Czy fakt posiadania kompletu dokumentów (w tym dokumentu SAD, CMR oraz dokumentu potwierdzającego wydanie (...)

- zmienić postanowienie wydane przez Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 24.02.2006 r. nr 1472/RPP1/443-118/06/KS.

UZASADNIENIE

Według stanu faktycznego opisanego we wnioskiem z dnia 29.11.2005 r. Spółka jako producent plastikowych preform butelek do różnego rodzaju napojów dokonuje dostawy towaru na rzecz podmiotu z siedzibą we Włoszech, który po skompletowaniu ładunku na terytorium Polski wywozi towar transportem własnym lub wynajętym na swoją rzecz do nabywców w Rosji. Po dokonaniu wywozu towaru kserokopie dokumentów celnych są przekazywane Stronie. Na podstawie dokumentów celnych SAD Spółka jest w stanie określić ilość towaru oraz numer rejestracyjny pojazdu, którym odebrano towar z magazynu Spółki. Brak natomiast możliwości zidentyfikowania towaru co do tożsamości na podstawie wspomnianego dokumentu SAD. Identyfikacja co do tożsamości następuje na podstawie listów przewozowych CMR oraz dokumentów dotyczących wydania towaru.

Zdaniem Spółki fakt posiadania kompletu dokumentów (w tym dokumentu SAD, CMR oraz dokumentu potwierdzającego wydanie towaru), na podstawie których istnieje możliwość zidentyfikowania towaru co do tożsamości uprawnia do zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% w eksporcie pośrednim.

Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie postanowieniem z dnia 24.02.2006 r. nr 1472/RPPI/443-118/06/KS uznał stanowisko Strony za nieprawidłowe. Organ I instancji stwierdził, że przepis art. 41 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, iż z dokumentu, w którym urząd celny określony w przepisach celnych potwierdził wywóz tych towarów poza terytorium Wspólnoty Europejskiej musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy. Zgodnie z przytoczonymi powyżej przepisami takim dokumentem celnym jest jednolity dokument administracyjny SAD. Zatem brak oznaczenia towaru co do tożsamości na tym dokumencie uniemożliwia zastosowanie stawki 0% właściwej dla eksportu towarów.

Na powyższe postanowienie Strona wniosła zażalenie z dnia 06.03.2006 r. uzupełnione pismem z dnia 08.06.2006 r. wnosząc o uchylenie w/w postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego w całości i uznanie za prawidłowe stanowisko Spółki wyrażone we wniosku z dnia 29.11.2005 r. Zaskarżonemu postanowieniu Strona zarzuca naruszenie art. 41 ust. 11 w związku z art. 41 ust. 4 ustawy o VAT.

Skarżący podkreśla, że stawka podatku VAT w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit.

a) wynosi 0%. Stawkę powyższą stosuje się przy eksporcie pod warunkiem, że podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany miesiąc otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty. Stawkę 0% stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b) ustawy VAT, jeśli podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, posiada kopię dokumentu, w którym urząd celny określony w przepisach celnych potwierdził wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty. Z dokumentu powyższego musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu.

Strona podnosi w przedmiotowych zażaleniu, że towar będący przedmiotem analizy nie jest towarem oznaczonym co do tożsamości, ale jest towarem oznaczonym co do gatunku. Oznacza to, iż sam w sobie nie posiada indywidualizujących go oznaczeń, cech itp. Zdaniem Spółki w praktyce nie jest możliwe w dokumencie SAD oznaczenie towaru co do tożsamości. Podkreśla natomiast, że na podstawie posiadanych dokumentów (faktury, specyfikacji ładunku, listu przewozowego dowodu dostawy, kopii karty 3 dokumentu SAD) można jednoznacznie zidentyfikować towar opisany w dokumentach SAD i przyporządkować go do konkretnych dostaw. Zdaniem Strony z powyższego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy, w związku z czym i uprawnienie Spółki do zastosowania stawki podatku VAT 0%.

Po rozpatrzeniu zażalenia Strony Dyrektor Izby Skarbowej wyjaśnia, co następuje:

Na wstępie należy podkreślić, że przepis art. 2 pkt 8 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. nr 54, poz. 535 ze zm.) określa pojęcie eksportu towarów jako potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1-4, jeżeli wywóz dokonywany jest przez: a) dostawcę lub na jego rzecz, lub b) nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz.

Zgodnie z art. 41 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a) stawka podatku wynosi 0%. Stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem, że podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany miesiąc otrzymał dokument potwierdzający wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty (ust. 6 artykułu 41).

Z kolei przepis art. 41 ust. 9 ustawy o VAT stwierdza, że otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty w terminie późniejszym niż określony w ust. 7 upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał ten dokument.

Natomiast w myśl ust. 7 w/w artykułu jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 6, nie został spełniony, podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy o VAT, za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0 %, pod warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w ust. 6 przed złożeniem deklaracji podatkowej za ten okres. W razie nieotrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zdaniu poprzednim mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju.

W wypadku eksportu o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b ? zgodnie z art. 41 ust. 11 ustawy o VAT - przepisy ustępu 4 i 5 stosuje się odpowiednio, jeśli podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, posiada kopię dokumentu, w którym urząd celny określony w przepisach celnych potwierdził wywóz tych towarów poza terytorium Wspólnoty. Z dokumentu tego musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Do czynności opisanej powyżej przepis ust. 9 stosuje się odpowiednio.

Z przytoczonych przepisów wynika zatem uwarunkowanie zastosowania stawki 0 % podatku przy eksporcie od potwierdzenia przez urząd celny określonego w przepisach celnych wywozu towaru poza terytorium Wspólnoty. Przy zastosowaniu stawki 0 % istotne jest posiadanie dokumentu z takim potwierdzeniem.

Należy jednak podkreślić, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują, w jakiej formie powinien być sporządzony dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty. Potwierdzenie wywozu niewątpliwie powinno jednak przybrać formę dokumentu urzędowego, a więc dokumentu sporządzonego w formie określonej przepisami prawa przez uprawniony do tego organ. Zgodnie z postanowieniami art. 194 § 1 Ordynacji podatkowej, dokumenty urzędowe sporządzone w formie określonej przepisami prawa przez powołane do tego organy władzy publicznej stanowią bowiem dowód tego, co zostało w nich urzędowo stwierdzone.

Zgodnie z art. 73 ust. 2 ustawy z dnia 19.03.2004 r. Prawo celne (Dz. U. Nr 68, poz. 622, z późn. zm.), do wydawania zaświadczeń odpowiednio stosuje się przepisy działu VIII a ustawy Ordynacja podatkowa. W myśl art. 306a § 1 Ordynacji podatkowej, organ wydaje zaświadczenia na żądanie osoby ubiegającej się o zaświadczenie. Zaświadczenie wydaje się, jeżeli: urzędowego potwierdzenia określonych faktów lub stanu prawnego wymaga przepis prawa lub osoba ubiega się o zaświadczenie ze względu na swój interes prawny w urzędowym potwierdzeniu określonych faktów lub stanu prawnego. Zaświadczenie potwierdza stan faktyczny lub prawny istniejący w dniu jego wydania (art. 306a § 2 i 3 Ordynacji podatkowej).

Z pewnością za dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty należy uznać jednolity dokument administracyjny SAD-3, który stanowi zaświadczenie potwierdzające fakt zgłoszenia towaru do procedury wywozu i dokonanie odprawy celnej. Jako dokument urzędowy, spełnia więc warunki określone w art. 41 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług i daje podstawę do zastosowanie stawki podatku 0 % z tytułu sprzedaży eksportowej. W wypadku eksportu pośredniego mowa jest o posiadaniu kopii takiego dokumentu.

Należy jednak pamiętać o warunku określonym w art. 41 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym dokument w którym urząd celny określony w przepisach celnych potwierdził wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Zatem w/w dokument musi potwierdzać wywóz tego samego (tożsamego) towaru, który był przedmiotem dostawy. Urząd celny wyprowadzenia upewnia się, czy przedstawione towary są towarami zgłoszonymi oraz nadzoruje ich fizyczny wywóz. Wspomniany urząd potwierdza fakt fizycznego wywozu towarów na odwrotnej stronie egzemplarza 3 (SAD) i zwraca go osobie, która go przedstawiła lub, jeśli to niemożliwe, osobie pośredniczącej, która prowadzi działalność na obszarze właściwości danego urzędu celnego wywozu w celu zwrócenia go zgłaszającemu. Potwierdzenie przyjmuje formę pieczęci z nazwą urzędu oraz datą.

Należy podkreślić, że dokument SAD przedstawiony przez Stronę potwierdza, że w przedmiotowych okolicznościach doszło do eksportu towaru w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług ? towar został wywieziony z terytorium kraju (Polski) poza terytorium Wspólnoty, wywóz został potwierdzony zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie procedurami przez urząd celny wyjścia. Na dokumencie SAD zaznaczone jest bowiem, że wyeksportowano preformy do butelek. Na podstawie przedstawionych wyjaśnień nie budzi wątpliwości faktyczność transakcji udokumentowanej dodatkowo złączonymi przez Stronę dokumentami (dokument CMR oraz dokument potwierdzającego wydanie towaru). Na podstawie w/w dokumentów można również potwierdzić wywóz tych samych towarów, które były wcześniej przedmiotem dostawy. W związku z powyższym są one wystarczającymi dokumentami, które zgodnie z art. 41 ust. 11 ustawy o VAT potwierdzają tożsamość (identyczność) wywożonych towarów z towarami będącymi przedmiotem dostawy, nawet w przypadku gdy są one w dokumencie SAD oznaczone jedynie co do gatunku.

Należy również podkreślić, że w złożonym zapytaniu Spółka podniosła, że na podstawie posiadanych przez nią dokumentów możliwe jest zidentyfikowanie towaru co do tożsamości. Zatem należy stwierdzić, że posiadane przez Stronę dokumenty upoważniają ją do zastosowania w odniesieniu do w/w czynności stawki 0% stosownie do art. 41 ust. 11 w związku z ust. 4 ustawy VAT.

Po rozpatrzeniu zażalenia i zapoznaniu się z całością materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie Dyrektor Izby Skarbowej postanowił zmienić postanowienie wydane przez Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie.