Czy Spółka może wydatki poniesione na nabycie produktów takich jak kawa, herbata, ciastka, cukier, (...)

UZASADNIENIE

W dniu 06 kwietnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie produktów spożywczych na potrzeby sekretariatów i obsługę posiedzeń roboczych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka poniosła i ponosi wydatki na nabycie takich artykułów jak kawa, herbata, ciastka, cukier, mleczko do kawy, owoce, napoje, soki, serwetki, folie spożywcze, szklanki, filiżanki etc. na potrzeby obsługi sekretariatów. Artykuły te wykorzystywane są przez sekretariaty w zależności od okoliczności: na drobny poczęstunek dla zewnętrznych kontrahentów i potencjalnych kontrahentów bądź na poczęstunek dla uczestników spotkań roboczych, w tym pracowników Spółki, w ramach prowadzonej działalności. Poza tym, przy organizacji spotkań, szczególnie z gośćmi przyjezdnymi, zamawiany jest skromny katering zewnętrzny (kanapki, obiad, pizza). Spółka otrzymała indywidualną interpretację w powyższym zakresie nr ILPB3/423-21/10-4/AO dotyczącą zdarzenia przyszłego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka może wydatki poniesione na nabycie produktów takich jak kawa, herbata, ciastka, cukier, mleczko do kawy, owoce, napoje, soki, serwetki, folie spożywcze, szklanki, filiżanki etc. oraz katering, poniesione na potrzeby sekretariatów (obsługa kontrahentów) i na obsługę posiedzeń roboczych zaliczyć do kosztów uzyskanie przychodów, zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...

Powyższe pytanie dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, tj. roku 2009 oraz okresu od stycznia do marca 2010 roku.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z otrzymaną interpretacją indywidualną dotyczącą zdarzenia przyszłego nr ILPB3/423-21/10-4/AO z dnia 23.03.2010 roku, wydatki, które Spółka ponosi na nabycie takich artykułów jak kawa, herbata, ciastka, cukier, mleczko do kawy, owoce, napoje, soki, serwetki, folie spożywcze, szklanki, filiżanki etc. oraz katering, które będą przeznaczone na potrzeby obsługi sekretariatów i na obsługę posiedzeń roboczych, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych. w związku z powyższym, Spółka uważa, iż wydatki poniesione dotychczas na potrzeby i w celu opisanym powyżej mogą również stanowić koszty uzyskania przychodów. Powyżej wymienione wydatki, jak również wspomniane w pytaniu filiżanki, szklanki, serwetki itp. (ściśle związane z obsługą sekretariatu) służą wyłącznie w zależności od okoliczności: na drobny poczęstunek dla zewnętrznych kontrahentów i potencjalnych kontrahentów bądź na poczęstunek dla uczestników spotkań roboczych, w tym pracowników Spółki, w ramach prowadzonej działalności. Spółka złożyła w dniu 31 marca 2010 deklarację CIT-8 za rok 2009 nie uwzględniając powyższych wydatków w kosztach uzyskania przychodów. Niemniej jednak, po otrzymaniu interpretacji zdarzenia przyszłego wywodzi, iż w związku z brakiem zmian w przepisach w tym zakresie, otrzymana interpretacja ma również zastosowanie do stanu faktycznego, konkretnie do okresu od 1 stycznia 2009 do 31 marca 2010 roku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. u. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Przepis ten oznacza, że podatnik ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich kosztów, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami, pod tym jednak warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub wiąże się z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów.

Z zastrzeżenia art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że są wydatki, które nie stanowią kosztów uzyskania przychodów, pomimo ich związku z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą. Katalog takich wydatków zawarty został w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przepis ten, w pkt 28, stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Wobec braku legalnej definicji pojęcia reprezentacja, za celowe należy uznać odwołanie się do jej wykładni językowej.

Reprezentacja oznacza ?okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną? (Uniwersalny Słownik Języka Polskiego pod redakcją prof. Stanisława Dubisza, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007).

Przenosząc powyższą definicję na grunt działalności gospodarczej, należy przyjąć, że reprezentacja to działania polegające na kontaktach oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami gospodarczymi, które mają na celu kształtowanie oraz utrwalanie właściwego wizerunku firmy poprzez np. sposób podejmowania kontrahentów, poczęstunek, czy wręczanie upominków.

Właściwy wizerunek to taki, który może sprawić, że kształtowany dzięki reprezentacji ?obraz przedsiębiorcy? przełoży się na nabywanie jego produktów lub usług. Świadome kształtowanie więc właściwego wizerunku przez podatników ma na celu stworzenie takiego wyobrażenia o przedsiębiorcy, które spowoduje pozytywne postrzeganie tegoż przedsiębiorcy przez osoby zewnętrzne, które z kolei będzie zachętą do podjęcia rozmów, współpracy, zakupów jego produktów czy usług.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka poniosła i ponosi wydatki na nabycie takich artykułów jak kawa, herbata, ciastka, cukier, mleczko do kawy, owoce, napoje, soki, serwetki, folie spożywcze, szklanki, filiżanki etc. na potrzeby obsługi sekretariatów. Artykuły te wykorzystywane są przez sekretariaty w zależności od okoliczności: na drobny poczęstunek dla zewnętrznych kontrahentów i potencjalnych kontrahentów bądź na poczęstunek dla uczestników spotkań roboczych, w tym pracowników Spółki, w ramach prowadzonej działalności. Ponadto, przy organizacji spotkań, szczególnie z gośćmi przyjezdnymi, zamawiany jest skromny katering zewnętrzny (kanapki, obiad, pizza).

W świetle powyższych przepisów, należy stwierdzić, iż poniesione przez Spółkę wydatki na nabycie produktów takich jak kawa, herbata, ciastka, cukier, mleczko do kawy, owoce, napoje, soki, serwetki, folie spożywcze, szklanki, filiżanki etc. oraz katering, poczynione na potrzeby sekretariatów (obsługę kontrahentów) i na obsługę posiedzeń roboczych, nie noszą znamion reprezentacji, są zwyczajowo przyjęte i należą do powszechnie obowiązujących kanonów kultury, mogą zatem stanowić koszty uzyskania przychodów, zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Należy jednocześnie zaznaczyć, iż prawidłowe zaliczenie wydatku do kosztów uzyskania przychodów uwarunkowane jest wykazaniem jego celowości i związku z przychodem, jak i prawidłowym udokumentowaniem. Należy zwrócić przy tym uwagę, że to na podatniku ciąży obowiązek wykazania związku poniesionych wydatków z przychodami, bo to on wywodzi skutki prawne w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Referencje

ILPB3/423-21/10-4/AO, interpretacja indywidualna