Czy transakcje, w których polski odbiorca zakupuje towar na terenie Polski i odbiera z magazynu wolnocłowego (...)

UZASADNIENIE

Dnia 16.02.2006 r. do Naczelnika Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Stan faktyczny:

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w 2005 r. został zarejestrowany w Krajowym Rejestrze Sądowym oraz w urzędzie skarbowym oddział spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, mającej swą siedzibę w Szkocji (Wielka Brytania). Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz 535 z późn. zm.), oddział jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Firma macierzysta zajmuje się produkcją surowca rybnego przeznaczonego do dalszego przetwórstwa (głównie produkcją mrożonych makreli i śledzi w postaci ryb całych, tuszy, płatów, filetów i dzwonków). Towar przez polskich odbiorców jest odbierany w następujący sposób: a) przez polskiego odbiorcę i na jego koszt ze Szkocji, z terenu fabryki (sprzedaż na warunkach FCA Peterhead, Szkocja); b) z chłodni znajdującej się na terenie Wolnego Obszaru Celnego w polskim porcie, np. Świnoujście, dokąd wcześniej Spółka przesłała statkiem dużą partię towaru, celem składowania go (magazynowania) i wydania go (sprzedaży) kilku odbiorcom (w większości na terenie Polski, jednak niekoniecznie) po ich znalezieniu (sprzedaż na warunkach EXW chłodnia na terenie Wolnego Obszaru Celnego); c) z chłodni znajdującej się na terenie Wolnego Obszaru Celnego w polskim porcie, np. Świnoujście, jednak z tą różnicą, że w momencie załadunku towaru na statek w szkockim porcie finalny odbiorca tego towaru jest już znany i już tam, w Szkocji zostają na niego wystawione wszelkie dokumenty handlowe (faktura, konosament morski, świadectwo jakości towaru) z czego wynika, iż od tego momentu polski klient nabywa prawa do dysponowania towarem, a tym samym staje się już jego właścicielem (sprzedaż na warunkach CIF Świnoujście). Oddział ma za zadanie jedynie poszukiwanie klientów na towary firmy macierzystej (podpisywanie kontraktów na dostawy towarów następuje w relacji bezpośredniej: polski klient ? firma macierzysta w Szkocji), sprzedaż towarów z magazynu położonego na terenie Wolnego Obszaru Celnego (przypadek b) oraz ogólnie reprezentowanie firmy na terenie Polski. Spółka w piśmie z dnia 21.03.2006 r. w uzupełnieniu przypadku b) stwierdziła, iż określenie ?jednak niekoniecznie? odnosi się do przypadku, w którym to towar sprowadzony statkiem do polskiego portu byłby finalnie sprzedany przez macierzystą firmę szkocką do innego kraju Wspólnoty Europejskiej bądź też do innego kraju trzeciego, np. Rumunii.

Pytanie Spółki:

Czy transakcje (przypadek b), w których polski odbiorca zakupuje towar na terenie Polski i odbiera z magazynu wolnocłowego na terenie polskiego portu (np. Port Świnoujście) powinny być poprzedzone nabyciem wewnątrzwspólnotowym dla oddziału określonym w art. 11 ust.1 ustawy o podatku od towarów i usług z podstawą opodatkowania określoną zgodnie z art. 31 ust. 5 ustawy?

Stanowisko Spółki:

1. Spółka stoi na stanowisku, iż w związku z faktem, iż oddział osoby zagranicznej (a właściwie ta osoba zagraniczna, mająca w Polsce stałe miejsce prowadzenia działalności), jest podatnikiem podatku od towarów i usług, decydujące znaczenie ma w tej sytuacji wyjątek określony w art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz 535 z późn. zm.), który mówi: ?Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium kraju.? W powyższym przypadku (b) właścicielem towaru jest firma macierzysta, jednak nie dokonuje ona przemieszczenia / wprowadzenia towaru na terytorium Polski tylko do Wolnego Obszaru Celnego, zaś podmiotem wprowadzającym towar na terytorium kraju (Polski) jest polski klient. Dlatego też nie ma przemieszczenia towarów wewnątrz przedsiębiorstwa (w przypadku gdy nie nastąpi sprzedaż do 90 dni od wprowadzenia do WOC), a więc Spółka uważa, iż powyższa transakcja będzie wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów dla odbiorcy polskiego, a nie dla Wnioskodawcy. Takie same stanowisko zajął urząd skarbowy (brytyjski) właściwy dla firmy macierzystej. Spółka w piśmie z dnia 21.03.2006 r. w uzupełnieniu przypadku b) stwierdziła, iż określenie ?jednak niekoniecznie? odnosi się do przypadku, w którym to towar sprowadzony statkiem do polskiego portu byłby finalnie sprzedany przez macierzystą firmę szkocką do innego kraju Wspólnoty Europejskiej bądź też do innego kraju trzeciego, np. Rumunii. Spółka uważa, iż w takim przypadku byłaby to wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów / eksport dla firmy macierzystej w Szkocji i wewnątrzwspólnotowe nabycie / import dla finalnego odbiorcy towaru w tym innym kraju, nie dla Oddziału w Polsce; bez względu na ilość dni składowania tego towaru w chłodni Wolnego Obszaru Celnego w polskim porcie.

Ocena prawna stanowiska pytającego z przytoczeniem przepisów prawa.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju. Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust.

1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium kraju. Wnioskodawca w przedmiotowym wniosku stwierdza, iż Oddział ma za zadanie m.in. sprzedaż towarów z magazynu położonego na terenie Wolnego Obszaru Celnego (przypadek b). Wobec powyższego należy stwierdzić, iż czynność przemieszczenia własnych towarów na terytorium Polski, dokonana przez podatnika podatku od wartości dodanej, mającego siedzibę na terytorium Szkocji (Wielka Brytania), celem wykorzystania ich do wykonywania czynności, z tytułu których jest on podatnikiem na terytorium kraju, uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Oznacza to, iż przedmiotowe przesunięcie własnych towarów jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka mająca siedzibę na terytorium Szkocji działa na terenie Polski w formie Oddziału, który jest zarejestrowany w kraju dla potrzeb podatku od towarów i usług. Zatem, uwzględniając przytoczone powyżej przepisy należy stwierdzić, iż Wnioskodawca jest obowiązany dokonać rozliczenia podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Nie można podzielić stanowiska Wnioskodawcy, iż firma macierzysta, nie dokonuje przemieszczenia / wprowadzenia towaru na terytorium Polski tylko do Wolnego Obszaru Celnego, zaś podmiotem wprowadzającym towar na terytorium kraju (Polski) jest polski klient. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju. Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (art. 2 pkt 1 ustawy o VAT). Ustawa o podatku od towarów i usług nie określa jednak pojęcia ?terytorium Rzeczypospolitej Polskiej?. W tej sytuacji należy przywołać ustawę z dnia 12 października 1990 r. o ochronie granicy państwowej (Dz. U. z 2005r. Nr 226, poz. 1944 z późn. zm.). W myśl art. 1 ustawy o ochronie granicy państwowej, granicą Rzeczypospolitej Polskiej, jest powierzchnia pionowa przechodząca przez linię graniczną, oddzielająca terytorium państwa polskiego od terytoriów innych państw i od morza pełnego. Granica państwowa rozgranicza również przestrzeń powietrzną, wody i wnętrze ziemi. Stosownie zaś do art. 6 ustawy o ochronie granicy państwowej, Rzeczpospolita Polska wykonuje swoje zwierzchnictwo nad terytorium lądowym oraz wnętrzem ziemi znajdującym się pod nim, morskimi wodami wewnętrznymi i morzem terytorialnym oraz dnem i wnętrzem ziemi znajdującymi się pod nimi, a także w przestrzeni powietrznej znajdującej się nad terytorium lądowym, morskimi wodami wewnętrznymi i morzem terytorialnym. Zatem należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie dla Wnioskodawcy - Oddziału w sytuacji, gdy finalny odbiorca mający siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zakupuje towar i odbiera go z magazynu znajdującego się na terenie wolnego obszaru celnego umiejscowionego na terytorium kraju (przypadek b), zachodzi wewnatrzwspólnotowe nabycie towarów. Oznacza to, iż wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o VAT zachdzi w sytuacji, gdy Oddział sprzedaje towary z magazynu położonego na terenie wolnego obszaru celnego kontrahentom mającym siedzibę na terytorium kraju, jak ma to miejsce w przypadku b.

W konsekwencji Wnioskodawca obowiązany jest dokonać rozliczenia podatku z tego tytułu. Zgodnie z art. 31 ust. 5 ustawy o VAT, w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11, podstawą opodatkowania jest cena nabycia, a jeżeli cena nabycia nie istnieje - koszt ich wytworzenia. Spółka w piśmie z dnia 21.03.2006 r. w uzupełnieniu przypadku b) stwierdziła, iż określenie ?jednak niekoniecznie? odnosi się do przypadku, w którym to towar sprowadzony statkiem do polskiego portu byłby finalnie sprzedany przez macierzystą firmę szkocką do innego kraju Wspólnoty Europejskiej bądź też do innego kraju trzeciego, np. Rumunii. Spółka uważa, iż w takim przypadku byłaby to wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów / eksport dla firmy macierzystej w Szkocji i wewnątrzwspólnotowe nabycie / import dla finalnego odbiorcy towaru w tym innym kraju, nie dla Oddziału w Polsce; bez względu na ilość dni składowania tego towaru w chłodni Wolnego Obszaru Celnego w polskim porcie. Wobec powyższego należy przywołać przepis art. 12 ustawy o o VAT, w którym zostały enumeratywnie wymienione sytuacje, w których przemieszczenia towarów, o którym mowa w powołanym art. 11 ust. 1 nie uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. W myśl art. 12 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, przemieszczenia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1, przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz nie uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w przypadku gdy towary mają być przedmiotem czynności odpowiadającej eksportowi towarów dokonanej przez tego podatnika na terytorium państwa członkowskiego, z którego są przemieszczane na terytorium kraju, pod warunkiem że: a) od momentu, w którym towary przemieszczono na terytorium kraju, do momentu opuszczenia przez te towary terytorium Wspólnoty, w wykonaniu czynności odpowiadającej eksportowi towarów, upłynęło nie więcej niż 90 dni, b) towary na terytorium państwa członkowskiego, z którego są przemieszczane, zostały, w związku z czynnością odpowiadającą eksportowi towarów, objęte procedurą wywozu na podstawie przepisów celnych. Wobec powyższego nie zachodzi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w sytuacji, gdy przemieszczane towary podlegają eksportowi towarów dokonanemu przez tego podatnika na terytorium państwa członkowskiego, z którego są przemieszczane na terytorium kraju, a więc w przedmiotowej sprawie przez firmę macierzystą. Wyłączenie powyższe ma zastosowanie jednak wtedy, gdy są spełnione łącznie dwa warunki, tj: od momentu, w którym towary przemieszczono na terytorium kraju, do momentu opuszczenia przez te towary terytorium Wspólnoty, w wykonaniu czynności odpowiadającej eksportowi towarów, upłynęło nie więcej niż 90 dni, towary na terytorium państwa członkowskiego, z którego są przemieszczane, zostały, w związku z czynnością odpowiadającą eksportowi towarów, objęte procedurą wywozu na podstawie przepisów celnych. Zgodnie zaś z art. 12 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT, przemieszczenia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1, przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz nie uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w przypadku gdy towary mają być przedmiotem czynności odpowiadającej wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów dokonanej przez tego podatnika na terytorium państwa członkowskiego, z którego są przemieszczane na terytorium kraju, pod warunkiem że od momentu, w którym towary przemieszczono na terytorium kraju, do momentu opuszczenia przez te towary terytorium kraju, w wykonaniu czynności odpowiadającej wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów, nie upłynęło więcej niż 90 dni. W sytuacji gdy przemieszczony do magazynu położonego w Polsce towar był przeznaczony do dalszego wywozu do innego państwa członkowskiego w wykonaniu dostawy towarów wówczas przemieszczenia towarów nie uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Konieczne do tego jednak będzie spełnienie warunku, zgodnie z którym do momentu opuszczenia przez te towary terytorium kraju, w wykonaniu czynności odpowiadającej wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów, nie upłynęło więcej niż 90 dni. W przypadku upływu tego terminu, podmiot taki zobowiązany będzie do wykazania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (z momentem upływu tego terminu). Należy podkreślić, iż wyżej wymieniony przepis art. 12 ust. 1 pkt 4 i 5 ustawy o VAT nie może zostać zastosowany w sytuacji gdy przeznaczenie towaru nie jest jeszcze znane. Nie wiadomo bowiem, czy towar zostanie sprzedany na rzecz kontrahenta krajowego, czy też z innego państwa trzeciego lub członkowskiego i czy towar zostanie wywieziony z kraju w wykonaniu czynności dostawy. Wówczas konieczne będzie rozpoznanie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w związku z dokonanym przemieszczeniem towarów. Na gruncie obowiązujących przepisów należy stwierdzić, że stanowisko zaprezentowane przez podatnika jest nieprawidłowe. Niniejsze postanowienie - na mocy art. 143 § 2 pkt 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa - wydane zostało z upoważnienia Naczelnika Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu.

POUCZENIE

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu sporządzenia wniosku.

Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.