?Czy do sprzedaży gruntu zabudowanego halą produkcyjną należy doliczyć kwotę podatku VAT?.

D E C Y Z J A

Na podstawie art. 14b § 2 i § 5 pkt 2, ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 8, poz. 60 z 2005 r.), Dyrektor Izby Skarbowej we Wrocławiu zmienia z urzędu postanowienie Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu z dnia 23.05.2007 r. Nr PP/443-26/07/PPMO/33349/2007 wydane na wniosek podatnika w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie dotyczącej obowiązku naliczania i zapłaty podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży nieruchomości zabudowanej wraz z prawem wieczystego użytkowania.

UZASADNIENIE

W dniu 26.02.2007 r. do Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu wpłynął wniosek podatnika dotyczący udzielenia interpretacji co do zakresu i zastosowania prawa podatkowego. Wniosek został uzupełniony pismami z dnia 18.04.2007 r. i 15.05.2007 r.

Ze złożonego wniosku wynika, iż podatnik w 1995 r. nabył prawo wieczystego użytkowania nieruchomości zabudowanej o powierzchni 8.200m#178; położonej we Wrocławiu od przedsiębiorstwa które było w stanie upadłości. Wnioskodawca poinformował, iż przedmiotowa nieruchomość została nabyta bez konkretnych planów i nie miała związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, ponieważ miało to miejsce około 12 lat temu a Strona nie była wtedy podatnikiem podatku VAT.

W trakcie użytkowania ww. nieruchomości zabudowanej (hali produkcyjnej) Wnioskodawca nie poniósł wydatków na jej ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiłyby, co najmniej 30% wartości początkowej i nie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony. Ponadto przedmiotowa nieruchomość nie była amortyzowana i nie jest przedmiotem czerpania pożytków. W 2006 r. geodeta wydzielił z całości gruntu działkę o powierzchni 400 m#178;, którą Strona sprzedała sąsiadowi w celu powiększenie jego parkingu.

W związku z powyższym sformułowano pytanie ?czy do sprzedaży gruntu zabudowanego halą produkcyjną należy doliczyć kwotę podatku VAT?.

Strona wyraziła pogląd, że przedmiotowa sprzedaż nieruchomości nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Naczelnik Urzędu Skarbowego po przeanalizowaniu ww. wniosku postanowieniem z dnia 23.05.2007 r. Nr PP/443-26/07/PPMO/33349/2007 stwierdził, iż stanowisko Strony w sprawie dotyczącej zwolnienia z podatku VAT sprzedaży nieruchomości zabudowanej wraz z prawem wieczystego użytkowania jest prawidłowe.

W uzasadnieniu postanowienia stwierdził, że zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług /Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm./ opodatkowaniu podatkiem od towarów usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Natomiast zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. W świetle powyższego sprzedaż budynków i budowli stanowi dostawę towarów.

Jednocześnie stwierdzono, że zgodnie z przepisem § 8 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27.04.2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług /Dz. U. Nr 97 poz. 970 ze zmianami/ zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku lub opodatkowane stawką podatku w wysokości 0%.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

W myśl art. 43 ust. 2 pkt 1 przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2 rozumie się budynki i budowle lub ich części - jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat. Na podstawie ust. 6 art. 43 powyższego zwolnienia dla towarów używanych nie stosuje się jeżeli przed wprowadzeniem do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:

1. miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków,
2. użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych.

Organ I instancji uznał, że z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż sprzedawana budowla (hala produkcyjna) spełnia definicję towaru używanego, bowiem:

• od zakończenia budowy minęło więcej niż 5 lat, - przy nabyciu nieruchomości zabudowanej nie przysługiwało wnioskodawcy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, oraz
• w czasie użytkowania hala produkcyjna nie była ulepszana, i jej dostawa korzysta ze zwolnienia od podatku VAT.

Wobec powyższego uznano, że zbycie prawa użytkowania wieczystego do przedmiotowej hali produkcyjnej również korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, ponieważ spełnione są przesłanki zawarte w § 8 ust. 1 pkt 12 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27.04.2004 r.

Po zapoznaniu się z ww. postanowieniem Dyrektor Izby Skarbowej we Wrocławiu wszczął z urzędu postępowanie w sprawie ostatecznego postanowienia organu podatkowego I instancji.

Rozpatrując zebrany w przedmiotowej sprawie materiał dowodowy, Dyrektor Izby Skarbowej we Wrocławiu uznał, co następuje:

Zgodnie z art. 14 a § 1 Ordynacji podatkowej stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Ponadto zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku VAT stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl natomiast art. 2 pkt 6 ww. ustawy o podatku VAT ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach ? rozumie się przez to rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z treścią art. 7 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług przez dostawę towarów rozumie się co do zasady przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Jak wynika z art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z definicji zawartej w art. 15 ust. 2 powołanej ustawy wynika więc, że działalność gospodarcza w rozumieniu podatku od towarów i usług to przede wszystkim profesjonalny obrót gospodarczy, realizowany w sposób zorganizowany, a co za tym idzie ciągły. Z ww. przepisów wynika więc, iż dostawa towarów (w rozpatrywanym przypadku nieruchomości zabudowanej) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy sprzedawcy można przypisać znamiona działalności gospodarczej prowadzonej z zamiarem wykonywania jej w sposób częstotliwy. Ponieważ ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia ?zamiar? jak również nie precyzuje pojęcia ?sposób częstotliwy?, w każdym przypadku należy badać, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo ? prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie (czyli więcej niż jednokrotnie). Zatem, przez zamiar częstotliwego wykonywania czynności należy rozumieć chęć powtarzalnego, a nie jednorazowego ich wykonywania.

W świetle powyższego, jeżeli osoba fizyczna dokona sprzedaży towaru w warunkach wskazujących, że czynność ta nie ma charakteru zorganizowanego i nie będzie kontynuowana, a zbywany towar nie został nabyty tylko i wyłącznie w celu jego dalszej odsprzedaży, czynność ta nie będzie uznana za element prowadzonej działalności gospodarczej.

W niniejszej sprawie, jak przedstawił Wnioskodawca we wniosku, przedmiotowa nieruchomość (zakupiona 1995 r.

Reasumując, Dyrektor Izby Skarbowej we Wrocławiu stwierdza, że Strona sprzedając ww. nieruchomość nie będzie miała statusu podatnika podatku od towarów i usług. Nie jest bowiem działalnością handlową sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu ich odsprzedaży.

Zgodnie z art. 14 § 5 pkt 2 Ordynacji podatkowej organ odwoławczy w drodze decyzji zmienia albo uchyla z urzędu postanowienie, o którym mowa w art. 14a § 4 Ordynacji podatkowej, jeżeli postanowienie rażąco narusza prawo, orzecznictwo trybunału konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, w tym także, jeśli niezgodność z prawem jest wynikiem zmiany przepisów. Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić,, że przesłanki zmiany lub uchylenia postanowienia wydanego w trybie art. 14a Ordynacji podatkowej jest min. Rażące naruszenie prawa, które ? na gruncie tegoż postanowienia- może być kwalifikowane jako wadliwa i niedopuszczalna wykładnia przepisu. Skoro, bowiem istota wydanego postanowienia jest interpretacja przepisu, do dokonanie jej w sposób niedopuszczalny i sprzeczny z regułami wykładni spełni przesłankę z art. 14b § 5 pkt 2 Ordynacji podatkowej, gdyż zapadłemu postanowieniu można przypisać cechę rażącego naruszenia prawa. W rozpatrywanej sprawie organ I instancji dokonał wadliwej wykładni przepisu art. 15 ustawy, co stanowi w kontekście powyższej argumentacji, rażące naruszenie prawa a tym samym spełniona została przesłanka uzasadniająca zmianę postanowienia Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu z dnia 23.05.2007 r. Nr PP/443-26/07/PPMO/33349/2007

Zgodnie z art. 14 a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu sporządzenia wniosku.