Z opisu stanu faktycznego w przedmiotowej sprawie wynika, że obecnie podatnik prowadzi (...)

UZASADNIENIE

W dniu 25.03.2005 r. do Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Bielsku-Białej wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Pismem z dnia 05.04.2005 r. organ podatkowy wezwał wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku. Braki formalne wniosku uzupełnione zostały w dniu 13.04.2005 r.

Jak stanowi art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że obecnie podatnik prowadzi działalność gospodarczą w zakresie praktyki lekarskiej wykonywanej wyłącznie w miejscu wezwania. Praktyka ta zarejestrowana jest pod adresem: Bielsko-Biała, ul. xxx. Jest to adres zamieszkania podatnika oraz miejsce przechowywania dokumentacji związanej z prowadzoną przez niego działalnością, natomiast podatnik nie posiada stałego punktu świadczenia usług medycznych. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej podatnik podpisał umowę z ZOZ w Wadowicach na świadczenie dyżurów medycznych w Pogotowiu Ratunkowym w Andrychowie.

Pismem z dnia 25.02.2005 r. podatnik zwrócił się z zapytaniem, ?czy mogę wykazać należności z tytułu diet na wyjazdy na dyżury medyczne do Andrychowa jako koszty uzyskania przychodu?...

Według opinii podatnika należności z tytułu diet na wyjazdy na dyżury medyczne do Andrychowa można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów do wysokości określonej w art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 52 cyt. wyżej ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą i osób z nimi współpracujących ? w części przekraczającej wysokość diet przysługujących pracownikom, określonych w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra.

Przepisem określającym wysokość diet przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowych krajowych jest rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. z 2002 r. Nr 236, poz. 1990 ze zm.).

Powyższe przepisy nie definiują jednak pojęcia podróży służbowej. Należy zatem przyjąć definicję wynikajacą z art. 775 §1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. kodeks pracy (tekst jednolity Dz. U. z 1998r. Nr 21, poz. 94 ze zm.), zgodnie z którym podróż służbowa to zadanie służbowe wykonane na polecenie pracodawcy poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałym miejscem pracy.

Jak wynika z przedstawionego przez podatnika stanu faktycznego w ramach prowadzonej praktyki lekarskiej podatnik świadczy usługi medyczne wyłącznie w miejscu wezwania oraz nie posiada stałego miejsca ich wykonywania. Świadczenie dyżurów medycznych w pogotowiu ratunkowym należy do istoty prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Wyjazdy na dyżury medyczne do Andrychowa nie stanowią zatem dla podatnika podróży służbowych w rozumieniu ww. przepisów, ponieważ zgodnie z powołaną wcześniej definicją zawartą w art. 775 § 1 kodeksu pracy, istotą podróży służbowej jest wykonanie pojedynczego zadania poza miejscowością w której znajduje się siedziba podatnika lub jego stałe miejsce pracy.

Jeżeli osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą wyjeżdża w celach związanych z tą działalnością poza miejsce, w którym działalność stale prowadzi to uznać można, iż odbywa ona podróż służbową w rozumieniu powołanego wyżej przepisu. Podróży służbowej nie odbywa natomiast podmiot, który nie posiada stałego miejsca świadczenia usług i w ramach proawadzonej działalnosci udaje się z miejsca zamieszkania (siedziby) do miejsca ustalonego w umowie jako miejsce wykonania usługi.

W przedmiotowej sprawie brak zatem podstaw do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów diet z tytułu podróży służbowych w ramach limitu określonego w art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.