Czy Wnioskodawca wykonując posadzkę przemysłową w garażu w budynku wielomieszkalnym, nie posiadając (...)

UZASADNIENIE

W dniu 6 kwietnia 2012 r. został złożony wniosek uzupełniony w dniu 2 lipca 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla wykonywanej posadzki przemysłowej w garażu budynku mieszkalnego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, samodzielnie prowadzącą działalność gospodarczą. Głównym przedmiotem działalności gospodarczej jest wykonywanie usług budowlanych, tj. wykonywanie posadzek przemysłowych na zlecenie. Jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług zobowiązanym do składania w zakresie podatku od towarów i usług miesięcznych deklaracji podatkowych. Zgodnie z interpretacją indywidualną wydaną przez Ministra Finansów reprezentowanego przez Dyrektora Izby Skarbowej w (?) z dnia 2 grudnia 2009 r., od dnia 1 stycznia 2012 r. sprzedaż usług wykonywanych na zlecenie jest opodatkowana stawką podatku od towarów i usług w wysokości 23%. Do dnia złożenia niniejszego wniosku przedmiotowa interpretacja nie została uchylona lub też zmieniona z urzędu. W miesiącu marcu 2012 r. Wnioskodawca wykonał na zlecenie spółki prowadzącej działalność pod firmą "P." z siedzibą w P., posadzkę przemysłową w garażu w budynku przy ul. G. Nabywca usługi budowlanej nie przedłożył jakiejkolwiek dokumentacji technicznej oraz nie poinformował, czy lokal w tym budynku będzie użytkowany jako garaż. Sprzedaż niniejszej usługi budowlanej na kwotę netto 29.268 zł została w dniu 19 marca 2012 r. przez Wnioskodawcę udokumentowana fakturą VAT, w której to fakturze przedmiotowa sprzedaż jest opodatkowana stawką w wysokości 8%.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż posadzki zostały wykonane w budynku wielomieszkaniowym nowobudowanym, stanowiąc część zadania inwestycyjnego w zakresie budowy budynku sklasyfikowanego pod symbolem PKOB 11.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca wykonując posadzkę przemysłową w garażu w budynku wielomieszkalnym, nie posiadając od zleceniodawcy jakiejkolwiek informacji pisemnej lub też oświadczenia o sposobie użytkowania w przyszłości lokalu o nazwie garaż, miał prawo ustalić w fakturze VAT z miesiąca marca 2012 r. dokumentującej sprzedaż usługi budowlanej w zakresie wykonania posadzki przemysłowej w garażu, iż przedmiotowa usługa budowlana jest opodatkowana stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8%?

Zdaniem Wnioskodawcy, ustawodawca w art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług ustalił, iż w przypadku sprzedaży usług budowlanych wykonywanych w ramach budownictwa społecznego stawka podatku od towarów i usług nie może być wyższa od stawki podatkowej, o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy. Z uwagi na fakt, iż garaż, w którym została wykonana w miesiącu marcu 2012 r. posadzka przemysłowa znajduje się w budynku mieszkalnym, aczkolwiek strona nie posiada od zleceniodawcy jakiejkolwiek informacji pisemnej lub też oświadczenia o sposobie użytkowania w przyszłości lokalu o nazwie garaż, należy uznać, iż Wnioskodawca miał prawo ustalić w fakturze VAT z miesiąca marca 2012 r. dokumentującej sprzedaż usługi budowlanej w zakresie wykonania posadzki przemysłowej w garażu, że przedmiotowa usługa budowlana jest opodatkowana stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8 %. Natomiast bez znaczenia w przedmiotowej sprawie należy uznać, iż nadal w obrocie prawnym funkcjonuje wydana na wniosek podatnika przez Ministra Finansów reprezentowanego przez Dyrektora Izby Skarbowej interpretacja indywidualna z dnia 7 czerwca 2011 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust.1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

W myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (?).

W myśl przepisu art. 5a ww. ustawy towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów i usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy ? dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie natomiast z art. 146a ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f :

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, stosuje się ? w myśl ust. 12 wskazanego artykułu ? do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z ust. 12a tego artykułu, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale ex 1264 ? wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²;
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

W myśl ust. 12c powołanego artykułu, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Według art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Jak wynika z ww. art. 2 pkt 12, ustawa o podatku od towarów i usług odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów podatku od towarów i usług stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z ww. rozporządzeniem, w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne. Dział ten obejmuje grupy budynków: 111 - mieszkalnych jednorodzinnych, 112 - o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, 113 - zbiorowego zamieszkania.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć: budowa, remont modernizacja, termomodernizacja oraz przebudowa, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do przepisów innych niż podatkowe.

Zgodnie z art. 3 pkt 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.), przez budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego.

Z kolei zgodnie z pkt 7a tego artykułu przez przebudowę należy rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji (?).

Natomiast definicję remontu zawarto w pkt 8 tego artykułu. Zgodnie z jego brzmieniem przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych, polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego a nie stanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Modernizacja oznacza unowocześnienie, uwspółcześnienie produktu, trwałe ulepszenie np. istniejącego obiektu budowlanego prowadzące do zwiększenia jego wartości użytkowej (źródło: Wikipedia, wolna encyklopedia).

Ustawodawca zatem wyraźnie wskazał, iż w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. opodatkowaniu stawką w wysokości 8% podlega budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja lub przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, z wyłączeniem lokali użytkowych, a więc m. in. do budynków mieszkalnych stałego zamieszkania sklasyfikowanych w PKOB w dziale 11, przy uwzględnieniu kryterium powierzchni użytkowej, o której mowa w art. 41 ust. 12b ustawy, oraz do lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12.

Analiza powołanych wyżej przepisów prawa pozwala na stwierdzenie, iż w przypadku, gdy usługi wykonywania posadzek przemysłowych dotyczą budowy (jako całości) budynków mieszkalnych, zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zastosowanie znajdzie stawka 8% do całości tych usług, zgodnie z art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, zarówno dla generalnego wykonawcy, jak i podwykonawcy świadczonej usługi. Na etapie budowy obiektu trudno bowiem mówić o wyodrębnionych (poszczególnych) lokalach (np. użytkowych).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż przedmiotowa usługa budowlana była wykonywana na podstawie zlecenia, które dotyczyło wykonania posadzki wielkoprzemysłowej w garażu budynku wielomieszkalnego, stanowiąc ? jak wskazano w uzupełnieniu wniosku - część zadania inwestycyjnego w zakresie budowy budynku sklasyfikowanego pod symbolem PKOB 11.

Zatem dla tak opisanych we wniosku usług budowlanych wykonywanych w marcu 2012 r. przez Wnioskodawcę - na podstawie zlecenia - w części budynku mieszkalnego na etapie jego budowy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 8%.

W kontekście powyższego bez wpływu pozostaje stanowisko Wnioskodawcy odnośnie obowiązku uzyskania - dla zastosowania 8% stawki podatku - oświadczenia zleceniodawcy, o sposobie użytkowania w przyszłości ?lokalu o nazwie garaż? znajdującego się w budynku mieszkalnym.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.