Pytanie klienta:
Odpowiedź prawnika:
Przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać rzecz do używania i pobierania pożytków (np. zboża, owoców) przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz. Czynsz może być płatny w pieniądzach lub świadczeniach innego rodzaju. Może być również oznaczony w ułamkowej części pożytków. W przedstawionej sytuacji właściwa jest więc nie umowa dzierżawy, lecz najmu.
W umowie najmu lokalu wynajmujący zobowiązuje się do oddania najemcy lokalu do używania. Najemca natomiast zobowiązuje się płacić w zamian określony czynsz. Wynajmujący powinien wydać najemcy rzecz w stanie przydatnym do umówionego użytku i utrzymywać ją w takim stanie przez czas trwania najmu.
Tak samo jak każdą umowę, umowę najmu dobrze jest zawrzeć na piśmie. Przemawiają za tym przede wszystkim względy dowodowe. Jeśli strony umowy chciałyby zawrzeć umowę najmu lokalu na czas oznaczony, dłuższy niż rok i nie zrobią tego w formie pisemnej, to poczytuje się umowę zawartą na czas nieoznaczony. Jeżeli chcą Państwo zabezpieczyć się w umowie przed nieprzewidzianym rozwiązaniem umowy, warto spisać umowę na czas określony i w umowie oznaczyć dopuszczalne przyczyny wypowiedzenia. W umowie powinno znaleźć się oświadczenie wynajmującego, że ma prawo do wynajmowania tego lokalu mieszkalnego, np. oświadczenie, że jest on właścicielem. Strony mogą odmiennie niż jest to określone w ustawie uregulować wzajemne obowiązki dotyczące utrzymywania lokalu w dotychczasowym stanie technicznym oraz wykonywania określonych napraw. Strony powinny dla własnego bezpieczeństwa określić w umowie stan techniczny wynajmowanego lokalu. Można w tym celu sporządzić także protokół, w którym wymienione zostaną przedmioty znajdujące się w lokalu i ich stan, spisać liczniki, itp.
Umowa najmu nie jest opodatkowana podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Obowiązki podatkowe (podatek dochodowy) będą leżały po stronie wynajmującego, który z tego najmu czerpie korzyści.