Czy likwidacja działalności gospodarczej skutkuje obowiązkiem zwrotu pomocy uzyskanej na zasadach (...)
Czy likwidacja działalności gospodarczej skutkuje obowiązkiem zwrotu pomocy uzyskanej na zasadach de minimis ?
POSTANOWIENIE
Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku - Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. Nr 8 z 2005 r., poz. 60 ze zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Legnicy stwierdza, że Państwa stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 23 stycznia 2006 roku, uzupełnionym pismem w dniu 20 kwietnia 2006 roku, o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej obowiązku zwrotu otrzymanej pomocy de minimis, jest prawidłowe.
Uzasadnienie
W dniu 23 stycznia 2006 roku do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Legnicy wpłynął Państwa wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Wniosek uzupełniono w dniu 20 kwietnia 2006 roku.
Zgodnie z treścią art. 14a § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.
Ze złożonego wniosku wynika, że w dniu 5 listopada 2002 roku wystąpili Państwo o restrukturyzację zaległości podatkowych za lata 1999 i 2000. Organ restrukturyzacyjny w dniu 30 kwietnia 2003 roku wydał decyzję Nr US.PB/4264-25/02, w której ustalił należności objęte restrukturyzacją (zaległości w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 1999 i 2000 w łącznej kwocie 14.682 zł) i określił warunki restrukturyzacji. Proces restrukturyzacji został zakończony pozytywną decyzją w dniu 5 sierpnia 2004 roku - umorzeniem zaległości podatkowych objętych postępowaniem restrukturyzacyjnym.
Obecny stan Państwa zdrowia nie pozwala na dalsze prowadzenie działalności gospodarczej, w związku z czym kierujecie zapytanie, czy jej likwidacja nie będzie skutkowała obowiązkiem zwrotu otrzymanej pomocy de minimis. W piśmie przedstawili Państwo własne stanowisko w sprawie, uznając, że likwidacja działalności gospodarczej nie spowoduje konieczności zwrotu uzyskanej w procesie restrukturyzacji pomocy de minimis. Jednocześnie oświadczyli Państwo, że aktualnie nie jest prowadzone postępowanie podatkowe i kontrola podatkowa, nie toczy się również postępowanie przed sądem administracyjnym.
Udzielanie pomocy de minimis normuje przepis art. 67b § 1 pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym organ podatkowy na wniosek podatnika prowadzącego działalność gospodarczą może udzielać ulg w spłacie zobowiązań podatkowych, określonych w art. 67a, które stanowią pomoc 'de minimis' - w zakresie i na zasadach określonych w bezpośrednio obowiązujących aktach prawa wspólnotowego dotyczących pomocy w ramach zasady 'de minimis'.
Zasady zwrotu pomocy przyznanej niezgodnie z zasadami wspólnego rynku oraz pomocy przyznanej niezgodnie z przeznaczeniem reguluje rozdział IV ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 roku o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. Nr 123 z 2004 r., poz. 1291), zwanej dalej u. p. u. o. W rozdziale tym uregulowano postępowanie dotyczące zwrotu pomocy przyznanej niezgodnie z prawem oraz pomocy wykorzystanej niezgodnie z przeznaczeniem w przypadku wydania przez Komisję (WE) decyzji nakazującej taki zwrot. Komisja może podjąć decyzję o zwrocie pomocy na podstawie art. 14, jak również na podstawie art. 14 w związku z art. 9 albo art. 16 rozporządzenia Rady Nr 659/1999. Jednakże dla niniejszej sprawy pierwszorzędne znaczenie ma fakt, że udzielona pomoc jest pomocą de minimis w rozumieniu rozporządzenia Komisji (WE) Nr 69/2001 z dnia 12 stycznia 2001 roku w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy w ramach zasady de minimis (Dz. Urz. WE L 10 z 13.01.2001 r.).
Warunkiem zwrotu pomocy przez beneficjenta jest wcześniejsze wydanie przez Komisję decyzji o obowiązku zwrotu pomocy - art. 25 ww. p. p.p.p. Szczegółową regulację wydawania decyzji przez Komisję zawiera rozporządzenie Rady (WE) Nr 659/1999 z dnia 22 marca 1999 roku ustanawiające szczegółowe zasady zastosowania art. 93 Traktatu WE (Dz. Urz. WE L 83 z 27.03.1999r.).
Pomoc objęta niniejszym zapytaniem podatnika nie może być uznana za pomoc przyznaną bezprawnie, albowiem nie została ona wprowadzona z naruszeniem art. 93 ust. 3 Traktatu WE. Pomoc ta również nie może być uznana za pomoc świadczoną niezgodnie z przeznaczeniem, gdyż stosownie do art. 1 lit. g rozporządzenia Rady (WE) Nr 659/1999 za taką pomoc uważa się wyłącznie pomoc wykorzystaną przez beneficjenta z naruszeniem decyzji podjętej na podstawie art. 4 ust. 3 lub art. 7 ust. 3 lub 4 ww. rozporządzenia.
Wyżej wymienione decyzje o nie wnoszeniu zastrzeżeń oraz decyzje Komisji pozytywne i warunkowe wydane wskutek zakończenia formalnej procedury dochodzenia (art. 7 ust. 3 lub 4 rozporządzenia Nr 659/1999) mogą być co do zasady wydawane po zgłoszeniu Komisji przez zainteresowane Państwo Członkowskie planu przyznania nowej pomocy.
Komisja Wspólnot Europejskich uznała, że środki pomocowe przyznawane przedsiębiorstwom we wszystkich sektorach - z wyjątkiem tzw. 'sektorów wrażliwych' - poniżej określonego progu, nie spełniają wszystkich kryteriów określonych w art. 87 ust. 1 Traktatu i dlatego nie podlegają procedurze zgłoszenia. Zasady te zostały zdefiniowane w powołanym wyżej rozporządzeniu Komisji (WE) Nr 69/2001 z dnia 12 stycznia 2001 roku w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy w ramach zasady de minimis.
Zgodnie z art. 2 ust. 1 wymienionego rozporządzenia Komisji (WE) Nr 69/2001 uważa się, że środki pomocy nie spełniają wszystkich kryteriów określonych w art. 87 ust. 1 Traktatu i dlatego nie podlegają wymogowi powiadomienia przewidzianemu w art. 88 ust. 3 Traktatu, jeżeli spełniają warunki określone w ust. 2 i 3. Ust. 2 tego artykułu określa, że ogólna kwota pomocy de minimis przyznana jakiemukolwiek przedsiębiorstwu nie przekracza 100 000 euro w jakimkolwiek okresie trzech lat. Pułap ten stosuje się bez względu na formę pomocy i jej cel.
Pomoc przyznana przedsiębiorstwu na zasadach de minimis podlega kumulowaniu i monitorowaniu - art. 3 rozporządzenia. Każda nowa pomoc de minimis może być przedsiębiorstwu przyznana po sprawdzeniu, że ogólna kwoty pomocy de minimis nie będzie wyższa od ustalonego pułapu 100 000 euro. Sprawdzenia dokonuje się po otrzymaniu od przedsiębiorstwa pełnej informacji o innej pomocy de minimis otrzymanej w ciągu ostatnich trzech lat. Dokumenty dotyczące indywidualnej pomocy de minimis są przetrzymywane przez okres 10 lat od dnia jej przyznania, a w odniesieniu do systemu pomocy de minimis przez okres 10 lat od dnia, w którym przyznana została ostatnia pomoc indywidualna w ramach tego systemu.
Zgodnie z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym udzielono Państwu pomocy de minimis. Jej przyznanie winno spełniać warunki rozporządzenia Komisji (WE) Nr 69/2001 z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktaru WE w odniesieniu do pomocy w ramach zasady de minimis. Przyznanie pomocy de minimis nie jest warunkowane kontynuacją przez przedsiębiorstwo działalności gospodarczej w określonym przedziale czasowym, zatem likwidacja przez Państwa tej działalności nie będzie skutkować obowiązkiem zwrotu uzyskanej na zasadach de minimis pomocy publicznej.
Mając na uwadze przedstawiony wyżej stan faktyczny i prawny Naczelnik Urzędu Skarbowego w Legnicy podziela przedstawione przez Państwo stanowisko w niniejszej sprawie.
W myśl art. 14a § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa - niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu sporządzenia wniosku.
Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa - interpretacja nie jest dla wnioskodawcy wiążąca, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.
Na niniejsze postanowienie służy stronie prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu Ośrodek Zamiejscowy w Legnicy w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia. Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie. Zażalenie podlega opłacie skarbowej.