Podatek od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy kwota podatku wykazana na fakturze VAT w związku (...)

15.1.2014

Podatek od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy kwota podatku wykazana na fakturze VAT w związku z wniesieniem aportem Praw do SKA stanowi równowartość podatku należnego VAT.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z 17 października 2013 r. (data doręczenia 17 października 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy kwota podatku wykazana na fakturze VAT w związku z wniesieniem aportem Praw do SKA stanowi równowartość podatku należnego VAT ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 października 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy kwota podatku wykazana na fakturze VAT w związku z wniesieniem aportem Praw do SKA stanowi równowartość podatku należnego VAT.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

?A? S.A. (dalej: Wnioskodawca) jest osobą prawną, polskim rezydentem podatkowym podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych (dalej: CIT) od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Wnioskodawca należy do grupy kapitałowej (dalej: Grupa). Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest świadczenie usług telekomunikacyjnych obejmujących m.in. dostawę telewizji cyfrowej, stacjonarnego i mobilnego dostępu do Internetu, telefonii stacjonarnej oraz telefonii komórkowej.

Wnioskodawca jest właścicielem praw ochronnych do znaku towarowego ?B? (dalej: Prawa) w rozumieniu artykułu 121 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (t.j. Dz.U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 z późn. zm.).

W ramach planowanych działań restrukturyzacyjnych, Wnioskodawca zamierza założyć spółkę komandytowo-akcyjną (dalej: SKA), a następnie wnieść do niej w formie wkładu niepieniężnego (aportu) Prawa. Wnioskodawca uzyska w SKA status akcjonariusza i będzie miał prawo do udziału w zyskach uzyskiwanych przez SKA. SKA będzie posiadać rok obrotowy rozpoczynający się w 2013 r. a kończący się w 2014 r.

Dokonanie aportu będzie stanowić jeden z etapów restrukturyzacji, której celem jest ich finalne przeniesienie do podmiotu, który będzie zajmować się zarządzaniem Prawami poprzez oddawanie ich do używania podmiotom z Grupy na podstawie umowy licencji.

Wnioskodawca jest, a SKA będzie w dacie wniesienia aportu zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów usług (dalej: VAT).

Wniesienie Praw w formie wkładu niepieniężnego do SKA zostanie udokumentowane fakturą VAT wystawioną przez Wnioskodawcę na rzecz SKA. Kwota VAT naliczonego po stronie SKA wynikająca z otrzymanej faktury VAT zostanie uregulowana przez nią w gotówce, natomiast pozostała wartość ceny zostanie uregulowana poprzez wydanie akcji SKA na rzecz Wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy kwota podatku VAT wykazana na fakturze VAT wystawionej przez Wnioskodawcę w związku z wniesieniem aportem Praw do SKA i zapłacona przez SKA do Wnioskodawcy w formie pieniężnej, będzie stanowiła równowartość podatki należnego VAT dla Wnioskodawcy i w związku z tym nie będzie stanowić przychodu podatkowego dla Wnioskodawcy?

Zdaniem Wnioskodawcy, kwota podatku VAT wykazana na fakturze VAT wystawionej przez Wnioskodawcę w związku z wniesieniem aportem Praw do SKA, zapłacona przez SKA do Wnioskodawcy w formie pieniężnej ? jako równowartość podatku należnego VAT ? nie będzie stanowić przychodu podatkowego dla Wnioskodawcy.

Uzasadnienie

(?) W myśl art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,
eksport towarów,
import towarów na terytorium kraju,
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

W świetle powyższego, przedstawiona w opisie zdarzenia przyszłego czynność, polegająca na wniesieniu prze Wnioskodawcę Praw do SKA w formie wkładu niepieniężnego stanowi odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, które powinno zostać udokumentowane fakturą VAT.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, zapłacona na rzecz Wnioskodawcy przez SKA kwota podatku VAT wynikająca z faktury VAT dokumentującej aport Praw, będzie stanowiła de facto podatek VAT należny i w konsekwencji będzie neutralna podatkowo dla Wnioskodawcy. Płatność dokonana przez SKA będzie bowiem dotyczyć świadczenia wyłączonego z katalogu przychodów podatkowych na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 9 ustawy o CIT. (?).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą ? opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy ? przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Natomiast jak zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy ? przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (?).

Czynność wniesienia aportu (w zależności od jego przedmiotu) może zatem spełniać przesłanki uznania jej za dostawę towarów w myśl art. 7 (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel) lub za świadczenie usług w świetle art. 8 (każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów, w szczególności przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych).

Pozostaje więc konieczność rozstrzygnięcia, czy transakcja ta jest odpłatna, czy nieodpłatna. Wskazać należy, że z odpłatnością za dostawę towarów lub świadczenie usług mamy do czynienia w sytuacji, gdy pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usługi a zapłatą istnieje adekwatny związek. Odpłatność może przybierać różne formy ? nie jest warunkiem to, aby została ustalona lub dokonana w pieniądzu. Odpłatnością może być więc także np. udział kapitałowy wspólnika w spółce kapitałowej. Wnoszący aport uzyskuje pewną, wymierną korzyść. Z tego względu należy uznać wniesienie aportu za odpłatną dostawę towarów lub za odpłatne świadczenie usług, w zależności od przedmiotu aportu.

O czynności dokonanej za wynagrodzeniem można mówić w sytuacji, gdy:

istnieje ścisły związek pomiędzy wykonanymi czynnościami i wysokością otrzymanego wynagrodzenia, oparty na relacjach cywilnoprawnych pomiędzy podmiotami,
wynagrodzenie może być wyrażone w pieniądzu,
związek, o którym mowa powyżej ma charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można było powiedzieć, że odpłatność następuje za dane świadczenie.

Wniesienie do spółki komandytowo-akcyjnej wkładu niepieniężnego (aportu) w postaci praw ochronnych do znaku towarowego, spełnia powyższe warunki posiadając wspomniany przymiot odpłatności.

Wskazać należy, że zgodnie z art. 1 pkt 23 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (D.U. z 2013 r., poz. 35 ze zm.) ? z dniem 1 stycznia 2014 r. uchylony został art. 29 ustawy o VAT, co związane jest z wprowadzeniem nowego art. 29a zawierającego kompleksowe regulacje dotyczące ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Dodany art. 29a ustawy zawiera przepisy dotyczące ustalenia podstawy opodatkowania w podatku od towarów. Uregulowania te zostały zmodyfikowane, aby pełniej odzwierciedlić przepisy dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, str. 1 ze zm.), a także zmodernizowane, w celu większej przejrzystości i czytelności tych zasad.

I tak, zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. ? podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W myśl art. 29a ust. 6 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. ? podstawa opodatkowania obejmuje:

podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Zgodnie z art. 29a ust. 7 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. ? podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

W oparciu o art. 29a ust. 10 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. ? podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o:

kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;
wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;
zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;
wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 1 pkt 49 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw ? z dniem 1 stycznia 2014 r. uchylony został przepis art. 106 ustawy i wprowadzone zostały przepisy dotyczące fakturowania w dodanych art. 106a-106q ustawy.

Zmiany zawarte w tych przepisach mają na celu:

dostosowanie przepisów do zmian wprowadzonych dyrektywą 2010/45/EU z dnia 13 lipca 2010 r. zmieniającej Dyrektywę 2006/112/WE w spawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej w odniesieniu do przepisów dotyczących fakturowania (Dz. Urz. UE L 189, str. 1),
zapewnienie pewności prawa i przejrzystości przepisów poprzez szerokie uregulowanie zagadnień dotyczących obowiązków związanych z fakturowaniem w akcie normatywnym o randze ustawy.

Wprowadzane przepisy określają zasady ogólne wystawiania faktur, podmioty zobowiązane do ich wystawienia, a także przedmiot oraz zawartość faktury. Określają również możliwość wystawiania faktur uproszczonych i faktur zbiorczych., jak również sformułowano przypadki wystawiania faktur na żądanie. Ponadto uregulowano termin wystawienia faktury oraz obowiązek wystawienia i przekazania określonej liczy egzemplarzy.

I tak, jak stanowi art. 106a ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. ? przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do:

sprzedaży, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów;
dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej ? posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności, w przypadku gdy miejscem świadczenia jest terytorium:
1. państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika,
2. państwa trzeciego.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. ? podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W świetle art. 106b ust. 3 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r. ? na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,
sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

‒ jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

W myśl art. 106e ust. 1 pkt 1-15 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. ? faktura powinna zawierać:

datę wystawienia;
kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany dla podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany dla podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
stawkę podatku;
sumę wartości sprzedaży netto z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
kwotę należności ogółem (?).

Zgodnie z art. 106g ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. ? faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.

Fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2-8 (art. 106i ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r.).

Ponadto, art. 99 ust. 1 ustawy stanowi, że podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

W myśl art. 99 ust. 3 ustawy ? podatnicy, o których mowa w ust. 1, inni niż podatnicy rozliczający się metodą kasową, mogą również składać deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 2, po uprzednim pisemnym zawiadomieniu naczelnika urzędu skarbowego, najpóźniej do 25. dnia drugiego miesiąca kwartału, za który będzie po raz pierwszy złożona kwartalna deklaracja podatkowa. Podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu dokonuje zawiadomienia, o którym mowa w zdaniu pierwszym, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym rozpoczął wykonywanie tych czynności.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest osobą prawną i należy do grupy kapitałowej (Grupa). Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest świadczenie usług telekomunikacyjnych obejmujących m.in. dostawę telewizji cyfrowej, stacjonarnego i mobilnego dostępu do Internetu, telefonii stacjonarnej oraz telefonii komórkowej. Wnioskodawca jest właścicielem praw ochronnych do znaku towarowego (Prawa) w rozumieniu artykułu 121 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej. W ramach planowanych działań restrukturyzacyjnych, Wnioskodawca zamierza założyć spółkę komandytowo-akcyjną (SKA), a następnie wnieść do niej w formie wkładu niepieniężnego (aportu) Prawa. Wnioskodawca uzyska w SKA status akcjonariusza i będzie miał prawo do udziału w zyskach uzyskiwanych przez SKA. Dokonanie aportu będzie stanowić jeden z etapów restrukturyzacji, której celem jest ich finalne przeniesienie do podmiotu, który będzie zajmować się zarządzaniem Prawami poprzez oddawanie ich do używania podmiotom z Grupy na podstawie umowy licencji.

Wnioskodawca jest, a SKA będzie w dacie wniesienia aportu zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów usług (VAT). Wniesienie Praw w formie wkładu niepieniężnego do SKA zostanie udokumentowane fakturą VAT wystawioną przez Wnioskodawcę na rzecz SKA. Kwota VAT naliczonego po stronie SKA wynikająca z otrzymanej faktury VAT zostanie uregulowana przez nią w gotówce, natomiast pozostała wartość ceny zostanie uregulowana poprzez wydanie akcji SKA na rzecz Wnioskodawcy.

Wątpliwości Spółki dotyczą kwestii ustalenia, czy kwota podatku wykazana na fakturze VAT w związku z wniesieniem aportem Praw do SKA stanowi równowartość podatku należnego VAT.

Wskazać należy, że podatek VAT jest podatkiem konsumpcyjnym wchodzącym w skład ceny towaru. Przedmiotem podatku jest dostawa towarów i świadczenie usług na terytorium kraju. Ekonomiczny ciężar podatku ponoszą konsumenci, gdyż podatek ten wliczony jest w cenę towaru bądź usługi. Do ceny netto produktu bądź usługi dolicza się kwotę podatku w zależności od jego stawki. Podatnicy zobowiązani są do przekazania kwoty podatku na konto właściwego Urzędu Skarbowego, a podstawą wypłaty jest deklaracja VAT-7 generowana w terminie do 25 dnia następnego miesiąca po okresie, którego dotyczy.

W obrocie towarami oraz usługami wyróżnić można podatek VAT należny oraz podatek VAT naliczony. Podatek VAT należny jest zawarty na fakturach sprzedażowych danej firmy, zaś VAT naliczony zawarty jest na fakturach zakupowych otrzymanych od dostawców. W przypadku, kiedy to podatek należny jest wyższy od podatku naliczonego, wówczas różnica podatkowa wpłacana jest przez podatnika do właściwego Urzędu Skarbowego, a w sytuacji odwrotnej powstała różnica zwracana jest podatnikowi.

Reasumując, kwota podatku VAT wykazana na fakturze VAT wystawionej przez Wnioskodawcę w związku z wniesieniem aportem Praw do SKA i zapłacona przez SKA do Wnioskodawcy, będzie stanowiła równowartość podatku należnego VAT dla Spółki.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, że wniosek w pozostałym zakresie rozpatrzony zostanie odrębnym rozstrzygnięciem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację ? w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.