Połączenie w księdze wieczystej dwóch nieruchomości
Art. 46 kodeksu cywilnego stanowi, że nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.
Sąd Najwyższy stwierdził, że stanowiące własność tej samej osoby i graniczące ze sobą działki gruntu objęte oddzielnymi księgami wieczystymi są odrębnymi nieruchomościami w rozumieniu art. 46 § 1 k.c. Odrębność tę tracą w razie połączenia ich w jednej księdze wieczystej.
Jeżeli nieruchomość gruntowa jest częścią powierzchni ziemskiej stanowiącej odrębny przedmiot własności, to oznacza to, iż niezbędnym wymaganiem powstania przedmiotu prawa własności w postaci nieruchomości jest wyodrębnienie części powierzchni ziemskiej, czyli określenie jej zakresu przedmiotowego (powierzchni i granic zewnętrznych). Niezbędne jest więc jeszcze wyodrębnienie prawne, które polega na skonkretyzowaniu, kto jest właścicielem tego gruntu. Kodeks cywilny nie zawiera przepisów dotyczących sposobu takiego wyodrębnienia prawnego, znajdują się one bowiem poza kodeksem, a mianowicie w ustawie o księgach wieczystych i hipotece. Zatem połączenie w jednej księdze wieczystej dwóch działek niweluje wyodrębnienie prawne. Mimo zatem istnienia faktycznego podziału na dwie działki mamy do czynienia z jedną nieruchomością. Dzieje się tak dlatego, że połączenie w jednej księdze wieczystej dwóch działek likwiduje ich odrębność prawną.
Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 30 października 2003 r., sygn. akt IV CK 114/02
Zespół
e-prawnik.pl
Skomentuj artykuł - Twoje zdanie jest ważne
Czy uważasz, że artykuł zawiera wszystkie istotne informacje? Czy jest coś, co powinniśmy uzupełnić? A może masz własne doświadczenia związane z tematem artykułu?