Wniosek o skazanie bez rozprawy

Odpowiedź prawnika: Wniosek o skazanie bez rozprawy

Art. 387 Kodeksu postępowania karnego (dalej kpk) o skazanie bez przeprowadzania postępowania dowodowego. W odróżnieniu od wniosku z art. 335 kpk (tzw. dobrowolne poddanie się karze), ten z art. 387 składa się na etapie postępowania sądowego. Przepis stanowi, że do chwili zakończenia pierwszego przesłuchania wszystkich oskarżonych na rozprawie głównej oskarżony, któremu zarzucono występek, może złożyć wniosek o wydanie wyroku skazującego i wymierzenie mu określonej kary lub środka karnego bez przeprowadzania postępowania dowodowego; jeżeli oskarżony nie ma obrońcy z wyboru, sąd może, na jego wniosek, wyznaczyć mu obrońcę z urzędu. Tutaj oskarżony niejako sam dla siebie może zaproponować karę i środek karny, a ściślej okres, na który miałby być orzeczony. Wymiar kary i środka karnego w tym przypadku nie jest uzgadniany z prokuratorem. Sąd może uwzględnić wniosek oskarżonego o wydanie wyroku skazującego, gdy:

1. okoliczności popełnienia przestępstwa nie budzą wątpliwości 2. cele postępowania zostaną osiągnięte mimo nieprzeprowadzenia rozprawy w całości; 3. nie sprzeciwią się temu prokurator, a także pokrzywdzony należycie powiadomiony o terminie rozprawy oraz pouczony o możliwości zgłoszenia przez oskarżonego tego wniosku.

Pokrzywdzonego w omawianym przypadku nie będzie, jednak sam sprzeciw prokuratora wobec potencjalnego wniosku oskarżonego będzie wystarczał, aby sąd go nie uwzględniał. Ponadto jak stanowi art. 387 § 3 kpk sąd może uzależnić uwzględnienie wniosku oskarżonego od dokonania w nim wskazanej przez siebie zmiany. Jeśli w ocenie sądu rozmiar represji zaproponowanej przez oskarżonego nie jest współmierny do stopnia szkodliwości jego czynów, to należy uzależnić uwzględnienie wniosku od dokonania zmiany wskazanej przez sąd, a następnie - w zależności od stanowiska oskarżonego - albo wniosek uwzględnić i wydać wyrok, albo skierować sprawę do rozpoznania na zasadach ogólnych (wyrok Sądu Najwyższego z 5 stycznia 2004 r., sygn. III KK 188/2003). Czyli podobnie jak w przypadku wniosku z art. 335 kpk, jeśli zaproponowany wymiar kary i środka karnego nie będzie odpowiadał stopniowi winy, to sąd zaproponuje inny wymiar kary lub środka karnego i będzie oczekiwał ustosunkowania się oskarżonego do tej „propozycji”. Instytucja z 387 kpk także ma na celu wcześniejsze zakończenie postępowania karnego, jeśli stopień skomplikowania sprawy nie wymaga przeprowadzania w pełni przewodu sądowego.