1. Czy można odliczyć VAT od czynszu?2. Czy można odliczyć VAT od paliwa?3. Czy można odliczyć (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 20 marca 2009 r. (data wpływu 23 marca 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 kwietnia 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu czynszu (raty) lub innych płatności wynikającej z umowy leasingu, kosztów eksploatacji oraz nabycia benzyny (paliwa silnikowego) wykorzystywanej do napędu pojazdu samochodowego i zasad przeprowadzenia dodatkowego badania technicznego ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 marca 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu czynszu (raty) lub innych płatności wynikającej z umowy leasingu, kosztów eksploatacji oraz nabycia benzyny (paliwa silnikowego) wykorzystywanej do napędu pojazdu samochodowego i zasad przeprowadzenia dodatkowego badania technicznego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie m. in. usług budowlanych. Jest Pan zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Planuje Pan zawrzeć - jako leasingobiorca ? umowę leasingu fabrycznie nowego samochodu marki Toyota RAV4, celem wykorzystywania go w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Zgodnie z treścią wyciągu ze świadectwa homologacji samochód ten jest samochodem ciężarowym, zaś jego dopuszczalna masa całkowita nie przekracza 3,5 tony (2.110 kg), a dopuszczalna ładowność przekracza 500 kg (wynosi 540 kg).

Wskazany samochód wykorzystywany będzie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Pismem z dnia 14 kwietnia 2009 r. doprecyzowano wniosek poprzez wskazanie, iż przedmiotowy samochód posiadać będzie 4 miejsca siedzące.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy przysługiwać będzie Panu ? jako podatnikowi ? prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy leasingu, udokumentowanych fakturą VAT, w szczególności bez ograniczeń prawa do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 7 w zw. z ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług...
2. Czy przysługiwać będzie Panu ? jako podatnikowi ? prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia benzyny (paliwa silnikowego) wykorzystywanej do napędu samochodu marki Toyota RAV4, w szczególności bez wyłączenia prawa do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 88 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy...
3. Czy przysługiwać będzie Panu ? jako podatnikowi ? prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów lub usług w zakresie tzw. eksploatacji samochodu marki Toyota RAV4, w szczególności nabycia części zamiennych do przedmiotowego samochodu, nabycia usług przeglądu, naprawy lub serwisowych itp....
4. Czy wymagane jest dodatkowe badanie techniczne w okręgowej stacji kontroli pojazdów potwierdzające zasadność homologacji i złożenie potwierdzenia w urzędzie skarbowym...

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle wyroku ETS z dnia 22 grudnia 2008 r. w sprawie C ? 414/07 oraz zgodnie z pismem Ministra Finansów z dnia 13 lutego 2009 r. znak: PT3/812/4/15/CZE/09/185, jak również w myśl obowiązujących przepisów wspólnotowych w zakresie podatku VAT przysługuje Panu ? jako podatnikowi ? prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o cała kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia benzyny (paliwa silnikowego) wykorzystywanej do napędu samochodu marki Toyota RAV4.

Wnioskodawca wyraża podobne stanowisko w odniesieniu do prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od rat czynszu lub innych płatności wynikających z zawartej umowy leasingu ww. samochodu, udokumentowanych fakturą VAT. Wskazany samochód stanowi samochód ciężarowy, którego ładowność wynosi powyżej 500 kg.

W ocenie Wnioskodawcy, wprowadzenie od dnia 1 maja 2004 r. dalej idących ograniczeń i wyłączeń prawa do odliczenia podatku naliczonego (szczególnie art. 86 ust. 7 i art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług), niż to miało miejsce do dnia 30 kwietnia 2004 r., należy uznać za sprzeczne z prawem wspólnotowym, a zatem w tym zakresie znajdują zastosowanie odpowiednie przepisy wspólnotowe umożliwiające odliczenie całej kwoty podatku naliczonego.

Według Wnioskodawcy, w zakresie podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów lub usług w zakresie tzw. eksploatacji przedmiotowego samochodu, a w szczególności nabycia części zamiennych, usług przeglądu, naprawy lub serwisowych itp., przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w pełnej wysokości (całej kwoty podatku naliczonego) na zasadach ogólnych, ponieważ w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług we wskazanym zakresie brak jest wyłączeń lub ograniczeń tego prawa, analogicznych do tych przewidzianych w art. 86 ust. 7 i art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy.

Ponadto Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż badanie w okręgowej stacji kontroli pojazdów jest zbędne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z treści cytowanego wyżej przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług oraz niepodlegających temu podatkowi.

Z dniem akcesji Polski do Unii Europejskiej, tj. z dniem 1 maja 2004 r., wprowadzony został przepis art. 86 ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym w przypadku usługobiorców użytkujących samochody, o których mowa w ust. 3 i 5, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 50 % kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodu, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu, nie może jednak przekroczyć kwoty 5.000 zł.

Wskazany przepis uległ zmianie z dniem 22 sierpnia 2005 r. i w brzmieniu obowiązującym od tego dnia stanowi, iż w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 3, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł.

Stosownie zaś do treści art. 154 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, przepisu art. 86 ust. 7 nie stosowało się do samochodów będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, w stosunku do których przysługiwało podatnikowi, zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, obowiązującymi przed dniem 1 maja 2004 r., prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z takiej umowy.

Przy czym przepis ust. 1 miał zastosowanie:

1. w odniesieniu do umowy zawartej przed dniem wejścia w życie ustawy, bez uwzględniania zmian tej umowy po wejściu w życie ustawy, oraz
2. pod warunkiem że umowa została zarejestrowana we właściwym urzędzie skarbowym do dnia 14 maja 2004 r., o czym stanowi art. 154 ust. 2 ustawy.

Ponadto, z dniem 1 maja 2004 r., na mocy ustawy o podatku od towarów i usług, wprowadzono przepis art. 88 ust. 1 pkt 3, z którego wynikło, iż obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosowało się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3 i 5.

Stosownie natomiast do art. 86 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym od 1 maja 2004 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej ładowności mniejszej niż określona wg wzoru:

DŁ= 357kg + n x 68kg

gdzie:

DŁ - oznacza dopuszczalną ładowność,

N - oznacza ilość miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy

• kwotę podatku naliczonego stanowiło 50% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca ? nie więcej jednak niż 5.000 zł.

Z kolei, na podstawie art. 86 ust. 4 tej ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 maja 2004 r., przepis ust. 3 nie dotyczył:

1. przypadków, gdy odprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie na podstawie umowy leasingu tych samochodów (pojazdów) stanowi przedmiot działalności podatnika;
2. pojazdów specjalnych - jeżeli z wyciągu ze świadectwa homologacji lub z odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydawanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym, wynika, że jest to pojazd specjalny;
3. pojazdów samochodowych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z wyciągu ze świadectwa homologacji lub z odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydawanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym, wynika takie przeznaczenie.

Dopuszczalna ładowność pojazdów oraz ilość miejsc (siedzeń), o których mowa w ust. 3, określana była ? w myśl art. 86 ust. 5 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 21 sierpnia 2005 r. - na podstawie wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydawanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym. Pojazdy, które w wyciągu ze świadectwa homologacji lub w odpisie decyzji, o której mowa w zdaniu pierwszym, nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub ilości miejsc, uznaje się również za samochody osobowe, o których mowa w ust. 3.

Od nowelizacji dokonanej z dniem 22 sierpnia 2005 r., w myśl art. 88 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3.

Jednocześnie, stosownie do zapisów art. 86 ust. 3 ustawy, w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 4 cyt. ustawy, przepis art. 86 ust. 3 nie dotyczy:

1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
3. pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
5. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku nr 9 do ustawy tj.: agregat elektryczny/spawalniczy, bankowóz, do prac wiertniczych, koparka, koparkospycharka, ładowarka, oczyszczanie dróg, podnośnik do prac konserwacyjno ? montażowych, pomoc drogowa, zimowego utrzymania dróg, żuraw samochodowy;
6. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
7. przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:


1. odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
2. oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 5 omawianej ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 22 sierpnia 2005 r., spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ww. art. 86 ust. 4 pkt 1 ? 4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Natomiast na gruncie poprzednio obowiązującej ustawy dotyczącej podatku od towarów i usług, tj. ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.), przepis art. 25 ust. 1 pkt 2 stanowił, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika samochodów osobowych oraz innych samochodów o dopuszczalnej ładowności do 500 kg, z wyjątkiem przypadków, gdy odprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie na podstawie umów leasingu tych samochodów stanowi przedmiot działalności podatnika.

Z kolei art. 25 ust. 1 pkt 3a tej ustawy, ograniczający prawo do odliczenia w związku z nabywaniem paliwa do samochodów osobowych, brzmiał następująco: ?Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do paliw silnikowych benzynowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych lub innych samochodów o dopuszczalnej ładowności do 500 kg?.

Jednocześnie, zgodnie z przepisem § 10 ust.

1, obowiązującego do dnia 30 kwietnia 2004 r., rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 marca 2002 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 27, poz. 268 ze zm.), usługobiorcom użytkującym samochody osobowe lub inne samochody o dopuszczalnej ładowności do 500 kg na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub umowy o podobnym charakterze nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego oraz do zwrotu różnicy podatku o kwotę podatku naliczonego od czynszu (raty) i innych odpłatności wynikających z zawartej umowy.

Podstawowym aktem określającym ramy prawne opodatkowania podatkiem od wartości dodanej od dnia 1 stycznia 2007 r. jest Dyrektywa Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L 2006 Nr 347 s. 1 ze zm.), a wcześniej VI Dyrektywa Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów dotyczących podatków obrotowych ? wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku ? 77/388/EWG (Dz. Urz. UE. L 1977 Nr 145 s. 1 ze zm.)

Zgodnie z art. 17 (6) VI Dyrektywy (oraz art. 176 obowiązującej Dyrektywy) podatek od wartości dodanej nie może być odliczany od wydatków niebędących wydatkami ściśle związanymi z prowadzoną działalnością. Do czasu przyjęcia przez Radę Unii Europejskiej przepisów określających kategorie wydatków niekwalifikujących się do odliczenia podatku od wartości dodanej, państwa członkowskie mogą zachować wyłączenia przewidziane w ich prawie krajowym w dniu ich przystąpienia. Wyłączenia te mogą dotyczyć podatku naliczonego z tytułu nabycia samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych oraz nabywanych paliw. Istnieje zatem możliwość na gruncie prawa Unii Europejskiej stosowania ograniczeń w odliczaniu podatku naliczonego, pod warunkiem, iż ograniczenia te istniały w prawie krajowym w momencie przystąpienia do Unii Europejskiej. Tym samym omawiany przepis art. 17 (6) VI Dyrektywy formułuje zasadę ?stand still? (klauzula stałości), przewidującą utrzymanie w mocy krajowych wyłączeń prawa do odliczenia podatku naliczonego, które obowiązywały przed wejściem w życie VI Dyrektywy.

Z uwagi na cel przepisu art. 17 (6) VI Dyrektywy pojęcie ?prawo krajowe? odnosi się do krajowego systemu odliczenia podatku od wartości dodanej obowiązującego i rzeczywiście stosowanego w chwili wejścia w życie tejże Dyrektywy. Klauzula ?stand still? nie ma bowiem na celu umożliwienia nowym państwom członkowskim dokonania zmian swych wewnętrznych przepisów w związku z przystąpieniem do Unii Europejskiej w sposób, który oddalałby te przepisy od celów Dyrektywy.

W tym kontekście uchylenie ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym w dniu akcesji Polski do struktur Unii Europejskiej i wprowadzenie przepisów nowych, zawierających ograniczenia w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego, samo w sobie nie może stanowić podstawy do stwierdzenia naruszenia art. 17 ust. 6 VI Dyrektywy. Istotne jest bowiem ustalenie, czy nowe przepisy krajowe nie doprowadziły do rozszerzenia zakresu wcześniejszych krajowych wyłączeń prawa do odliczenia podatku.

W podobny sposób do opisanej kwestii odniósł się Europejski Trybunał Sprawiedliwości w ? powołanym przez Wnioskodawcę ? wyroku z dnia 22 grudnia 2008 r. w sprawie C-414/07. Należy przy tym zaznaczyć, że ze względu na zbieżność w tym przedmiocie regulacji Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej z regulacją VI Dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r., uwagi powyższe odnoszą się również do treści art. 176 tego aktu prawnego.

Analiza przytoczonych przepisów pozwala na stwierdzenie, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego zarówno z tytułu nabycia samochodów, jak również przy zakupie paliw używanych do napędu samochodów, obowiązujące w Polsce po dniu akcesji do Unii Europejskiej, rozszerzają zakres wcześniejszych krajowych wyłączeń tego prawa. Ponadto, po dniu 30 kwietnia 2004 r., ograniczeniem w zakresie ww. prawa do odliczenia objęto również usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze z tytułu czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawrze umowę leasingu samochodu, który - zgodnie z treścią wyciągu ze świadectwa homologacji - jest samochodem ciężarowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony (wynoszącej 2.110 kg), a jego dopuszczalna ładowność przekracza 500 kg (wynosi 540 kg) oraz posiada on 4 miejsca siedzące. Samochód ten wykorzystywany będzie wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W świetle powołanych wyżej przepisów prawa wspólnotowego i krajowego oraz biorąc pod uwagę opis zdarzenia przyszłego, tut. organ stwierdza, że Wnioskodawca ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego:

• od zakupu paliwa wykorzystywanego do napędu samochodu, o którym mowa we wniosku, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, jednakże z uwzględnieniem zapisu art. 25 ust. 1 pkt 3a ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, obowiązującego do dnia 30 kwietnia 2004 r.;
• od czynszu (rat) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy leasingu, udokumentowanych fakturą, do napędu ww. samochodu, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, jednakże z uwzględnieniem przepisu § 10 ust. 1, rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, obowiązującego do dnia 30 kwietnia 2004 r.;
• od nabytych towarów lub usług w zakresie eksploatacji wskazanego samochodu, w oparciu o dyspozycję art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 maja 2004 r.

Oznacza to, że Wnioskodawca może zastosować obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku należnego do: paliw silnikowych benzynowych, czynszu (rat) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy leasingu, udokumentowanych fakturą oraz tzw. kosztów eksploatacji w pełnej wysokości od ww. pojazdu o dopuszczalnej ładowności powyżej 500 kg.

Jednocześnie - jako, że w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania norma przepisu art. 86 ust. 4 (zarówno w brzmieniu obowiązującym w okresie od 1 maja 2004 r. do dnia 21 sierpnia 2005 r., jak i od dnia 22 sierpnia 2005 r.), a tym samym nie może mieć zastosowania art. 86 ust. 5 (w brzmieniu obowiązującym od dnia 22 sierpnia 2005 r.) - Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do wykonania dodatkowego badania technicznego w okręgowej stacji kontroli pojazdów (potwierdzonego stosownym zaświadczeniem wydanym przez tą stację) oraz uzyskania wpisu w dowodzie rejestracyjnym, zawierającym właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań. W konsekwencji na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek wynikający z obowiązującego od dnia 22 sierpnia 2005 r. przepisu art. 86 ust. 5a, zgodnie z którym kopię zaświadczenia, o którym mowa w ust. 5, podatnik jest obowiązany dostarczyć, w terminie 14 dni od dnia jego otrzymania, do naczelnika urzędu skarbowego.

Z powyższych względów stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej ? powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.