rozliczenie w deklaracji VAT-7 transakcji polegających na wysyłce towarów wraz z usługami transportu (...)

26.4.2010

rozliczenie w deklaracji VAT-7 transakcji polegających na wysyłce towarów wraz z usługami transportu międzynarodowego w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2009r.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 19 stycznia 2010r. (data wpływu 25 stycznia 2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 31 marca 2010r. (data wpływu 7 kwietnia 2010r.) oraz pismem z dnia 22 kwietnia 2010r. (data wpływu 22 kwietnia 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia w deklaracji VAT-7 transakcji polegających na wysyłce towarów wraz z usługami transportu międzynarodowego w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2009r. - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 stycznia 2010r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 31 marca 2010r. (data wpływu 7 kwietnia 2010r.) oraz pismem z dnia 22 kwietnia 2010r. (data wpływu 22 kwietnia 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia w deklaracji VAT-7 transakcji polegających na wysyłce towarów wraz z usługami transportu międzynarodowego w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2009r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej również Spółka) dokonuje wysyłki towarów na rzecz podatników z krajów trzecich. Spółka ponosi koszty usług transportowych świadczonych przez firmy przewozowe, a następnie kosztami tymi obciąża odbiorcę z kraju trzeciego. Koszty transportu nie są wkalkulowane w cenę jednostkową towaru. W związku z powyższym Spółka wystawia faktury sprzedaży, w których specyfikuje: w jednej pozycji towar (ze stawką 0%), a w odrębnej od towaru pozycji transport.

W stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2009r. z rozbiciem na odcinek krajowy (stawka 0%) i odcinek wykonany poza terytorium kraju (niepodlegający opodatkowaniu w Polsce ? skrót ?NP?)

Dana transakcja rozliczana jest w deklaracji VAT-7 następująco:

pozycja 21: Transport na odcinku poza terytorium kraju (?NP?)
pozycja 22: Transport na odcinku krajowym (stawka 0%)
pozycja 31: Towar ze stawką 0%.

Dodatkowo w piśmie z dnia 31 marca 2010r. Wnioskodawca oświadczył, że jest w posiadaniu dokumentów, o których mowa w art. 83 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, stanowiących dowód świadczenia usług przez wyspecjalizowane firmy transportowe/spedytorskie (typu: listy przewozowe, dowody dostarczenia towaru do odbiorców, faktury sprzedaży wystawione przez te firmy).

Natomiast w piśmie z dnia 22 kwietnia 2010r. Wnioskodawca oświadczył, iż nie ma pisemnych umów na dostawę towarów z zagranicznymi odbiorcami. Generalnie procedura w firmie wygląda następująco: klient składa zamówienie (drogą mailową, telefoniczną), następnie dział handlowy firmy wysyła ?potwierdzenie przyjęcia zamówienia?, w którym wskazuje cenę poszczególnych rodzajów towaru (bez kosztów przesyłki) oraz określa sposób dostarczania towaru (rodzaj transportu oraz jego przybliżoną cenę). Brak uwag/zastrzeżeń ze strony klienta upoważnia Wnioskodawcę do realizacji zamówienia i wystawienia faktury sprzedaży na uzgodnionych warunkach.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca prawidłowo wykazuje w deklaracji VAT-7 transakcje z rozbiciem na pozycje 21, 22, 31, czy może Spółka winna specyfikować na fakturze transport ze stawką właściwą dla towaru, tj. 0% i wykazać w deklaracji VAT-7 transport łącznie z towarem w poz. 31...

Zdaniem Wnioskodawcy, słusznym jest dokonanie specyfikacji na fakturze transportu w odrębnej pozycji od towaru. Usługę transportu Wnioskodawca rozbija na odcinek krajowy (stawka 0%), odcinek poza terytorium kraju (skrót ?NP? ? nie podlega opodatkowaniu w Polsce) i wykazuje transakcję w pozycjach 21, 22, 31 deklaracji VAT-7.

Stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2009r., uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast świadczenie usług, to w myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stosownie do treści art. 2 pkt 8 ustawy, przez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7, jeżeli wywóz jest dokonany przez:

dostawcę lub na jego rzecz, lub
nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę dla celów wyposażenia lub zaopatrzenia łodzi rekreacyjnych oraz prywatnych statków powietrznych lub innych prywatnych środków transportu, w tym środków transportu, o których mowa w art. 16 rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 288 z 29.10.2005, str. 1), zwanego dalej 'rozporządzeniem nr 1777/2005';

Stosownie do art. 41 ust. 6 ustawy o VAT, stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany miesiąc otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ww. ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2 22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy (?).

Świadczenie sprzedawcy zobowiązującego się dostarczyć towar kupującemu do wskazanego przez niego miejsca obejmuje także, co do zasady, koszty wysyłki. Oznacza to, że na podstawie art. 29 ust. 1 cyt. ustawy, podstawa opodatkowania takiej sprzedaży obejmuje również koszty dostawy, niezależnie od podmiotu realizującego tę dostawę, a całość świadczenia powinna być opodatkowana według stawki podatkowej właściwej dla realizacji świadczenia, czyli sprzedaży towaru.

W przedstawionym we wniosku stanie faktycznym Wnioskodawca (dalej również Spółka) dokonuje wysyłki towarów na rzecz podatników z krajów trzecich. Spółka ponosi koszty usług transportowych świadczonych przez firmy przewozowe, a następnie kosztami tymi obciąża odbiorcę z kraju trzeciego. Koszty transportu nie są wkalkulowane w cenę jednostkową towaru. W związku z powyższym Spółka wystawia faktury sprzedaży, w których specyfikuje: w jednej pozycji towar (ze stawką 0%), a w odrębnej od towaru pozycji transport.

W stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2009r. z rozbiciem na odcinek krajowy (stawka 0%) i odcinek wykonany poza terytorium kraju (niepodlegający opodatkowaniu w Polsce ? skrót ?NP?)

Dana transakcja rozliczana jest w deklaracji VAT-7 następująco:

pozycja 21: Transport na odcinku poza terytorium kraju (?NP?)
pozycja 22: Transport na odcinku krajowym (stawka 0%)
pozycja 31: Towar ze stawką 0%.

Z przedstawionej we wniosku formy powiadamiania zagranicznych odbiorców o przyjęciu zamówienia, wynika że kontrahentowi przekazuje się jedynie informację jaka jest cena jednostkowa towaru oraz jaki jest sposób dostarczania towaru (rodzaj transportu oraz jego przybliżoną cenę). Potwierdzenie przyjęcia zamówienia nie obejmuje informacji, że usługa transportowa zostanie uznana jako świadczenie odrębne od dostawy samego towaru.

Zatem tak sporządzone potwierdzenie przyjęcia zamówienia zobowiązuje Wnioskodawcę do ujęcia w łącznej kwocie należności z tytułu sprzedaży towarów wraz z kosztami transportu.

Powyższe oznacza, że na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawa opodatkowania takiej sprzedaży obejmuje również koszty przewozu, a całość świadczenia powinna być opodatkowana według stawki podatkowej właściwej dla eksportu towarów.

W sytuacji, gdy kilka świadczeń obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia jedną czynność, nie powinna ona być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. W związku z powyższym kwota należna obejmuje wszystkie elementy kosztów związanych ze świadczeniem przez Wnioskodawcę danej czynności oraz inne elementy kształtujące w efekcie kwotę, którą Zainteresowany żąda od nabywcy. Koszty transportu towarów zwiększają kwotę należną z tytułu sprzedaży eksportowej, powinny więc być traktowane jako całość świadczenia i opodatkowane stawką właściwą dla tych transakcji.

Zatem w zaistniałym stanie faktycznym, należy wliczyć koszty transportu do podstawy opodatkowania transakcji i opodatkować je według stawki właściwej do eksportu towarów, gdyż z uregulowań zawartych pomiędzy Wnioskodawcą a kontrahentami nie wynika jednoznacznie, że usługa transportowa zostanie uznana jako świadczenie odrębne od dostawy samego towaru.

Natomiast w kwestii wykazania powyższej transakcji w deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-7, stwierdzić należy, iż zgodnie z objaśnieniami, które dotyczą wzorów deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7, VAT-7K i VAT-7D), wprowadzonych rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U Nr 211, poz. 1333 ze zm.), pod pozycją 31 wykazuje się eksport towarów. Powyższe stosuje się do wzoru (10) deklaracji VAT-7 obowiązującej do ostatniego okresu rozliczeniowego 2009r.

Odnosząc przedstawiony stan prawny do przedstawionego stanu faktycznego stwierdzić należy, że w sytuacji gdy koszty transportu są wkalkulowane w cenę jednostkową towaru to podstawa opodatkowania podatkiem od towarów i usług obejmuje koszty transportu towarów.

W związku z tym, cenę za towar wraz z kosztami transportu, należy wykazać w poz. 31 ww. deklaracji VAT-7 z zastosowaniem stawki 0%.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego do dnia 31 grudnia 2009r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.