Przejście na emeryturę górniczą po rencie

Odpowiedź prawnika: Przejście na emeryturę górniczą po rencie

Warunki przejścia na emeryturę górniczą zostały szczegółowo określone w ustawie o emeryturach i rentach z Ubezpieczenia społecznego. Ubiegający się o tego rodzaju świadczenia zostali podzieleni na dwie zasadnicze grupy. Pierwsza grupa to osoby urodzone przed 1 stycznia 1949 r. Osoby te mogą starać się o przyznanie emerytury górniczej po spełnieniu łącznie następujących warunków: ukończone 55 lat życia oraz okres pracy górniczej wynoszący łącznie z okresami pracy równorzędnej i okresami zaliczanymi do pracy górniczej co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, w tym co najmniej 5 lat pracy górniczej (np. w kopalni węgla pod ziemią). Dla tej kategorii ubezpieczonych pracodawca przewiduje zaliczenie do okresu pracy górniczej między innymi okres pobierania renty chorobowej (nie wypadkowej) po ustaniu zatrudnienia w wymiarze czasu nie niższym niż połowa obowiązującego w danym zawodzie lub po ustaniu obowiązku ubezpieczenia z innego tytułu. Druga grupa to urodzeni po 31 grudniu 1948 r. a przed dniem 1 stycznia 1969 r. Nabywają oni prawo do emerytury górniczej po spełnieniu wyżej wymienionych warunków, a ponadto gdy: nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego, spełnili warunki do uzyskania emerytury określone wyżej do dnia 31 grudnia 2006 r., nastąpiło rozwiązanie stosunku pracy, w przypadku ubezpieczonego będącego pracownikiem. Jeżeli ubezpieczony nie zawarł umowy o przystąpieniu do otwartego funduszu emerytalnego w terminie do dnia 31 grudnia 1999 r., uważa się, że ubezpieczony nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego. Ponadto prawo do górniczej emerytury, bez względu na wiek i zajmowane stanowisko, przysługuje pracownikom urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r., a przed dniem 1 stycznia 1969 r., którzy pracę górniczą wykonywali pod ziemią stale i w pełnym wymiarze czasu pracy przez okres wynoszący co najmniej 25 lat. Do okresów pracy górniczej, w tym przypadku, zalicza się także:

• okresy niezdolności do pracy z tytułu wypadku przy pracy, wypadku w drodze do pracy lub z pracy albo z tytułu choroby zawodowej, za które wypłacone zostało wynagrodzenie lub zasiłek chorobowy albo świadczenie rehabilitacyjne, 
• inne niż wyżej wymienione okresy niezdolności do pracy z powodu choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną, za które wypłacone zostało wynagrodzenie lub zasiłek chorobowy w wymiarze do 35 dni w roku kalendarzowym, bezpośrednio poprzedzone pracą górniczą wykonywaną pod ziemią stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, przypadające w czasie trwania stosunku pracy.

Przy ustalaniu prawa do górniczej emerytury uwzględnia się również, w wymiarze do 5 lat, okres urlopu górniczego.