Pytanie klienta:
Odpowiedź prawnika:
Art. 145 § 1 kodeksu cywilnego stanowi wyraźnie, iż na rzecz właściciela nieruchomości nie mającej dostępu do drogi publicznej lub należących do tej nieruchomości budynków gospodarskich, może być ustanowiona potrzeba służebność drogowa. Przepis zatem nie różnicuje działek na działki zabudowane lub nie, uprawiane lub nie, lecz dotyczy każdej nieruchomości, która nie ma odpowiedniego dostępu do drogi publicznej. Brak takiego uregulowania powodowałby w zasadzie poważne ograniczenie praw właściciela do korzystania z przedmiotu jego własności. Uznanie, że droga konieczna nie przysługuje właścicielowi nieruchomości niezabudowanej lub nieuprawianej, prowadziło by do wniosku, że w zasadzie tak właściciel już nic na tej działce nie zbuduje ani nie będzie uprawiał ponieważ brak drogi koniecznej uniemożliwi mu sprowadzenie na tę działkę jakichkolwiek materiałów czy sprzętu. Uregulowanie takie prowadziłoby zatem do nieracjonalnego ograniczenia praw właściciela do korzystania ze swej nieruchomości.
Należy jednak zwrócić uwagę na zapis § 2 art. 145 kc, zobowiązujący do ustanowienia drogi koniecznej z uwzględnieniem potrzeb nieruchomości nie mającej dostępu do drogi publicznej oraz z najmniejszym obciążeniem gruntów, przez które ma droga prowadzić.