Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego odszkodowanie tytułu wad dostarczonych produktów, (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 08 grudnia 2009r. (data wpływu do tut. Biura 14 grudnia 2009r.), uzupełnionym w dniu 12 lutego 2010r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie m.in. możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odszkodowania z tytułu wad dostarczonych produktów (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1) ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 grudnia 2009r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie m.in. możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odszkodowania z tytułu wad dostarczonych produktów.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 28 stycznia 2010r. Znak: IBPBI/2/423-1579/09/MS wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano w dniu 12 stycznia 2010r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność głównie w zakresie produkcji i montażu stolarki okiennej i drzwiowej. Do produkcji ww. stolarki Spółka zakupuje i zużywa między innymi wyroby lakiernicze. W miesiącu kwietniu 2009 klient, u którego Spółka dokonała montażu stolarki złożył reklamację do Spółki jako producenta okien i drzwi na powłokę lakierniczą stolarki. W wyniku oględzin stwierdzono zasadność reklamacji i po negocjacjach w bieżącym miesiącu uzgodniono kwotę odszkodowania z tytułu wad dostarczonych produktów, która ma zostać zapłacona klientowi do końca grudnia 2009r. Jednocześnie Spółka zwróciła się do dostawcy wyrobów lakierniczych z analogicznym roszczeniem. Dostawca ww. wyrobów zaakceptował niniejsze roszczenie i zobowiązał się pokryć odszkodowanie z tytułu wad dostarczonych towarów w 100%.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego odszkodowanie z tytułu wad dostarczonych produktów, które ma zostać zapłacone klientowi do końca grudnia 2009r. będzie stanowiło koszt uzyskania przychodów... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych, odszkodowanie z tytułu wad dostarczonych produktów, które ma zostać zapłacone klientowi do końca grudnia 2009r. nie będzie stanowiło kosztu uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zgodnie z powyższym uregulowaniem, Spółka ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem że:

• są to koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów,
• są to koszty poniesione w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
• nie są wydatkami wymienionymi w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.
  
  

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Ponoszone koszty należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma lub mogło mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu. Zatem, każdy wydatek celowo poniesiony z zamiarem uzyskania przychodu, poza wyraźnie wskazanymi w art. 16 ust. 1 ww. ustawy, powinien być uznany za koszt uzyskania przychodów.

Trzeba przy tym pamiętać, że to na podatniku ciąży obowiązek wykazania związku poniesionych wydatków z przychodami, bo to on wywodzi z tej okoliczności skutki prawne w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego.

Przepis art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kar umownych i odszkodowań z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad albo zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług.

Z powyższego wynika, że do kosztów uzyskania przychodów nie będą mogły zostać zaliczone tylko i wyłącznie kary umowne i odszkodowania z tytułu:

• wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług,
• zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad,
• zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług.
  
  

Jest to katalog zamknięty, dotyczący jedynie zdarzeń spowodowanych wadliwością towarów lub robót i usług będących przedmiotem działalności gospodarczej. Wada jest bowiem, w tym przypadku podstawową przyczyną eliminacji poniesionych wydatków z kosztów podatkowych.

Odszkodowanie jest instytucją prawa cywilnego. Zgodnie z przepisem art. 471 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.), odszkodowanie wynika z mocy prawa i ma miejsce, gdy dłużnik nie zachował należytej staranności wykonując zobowiązanie, bez względu na to, czy z winy umyślnej czy nieumyślnej. Odszkodowanie może mieć zakres rozszerzony lub ograniczony na podstawie zawartej umowy, jednak nie jest możliwe wyłączenie odpowiedzialności dłużnika za szkodę wyrządzoną z winy umyślnej. Odpowiedzialność przeniesiona jest na dłużnika także za działania lub zaniechania osób, którym powierzył wykonanie zadań. W odróżnieniu od kary umownej, wysokość odszkodowania odpowiada wysokości szkody.

Z przedstawionego we wniosku stanu fatycznego wynika, iż klient, u którego Spółka dokonała montażu stolarki złożył reklamację do Spółki jako producenta okien i drzwi na powłokę lakierniczą stolarki. W wyniku oględzin stwierdzono zasadność reklamacji i po negocjacjach uzgodniono kwotę odszkodowania z tytułu wad dostarczonych produktów, która ma zostać zapłacona klientowi.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż w rozpatrywanej sprawie, do poniesionych przez Spółkę wydatków (wypłata odszkodowania z tytułu wad dostarczonych produktów) ma zastosowanie przepis wynikający z art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wyłączający omawiane wydatki z kosztów uzyskania przychodów.

Stanowisko Spółki jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, iż w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 2 wydano odrębną interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.