Stawka podatku obowiązująca dla usług instalacji kolektorów słonecznych i prawo do odliczenia podatku (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko ? przedstawione we wniosku z dnia 4 lipca 2014 r. (data wpływu 14 lipca 2014 r.), uzupełnionym w dniu 2 października 2014 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej dla usług instalacji kolektorów, za które zostały wpłacone zaliczki przez mieszkańców będących właścicielami nieruchomości, na których mają być umieszczone kolektory słoneczne, momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu ww. usług oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z realizacją ww. inwestycji - jest prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

W dniu 14 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 2 października 2014 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej dla usług instalacji kolektorów, za które zostały wpłacone zaliczki przez mieszkańców będących właścicielami nieruchomości, na których mają być umieszczone kolektory słoneczne, momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu ww. usług oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z realizacją ww. inwestycji.

W złożonym wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Projekt Gminy pn. ?C " - instalacja kolektorów słonecznych na budynkach użyteczności publicznej oraz budynkach mieszkalnych w Gminie C., został wybrany do dofinansowania w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013, Osi priorytetowej V Rozwój infrastruktury ochrony środowiska, Działania 5.2 Rozwój lokalnej infrastruktury ochrony środowiska. W chwili obecnej Gmina jeszcze nie podpisała umowy o dofinansowanie. Realizacja inwestycji wynika z zadań nałożonych na gminy ustawą z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594, z późn. zm.). Artykuły 6 i 7 ww. ustawy ?mówią? o tym, że do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, m. in. takie jak: ochrona środowiska i przyrody oraz zaopatrzenie w energię elektryczną i cieplną.

Przedmiotem projektu jest montaż na terenie 33 miejscowości Gminy 234 szt. instalacji solarnych, w skład których wejdą płaskie kolektory słoneczne, zbiorniki na wodę użytkową oraz pozostały osprzęt. 232 instalacje zamontowane zostaną na budynkach mieszkalnych lub na konstrukcji wolnostojącej (stelażu stalowym) na gruncie lub na budynku gospodarczym, w obrębie nieruchomości będących własnością osób fizycznych. Budynki mieszkalne, na których będą zamontowane instalacje solarne są zaliczane do budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa nie przekracza 300 m².

Pozostałe 2 instalacje zainstalowane zostaną na budynkach użyteczności publicznej, przekazanych w zarząd jednostkom organizacyjnym Gminy. Pierwszym z obiektów jest Szkoła Podstawowa w miejscowości Ł., natomiast drugim - budynek administracyjny oczyszczalni ścieków w miejscowości C. Inwestycja finansowana będzie z następujących źródeł:

• EFRR w ramach PROWP na lata 2007-2013 - 79% wartości projektu,

• Gmina (w tym wkład mieszkańców) - 21% wartości projektu.

VAT jest kosztem kwalifikowalnym w projekcie.

Właściciele nieruchomości przed rozpoczęciem realizacji projektu wniosą na rachunek Gminy wkład własny w wysokości 16% kosztów kwalifikowalnych wartości zakupu i montażu zestawu kolektorów słonecznych. Dokonane wpłaty przez mieszkańców będą miały charakter obowiązkowy, gdyż realizacja inwestycji na przedmiotowych nieruchomościach prywatnych będzie od nich uzależniona.

Gmina wyłoni wykonawcę zadania zgodnie z ustawą z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 907, z późn. zm.). Po wykonaniu ww. inwestycji nie będzie osiągała z tego tytułu żadnych dochodów. Z właścicielami nieruchomości, na których zostaną zamontowane kolektory słoneczne, zawarte są umowy użyczenia zawierające następujące zapisy:

• ?Użyczający oświadcza, że jest właścicielem/współwłaścicielem/posiada inny tytuł prawny do dysponowania nieruchomością".

• ?Użyczający użycza i oddaje Biorącemu w użyczenie do bezpłatnego używania niezbędną część dachu/elewacji budynku mieszkalnego/gospodarczego lub gruntu oraz część wewnętrzną budynku mieszkalnego o powierzchni niezbędnej do zainstalowania zestawu kolektorów słonecznych i jego prawidłowego funkcjonowania".

Zakupione i zamontowane kolektory słoneczne będą stanowiły własność Gminy także przez okres trwałości projektu - w okresie 5 lat od daty zakończenia realizacji projektu (ostatecznego rozliczenia końcowego wniosku o płatność). Po upływie ww. okresu zestawy kolektorów słonecznych zostaną przekazane właścicielom nieruchomości na własność bez dodatkowego wynagrodzenia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy od wpłat mieszkańców z tytułu wkładu własnego w kosztach montażu instalacji solarnych w ramach projektu należy odprowadzić należny VAT?
   
2. Według jakiej stawki podatkowej podlegają opodatkowaniu VAT wpłaty mieszkańców, którym w budynkach mieszkalnych zostaną wykonane instalacje solarne?
   
3. Według jakiej stawki podatkowej podlegają opodatkowaniu VAT wpłaty mieszkańców dotyczące realizacji instalacji solarnej na konstrukcji wolnostojącej (stelażu stalowym) na gruncie obok budynku mieszkalnego, do którego zostanie wykonane pod
4. Według jakiej stawki podatkowej podlegają opodatkowaniu VAT wpłaty mieszkańców dotyczące realizacji instalacji solarnej na budynku gospodarczym, znajdującym się poza bryłą budynku mieszkalnego, do którego zostanie wykonane podłączenie tej instalacji?łączenie tej instalacji?
   
5. Czy Gmina będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych z tytułu realizacji projektu, w części dotyczącej instalacji kolektorów słonecznych na budynkach mieszkalnych stanowiących własność osób fizycznych?
   
6. Czy przekazanie przez Gminę prawa własności zainstalowanych instalacji solarnych na budynkach mieszkalnych lub obok nich na rzecz mieszkańców, po 5 latach od daty zakończenia realizacji projektu, podlega opodatkowaniu VAT? Jeśli tak, to według jakiej stawki podatkowej?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad.1.

Zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

W myśl art. 19a ust. 8 ustawy, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, (...), obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4.

Zobowiązanie do wpłaty mieszkańca jest warunkiem podpisania umowy i w konsekwencji zainstalowania instalacji solarnej na potrzeby budynku mieszkalnego, można więc określić, że działania Gminy i mieszkańca wykonywane są w ramach umowy zobowiązaniowej i że wpłata mieszkańca następuje w zamian za świadczenie Gminy na jego rzecz. Zaplanowany sposób organizacji i zarządzania instalacjami solarnymi, które zostaną zainstalowane na budynkach osób fizycznych, to:

• 5-letni okres trwałości projektu - pozostawanie instalacji jako własności Gminy, w bezpłatnym użytkowaniu mieszkańców

• po zakończeniu okresu trwałości projektu - przeniesienie własności instalacji solarnych na rzecz właścicieli nieruchomości, na których będą zainstalowane, z równoczesnym zobowiązaniem mieszkańców do korzystania z nich.

Zatem wnoszony przez mieszkańców wkład własny z tytułu uczestnictwa w projekcie, na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych, stanowi zaliczkę powodującą powstanie po stronie Gminy obowiązku podatkowego, w związku z odpłatną usługą montażu kolektorów słonecznych. W konsekwencji, w momencie otrzymania tych wpłat Gmina będzie zobowiązana do rozpoznania obowiązku podatkowego w odniesieniu do otrzymanych kwot.

Ad.2.

Wpłaty mieszkańców z tytułu uczestnictwa w projekcie podlegają opodatkowaniu VAT według stawki 8% w przypadku instalacji solarnych, w których kolektor słoneczny zainstalowany będzie na dachu lub przytwierdzony do ściany budynku mieszkalnego, jeżeli powierzchnia użytkowa budynku mieszkalnego jednorodzinnego nie przekracza 300 m² lub lokalu mieszkalnego, z którym związana będzie instalacja solarna, nie przekracza 150 m². Powyższe zgodne jest z art. 41 ust. 2 i ust. 12-12b, z uwzględnieniem art. 146a pkt 2 ustawy.

Budynki mieszkalne, na których instalowane będą instalacje solarne o powierzchni użytkowej nieprzekraczającej ww. wielkości, stanowią obiekty budowlane zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Spełnione są więc warunki zastosowania 8% stawki VAT.

Ad. 3.

W przypadku wpłat mieszkańców, dotyczących instalacji solarnych, w ramach których kolektor słoneczny zainstalowany będzie na konstrukcji wolnostojącej (stelażu stalowym) na gruncie, powinna być zastosowana stawka podstawowa w wysokości 23%.

Ad.4.

Wpłaty mieszkańców z tytułu uczestnictwa w projekcie podlegają opodatkowaniu VAT według stawki 23% w przypadku instalacji solarnych, w których kolektor słoneczny zainstalowany będzie na budynku gospodarczym znajdującym się poza bryłą budynku mieszkalnego, do którego zostanie wykonane podłączenie tej instalacji. Taka lokalizacja kolektorów słonecznych na budynku gospodarczym wynika z lepszego nasłonecznienia jego dachu i nie zmienia faktu, że instalacja przeprowadzona będzie do budynku mieszkalnego i w nim tylko funkcjonowała. Jak bowiem wcześniej wskazano, opodatkowaniu preferencyjną 8% stawką podatku, zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy, podlegają jedynie wpłaty mieszkańców związane z robotami, które wykonywane są w obiektach budowlanych, zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, tj. w obrębie bryły budynku, w ramach jego budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy. Podkreślić należy przy tym, że dla rozstrzygnięcia kwestii stawki podatku dla wpłat mieszkańców dotyczących usług montażu kolektorów słonecznych poza bryłą budynku mieszkalnego, nie ma znaczenia fakt, że ww. budynek niemieszkalny (tj. budynek gospodarczy) służy tylko za element pomocniczy w zamontowaniu samych kolektorów słonecznych, a także fakt, że zestaw kolektorów słonecznych nie będzie zasilać w ciepłą wodę budynku niemieszkalnego i nie będzie połączony z instalacją wodną tego budynku. Istotne jest bowiem w takiej sytuacji zaklasyfikowanie obiektu, którego dotyczą prace budowlane, do obiektu budownictwa mieszkaniowego objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Ad.5.

Zachodzi związek nabywanych towarów i usług za ?wykonanie instalacji solarnych? na budynkach mieszkalnych osób fizycznych z czynnościami opodatkowanymi w rozumieniu art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, skutkujący powstaniem po stronie Gminy podatku należnego z tytułu opodatkowania usług montażu kolektorów słonecznych, za montaż których uiszczony zostanie wkład mieszkańców w wysokości 16% kwoty brutto. Zatem Gminie będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Ad.6.

Mające nastąpić po upływie okresu trwałości projektu przekazanie własności kolektorów stanowi część planowanej do realizacji przez Gminę usługi montażu kolektorów. Czynność ta stanowić będzie finalne wykonanie usługi Gminy. W konsekwencji, w braku dodatkowego wynagrodzenia z tego tytułu, wpłaty otrzymane od mieszkańców jako zaliczki na poczet realizacji usługi montażu kolektorów należy traktować jako całość wynagrodzenia należnego Gminie w związku z jej świadczeniami, w tym w związku z przeniesieniem własności kolektorów. Tym samym, po opodatkowaniu, przedmiotowych zaliczek VAT, nie będzie miała obowiązku odrębnie/dodatkowo opodatkować VAT samej czynności przeniesienia własności kolektorów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do ust. 2 pkt 1 ww. artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z treści powołanego art. 86 ust. 1 ustawy wynika zatem, że odliczenie podatku naliczonego przysługuje tylko podatnikom podatku od towarów i usług, jeżeli nabyte towary i usługi służą wykonywaniu czynności opodatkowanych, tzn. czynności, które generują podatek należny. Odliczyć można więc podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza jednocześnie możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku świadczenia czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Z uwagi na konstrukcję podatku od towarów i usług (opartą na zasadzie potrącalności w danej fazie obrotu), podatek ten jest z punktu widzenia jego podatników neutralny, gdyż pełnią oni jedynie rolę płatników, ponoszących jego ekonomiczny ciężar na kolejnych nabywców, czyli finalnie na konsumentów. Możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związana jest jednak z wykonaniem przez podatnika takich czynności, które podlegają ustawie o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ? w myśl art. 7 ust.1 ww. ustawy ? rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zgodnie z art. 8 ust. 2a ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć również należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

Z powyższych przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez ?podatników? w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 cyt. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. (art. 15 ust. 2 ustawy).

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ww. ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej ? (Dz. Urz. UE L Nr 347, s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Zgodnie z ogólną zasadą, zawartą w art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

W myśl ust. 5 pkt 3 lit. a ww. artykułu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury w przypadkach, o których mowa w art. 106b ust. 1, z tytułu świadczenia usług budowlanych lub budowlano-montażowych.

W świetle ust. 7 powołanego artykułu, w przypadkach, o których mowa w ust. 5 pkt 3 i 4, gdy podatnik nie wystawił faktury lub wystawił ją z opóźnieniem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminów wystawienia faktury określonych w art. 106i ust. 3 i 4, a w przypadku gdy nie określono takiego terminu ? z chwilą upływu terminu płatności.

Na podstawie ust. 8 ww. artykułu, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4.

Na podstawie art. 106b ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

W myśl art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Stosownie do ust. 6 ww. artykułu, podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnych charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku,
2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i ust. 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne lub zwolnienie od podatku.

W świetle art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Stosowanie jednak do treści art. 146a pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%, z zastrzeżeniem art. 146f.

W myśl art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów (Dz. U. Nr 223, poz. 1459, z późn. zm.), za przedsięwzięcia termomodernizacyjne uznaje się przedsięwzięcia, których przedmiotem jest:

1. ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie zapotrzebowania na energię dostarczaną na potrzeby ogrzewania i podgrzewania wody użytkowej oraz ogrzewania do budynków mieszkalnych, budynków zbiorowego zamieszkania oraz budynków stanowiących własność jednostek samorządu terytorialnego służących do wykonywania przez nie zadań publicznych,
2. ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie strat energii pierwotnej w lokalnych sieciach ciepłowniczych oraz zasilających je lokalnych źródłach ciepła, jeżeli budynki wymienione w lit. a, do których dostarczana jest z tych sieci energia, spełniają wymagania w zakresie oszczędności energii, określone w przepisach prawa budowlanego, lub zostały podjęte działania mające na celu zmniejszenie zużycia energii dostarczanej do tych budynków,
3. wykonanie przyłącza technicznego do scentralizowanego źródła ciepła, w związku z likwidacją lokalnego źródła ciepła, w wyniku czego następuje zmniejszenie kosztów pozyskania ciepła dostarczanego do budynków wymienionych w lit. a,
4. całkowita lub częściowa zamiana źródeł energii na źródła odnawialne lub zastosowanie wysokosprawnej kogeneracji.

W myśl art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623, z późn. zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o:

• robotach budowlanych ? należy przez to rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego (pkt 7),

• przebudowie ? należy przez to rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; (?) (pkt 7a),

Na podstawie art. 41 ust.

W świetle art. 2 pkt 12 ustawy, obiekty budownictwa mieszkaniowego to budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów podatku od towarów i usług stosuje się przepisy rozporządzenia

Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z ww. rozporządzeniem, w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne. Dział ten obejmuje grupy budynków: 111 ? mieszkalnych jednorodzinnych, 112 ? o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, 113 ? zbiorowego zamieszkania.

Zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².
   

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do zastosowania stawki podatku w wysokości 8% występuje wówczas, gdy inwestycja dotyczy obiektu budownictwa mieszkaniowego objętego społecznym programem mieszkaniowym, przy założeniu, że usługa jest wykonywana w ramach czynności określonych w art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z treści wniosku wynika, że projekt Gminy pn. ?C " - instalacja kolektorów słonecznych na budynkach użyteczności publicznej oraz budynkach mieszkalnych w Gminie, został wybrany do dofinansowania w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013. W chwili obecnej Gmina jeszcze nie podpisała umowy o dofinansowanie. Realizacja inwestycji wynika z zadań nałożonych na gminy ustawą o samorządzie gminnym. Przedmiotem projektu jest montaż na terenie 33 miejscowości Gminy 234 szt. instalacji solarnych, w skład których wejdą płaskie kolektory słoneczne, zbiorniki na wodę użytkową oraz pozostały osprzęt. Instalacje zamontowane zostaną na budynkach mieszkalnych lub na konstrukcji wolnostojącej (stelażu stalowym) na gruncie lub na budynku gospodarczym, w obrębie nieruchomości będących własnością osób fizycznych. Budynki mieszkalne, na których będą zamontowane instalacje solarne, są zaliczane do budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa nie przekracza 300 m². Pozostałe 2 instalacje zainstalowane zostaną na budynkach użyteczności publicznej, przekazanych w zarząd jednostkom organizacyjnym Gminy. Pierwszym z obiektów jest Szkoła Podstawowa natomiast drugim budynek administracyjny oczyszczalni ścieków. Inwestycja finansowana będzie z następujących źródeł:

• EFRR w ramach PROWP na lata 2007-2013 - 79% wartości projektu,

• Gmina (w tym wkład mieszkańców) - 21% wartości projektu.

VAT jest kosztem kwalifikowalnym w projekcie.

Właściciele nieruchomości przed rozpoczęciem realizacji projektu wniosą na rachunek Gminy wkład własny w wysokości 16% kosztów kwalifikowalnych wartości zakupu i montażu zestawu kolektorów słonecznych. Dokonane wpłaty przez mieszkańców będą miały charakter obowiązkowy, gdyż realizacja inwestycji na przedmiotowych nieruchomościach prywatnych będzie od nich uzależniona. Po wykonaniu ww. inwestycji nie będzie osiągała z tego tytułu żadnych dochodów. Z właścicielami nieruchomości, na których zostaną zamontowane kolektory słoneczne, zawarte są umowy użyczenia zawierające następujące zapisy:

• ?Użyczający oświadcza, że jest właścicielem/współwłaścicielem/posiada inny tytuł prawny do dysponowania nieruchomością".

• ?Użyczający użycza i oddaje Biorącemu w użyczenie do bezpłatnego używania niezbędną część dachu/elewacji budynku mieszkalnego/gospodarczego lub gruntu oraz część wewnętrzną budynku mieszkalnego o powierzchni niezbędnej do zainstalowania zestawu kolektorów słonecznych i jego prawidłowego funkcjonowania".

Zakupione i zamontowane kolektory słoneczne będą stanowiły własność Gminy także przez okres trwałości projektu - w okresie 5 lat od daty zakończenia realizacji projektu (ostatecznego rozliczenia końcowego wniosku o płatność). Po upływie ww. okresu zostaną przekazane właścicielom nieruchomości na własność bez dodatkowego wynagrodzenia.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzą do wniosku, że wykonanie przez Gminę na rzecz mieszkańców usług termomodernizacji budynków mieszkalnych (montaż kolektorów słonecznych), za które pobierze określoną w umowie jednorazową wpłatę będzie ? zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług ? podlegało opodatkowaniu. Wykonanie przez Gminę usług nastąpi po upływie okresu trwałości projektu, tj. 5 lat licząc od dnia ostatecznego rozliczenia końcowego wniosku o płatność. Kwoty uiszczone przez mieszkańców na poczet wykonania ww. usług stanowić będą całość zapłaty, w związku z otrzymaniem których po stronie Gminy powstanie obowiązek podatkowy.

W związku z tym, że przed wykonaniem ww. usługi mieszkańcy wniosą wymagane opłaty będą one stanowić zaliczkę na poczet wykonania na ich rzecz usług budowlanych. W konsekwencji powstanie obowiązku podatkowego należy zidentyfikować na podstawie art. 19a ust. 8 ustawy, tj. z chwilą otrzymania przedmiotowych wpłat. Jeżeli jednak osoba fizyczna zażąda wystawienia faktury, wówczas obowiązek podatkowy powstaniem z chwilą jej wystawienia.

W konsekwencji, po 5 latach nie wystąpi żadna czynność powodująca powstanie obowiązku podatkowego.

W przypadku gdy kolektory montowane będą na obiektach objętych społecznym programem mieszkaniowym, o których mowa w art. 41 ust. 12a ustawy, usługi te opodatkowane będą stawką podatku w wysokości 8%, zgodnie z art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy. W pozostałych przypadkach, tj. montażu kolektorów na konstrukcji wolnostojącej (stelażu stalowym) na gruncie lub na budynku gospodarczym, usługi te będą opodatkowane 23% stawką podatku.

W konsekwencji, Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur otrzymanych w związku realizacją ww. projektu w części dotyczącej nieruchomości stanowiących własność osób fizycznych, pod warunkiem niezaistnienia okoliczności określonych w art. 88 ustawy, ograniczających to prawo.

Końcowo należy wskazać, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w , po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.