W zakresie ustalenia źródła przychodów, do jakiego należy zaliczyć przychody z tytułu transakcji (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 sierpnia 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 9 sierpnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia źródła przychodów, do jakiego należy zaliczyć przychody z tytułu transakcji nabycia i zbywania pochodnych instrumentów finansowych, mających służyć zabezpieczeniu źródła przychodów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 sierpnia 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia źródła przychodów, do jakiego należy zaliczyć przychody z tytułu transakcji nabycia i zbywania pochodnych instrumentów finansowych, mających służyć zabezpieczeniu źródła przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki jawnej. Wspólnikami spółki są dwie osoby fizyczne, uczestniczące w zyskach i stratach spółki po 50%. Z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej wspólnicy spółki jawnej opodatkowani są w sposób określony w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (19% podatek liniowy). Podstawowym przedmiotem działalności spółki jawnej jest, zgodnie z umową spółki jawnej i wpisem do KRS, działalność handlowa. Zarówno w umowie spółki jawnej, jak i w rejestrze przedsiębiorców (KRS) nie zawarto zapisów, że przedmiotem działalności spółki jawnej jest obrót pochodnymi instrumentami finansowymi.

Działalność taka, tj. profesjonalny obrót pochodnymi instrumentami finansowymi może być wykonywana na podstawie zezwolenia uzyskanego zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (t.j. Dz.U. z 2010 r. Nr 211, poz.1384 ze zm.) w zw. z art. 75 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 02 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t.j. Dz.U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 ze zm.). Spółka jawna prowadzi transakcje z kontrahentami zagranicznymi w walucie obcej (umowy handlowe) i w związku z tym posiada bankowe rachunki walutowe. Aby zabezpieczyć się przed niekorzystną dla spółki zmianą kursów walutowych, spółka zawiera z bankiem umowy forward, kontrakty na opcje i swap, które są wykonywane przez dostawę lub rozliczenie pieniężne i stanowią pochodne instrumenty finansowe. Wykorzystywane przez spółkę jawną pochodne instrumenty finansowe służą ograniczeniu ryzyka kursowego i utrzymaniu płynności finansowej, są konsekwencją podjęcia przez wspólników spółki aktywności gospodarczej, mają charakter organizatorski i zabezpieczający. Przychody i koszty związane z realizacją praw wynikających z ww. pochodnych instrumentów finansowych wspólnicy spółki jawnej kwalifikują do przychodów/kosztów z działalności gospodarczej, a nie do przychodów z kapitałów pieniężnych, stanowiących źródło przychodów, o którym mowa w art. 17 ust. l pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym przychody i koszty z realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych (kontrakty forward, opcje, swap) ujmowane są i wykazywane w rachunku podatkowym wspólników spółki jawnej, jako przychody/koszty z tytułu działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przychody i koszty, będące skutkiem realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych (kontrakty forward, opcje, swap zawarte przez spółkę jawną) służących zabezpieczeniu spółki przez niekorzystnymi zmianami kursów walutowych, a tym samym ograniczeniu ryzyka prowadzonej przez spółkę działalności gospodarczej, stanowią przychody i koszty z pozarolniczej działalności gospodarczej, czy też powinny być kwalifikowane do źródła przychodów jakim są kapitały pieniężne, co skutkuje wyłączeniem odpowiednich przychodów i kosztów z ksiąg rachunkowych spółki jawnej i ujmowaniem ich i rozliczaniem w ramach odrębnego zeznania podatkowego każdego ze wspólników spółki jawnej (PIT-38)?

Zdaniem Wnioskodawcy, przychody i koszty będące skutkiem realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, tj. z kontraktów forward, opci, swap zawieranych przez spółkę jawną, a służących zabezpieczeniu spółki przed niekorzystnymi zmianami kursów walutowych, a tym samym ograniczeniu ryzyka prowadzonej działalności gospodarczej powinny być kwalifikowane do źródła przychodów, jakim jest działalność gospodarcza, a nie do źródła przychodów, jakim są kapitały pieniężne. Transakcje forward, kontrakty na opcje i swap, stanowiące pochodne instrumenty finansowe zawierane są przez spółkę jawną w wykonywaniu działalności gospodarczej, mają z nią bezpośredni związek, służą bowiem ograniczeniu ryzyka kursowego, a przez to ograniczeniu ryzyka utraty płynności finansowej. Służą zachowaniu/ zabezpieczeniu źródła przychodów. Są wręcz niezbędne dla normalnego funkcjonowania spółki, zważywszy skalę transakcji z podmiotami zagranicznymi. Świadczy o tym fakt, że za 2011 r. przychody spółki z tytułu sprzedaży eksportowej wynosiły 26,2 mln zł, co stanowi 13% wszystkich przychodów ze sprzedaży. Poziom transakcji zawieranych przez spółkę w walutach obcych z kontrahentami zagranicznymi wymaga wręcz od prowadzących spółkę wspólników podjęcia wszelkich możliwych działań, aby zminimalizować potencjalne straty będące następstwem niekorzystnych zmian kursów walut.

Działania te polegają m.in. na wyważonym doborze i wykorzystywaniu dostępnych na rynku pochodnych instrumentów finansowych. Przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających są, co do zasady zaliczane do źródła przychodów, jakim są kapitały pieniężne (art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ? dalej ?updof?). Jednak zgodnie z art. 30b ust. 4 updof, jeżeli odpłatne zbycie pochodnych instrumentów finansowych następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej, to osiągnięty przychód należy zakwalifikować do przychodów z działalności gospodarczej. Czyli pomimo, że przychody wynikające z pochodnych instrumentów finansowych, co do zasady, zaliczone zostały przez ustawodawcę do przychodów z kapitałów pieniężnych, to istnieje możliwość zakwalifikowania ich do źródła pochodów jakim jest działalność gospodarcza. Warunkiem koniecznym dla takiej kwalifikacji jest to, aby odpłatne zbycie pochodnych instrumentów finansowych oraz realizacja praw z nich wynikających następowało w wykonywaniu działalności gospodarczej. Wnioskodawca jest zdania, że dla poprawnej kwalifikacji przychodów i kosztów będących skutkiem realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych konieczne jest rozstrzygniecie, czy zwrot użyty przez ustawodawcę w art. 30b ust. 4 updof ?w wykonywaniu działalności gospodarczej? należy utożsamiać z pojęciem ?jest przedmiotem działalności gospodarczej?. Wykładnia literalna znaczenia zwrotu ?w wykonywaniu działalności gospodarczej? prowadzi do wniosku, że nie obejmuje on wyłącznie tych czynności, które mieszczą się w przedmiocie działalności, czyli nie może być interpretowany zawężająco. Nie dotyczy on zatem tylko tych podatników, którzy prowadzą działalność gospodarczą, polegającą na profesjonalnym obrocie instrumentami pochodnymi Zwrot "w wykonywaniu działalności gospodarczej" należy, zdaniem wnioskodawcy, interpretować szeroko. Obejmuje on wszystkie czynności, które pozostają w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, niezależnie od rodzaju tej działalności. Z kolei wykładnia językowa zwrotu ?w wykonywaniu działalności gospodarczej? prowadzi do wniosku, że wykonywać działalność gospodarczą oznacza tyle co prowadzić działalność gospodarczą. Czyli czynności, które podejmowane są w wykonywaniu działalności gospodarczej, to wszelkie czynności związane z wykonywaniem i prowadzeniem tej działalności. Będą to zatem wszelkie działania przedsiębiorcy, które w sposób zorganizowany i ciągły zmierzają do osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. W tym kontekście realizację praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych należy uznać za działania podejmowane w wykonywaniu działalności gospodarczej. Zawarte przez spółkę jawną kontrakty forward, opcji i swap miały, według Wnioskodawcy, jednoznaczny związek z działalnością gospodarczą, miały zabezpieczać płynność finansową i chronić spółkę przed niekorzystnymi zmianami kursów walut, co oznacza, że zostały zawarte w wykonywaniu działalności gospodarczej.

Zwrotu ?w wykonywaniu działalności gospodarczej? zastosowanego przez ustawodawcę w art. 30b ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie należy utożsamiać z pojęciem ?jest przedmiotem działalności gospodarczej?. Drugim z ww. pojęć ustawodawca posługuje się np. w art. 30a ust. 1 pkt 1, art. 30e ust. 6 pkt 1, czy też art. 23 ust. 1 pkt 1c updof. Prowadzi to do wniosku, że pojęcia te mają różne znaczenia. Ustawodawca posługuje się zatem dwoma różnymi pojęciami, co oznacza, że mają one odmienne znaczenie i zwrot ?w wykonywaniu działalności gospodarczej? nie oznacza to samo co ?jest przedmiotem działalności gospodarczej?. Innym argumentem przemawiającym, według Wnioskodawcy, za słusznością Jego stanowiska jest fakt, że przyjęcie odmiennego stanowiska, polegającego na uznaniu, że przychody/koszty z realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, zawieranych przez spółkę jawną celem ograniczenia ryzyka działalności gospodarczej należy zaliczyć do źródła przychodów kapitały pieniężne prowadziłoby do naruszenia zasady równości podatników wobec prawa. Jest to spowodowane tym, że podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych mają możliwość rozliczania wszelkich przychodów i kosztów w ramach działalności gospodarczej, ponieważ w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych nie ma podziału na źródła przychodów. Potraktowanie takich samych transakcji w zakresie instrumentów pochodnych w odmienny sposób, w zależności od tego, czy prowadzi je przedsiębiorca będący osobą prawną czy fizyczną byłoby wyrazem nieuzasadnionej dyskryminacji przedsiębiorców będących osobami fizycznymi.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, iż prezentowane przez Niego stanowisko znajduje potwierdzenie w wielu wyrokach sądowych m.in. Wojewódzkich Sądów Administracyjnych:

• we Wrocławiu z 24 lutego 2010 r. sygn. akt I SA/Wr/1424/09 i z dnia 14 października 2011 r. sygn. akt I SA/Wr 969/11,
• w Olsztynie z dnia 10 listopada 2010 r. sygn. akt I SA /Ol 566/10,
• w Łodzi z dnia 01 czerwca 2011 r. sygn. akt I SA/Ld 526/11,
• w Poznaniu z dnia 15 czerwca 2010 r. sygn. akt I SA/Po 295/10.
  
  

Jednakże Wnioskodawca posiada wiedzę, że istnieją również niekorzystne dla podatników PIT orzeczenia sądów w sprawie możliwości zaliczania do kosztów działalności gospodarczej strat na opcjach walutowych. Jak wyjaśnia, świadczy to jednak o tym, że w zakresie interpretacji omawianego przepisu sądy nie wypracowały dotychczas jednolitej linii orzeczniczej, a ich rozstrzygnięcia są rozbieżne, co nie ułatwia interpretacji definicji pozarolnicznej działalności gospodarczej przyjętej na potrzeby updof. Definicja ta jest niejasna i może być różnie interpretowana.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy przedstawiona powyżej wykładnia pojęcia "w wykonywaniu działalności gospodarczej" zastosowanego w art. 30b ust. 4 updof pozwala uznać, że przychody/koszty będące skutkiem realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych (opcje, umowy forward, swapy), wykorzystywanych przez spółkę jawną (której Wnioskodawca jest wspólnikiem) w działalności gospodarczej, celem ograniczenia ryzyka kursowego, powinny być zaliczone do źródła przychodów jakim jest działalność gospodarcza i rozliczane w ramach tej działalności. Wnioskodawca podkreśla, że stosowane w działalności gospodarczej przez spółkę jawną pochodne instrumenty finansowe służą tej działalności, są z nią nierozerwalnie związane, pozostają z nią w związku, są konsekwencją podjętej aktywności gospodarczej, mają charakter zabezpieczający. Obrót z kontrahentami zagranicznymi dokonywany w walutach obcych stanowi poważną część przychodów spółki jawnej, ale generuje również zagrożenia polegające na niekorzystnych zmianach kursów walutowych. Właśnie w celu ochrony i zabezpieczenia tego źródła przychodów spółka jawna realizuje transakcje na pochodnych instrumentach finansowych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje:

Na wstępie zauważyć należy, iż w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), wyszczególniono dwa odrębne źródła przychodów w postaci:

• pozarolniczej działalności gospodarczej,
• kapitałów pieniężnych i praw majątkowych.
  
  

Działalność gospodarcza, albo pozarolnicza działalność gospodarcza została zdefiniowana w przepisie art. 5a ust. 6 ustawy, jako działalność zarobkowa:

1. wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa,
2. polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Wyłączenie zawarte w ww. przepisie, obejmuje więc m.in. kapitały pieniężne zdefiniowane, jako odrębne źródło przychodów, wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy, których poszczególne kategorie wymieniono w art. 17 tej ustawy.

Z powyższego wynika zatem, iż jeżeli przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zaliczają określony przychód do innego źródła niż pozarolnicza działalność gospodarcza, przychód ten stanowi przychód z tego źródła, a nie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, niezależnie od tego czy zdarzenie, które powoduje powstanie tego przychodu ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 5a pkt 13 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o pochodnych instrumentach finansowych, oznacza to instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1383 ze zm.). Przy czym, w myśl art. 2 ust. 1 pkt 2 tej ustawy, instrumentami finansowymi w rozumieniu ustawy są niebędące papierami wartościowymi:

1. tytuły uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania,
2. instrumenty rynku pieniężnego,
3. opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową, inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest papier wartościowy, waluta, stopa procentowa, wskaźnik rentowności lub inny instrument pochodny, indeks finansowy lub wskaźnik finansowy, które są wykonywane przez dostawę lub rozliczenie pieniężne,
4. opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne lub mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron,
5. opcje, kontrakty terminowe, swapy oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które są wykonywane przez dostawę, pod warunkiem, że są dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym lub w alternatywnym systemie obrotu,
6. niedopuszczone do obrotu na rynku regulowanym ani w alternatywnym systemie obrotu opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar, które mogą być wykonane przez dostawę, które nie są przeznaczone do celów handlowych i wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych,
7. instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego,
8. kontrakty na różnicę,
9. opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward dotyczące stóp procentowych oraz inne instrumenty pochodne odnoszące się do zmian klimatycznych, stawek frachtowych, uprawnień do emisji oraz stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne albo mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron, a także wszelkiego rodzaju inne instrumenty pochodne odnoszące się do aktywów, praw, zobowiązań, indeksów oraz innych wskaźników, które wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych.
   
   

Stosownie do treści art. 17 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód określony w ust. 1 pkt 10 powstaje w momencie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych. Przy czym, przy ustalaniu jego wartości stosuje się odpowiednio przepisy art. 19 (art. 17 ust. 2 tej ustawy).

Zgodnie z dyspozycją przepisu art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, i z realizacji praw z nich wynikających oraz z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółkach mających osobowość prawną albo wkładów w spółdzielniach w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

W myśl art. 30b ust. 2 pkt 3 cyt. ustawy dochodem, o którym mowa w ust. 1, jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38a ? osiągnięta w roku podatkowym. Przy czym, zgodnie z treścią art. 23 ust. 1 pkt 38a ww. ustawy, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów, wydatki związane z nabyciem pochodnych instrumentów finansowych - do czasu realizacji praw wynikających z tych instrumentów albo rezygnacji z realizacji praw wynikających z tych instrumentów albo ich odpłatnego zbycia - o ile wydatki te, stosownie do art. 22g ust. 3 i 4, nie powiększają wartości początkowej środka trwałego oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Z brzmienia art. 30b ust. 4 wynika jednak, iż przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli odpłatne zbycie papierów wartościowych i pochodnych instrumentów finansowych oraz realizacja praw z nich wynikających następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej. Dochodów, o których mowa w ust. 1, nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27 oraz art. 30c (art. 30b ust. 5).

Zważywszy zatem, że z treści wniosku wynika, iż obrót pochodnymi instrumentami finansowymi nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej Spółki jawnej, której Wnioskodawca jest wspólnikiem, stwierdzić należy, iż opisane we wniosku działania nie są podejmowane ?w wykonywaniu działalności gospodarczej". W konsekwencji dochody uzyskiwane w związku dokonanym przez Spółkę obrotem pochodnymi instrumentami finansowymi nie spełniają warunku sformułowanego w cyt. art. 30b ust. 4 ww. ustawy. Tym samym, mając na względzie powołane przepisy, przychody uzyskane z ww. tytułu, jako przychody z kapitałów pieniężnych podlegają opodatkowaniu według zasad określonych w art. 30b cyt. ustawy.

Zakup (a w konsekwencji również sprzedaż) a więc obrót pochodnymi instrumentami finansowymi stanowi bowiem, jak wskazuje Wnioskodawca, zabezpieczenie przed ryzykiem kursowym, a więc formę lokowania wolnych środków w celu uniknięcia ujemnych skutków transakcji związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, nie zaś przedmiot tej działalności.

Niezależnie od powyższego, odnosząc się do kwestii poruszonej przez Wnioskodawcę, jakoby pod pojęciem ?w wykonywaniu działalności gospodarczej? należało uznać wszelkie czynności związane z wykonaniem i prowadzeniem tej działalności, zauważyć należy, iż w przytoczonej powyżej definicji działalności gospodarczej, ustawa o podatku dochodowego od osób fizycznych wylicza (pod literami a ? c), różnego rodzaje aktywności uznawane za działalność gospodarczą. Jest to wyliczenie wyczerpujące, a nie przykładowe. W niniejszej sprawie rozważenia wymaga zatem, jaką działalność należy uznać za działalność handlową lub usługową.

Odnosząc się do słownikowych znaczeń tych pojęć, należy wskazać, że zgodnie ze Współczesnym słownikiem języka polskiego, pod redakcją Bogusława Dunaja, Warszawa 2007, str. 489, pod pojęciem handel, należy rozumieć rodzaj działalności polegającej na nabywaniu jakichś dóbr, usług, walorów w celu sprzedaży, wynajmowania, odstępowania ich za jakąś cenę, pośredniczenie między wytwórcami i nabywcami. Natomiast zgodnie z zapisem tego słownika, przez usługi należy rozumieć, działalność mającą na celu zaspokojenie wielorakich ludzkich potrzeb, prowadzoną przez ludzi mających odpowiednie kwalifikacje i dysponujących potrzebnym sprzętem, lokalem, itp.

W myśl art. 3 pkt 9 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, za działalność gospodarczą, rozumie się każdą działalność zarobkową w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, w tym wykonywanie wolnego zawodu, a także każdą inną działalność zarobkową wykonywaną we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek, nawet gdy inne ustawy nie zaliczają tej działalności do działalności gospodarczej lub osoby wykonującej taką działalność - do przedsiębiorców.

Natomiast w myśl art. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 ze zm.), działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób materiałów własnych wykonawcy.

Z powyższych definicji wynika, że dotyczą one podmiotów, które zajmują się określoną działalnością w sposób profesjonalny, świadczy o tym użycie takich sformułowań jak np. handlowiec - osoba zajmująca się handlem, usługodawca - podmiot świadczący usługi, czyli definicje powyższe dotyczą działalności mających na celu zaspokojenie wielorakich ludzkich potrzeb, a więc potrzeb innych osób, podmiotów. Analiza powyższych definicji przemawia więc za przyjęciem stanowiska, że aby uznać daną aktywność zarobkową Wnioskodawcy za działalność gospodarczą w zakresie handlu, bądź usług, aktywność ta powinna przede wszystkim zaspokajać wielorakie potrzeby innych osób, podmiotów. W konsekwencji, nawet w razie uznania, że Wnioskodawca dokonuje powyższych czynność w sposób zorganizowany i ciągły nie można zakwalifikować powyższych przychodów do przychodów z działalności gospodarczej o której mowa w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zawieranie kontraktów typu forward, swap, czy opcji, w zakresie, w jakim dotyczy własnych instrumentów finansowych, nie stanowi działalności opisanej w nomenklaturze działalności gospodarczej, w związku z czym, czynności te nie mogą być klasyfikowane według obowiązujących standardów klasyfikacyjnych, jako działalność usługowa, czy handlowa, gdyż jak wskazano powyżej istotą tejże działalności, jest wykonywanie czynności na rzecz osób trzecich.

Mając na uwadze przeprowadzoną uprzednio wykładnię przepisów, przychody uzyskiwane przez Wnioskodawcę zakwalifikować należy do innego niż pozarolnicza działalność gospodarcza źródła przychodów, w tym przypadku do kapitałów pieniężnych i opodatkować według zasad właściwych dla tego źródła przychodów.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Odnosząc się do powołanych we wniosku orzeczeń sądów administracyjnych należy stwierdzić, iż zostały one wydane w indywidualnych sprawach podmiotów, które o ich wydanie wystąpiły i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Zauważyć również należy, iż postępowanie w sprawie dot. wydania interpretacji indywidualnej jest postępowaniem szczególnym, mającym charakter uproszczony, odrębny od postępowania podatkowego, uregulowanego w dziale IV Ordynacji podatkowej. W jego wyniku, organ udzielając interpretacji, przedstawia swój pogląd dotyczący rozumienia treści przepisów prawa podatkowego i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do sytuacji indywidualnej wskazanej przez Wnioskodawcę. Nie można zatem utożsamiać ?trybu interpretacji? z postępowaniem podatkowym, a w konsekwencji i żądać, aby wydając interpretację organ, odnosił się do każdego powołanego we wniosku wyroku sądowego, czy też prowadził szeroko rozumianą polemikę z każdym poglądem Wnioskodawcy.

W świetle powyższego, Organ podatkowy nie ma obowiązku w wydawanych interpretacjach indywidualnych dokonywać oceny prawnej oraz analizy powołanych przez stronę wyroków Sądów.

Odnosząc się do powołanych we wniosku wyroków wskazać należy, iż tut. Organ nie podziela prezentowanego w nich stanowiska. Co więcej stanowiska sądów administracyjnych są w kwestii będącej przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej niejednolite. Istnieją bowiem wyroki potwierdzające stanowisko Organu prezentowane w przedmiotowej sprawie.

W tym też zakresie, przykładowo można wskazać wyroki:

• Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 5 października 2011 r. sygn. akt II FSK 277/11,
• Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 8 maja 2012 r. sygn. akt I SA/Rz 179/12,
• Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 10 marca 2011 r. sygn. akt I SA/Wr 43/11.
  
  

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 270 ). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.