Podstawa opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów występującego w przypadku czynności (...)

Podstawa opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów występującego w przypadku czynności przemieszczenia z Niemiec do Polski stanowiących własność Spółki towarów sprowadzonych do Niemiec spoza Wspólnoty.

Działając na podstawie art. 14a, art. 216 i art. 217 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku Spółki z dnia 25.03.2007 r. (data wpływu do tut. organu podatkowego 28.03.2007 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów występującego w przypadku czynności przemieszczenia z Niemiec do Polski stanowiących własność Spółki towarów sprowadzonych do Niemiec spoza Wspólnoty - w świetle przepisów ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego uznaje za prawidłowe stanowisko przedstawione w złożonym wniosku.

Porady prawne

W dniu 28.03.2007 r. do tut. organu podatkowego wpłynął wniosek Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów występującego w przypadku czynności przemieszczenia z Niemiec do Polski stanowiących własność Spółki towarów sprowadzonych do Niemiec spoza Wspólnoty - w świetle przepisów ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.).

Z w/w wniosku wynika, iż Spółka sprowadza do Polski towary pochodzące spoza Wspólnoty, które służą do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług w Polsce. Towary te odprawiane są za pośrednictwem niemieckiego przedstawiciela fiskalnego Spółki w Wolnym Porcie w Hamburgu, tzn. ich dopuszczenie do obrotu na terytorium Wspólnoty następuje w Niemczech, tam również odprowadzane jest cło. Przedmiotowe towary, stanowiące własność Podatnika, są następnie przewożone na terytorium Polski, do magazynów Podatnika. Transport towarów jest wykonywany przez polski podmiot trzeci. Podmiot ten organizuje fracht morski do Hamburga, transport drogowy z Hamburga do Łodzi, uiszczając również opłaty portowe w Hamburgu i ponosząc koszty ubezpieczenia towaru. Za wykonanie w/w czynności podmiot ten wystawia Spółce fakturę, w której wyszczególnia wszystkie w/w pozycje kosztowe oraz swoje wynagrodzenie za przeprowadzenie tychże czynności.

W związku z zaistniałym stanem faktycznym Podatnik zadał pytanie, czy pozycje kosztowe: za fracht morski, transport drogowy, opłaty portowe, ubezpieczenie, oraz wynagrodzenie podmiotu organizującego i zlecającego innym podmiotom z nim współpracującym wykonanie w/w czynności, którymi podmiot ten obciąża na podstawie faktury Podatnika, są kosztami, o których mowa w art. 31 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz, czy w/w pozycje kosztowe: za fracht morski, transport drogowy, opłaty portowe, ubezpieczenie, oraz wynagrodzenie podmiotu organizującego i zlecającego innym podmiotom z nim współpracującym wykonanie w/w czynności, należy wliczyć do podstawy opodatkowania przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów w myśl art. 31 ust. 2 pkt 2 ustawy, mimo, że podmiot organizujący i zlecający wykonanie tych czynności nie jest dostawcą wewnątrzwspólnotowym.

Zdaniem Spółki, skoro dokonała ona importu towarów spoza Wspólnoty do Niemiec i w Niemczech towary te zostały dopuszczone do obrotu, a następnie przemieszczone do Polski, to owo przemieszczenie własnych towarów do Polski w ramach prowadzonej działalności gospodarczej powinno być traktowane jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w Polsce (na podstawie art. 11 ust.

1 ustawy o podatku od towarów i usług). Ustalając podstawę opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów uprzednio zaimportowanych i wprowadzonych na obszar celny Wspólnoty w innym państwie członkowskim należy, w opinii Podatnika, wziąć pod uwagę art. 31 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług. Określa on podstawę opodatkowania w przypadku 'nietransakcyjnego' przemieszczenia towarów, którą stanowi cena nabycia, a jeżeli cena nabycia nie istnieje - koszt ich wytworzenia. Określona w ten sposób podstawa opodatkowania obejmuje, oprócz ceny nabycia, także inne obciążenia, takie jak: podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze związane z nabyciem towarów, z wyjątkiem podatku (art. 31 ust. 1 pkt 1 i ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług). Zdaniem Podatnika, koszty frachtu morskiego, transportu drogowego, opłat portowych, ubezpieczenia, oraz wynagrodzenie podmiotu organizującego i zlecającego innym podmiotom z nim współpracującym wykonanie w/w czynności, należą do kategorii kosztów, o których mowa w art. 31 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Jednakże, jako że należności te nie są pobierane od Spółki przez dostawcę, lecz podmiot trzeci - spedytora, w opinii Spółki należy uznać, iż koszty te nie zwiększają podstawy opodatkowania opisanego we wniosku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Podsumowując, Podatnik obliczył podstawę opodatkowania przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów, uwzględniając wartość faktury wystawionej przez eksportera towarów oraz powiększając ją o uiszczone cło - według noty obciążeniowej wystawionej przez niemieckiego przedstawiciela podatkowego Spółki, jako że on odprowadził należność celną. Należności za fracht morski, transport drogowy, opłaty portowe, ubezpieczenie, oraz wynagrodzenie podmiotu organizującego transport, wymienione na fakturze wystawionej przez spedytora działającego na zlecenie Podatnika, nie zostały doliczone do podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego stwierdza co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz. Ponadto, na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium kraju.

W myśl art. 31 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest kwota, jaką nabywający jest obowiązany zapłacić. Zgodnie z art. 31 ust. 2 ustawy, podstawa opodatkowania, o której mowa w ust. 1, obejmuje:

1) podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze związane z nabyciem towarów, z wyjątkiem podatku;

2) wydatki dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu oraz ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę od podmiotu dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia.

Przy ustalaniu podstawy opodatkowania, o której mowa w ust. 1, przepis art. 29 ust. 4 stosuje się odpowiednio (art. 31 ust. 3 ustawy).

Natomiast stosownie do treści art. 31 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11, podstawą opodatkowania jest cena nabycia, a jeżeli cena nabycia nie istnieje - koszt ich wytworzenia. Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.

W obliczu brzmienia powyższych przepisów, opisane we wniosku przemieszczenie z terytorium Niemiec na terytorium Polski stanowiących własność Spółki towarów, które zostały sprowadzone przez Spółkę spoza Wspólnoty poprzez port w Hamburgu i zostały w Niemczech dopuszczone do obrotu na terytorium Wspólnoty, stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a więc czynność opodatkowaną w Polsce podatkiem od towarów i usług.

Za podstawę opodatkowania przedmiotowego wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, zaistniałego w związku z przemieszczeniem z Niemiec do Polski towarów stanowiących własność Spółki, należy uznać cenę nabycia tych towarów (art. 31 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług), a więc cenę określoną w fakturze wystawionej przez podmiot, który sprzedał Spółce te towary.

Tak określona podstawa opodatkowania obejmie też podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze związane z nabyciem towarów, z wyjątkiem podatku (art. 31 ust. 2 pkt 1 w związku z art. 31 ust. 5 ustawy). A zatem, do podstawy opodatkowania należy włączyć cło uiszczone na terytorium Niemiec w związku z importem towarów będących teraz przedmiotem przemieszczenia.

Choć koszty frachtu morskiego, transportu drogowego, opłat portowych, ubezpieczenia, oraz wynagrodzenie działającego na zlecenie Spółki polskiego spedytora - podmiotu organizującego i zlecającego innym podmiotom z nim współpracującym wykonanie w/w czynności związanych z przywozem towarów, należą do kategorii kosztów dodatkowych, o których mowa w art. 31 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, to jednakże, należności tych nie należy włączać do postawy opodatkowania opisanego we wniosku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, gdyż nie są one pobierane od Spółki przez dostawcę, lecz podmiot trzeci - spedytora. Podstawę opodatkowania wewnątrzwspóonotowego nabycia towarów powiększają bowiem tylko takie wydatki dodatkowe (prowizje, koszty opakowania, transportu oraz ubezpieczenia), które są pobierane od nabywcy wewnątrzwspólnotowego przez dostawcę (art. 31 ust. 2 pkt 2 ustawy). Tymczasem w opisanym stanie faktycznym należność za transport pobiera od Spółki podmiot trzeci wykonujący usługę spedycyjną, co wyklucza możliwość wliczenia w/w kosztów do podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (na podstawie art. 31 ust. 2 pkt 2 w związku z art. 31 ust. 5 ustawy).

W konsekwencji, stanowisko wyrażone przez Podatnika we wniosku z dnia 25.03.2007 r., jest prawidłowe.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Podatnika we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w dacie złożenia wniosku. Interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej ? do czasu jej zmiany lub uchylenia.


Referencje

IPPP1-443-869/08-6/IZ, interpretacja indywidualna

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika