Służebność osobista mieszkania a umowa dożywocia

Odpowiedź prawnika: Służebność osobista mieszkania a umowa dożywocia

Służebność mieszkania należy odróżnić od praw wynikających z umowy dożywocia. W literaturze przyjmuje się, iż służebność mieszkania prezentuje się jako prawo do „zamieszkiwania”, a więc zajmowania oznaczonego pomieszczenia mieszkalnego dla schronienia, wypoczynku, snu, przyrządzania posiłków, dokonywania czynności higieny osobistej, zaspokajania potrzeb kulturalnych itp.

Z tej drugiej umowy wynika natomiast obowiązek zapewnienia dożywotniego utrzymania, nabywca powinien przyjąć zbywcę jako domownika, dostarczać mu wyżywienia, ubrania, mieszkania, światła i opału, zapewnić mu odpowiednią pomoc i pielęgnowanie w chorobie oraz sprawić mu własnym kosztem pogrzeb odpowiadający zwyczajom miejscowym.

Skoro ustawodawca wyraźnie rozdzielił te dwie różne formy należałoby uznać, iż służebność mieszkania to wyłącznie bezpłatne dostarczenie mieszkania, bez pokrywania innych kosztów związanych z jego użytkowaniem. Nieodpłatna służebność nie oznacza więc, że uprawniony z jej tytułu nie ponosi żadnych kosztów. Owa nieodpłatność wiąże się jedynie z brakiem konieczności opłacania czynszu na rzecz właściciela nieruchomości.