstania obowiązku podatkowego dla świadczonych usług kurierskich.


W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.


Prowadzi Pan - na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej - działalność, której przedmiotem jest pozostała działalność pocztowa i kurierska (PKD 53.20.z). Świadczy Pan usługi przewozowe, transportem samochodowym, polegające na przewozie przesyłek do wskazanych odbiorców. Za wyżej wymienione usługi wystawiane są faktury VAT, które w nazwie świadczonej usługi podane mają: ?usługa transportowa?. Płatność faktur następuje przelewem bankowym 14 dni od daty wystawienia faktury.


W związku z powyższym zadano następujące pytanie:


Kiedy powstaje obowiązek podatkowy dla ?usług transportowych? za dostarczenie przesyłek kurierskich...


Zdaniem Wnioskodawcy, usługa transportu przesyłek kurierskich powinna być opodatkowana z chwilą wykonania usługi i wystawienia faktury za tę usługę, nie później niż 7 dni od daty wykonania usługi. W związku z powyższym moment wystawienia faktury jest równoznaczny z momentem powstania obowiązku podatkowego.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.


Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług ? w myśl art. 8 ust. 1 powołanej ustawy ? rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (?).

W myśl ogólnej zasady wyrażonej w art. 19 ust. 1 ww. ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (art. 19 ust. 4 cyt. ustawy).

Stosownie do art. 19 ust. 11, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części.

Natomiast zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. a, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30. dnia, licząc od dnia wykonania usług transportu osób i ładunków kolejami, taborem samochodowym, statkami pełnomorskimi, środkami transportu żeglugi śródlądowej i przybrzeżnej, promami, samolotami i śmigłowcami.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą, polegającą na świadczeniu usług kurierskich (transportem samochodowym), tj. dostarczaniu przesyłek do wskazanych odbiorców. Nadmienił Pan również, że przedmiotem działalności jest pozostała działalność pocztowa i kurierska (PKD 53.20.z).

W tym miejscu wskazać należy, iż ustawa o podatku od towarów i usług w ogóle nie odnosi się do pojęcia usług kurierskich, w szczególności nie definiuje ich istoty. Należy zatem posłużyć się znaczeniem językowym tego terminu. Zgodnie z internetowym słownikiem języka polskiego kurier to osoba wysłana z pilną wiadomością, pismem, przesyłką itp. Zatem możliwe jest odróżnienie usług kurierskich od usług transportowych na podstawie takich kryteriów, jak termin dostarczania towaru. Mianowicie, co do zasady, usługi kurierskie powinny być usługami wykonywanymi tak szybko, jak to tylko możliwe. Ponadto, przedmiotem usług kurierskich nie jest przemieszczanie dużych partii towarów, tylko doręczanie przesyłek.

Na gruncie polskiego prawa pojęcie usług kurierskich było wyodrębnione w treści ustawy o łączności, która została derogowana ustawą z dnia 12 czerwca 2003 r. Prawo pocztowe. Na gruncie ustawy o łączności usługi kurierskie definiowano jako usługi nie mające charakteru powszechnego, polegające na zarobkowym, przyspieszonym przewozie i doręczaniu w gwarantowanym terminie przesyłek.

Powołane powyżej okoliczności prowadzą do wniosku, że pojęcie usługi kurierskiej nie jest tożsame z pojęciem usługi transportowej, gdyż charakter czynności, które zasadniczo wchodzą w zakres takiej usługi jest odmienny, niż zakres czynności będących przedmiotem usługi transportowej. W szczególności, istotą usługi kurierskiej jest szybkie dostarczenie określonej przesyłki do odbiorcy i zasadniczo nie dotyczy ona dużych partii towarów przewożonych na rzecz jednego kontrahenta, lecz pojedynczych przesyłek. Ponadto wskazać należy, iż w klasyfikacji PKWiU usługi kurierskie i usługi transportowe klasyfikowane są odrębnie.

Jednocześnie z wyjaśnień Głównego Urzędu Statystycznego do PKD wynika, że wskazane przez Pana grupowanie 53.20. z obejmuje zbieranie, sortowanie, przewóz i doręczanie listów, paczek i innych przesyłek pocztowych nie objętych obowiązkiem ich świadczenia, niezależnie od miejsca przeznaczenia, świadczone przez operatorów pocztowych i kurierów, z wykorzystaniem jednego lub więcej środków transportu prywatnego lub publicznego, usługi doręczania przesyłek do domu; podklasa ta nie obejmuje transportu towarów, sklasyfikowanego w zależności od środka transportu w 49.20.Z, 49.41.Z, 50.20.Z, 50.40.Z, 51.21.Z lub 51.22.Z, działalności kurierskiej objętej obowiązkiem świadczenia usług powszechnych, sklasyfikowanej w 53.10.Z.

W związku z powyższym należy stwierdzić, iż obowiązek podatkowy w przypadku świadczenia usług kurierskich powstaje na zasadach ogólnych z chwilą wykonania usługi lub jeśli podatnik zobowiązany jest do wystawienia faktury, z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak, niż 7. dnia od dnia wykonania usługi. Przy czym właściwy moment wystawienia faktury VAT również określa się na zasadach ogólnych, a więc podatnik powinien wystawić fakturę w terminie 7. dni od daty wykonania usługi (o ile nie mamy do czynienia z płatnościami w formie zaliczek).

Zatem w przedstawionym stanie faktycznym, skoro płatność następuje po wystawieniu faktury, moment wystawienia faktury jest równoznaczny z momentem powstania obowiązku podatkowego dla świadczonych przez Pana usług kurierskich, przy założeniu, że faktura jest wystawiona w terminie 7. dni od daty wykonania usługi .


Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika