W złożonym wniosku, Podatnik zwraca się z pytaniem, czy kwota wpłacona przez Gminę Miejską w związku (...)

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, w dniu 19.12.1991 r. Spółdzielnia zakupiła prawo wieczystego użytkowania działki gruntu o pow. 500 m2, która obecnie oznaczona jest numerem 25 (Akt notarialny Rep. A Nr /91). W bieżącym roku okazało się, że Gmina Miejska w XXX bezumownie korzystała z tego terenu, wykonując parking samochodowy dla mieszkańców miasta. W związku z powyższym, w dniu 06.11.2006 r., pomiędzy Spółdzielnią a Gminą Miejską zostało zawarte porozumienie, w którym Gmina Miejska została zobowiązana do wypłaty kwoty 4236,36 zł z tytułu utraconych korzyści za okres 3 lat bezumownego korzystania z ww. działki gruntu. Celem uregulowania w sposób prawny dalszego korzystania z tej działki przez Gminę Miejską w XXX sporządzono protokół z rokowań, w którym Spółdzielnia zgodziła się rozwiązać odpłatnie, za porozumieniem stron, umowę użytkowania wieczystego w części dotyczącej działki Nr 25, której okres użytkowania upływa 27.11.2078 roku. W dniu 08.11.2006 r. na tę okoliczność sporządzony został akt notarialny Nr Rep. A /06, w którym Gmina Miejska, po odpłatnym rozwiązaniu umowy wieczystego użytkowania, nabyła tę nieruchomość do własnych zasobów.
Uzupełniając stan faktyczny, Podatnik informuje, iż zarówno kwota wpłacona na rzecz Spółdzielni przez Gminę tytułem bezumownego korzystania z gruntu jak również kwota wpłacona w związku z odpłatnym rozwiązaniem umowy wieczystego użytkowania gruntu ma charakter odszkodowania za utracone korzyści.
Zdaniem Podatnika, kwota zawarta w akcie notarialnym w związku z odpłatnym rozwiązaniem umowy wieczystego użytkowania, która wynika z zapisów ustawy z dnia 21.08.1997 roku o gospodarce nieruchomościami, a która to stanowi rodzaj odszkodowania za nie wykorzystany okres wieczystego użytkowania, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
W ocenie Naczelnika Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu przedstawione przez Podatnika stanowisko w sprawie jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jak stanowi art. 7 ust. 1 powyższej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Przy czym w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Stosownie natomiast do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, w tym również:
1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Pojęcie świadczenia ? składającego się na istotę usługi ? należy natomiast interpretować zgodnie z jego cywilistycznym rozumieniem. Jak wskazuje art. 353 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. ? Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), świadczenie może polegać na działaniu albo zaniechaniu. Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu. Na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innego podmiotu), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Na świadczenie mogą się też jednocześnie składać zachowania związane z działaniem, jak i zaniechaniem.
Ponadto wskazać należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym wiążące się z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie usługą. Podatek od towarów i usług jest bowiem podatkiem obciążającym konsumpcję i w przypadku jej braku, uznać należy, iż nie miało miejsca świadczenie usługi.
Mając na uwadze przedstawiony zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług, stwierdzić należy, że nie mieści się w nim otrzymanie przez Podatnika kwoty wpłaconej w związku z odpłatnym rozwiązaniem umowy wieczystego użytkowania gruntu, stanowiącej odszkodowanie za utracone korzyści. Otrzymane odszkodowanie stanowi rekompensatę za poniesione szkody (w postaci utraconych korzyści), a nie należność za jakiekolwiek świadczenie Spółdzielni. W konsekwencji, otrzymana kwota nie jest kwotą należną z tytułu czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie jest więc prawidłowe.
Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu sporządzenia wniosku.