Zwolnienie z podatku VAT dzierżawy terenu niezabudowanego.

28.12.2012

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 września 2012r. (data wpływu 28 września 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 grudnia 2012r. (data wpływu 11 grudnia 2012r.) oraz pismem z dnia 7 grudnia 2012r. (data wpływu 20 grudnia 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT dzierżawy terenu niezabudowanego ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 września 2012r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT dzierżawy terenu niezabudowanego.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 7 grudnia 2012r. (data wpływu 11 grudnia 2012r.) będącym odpowiedzią na wezwania tut. organu Nr IBPP2/443-993/12/AM z dnia 27 listopada 2012r. oraz pismem z dnia 7 grudnia 2012r. (data wpływu 20 grudnia 2012r.)

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Do Urzędu Miasta wpłynął wniosek dotyczący zawarcia umowy dzierżawy dotyczącej terenu niezabudowanego, o powierzchni 50 ha, na cele: nasadzenie i uprawa drzew dla przemysłu papierniczego. Zgodnie z klasyfikacją PKWiU, ww. działalność podlega pod dział 02 - leśnictwo i pozyskiwanie drewna, podklasa: 02.20.Z - pozyskiwanie drewna okrągłego do dalszego przerobu w przemyśle przetwórczym.

Przedmiotowy teren objęty jest miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego miasta C. - " ...", oznaczony symbolem: 10 Z - tereny zieleni nieurządzonej. Przeznaczeniem podstawowym terenów jest zieleń nieurządzona tj. łąki i zadrzewienia wraz z komunikacją pieszą i rowerową.

W terenie oznaczonym symbolem 10 Z m. in.:

nakazuje się utrzymanie układu istniejących zadrzewień w wieku powyżej 20 lat,
dopuszcza się wprowadzenie zadrzewień oraz grup krzewów,
dopuszcza się sady i ogrody,
dopuszcza się zalesienie,
dopuszcza się rolnicze użytkowanie.

W rejestrze gruntów, przedmiotowy teren obejmuje użytki o symbolach: Tr, Tk, dr, Lz/PsVI, R/RIIIa, R/RIIIb, N.

Przedmiotem wniosku jest interpretacja przepisów prawa podatkowego w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług, korzystania z gruntu gminnego na podstawie podpisanej (w przyszłości) umowy dzierżawy.

W uzupełnieniu z dnia 7 grudnia 2012r. Wnioskodawca wyjaśnił, że:

Nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Czynnym podatnikiem VAT jest Urząd Miasta C., obsługujący Gminę C.
Dzierżawiony w przyszłości grunt będzie wykorzystywany przez dzierżawcę do działalności rolniczej, przez którą zgodnie z art. 2 pkt 15 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), należy rozumieć: ?produkcję roślinną... oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej...".

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług opłaty z tytułu podpisanej (w przyszłości) umowy dzierżawy na cele: nasadzenia i uprawy drzew dla przemysłu papierniczego?

Stanowisko Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu z dnia 7 grudnia 2012r.).

Przedmiotem dzierżawy mają być grunty będące własnością Wnioskodawcy, które zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego są przeznaczone na cele niezwiązane z produkcją rolną tj. na zieleń nieurządzoną (łąki i zadrzewienia) z dopuszczeniem zalesień. Jednakże zgodnie z umową dzierżawy zawartą w przyszłości, będą one przeznaczone do wykorzystania na cele rolnicze i faktycznie użytkowane rolniczo. Przepisy obowiązującej ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004r. nie precyzują, czy za grunty przeznaczone na cele rolnicze należy uznać te, których przeznaczenie określone jest w planie zagospodarowania przestrzennego, czy też grunty aktualnie wykorzystywane w działalności rolniczej.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku dzierżawy, istotnym dla określenia celu przeznaczenia gruntu jest jego wykorzystanie, zgodnie z zawartą umową dzierżawy. Zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011r. Nr 73, poz. 392, z późn. zmianami), zwanym dalej rozporządzeniem wykonawczym do ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dzierżawę gruntów przeznaczonych na cele rolnicze.

W związku z powyższym, jeśli grunty przeznaczone są do wykorzystania na cele rolnicze i faktycznie są użytkowane rolniczo, to w tym przypadku Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 117, poz. 1054), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Świadczenie usług, to w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza (zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT) obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 6 cyt. ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Organy władzy publicznej są zatem podatnikami VAT w zakresie czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast, zgodnie z art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w samej ustawie, jak i w przepisach wykonawczych do niej ustawodawca przewidział dla niektórych czynności obniżone stawki podatku, jak również zwolnienie z podatku.

Zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), zwalnia się od podatku dzierżawę gruntów przeznaczonych na cele rolnicze, a także zbycie prawa użytkowania wieczystego tych gruntów.

Tak więc, o zwolnieniu dzierżawy gruntu od opodatkowania podatkiem od towarów i usług decyduje przeznaczenie gruntu na cele rolnicze.

Zgodnie z art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16 poz. 93 ze zm.), przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Jak wynika z powyższego, umowa dzierżawy jest umową cywilnoprawną o charakterze zobowiązaniowym przysparzającym obydwie strony zawartej umowy.

Z powyższych przepisów wynika, iż dzierżawa gruntów stanowi świadczenie usług i czynność ta, co do zasady, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki podstawowej 23%.

Wyjątek stanowi dzierżawa gruntów przeznaczonych na cele rolnicze, która korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie § 13 ust. 1 pkt 4 cyt. rozporządzenia.

Przepisy ustawy o VAT oraz rozporządzenia nie definiują pojęcia ?cele rolnicze?.

Ustawa o VAT zawiera natomiast definicję działalności rolniczej.

Przez działalność rolniczą w myśl art. 2 pkt 15 ustawy o VAT, rozumie się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (PKWiU 02.20.13.0) oraz bambusa (PKWiU ex 01.29.30.0), a także świadczenie usług rolniczych.

Z powyższych przepisów wynika, iż gruntem przeznaczonym na cele rolnicze jest grunt, który może być wykorzystany do ww. działalności rolniczej.

Przeznaczenie dzierżawionych gruntów na cele rolnicze może również wynikać z planu zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, wydanej przez wójta, burmistrza lub prezydenta miasta. W sytuacji, gdy dla danego terenu brak jest miejscowego aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego oraz decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, stawka podatku od towarów i usług lub ewentualnie zwolnienie od podatku dzierżawy gruntu zależy od obecnego charakteru działki.

W świetle powyższego o przeznaczeniu dzierżawionego gruntu na cele rolnicze decyduje zapis miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego albo jego aktualne wykorzystanie w działalności rolniczej.

Zatem, w ocenie tut. organu, za grunt przeznaczony na cele rolnicze należy uznać grunt przeznaczony przez dzierżawcę do działalności rolniczej, o której mowa w art. 2 ust. 15 ustawy o VAT.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że do Urzędu Miasta C. wpłynął wniosek dotyczący zawarcia umowy dzierżawy dotyczącej terenu niezabudowanego, o powierzchni 50 ha, na cele: nasadzenie i uprawa drzew dla przemysłu papierniczego. Zgodnie z klasyfikacją PKWiU, ww. działalność podlega pod dział 02 - leśnictwo i pozyskiwanie drewna, podklasa: 02.20.Z - pozyskiwanie drewna okrągłego do dalszego przerobu w przemyśle przetwórczym.

Dzierżawiony w przyszłości grunt będzie wykorzystywany przez dzierżawcę do działalności rolniczej, przez którą zgodnie z art. 2 pkt 15 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), należy rozumieć: ?produkcję roślinną... oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej...".

Zauważyć należy, iż mimo, że Wnioskodawca poinformował, że nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT to w przypadku gdy organ władzy publicznej zawiera umowy cywilnoprawne, a taką jest umowa dzierżawy, wówczas powinien występować jako podatnik podatku VAT zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy prawa, jak i opis zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że decydujące znaczenie w kwestii możliwości zwolnienia z podatku VAT dzierżawy dotyczącej terenu niezabudowanego opisanego we wniosku jest jego faktyczne przeznaczenie przez dzierżawcę oraz wykorzystanie przez niego na cele działalności rolniczej. A zatem bez znaczenia pozostaje fakt przeznaczenia tego terenu zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego tj. tereny zieleni nieurządzonej (łąki i zadrzewienia wraz z komunikacją pieszą i rowerową).

Uwzględniając przedstawione zdarzenie przyszłe oraz ww. przepisy prawa stwierdzić należy, iż skoro ww. grunt, który Wnioskodawca zamierza wydzierżawić w przyszłości, będzie wykorzystywany przez dzierżawcę do działalności rolniczej, czynność ta podlegać będzie zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT, zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 4 cyt. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonywania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Tym samym, Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku doliczania podatku VAT do czynszu z tytułu dzierżawy powyższego gruntu. Istotnym jest więc, aby wydzierżawiony grunt służył celom rolniczym, a dzierżawca prowadził na nich działalność rolniczą.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczyć jednak należy, iż w sytuacji wykorzystania gruntów na cele pozarolnicze przedmiotowe czynności będą opodatkowane stawką 23% .

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego, bądź zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.