Nie usprawiedliwione niestawiennictwo świadka

Odpowiedź prawnika: Nie usprawiedliwione niestawiennictwo świadka

Kodeks postępowania cywilnego nakłada na osoby powołane w charakterze świadka obowiązek stawiennictwa oraz złożenia zeznań (dopuszczalne wyjątki precyzuje art. 261 § 1 k.p.c.), jak również w art. 274 - 276 k.p.c. określa kary za pogwałcenie powyższych obowiązków świadka.

Zgodnie z art. 274 § 1 k.p.c. za nie usprawiedliwione niestawiennictwo sąd skaże świadka na grzywnę, po czym wezwie go powtórnie, a w razie ponownego niestawiennictwa skaże go na ponowną grzywnę i może zarządzić jego przymusowe sprowadzenie.

Z powyższego przepisu jasno wynika, iż za pierwsze nie usprawiedliwione niestawiennictwo sąd obligatoryjnie skazuje świadka na grzywnę i wzywa go powtórne, natomiast w przypadku ponownego nie usprawiedliwionego niestawiennictwa sąd obligatoryjne skazuje świadka na grzywnę (drugą) i fakultatywnie (nieobowiązkowo) zarządza jego przymusowe sprowadzenie.

Za ponowne niestawiennictwo Przewodniczący winien więc skazać świadka na drugą grzywnę.

Warunkiem skazania świadka na grzywnę jest prawidłowe doręczenie mu wezwania. Grzywna może być wymierzona w wysokości podanej w art. 163 k.p.c., tj. do 1000 zł. Kwotę grzywny sąd ustala według własnego uznania. 

Świadek w ciągu tygodnia od daty doręczenia mu postanowienia skazującego go na grzywnę lub na pierwszym posiedzeniu, na które zostanie wezwany, może usprawiedliwić swe niestawiennictwo. W razie usprawiedliwienia niestawiennictwa sąd zwolni świadka od grzywny i od przymusowego sprowadzenia. Świadek może usprawiedliwiać swe niestawiennictwo chorobą lub inną ważną przyczyną (np. niezbędnym wyjazdem służbowym). Okoliczności mające uzasadnić usprawiedliwienie powinny być w odpowiedni sposób udokumentowane.