Proszę o wyjaśnienie zagadnienia dotyczącego korzystania przez współmałżonków z tych samych maszyn, (...)
Proszę o wyjaśnienie zagadnienia dotyczącego korzystania przez współmałżonków z tych samych maszyn, urządzeń, budynków i środków transportowych będących współwłasnością obojga małżonków prowadzących oddzielne działalności gospodarcze oraz związanych z tym kosztami amortyzacji i remontów. W latach 2000-2004 małżonkowie prowadzili wspólnie działalność gospodarczą .... Od stycznia 2005 roku rozpoczęli odrębne prowadzenie działalności gospodarczej w tym samym zakresie i w tej samej siedzibie. Wszystkie środki trwałe pozostały w ewidencji działalności prowadzonej przez męża, który w całości ponosi koszty remontów oraz dokonuje w całości odpisów amortyzacyjnych. Żona ? dla celów prowadzonej oddzielnie działalności gospodarczej ? korzysta z tych samych środków trwałych na podstawie umowy odpłatnego użytkowania.
Na podstawie art. 14a § 1 i 4 oraz art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005 roku, nr 8, poz. 60), po rozpatrzeniu pisemnego wniosku Podatnika z dnia 01-03-2005r., Naczelnik Urzędu Skarbowego udzielając pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie pytającego Podatnika, stwierdza iż przedstawione we wniosku stanowisko jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 03-03-2005r. wpłynął do tut. organu podatkowego wniosek Podatnika (z dnia 01-03-2005r., uzupełniony w dniu 20-05-2005r.) o udzielenie pisemnej interpretacji w przedmiocie korzystania przez współmałżonków z tych samych maszyn, urządzeń, budynków i środków transportowych będących współwłasnością obojga małżonków prowadzących oddzielnie działalności gospodarcze oraz związanych z tym kosztami amortyzacji i remontów. Z zapytania wynika, iż w latach 2000-2004 małżonkowie prowadzili wspólnie działalność gospodarczą ..... W styczniu 2005 roku małżonkowie rozpoczęli odrębne prowadzenie działalności gospodarczej w tym samym zakresie i w tej samej siedzibie. Wszystkie środki trwałe pozostały w ewidencji działalności prowadzonej przez męża, który w całości ponosi koszty remontów oraz dokonuje w całości odpisów amortyzacyjnych. Żona ? dla celów prowadzonej oddzielnie działalności gospodarczej ? korzysta z tych samych środków trwałych na podstawie umowy odpłatnego użytkowania. W związku z powyższym Podatnik zwrócił się z pytaniem czy rozwiązanie przez nich przyjęte jest prawidłowe.
W związku z tym, iż wykorzystywane środki trwałe objęte są wspólnością majątkową małżeńską, to zgodnie z art. 43 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz.U. nr 9, poz. 59 z późn. zm.) oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym. Natomiast zgodnie z treścią art. 206 i 207 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93 z późn.zm.) każdy ze współwłaścicieli jest uprawniony do współposiadania rzeczy wspólnej oraz do korzystania z niej w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez pozostałych współwłaścicieli, natomiast pożytki i inne przychody z rzeczy wspólnej przypadają współwłaścicielom w stosunku do wielkości udziałów; w takim samym stosunku współwłaściciele ponoszą wydatki i ciężary związane z rzeczą wspólną. Zatem współmałżonkowie posiadający prawo do rzeczy na zasadzie wspólności majątkowej mają równe prawo korzystania z rzeczy wspólnej oraz obowiązek dbania o nią, w tym ponoszenia remontów.
Zagadnienia związane z amortyzacją środków trwałych regulują przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz.U. Z 2000 roku, nr nr 14, poz. 176 z późn. zm). Zgodnie z treścią art. 22 ust. 8 w/w ustawy kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.
Stosownie do art. 22a ust. 1 ustawy amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:
1) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2) maszyny, urządzenia i środki transportu,
3) inne przedmioty
- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.
Tak więc stanowisko Podatnika, iż prawidło cały majątek trwały pozostał w ewidencji firmy przez niego prowadzonej wraz z prawem dokonywania pełnych odpisów amortyzacyjnych oraz obowiązkiem ponoszenia w całości kosztów remontów, z prawem korzystania przez współmałżonkę w ramach oddzielnie prowadzonej działalności gospodarczej na podstawie umowy odpłatnego użytkowania nie jest słuszne. Skoro bowiem ? jak wynika z pytania Podatnika ? środki stanowią współwłasność małżonków, każdy z nich ma prawo wykorzystywać je dla potrzeb prowadzonej przez siebie odrębnie działalności gospodarczej, w tym zaliczać w koszty odpisy amortyzacyjne pod warunkiem wprowadzenia ich do ewidencji środków trwałych oraz koszty remontów, proporcjonalnie do posiadanego udziału, tj. po 50%, bez potrzeby sporządzania umowy użytkowania przez żonę, ponieważ współwłasność ? skoro nie została wyłączona ani zniesiona prawomocnym wyrokiem sądu bądź umową majątkową małżeńską ? rodzi prawo korzystania z rzeczy na równych zasadach przez każdego z małżonków w tym pobierania pożytków i innych przychodów oraz ponoszenia wydatków i ciężarów związanych z rzeczą wspólną.
Wykorzystując środki trwałe stanowiące współwłasność małżeńską w ramach prowadzonych odrębnie działalności gospodarczych, małżonkowie winni byli ustalić wartość początkową tych składników majątku w takiej proporcji, w jakiej pozostaje udział każdego z małżonków we własności tego składnika i w takiej też proporcji (po 50%) ponosić koszty remontów. Biorąc powyższe pod uwagę postanowiono jak w sentencji.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania niniejszego postanowienia. Interpretacja traci moc w momencie zmiany stanu prawnego. Interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.