System Informacyjny Schengen oraz System Informacji Wizowej

Dnia 14 czerwca 1985 roku w Schengen Francja, Niemcy, Belgia, Holandia oraz Luksemburg podpisały umowę o stopniowym znoszeniu kontroli na wspólnych przejściach granicznych (tzw. Schengen I). Przyjęcie tego tzw. Układu z Schengen miało na celu umożliwienie realizacji swobody przemieszczania się osób na terytorium Unii Europejskiej. Dorobek Schengen, został bezpośrednio włączony do Traktatu o utworzeniu Wspólnoty Europejskiej („TWE”) na podstawie traktatu Amsterdamskiego z 1997 roku i stał się integralną częścią prawa wspólnotowego obowiązującego wszystkie państwa członkowskie Unii Europejskiej. W celu wprowadzenia swobody przemieszczania się wewnątrz terytorium Unii Europejskiej oraz jednoczesnego wzmocnienia ochrony jej zewnętrznych granic został utworzony System Informacyjny Schengen (ang. Schengen Information System; zwany dalej „SIS”). Po rozszerzeniu UE w 2004 roku, w celu dostosowania SIS do najnowszych rozwiązań informatycznych i technologicznych oraz umożliwienia przystąpienia do niego nowych Państw Członkowskich UE zdecydowano o zastąpieniu SIS nowym systemem, dostosowanym do obsługi wszystkich Państw Członkowskich i umożliwiającym przekazywanie większej kategorii danych (np. danych biometrycznych). Budowane są System Informacyjny Schengen drugiej generacji (zwany dalej „SIS II”) i uzupełniający go system wymiany informacji wizowej pomiędzy Państwami Członkowskimi - System Informacji Wizowej (tzw. VIS, ang. Visa Information System) (zwany dalej „VIS”). System VIS ma na celu wymianę danych o wizach między Państwami Członkowskimi, które zniosły kontrole na swoich granicach wewnętrznych i uczestniczą w systemie swobodnego przepływu osób bez kontroli na granicach wewnętrznych.

Czemu służy ustawa?

Wejście w życie omawianej ustawy ma prowadzić do uporządkowania i uzupełnienia w niezbędnym zakresie niezbędnych podstaw prawnych dotyczących uczestnictwa Polski w Systemie Informacyjnym Schengen i  Systemie Informacji Wizowej. Ustala ona w odpowiedni sposób kompetencje poszczególnych organów w zakresie wprowadzania i udostępniania danych SIS i VIS. Wskazuje się organy odpowiedzialne za funkcjonowanie infrastruktury technicznej umożliwiającej udział w Systemie Informacyjnym Schengen i  Systemie Informacji Wizowej (Krajowy System Informatyczny) oraz organ realizujący funkcję Biura Sirene. W sposób jasny zostają przewidziane kompetencje nadzorcze nad realizacją zadań związanych z uczestnictwem Polski w Systemie Informacyjnym Schengen i Systemie Informacji Wizowej.

Projekt ustawy jest oparty na założeniu, według którego KSI(Krajowy System Informatyczny)ma umożliwić udział Polski w Systemie Informacyjnym Schengen (SIS oraz SIS II) i Systemie Informacji Wizowej. Przyjęto także zasadę, że KSI stanowi jedynie  infrastrukturę techniczną umożliwiającą uprawnionym organom korzystanie - w zakresie wprowadzania oraz dostępu do danych - z jednostki centralnej Systemu Informacyjnego Schengen oraz Centralnego Systemu Informacji Wizowej.

Ustawowe uregulowanie Systemu Informacji Wizowej opiera się na dwóch założeniach. Po pierwsze regulacje dotyczące Systemu Informacji Wizowej zostały stworzone w oparciu projekt Rozporządzenia w sprawie Systemu Informacji Wizowej (VIS) oraz wymiany danych pomiędzy Państwami Członkowskimi na temat wiz krótkoterminowych, oraz projekt Decyzji Rady w  sprawie wglądu do danych Systemu Informacji Wizowej dla organów Państw Członkowskich odpowiedzialnych za bezpieczeństwo wewnętrzne oraz dla Europolu w celu zapobiegania przestępstwom terrorystycznym i innym poważnym przestępstwom oraz w celu wykrywania i ścigania tych przestępstw, z uwzględnieniem obowiązującej Decyzji Nr 2004/512/WE Rady z dnia 8.06.2004 r. w sprawie ustanowienia Systemu Informacji Wizowej (VIS).

Ustawa reguluje wyłącznie te kwestie, których inne przepisy nie regulują w sposób umożliwiający ich bezpośrednie zastosowanie w krajowym porządku prawnym.