możliwość odliczenia podatku VAT przy remoncie budynku, na terenie którego prowadzona jest sprzedaż (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 7 kwietnia 2010r. (data wpływu 12 kwietnia 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku VAT przy remoncie budynku, na terenie którego prowadzona jest sprzedaż opodatkowana i zwolniona od opodatkowania podatkiem od towarów i usług - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 kwietnia 2010r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku VAT przy remoncie budynku, na terenie którego prowadzona jest sprzedaż opodatkowana i zwolniona od opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest samorządową instytucją kultury. Zgodnie z aktem notarialnym z dnia 14 września 2000r. Wnioskodawca użycza od Gminy działkę zabudowaną. Umowa użyczenia zawarta jest na czas nieokreślony. Z tego tytułu Wnioskodawca jest wpisany w Księdze Wieczystej w ?Podrubryce 3.4.4 - Inna osoba prawna'.

W chwili obecnej Wnioskodawca jest w trakcie realizacji inwestycji Renowacja Gmachu Centrum Kultury, na które uzyskał środki m.in. z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013. Na terenie obiektu, który jest remontowany prowadzona jest sprzedaż zarówno opodatkowana jak i zwolniona. Wskaźnik proporcji wyliczony zgodnie z zapisami art. 90 ustawy o podatku od towarów i usług na 2010 rok wynosi 94%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy remontując budynek na terenie którego prowadzona jest sprzedaż opodatkowana i zwolniona Wnioskodawca uprawniony jest do odliczenia 94% czy 100% VAT-u...

Zdaniem Wnioskodawcy, na terenie budynku wykonywana jest działalność opodatkowana i zwolniona. Całej inwestycji nie można zatem związać wyłącznie z działalnością opodatkowaną, a więc Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczania VAT-u wskaźnikiem proporcji który na 2010 rok wynosi 94 %.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

1. z tytułu nabycia towarów i usług,
2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

• z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.
  
  

Z powyższego uregulowania wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje podatnikowi w związku z zakupem towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy o VAT, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

W myśl natomiast art. 90 ust. 3 ustawy o VAT, proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

W świetle art. 90 ust. 4 cyt. ustawy, proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Podatnicy, którzy w poprzednim roku podatkowym nie osiągnęli obrotu, o którym mowa w ust. 3, lub u których obrót ten w poprzednim roku podatkowym był niższy niż 30 000 zł, do obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającej odliczeniu od kwoty podatku należnego przyjmują proporcję wyliczoną szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego, w formie protokołu (art. 90 ust. 8 ustawy o VAT).

Przepis ust. 8 stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do niego kwota obrotu, o której mowa w tym przepisie, byłaby niereprezentatywna (art. 90 ust. 9 ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 90 ust. 10 ww. ustawy, w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

1. przekroczyła 98% - podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2,
2. nie przekroczyła 2% - podatnik nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2.
   
   

Kwota podatku naliczonego do odliczenia ustalona na podstawie proporcji wyliczonej przy zastosowaniu powyższych zasad, nie jest jednak ostateczna.

Zgodnie bowiem z art. 91 ust. 1 ustawy o VAT, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4 a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych.

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania (art. 91 ust. 2 ustawy o VAT).

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest samorządową instytucją kultury. Zgodnie z aktem notarialnym z dnia 14 września 2000r. Wnioskodawca użycza od Gminy działkę zabudowaną. Umowa użyczenia zawarta jest na czas nieokreślony. Z tego tytułu Wnioskodawca jest wpisany w Księdze Wieczystej w ?Podrubryce 3.4.4 - Inna osoba prawna'.

W chwili obecnej Wnioskodawca jest w trakcie realizacji inwestycji Renowacja Gmachu Centrum Kultury, na które uzyskał środki m.in. z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013. Na terenie obiektu, który jest remontowany prowadzona jest sprzedaż zarówno opodatkowana jak i zwolniona. Wskaźnik proporcji wyliczony zgodnie z zapisami art. 90 ustawy o podatku od towarów i usług na 2010 rok wynosi 94 %.

Zaznaczyć należy, że w systemie podatku od towarów i usług obowiązuje zasada odliczenia niezwłocznego, która oznacza, że prawo do odliczenia podatku naliczonego winno być oceniane w momencie jego powstania. Wnioskodawca już w chwili ponoszenia wydatków jest w stanie określić czy i w jakim stopniu wydatek ten będzie związany z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanymi.

Zatem w świetle opisanego zdarzenia przyszłego oraz powołanych wyżej przepisów, należy stwierdzić, że Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków ponoszonych w związku z realizacją inwestycji Renowacja Gmachu Centrum Kultury, w zakresie, w jakim nabywane towary i usługi związane będą ze sprzedażą opodatkowaną, zgodnie z art. 86 ustawy o VAT.

W przypadku, gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części podatku naliczonego wykorzystywanego do wykonywania czynności opodatkowanych, jak i zwolnionych, odliczeniu podlegać będzie kwota ustalona przy zastosowaniu proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy, z uwzględnieniem zasad zawartych w art. 90 i 91 ustawy o VAT.

Zatem przy założeniu, że Wnioskodawca dokonał prawidłowego wyliczenia proporcji na poziomie 94%, to może skorzystać z odliczenia w takiej wysokości na 2010r. Należy mieć jednak na uwadze ewentualne późniejsze zmiany proporcji w następnych latach oraz ewentualny obowiązek korekty, o której mowa w art. 91 ustawy o VAT.

Mając powyższe na uwadze stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie należy podkreślić, że przedmiotem interpretacji nie była prawidłowość wyliczenia przez Wnioskodawcę wskaźnika proporcji, a jedynie kwestia możliwości odliczenia podatku VAT przy remoncie budynku, na terenie którego prowadzona jest sprzedaż opodatkowana i zwolniona od opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Zatem tut. organ nie analizował prawidłowości dokonanych przez Wnioskodawcę wyliczeń.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego (w szczególności gdyby w remontowanym budynku oprócz wykonywania czynności opodatkowanych i zwolnionych, były również wykonywane czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT) lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.