Jeśli Wnioskodawca ma prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu towarów (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 10 marca 2009 r. (data wpływu 16 marca 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 7 maja 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów (produktów) w ramach działań marketingowych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie m.in. opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów (produktów) w ramach działań marketingowych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność w zakresie produkcji i dystrybucji produktów mięsnych oraz wędlin. Celem zwiększenia obrotów z tytułu sprzedaży wyprodukowanych oraz dystrybuowanych towarów, podejmowane są różnego rodzaju działania o charakterze marketingowym. Działania te skierowane są do:

• podmiotów, które są bezpośrednimi nabywcami produktów Spółki - np. hurtownicy, sieci supermarketów,
• podmiotów, które są dalszymi nabywcami produktów Spółki - np. sprzedawcy detaliczni, ?mniejsi? hurtownicy, konsumenci indywidualni.

Działania marketingowe Spółki obejmują:

1. degustacje produktów - działania te stanowią cel większości dokonywanych przez Spółkę przekazań i polegają na poczęstunku wyrobami Spółki. Przekazywane kontrahentom do wydania na poczęstunek produkty są identyczne jak produkty przeznaczone do sprzedaży. Przekazywane są one w różnych ilościach, w zależności od skali działalności kontrahenta, celem wydania ich. po uprzednim pokrojeniu do degustacji. Degustacje organizowane są bądź podczas akcji promocyjnych kierowanych do ostatecznych nabywców detalicznych (klient anonimowy), bądź też dla odbiorców hurtowych (właściciele lub kierownicy placówek handlowych). Przekazywane przez Spółkę towary kontrahenci wykorzystują do przeprowadzenia degustacji produktów Spółki wśród swoich odbiorców (mogą to być dalsi hurtownicy bądź detaliści). Przekazania takie służą intensyfikacji sprzedaży oraz reklamie produktów, poprzez zwiększenie świadomości marki wśród nabywców i konsumentów;
2. degustacje nowych (testowych) produktów - w ramach wprowadzania nowego produktu na rynek Spółka przekazuje testową partię towaru (który nie jest jeszcze sprzedawany) głównie dla odbiorców hurtowych, w celu podjęcia decyzji o zamówieniu tych produktów do sprzedaży i rozpoczęcia ich normalnej produkcji. Pewna partia produktów jest również przekazywana do odpowiednich komórek biznesowych w Spółce, dla oceny opłacalności rozpoczęcia produkcji. Produkty testowe produkowane są w ograniczonej ilości celem poznania opinii na temat ich właściwości oraz kosztów i opłacalności ewentualnej produkcji;
3. promocje towarów (?gratisy') - przy zakupie przez nabywcę określonej wcześniej ilości towarów Spółka przekazuje dodatkowo pewną ilość towarów nieodpłatnie. Przekazanie w tej formie służy zmotywowaniu do zwiększenia ilości zamówień przez odbiorców hurtowych (tzw. sprzedaż premiowa) i ?przywiązaniu' klienta do marki;
4. przekazanie pojedynczych sztuk produktów na potrzeby ich sfotografowania do gazetek promocyjnych lub katalogów przygotowywanych przez kontrahentów;
5. konkursy oraz targi - Spółka przeznacza pewne ilości towarów na potrzeby udziału w konkursach branżowych oraz na ekspozycję na stoiskach targowych, co pozwala na degustację produktów Spółki przez uczestników tego typu imprez:
6. przekazania gadżetów oraz nagród - Spółka przekazywała w przeszłości różnego rodzaju gadżety promujące markę Spółki podczas imprez, w których brała udział oraz nagrody w ramach organizowanych konkursów;
7. rekompensaty - Spółka przekazuje niewielkie ilości towarów w ramach uznania reklamacji wyrobów. Dotyczy to przypadków, gdy dostarczono towar przeterminowany lub niższej jakości. Przekazywane nieodpłatnie towary faktycznie zostały sprzedane wcześniej, jednakże nabywca nie otrzymał towaru w oczekiwanej jakości
8. kontrola jakości - Spółka przekazuje niewielkie ilości towarów do odpowiednich komórek w ramach Spółki w celu stałej weryfikacji jakości produkowanych towarów, jak również na badania do wewnętrznych i zewnętrznych laboratoriów, np. w celu monitorowania jakości produkowanego towaru bądź jego wartości odżywczej.

Przekazywane przez Spółkę produkty w ramach powyżej wymienionych akcji promocyjnych nie spełniają definicji prezentu o małej wartości, o której mowa w art. 7 ust. 4 ustawy o VAT. Przekazywane powyżej produkty, zdaniem Spółki nie stanowią próbek, w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy o VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przekazanie produktów w ramach działań marketingowych opisanych powyżej stanowi czynność niepodlegającą opodatkowaniu VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, z brzmienia art. 7 ust. 2 ustawy o VAT wynika, iż nieodpłatne dostawy towarów podlegają opodatkowaniu wyłącznie w sytuacji, gdy wskazane w tym przepisie przesłanki są łącznie spełnione, tj.:

• nieodpłatne przekazanie nie jest związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem oraz
• podatnikowi przysługiwało w całości lub części prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W przypadku natomiast, gdyby chociaż jeden z powyższych warunków nie został spełniony, wówczas nieodpłatna dostawa towarów pozostaje neutralna w zakresie VAT, tj. nie podlega opodatkowaniu VAT.

W ocenie Spółki przekazanie towarów w ramach podejmowanych działań marketingowych opisanych we wniosku, w sposób oczywisty związane jest z prowadzonym przez nią przedsiębiorstwem, a zatem nie podlega opodatkowaniu VAT, bowiem obecnie brak jest przepisu, który uzasadniałby opodatkowanie nieodpłatnego przekazania towarów lub świadczenia usług na cele promocyjne, które to cele związane są z prowadzonym przedsiębiorstwem.

Wskazując na zmianę regulacji zawartej w art. 7 ust. 3 ustawy o VAT, zdaniem Spółki, w świetle powołanych przepisów art. 7 ust. 2 i art. 7 ust. 3 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 czerwca 2005 r. żadne przekazanie towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem nie jest opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Bez znaczenia pozostaje rodzaj przekazywanego towaru, istotny jest natomiast związek z prowadzoną działalnością gospodarczą. Przekazania towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem mogą mieć na celu w szczególności budowę marki, wzmocnienie wizerunku przedsiębiorstwa na rynku, pozyskanie nowych klientów, kontrahentów, utrzymanie dobrych kontaktów z dotychczasowymi kontrahentami, przywiązanie klienta do towaru, wprowadzenie nowego produktu na rynek, jak ma to miejsce w przedmiotowym stanie faktycznym.

Mając na uwadze literalne brzmienie analizowanych przepisów, przy wykładni przepisów podatkowych decydujące znaczenie spełnia bowiem wykładnia gramatyczna, która umożliwia prawidłowe odczytanie treści normy prawnej w niej zawartej. Odstępstwo od tej wykładni jest dopuszczalne tylko wówczas, gdy przepis nie jest sformułowany w sposób jasny i jednoznaczny. Nie budzi wątpliwości, iż przepis art. 7 ust. 2 ustawy o VAT jest jasno sprecyzowany, stąd też nie wymaga daleko idących zabiegów interpretacyjnych.

Stanowisko potwierdzające nadrzędność wykładni gramatycznej przy interpretacji przepisów podatkowych utrwalone zostało zarówno w doktrynie, jak i w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego (np. wyrok NSA z dnia 22 sierpnia 2000 r. sygn. akt I SA /Łd 1025/98).

Pogląd oparty na literalnej wykładni przepisów podatkowych o braku obowiązku opodatkowania wszelkich nieodpłatnych świadczeń związanych z prowadzonym przedsiębiorstwem, zgodny jest z dominującym stanowiskiem prezentowanym w orzecznictwie sądów administracyjnych oraz ze stanowiskiem części organów podatkowych (np. wyrok NSA z dnia 13 maja 2008 r. sygn. akt I FSK 600/07, wyroki WSA: z dnia 3 kwietnia 2007 r. sygn. akt I SA/Wr 152/07, z dnia 17 sierpnia 2007 r. sygn.akt III SA/Wa 984/2007, z dnia 25 września 2007 r. sygn. akt III SA/Wa 811/2007, z dnia 5 października 2007 r. sygn. akt III SA/Wa 1255/2007, z dnia 20 listopada 2007 r. sygn. akt III SA/Wa 1268/2007 oraz postanowienia Naczelnika Pomorskiego Urzędu Skarbowego z dnia 28 lutego 2006 r., nr PV/443-496/IV/2005/JD, z dnia 4 października 2005 r., nr PV/443-300/TV/2005/DP i z dnia 23 grudnia 2005 r., nr PV/443-426/IV/2005/JW.

W analogiczny sposób wypowiada się większość przedstawicieli doktryny prawa podatkowego w tym m.in.: A. Bartosiewicz, R. Kubacki, VAT. Komentarz, 2 wydanie. Warszawa 2007, tezy 12-20 do art. 7, s. 122 i n., T. Michalik, VAT2007. Komentarz, Warszawa 2007, tezy 20-21 do art. 7. s. 111 i nast.

W odniesieniu do działań marketingowych obejmujących degustacje produktów, które są w ofercie Spółki oraz nowych (testowych) produktów Spółka stwierdziła, iż nieodpłatne przekazanie tych produktów mieści się w zakresie działań związanych z jej przedsiębiorstwem. Spółka korzysta bowiem z możliwości dotarcia do jak najszerszego kręgu potencjalnych nabywców jej produktów. Celem tych działań jest bowiem informacja o sprzedawanym asortymencie i zwiększenie świadomości konsumentów odnośnie właściwości (zalet) produktów, które w efekcie ma prowadzić do zwiększenia obrotów oraz pozyskania dodatkowych kanałów dystrybucyjnych i nowych, stałych klientów.

Należy zaznaczyć, że klientami tymi mogą stać się nie tylko sami pracownicy kontrahentów, lecz również inne osoby/jednostki, do których wiadomość na temat produktów Spółki dociera poprzez tych pracowników. Wydawane nieodpłatnie produkty nie mogą być przez kontrahentów odsprzedawane. Przekazania nowych (testowanych) produktów pozwalają na ocenę przez potencjalnych nabywców właściwości oraz walorów tych produktów i umożliwiają Spółce racjonalną ocenę opłacalności ewentualnego wprowadzenia takich produktów do masowej produkcji.

Podsumowując, nieodpłatne przekazywanie należących do wnioskodawcy towarów na cele degustacji ma nierozerwalny związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, rozwiązania te mają służyć zwiększeniu poziomu sprzedaży i atrakcyjności gamy oferowanych produktów, pozyskaniu nowych klientów oraz utrzymaniu pozycji na rynku.

W odniesieniu do przekazywania dodatkowej ilości towarów Spółka wskazała, iż w celu zdynamizowania sprzedaży swoich produktów Spółka organizuje także akcje promocyjne polegające na tym, iż w przypadku przekroczenia określonego pułapu zakupów nabywcy otrzymują dodatkowy towar, motywując w ten sposób podmioty do nabywania jak największej ilości jej produktów. Opisane działanie stanowi ?sprzedaż premiową'. Wskazano na interpretacje władz podatkowych, zgodnie z którymi nieodpłatne przekazanie towarów, jako nagroda za nabycie określonej ilości towarów, winno być potraktowane jako element transakcji sprzedaży towarów i jako takie nie powinno podlegać odrębnie opodatkowaniu VAT (interpretacja indywidualna z dnia 13 lutego 2008 r. nr IP-PP2-443-27/08-2/PW oraz nr IP-PP2-443-27/08-3/PW).

Zdaniem Spółki nieodpłatne przekazania polegające na wydaniu nieodpłatnie określonej ilości produktów w zamian za zakupy w wysokości przekraczającej wcześniej wyznaczone progi, związane są z prowadzonym przedsiębiorstwem i dlatego też nie powinny podlegać opodatkowaniu.

Odwołując się do przekazania pojedynczych sztuk produktów na potrzeby ich sfotografowania Spółka podniosła, iż przekazanie to ma na celu wykorzystanie tych produktów przez kontrahentów podczas sesji fotograficznych w celu przygotowania materiałów promocyjnych, takich jak np. gazetki promocyjne, ulotki, katalogi reklamowe itp., które zawierają informacje o oferowanych towarach, w szczególności ceny towarów oraz ilustracje prezentujące towary handlowe.

Powyższy cel przekazania towarów, zdaniem Spółki związany jest z prowadzonym przez nią przedsiębiorstwem, gdyż pozwala na dotarcie z informacją o jej produktach do jak największej liczby konsumentów. Przekazania takie pozwalają w rezultacie na zwiększenie sprzedaży opodatkowanej.

Z kolei odnosząc się do udziału w konkursach branżowych oraz targach stwierdzono, iż jest on częścią działalności marketingowej Spółki i pozwala na zwiększenie ?świadomości marki? wśród uczestników takich imprez, dotarcie do fachowców, którzy mają okazję poznać produkty Spółki i przekazać opinię o nich dalszym potencjalnym konsumentom oraz jest okazją do przekazania informacji o sprzedawanych wyrobach, firmie i miejscu sprzedaży tych wyrobów, co w efekcie ma prowadzić do zwiększenia obrotów. Są to cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem. Uzyskanie natomiast przez produkt Spółki nagrody podczas konkursów pozwala na zamieszczanie informacji o tym fakcie na produktach oraz w materiałach reklamowych, co może skłonić konsumentów do wyboru jej produktów, dlatego też przekazanie oraz zużycie produktów Spółki podczas konkursów oraz targów, przede wszystkim dla celów degustacji, nie powinno być opodatkowane. Uczestnictwo w takich imprezach związane jest bowiem z prowadzoną przez Spółkę działalnością.

W odniesieniu do przekazania różnego rodzaju gadżetów promocyjnych z logo Spółki (np. kalendarzy) oraz nagród w konkursach, Spółka wyraziła pogląd, iż przekazanie to nie powinno podlegać opodatkowaniu, gdyż jest związane z prowadzonym przedsiębiorstwem. Nieodpłatne przekazanie tego typu gadżetów/nagród pozwala na intensyfikację obrotu opodatkowanego, gdyż zwiększa świadomość marki wśród konsumentów, a chęć wygrania nagrody powoduje wybór produktów Spółki w zamian za produkty konkurencji. Przekazywanie gadżetów oraz organizowanie konkursów jest rozpowszechnioną praktyką marketingową i pozwala na zwiększenie rozpoznawalności marki wśród klientów. Powołano w tym miejscu wyrok WSA z dnia 26 listopada 2008 r. (syg. akt III SA/Wa 1277/08).

Ustosunkowując się do nieodpłatnego przekazanie towarów w celu rekompensaty, Spółka wyraziła opinię, że nie powinno być opodatkowane VAT, gdyż związane jest z prowadzonym przedsiębiorstwem. W przypadku bowiem organicznych surowców może zdarzyć się, iż niektóre produkty będą niższej jakości niż przyjęty przez Spółkę wyznacznik jakościowy i ulegają szybszemu zepsuciu bądź zmianie barw. W celu wyrównania strat Spółka przekazuje nabywcy niewielkie ilości pełnowartościowego towaru, tak by w dalszym ciągu nabywał produkty Spółki.

Działania te mają na celu utrzymanie klienta, który może mieć pewność, że w przypadku wystąpienia produktu gorszej jakości może otrzymać produkt pełnowartościowy.

Odnosząc się z kolei do przekazania produktów w celu kontroli jakości Spółka wskazała, iż w przypadku produktów spożywczych, w szczególności mięsa, kontrola jakości jest szczególnie istotna, gdyż warunkuje możliwość dostarczania konsumentom produktów o określonej jakości. Dodatkowo niektórzy kontrahenci Spółki warunkują odbiór jej produktów od przeprowadzania okresowych kontroli jakości. Równocześnie Spółka przekazuje pewne ilości produktów również w celach kontroli wewnętrznych. Celem przeprowadzenia badań przekazywane są różne ilości produktów, w zależności od rodzaju testów. Produkty te są zużywane w rezultacie badań. Dla zapewnienia prawidłowego i rzetelnego wyniku konieczne jest przekazanie towaru w takiej postaci, w jakiej jest on dostarczany konsumentom.

W opinii Spółki nieodpłatne przekazania w celu przeprowadzenia badań produktów związane są z prowadzonym przedsiębiorstwem, gdyż konieczność ich przeprowadzania wynika ze specyfiki oferowanych przez Spółkę produktów.

Reasumując zdaniem Spółki, wszystkie wymienione powyżej czynności są związane ze sprzedażą opodatkowaną i przeznaczone na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, ponieważ prowadzi do promocji Spółki, kreowania Jej pozytywnego wizerunku na rynku oraz rozpowszechniania Jej produktów. W związku z tym, czynności opisane w przedmiotowym wniosku nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również ? zgodnie z art. 7 ust. 2 powołanej ustawy - przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny
1. jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Jednocześnie z treści art. 7 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, iż nie uznaje się za dostawę towarów przekazywania drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Zgodnie z art. 7 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2008 r., przez prezenty o małej wartości należało rozumieć przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1. o łącznej wartości nieprzekraczającej w jednym roku podatkowym kwoty, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli wartość rynkowa przekazanego towaru nie przekracza 5 zł.

Z kolei z dniem 1 stycznia 2009 r. przywołany pkt 2 ww. przepisu, otrzymał następujące brzmienie: ?których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.?

Z przywołanych przepisów wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nie tylko nieodpłatne przekazanie towarów na cele niezwiązane z prowadzonym przedsiębiorstwem, ale także nieodpłatne przekazanie wszelkich towarów związanych z prowadzonym przedsiębiorstwem, niestanowiących jednak próbek, prezentów o małej wartości, czy też drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych. Dla opodatkowania danej czynności nieodpłatnego przekazania istotne jest także to, czy podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności w całości lub w części.

Przez odpłatną dostawę towarów należy więc rozumieć także przekazanie towarów bez wynagrodzenia, jeżeli przekazania dokonano na cele związane z przedsiębiorstwem, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu towarów ? za wyjątkiem druków reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości oraz próbek. Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

W celu dokonania prawidłowej analizy treści normy prawnej wynikającej z przepisu art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, zasadnym jest dokonanie wykładni systemowej wewnętrznej, z uwzględnieniem brzmienia ust. 3 tego artykułu, będącego przepisem szczególnym w stosunku do uregulowania art. 7 ust. 2 tej ustawy. Przede wszystkim zauważyć należy, że określone w ust. 3 wyłączenia od zakresu zastosowania przepisu ust. 2, dotyczą towarów, których zbycie co do zasady jest związane z prowadzonym przedsiębiorstwem. Jeśli zatem na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług przekazanie towarów określonych w tym przepisie, których wydanie niewątpliwie jest związane z prowadzonym przedsiębiorstwem ? podlega wyłączeniu od opodatkowania podatkiem od towarów i usług, to w konsekwencji należy wnioskować, że art. 7 ust. 2 ustawy stanowi podstawę do opodatkowania również nieodpłatnego przekazania towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem. Odmienna interpretacja podważałaby racjonalność ustawodawcy. Gdyby przyjąć bowiem, iż opodatkowaniu na mocy ust. 2 podlegają wyłącznie czynności w ogóle nie związane z przedsiębiorstwem, zbędne byłoby wyłączanie z opodatkowania czynności, które i tak nie podlegałyby opodatkowaniu jako związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa.

Dodatkowo zauważyć należy także, iż unormowanie zawarte w art. 7 ust. 2 i 3 ustawy o podatku od towarów i usług nawiązuje do treści art. 16 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347.1 i L 384.92), będącej odpowiednikiem art. 5 (6) VI Dyrektywy Rady, z którego wynika, że wykorzystanie przez podatnika towarów stanowiących część majątku jego przedsiębiorstwa do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników, które przekazuje nieodpłatnie lub, w ujęciu ogólnym, które przeznacza do celów innych niż prowadzona przez niego działalność, gdy VAT od powyższych towarów lub ich części podlegał w całości lub w części odliczeniu, jest uznawane za odpłatną dostawę towarów. Za odpłatną dostawę towarów nie uznaje się jednakże wykorzystania do celów działalności przedsiębiorstwa podatnika towarów stanowiących prezenty o niskiej wartości i próbki. Analiza powołanych przepisów pozwala stwierdzić, że swoją dyspozycją obejmują one każde nieodpłatne zbycie towarów, zarówno do celów innych niż prowadzona działalność gospodarcza, jak i do celów tej działalności.

Ze złożonego wniosku wynika, że celem zwiększenia sprzedaży Spółka przeprowadza różnego rodzaju działania o charakterze marketingowym skierowane do aktualnych oraz potencjalnych nabywców swoich produktów, w ramach których przekazuje nieodpłatnie towary i produkty.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że jeśli Wnioskodawca ma prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu towarów i usług celem ich wykorzystania przy wytworzeniu/nabyciu produktów przekazywanych nieodpłatnie, które nie spełniają przesłanek wynikających z art. 7 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, to ich nieodpłatnie przekazanie w ramach prowadzonych działań marketingowych, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako dostawa towarów zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy podkreślić także, iż na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii nie mogą wpłynąć powoływane przez Wnioskodawcę orzeczenia sądów administracyjnych, bowiem są one rozstrzygnięciami w konkretnej sprawie, osadzonymi w określonym stanie faktycznym. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm.) w swoim rozdziale III określa zamknięty katalog źródeł prawa powszechnie obowiązującego. Nie przewiduje on takiej mocy dla orzecznictwa sądowego, w tym orzecznictwa sądów administracyjnych (w Polsce nie obowiązuje system precedensów sądowych). W związku z powyższym, nie negując takiego orzecznictwa, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy zauważyć, że moc obowiązująca wyroków zamyka się w obrębie spraw, w których zostały wydane. Wynika to również z treści art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), który przesądza, że ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia. Organ podatkowy jest zatem zobowiązany traktować indywidualnie każdą sprawę, natomiast rozstrzygnięcia sądów podejmowane są w oparciu o zebrany w danej sprawie materiał dowodowy. Zatem trudno jest określić w jakim stopniu sprawy będąca przedmiotem autonomicznych rozstrzygnięć sądów, które powołała Spółka, mogą odzwierciedlać sytuację przedstawioną przez niego we wniosku o wydanie, co należy podkreślić, indywidualnej interpretacji.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej ? powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.