Podatek od towarów i usług w zakresie ustalania kwoty podatku VAT naliczonego niepodlegającego odliczeniu (...)

15.12.2011

Podatek od towarów i usług w zakresie ustalania kwoty podatku VAT naliczonego niepodlegającego odliczeniu z tytułu nabycia paliwa.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 12 września 2011 r. (data wpływu 15 września 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalania kwoty podatku VAT naliczonego niepodlegającego odliczeniu z tytułu nabycia paliwa ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 września 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalania kwoty podatku VAT naliczonego niepodlegającego odliczeniu z tytułu nabycia paliwa.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (dalej: ?A?, Spółka?) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji samochodów użytkowych. Spółka nabywa paliwo, które jest wykorzystywane zarówno do produkcji jak i tankowania służbowych samochodów osobowych. Służbowe samochody osobowe są wykorzystywane przez pracowników VW wyłącznie w celach związanych z prowadzoną przez Spółkę działalnością, na przykład w podróżach służbowych, w razie konieczności wizyty w urzędach, spotkania z dostawcami, kontrahentami Spółki. Zakupy paliwa do osobowych samochodów służbowych w prowadzonej przez ?A? działalności gospodarczej służą wyłącznie czynnościom opodatkowanym.

Zakupy paliwa przez Spółkę są dokumentowane fakturami VAT, jednakże dostawcy paliwa nie wystawiają odrębnych faktur na paliwo do samochodów służbowych i paliwo wykorzystywane w procesie produkcji.

Ze względu na fakt, iż w chwili zakupu paliwa nie jest możliwe ustalenie jaka jego ilość zostanie zużyta do celów produkcyjnych a jaka zostanie wykorzystana do tankowania samochodów osobowych Spółka przyjęła następujący sposób postępowania:

w momencie otrzymania faktury VAT dokumentującej nabycie paliwa podatek VAT naliczony w niej wykazany zostaje zaksięgowany jako podatek VAT podlegający odliczeniu w całości;
po zakończeniu miesiąca a przed złożeniem deklaracji VAT-7 za dany miesiąc Spółka ustala faktyczne zużycie paliwa na podstawie otrzymanych danych o wykorzystaniu paliwa poza procesem produkcyjnym (w danym miesiącu) i dokonuje korekty podatku VAT naliczonego ujętego jako podlegającego odliczeniu w całości o podatek VAT naliczony od nabycia paliwa wykorzystanego do tankowania samochodów osobowych.

Zgodnie z przyjętą w Spółce procedurą ustalenie kwoty podatku naliczonego niepodlegającego odliczeniu następuje na koniec każdego miesiąca poprzez dokonanie rozliczenia faktycznie wydanego w tym okresie paliwa na potrzeby pojazdów.

Prawidłowość przyjętej w Spółce procedury ustalania wysokości podatku VAT naliczonego niepodlegającego odliczeniu z tytułu nabycia paliwa została potwierdzona przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w postanowieniu z dnia 8 maja 2006 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle przepisu art. 4 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym oraz przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i podatku, Spółka jest uprawniona do ustalania kwoty podatku VAT naliczonego niepodlegającego odliczeniu z tytułu nabycia paliwa do służbowych samochodów osobowych po zakończeniu każdego miesiąca a przed złożeniem deklaracji dotyczącej podatku VAT za dany miesiąc...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z przepisem art. 1 pkt 13 lit. a ustawy o zmianie ustawy o VAT z dniem 1 stycznia 2011 r. uchylony został przepis art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT zgodnie, z którym obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w przepisie art. 86 ust. 3.

Z kolei, zgodnie z przepisem art. 4 ustawy o zmianie ustawy o VAT w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1.

W świetle powyższych przepisów należy stwierdzić, iż pomimo uchylenia przepisu art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT Spółce nadal nie przysługuje prawo do obniżenia podatku VAT naliczonego związanego z nabyciem paliwa do osobowych samochodów służbowych.

Wprowadzony bowiem w ustawie z dnia 16 grudnia 2010 r. przepis art. 4 odpowiada swą treścią uchylonemu przepisowi art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT.

Spółka podkreśliła, iż przepisy ustawy zmieniającej ustawę o VAT nie wprowadziły również zmian w zakresie danych, jakich wykazanie jest wymagane w ewidencji prowadzonej dla celów podatku VAT.

W świetle powyższego w przypadku nabywania przez Spółkę paliwa zarówno do osobowych samochodów służbowych jak i dla celów produkcji nie zmieniły się zasady rozliczania podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia paliwa.

Zdaniem Spółki stosowane dotychczasowo w Spółce rozwiązanie (w związku z brakiem wyodrębnienia na fakturze wystawianej przez dostawców paliwa części paliwa służącej do produkcji oraz części paliwa służącej do tankowania samochodów służbowych) polegające na odliczeniu całego podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia paliwa wykorzystywanego zarówno do samochodów osobowych jak i do produkcji z chwilą otrzymania faktury dokumentującej nabycie paliwa i następnej (dokonywanej przed złożeniem deklaracji za dany miesiąc) korekcie wartości podatku VAT naliczonego poprzez pomniejszenia podatku VAT naliczonego podlegającego odliczeniu o wartość podatku VAT naliczonego związanego z tankowaniami samochodów osobowych, jest prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

z tytułu nabycia towarów i usług,
potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

? z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

Natomiast art. 86 ust. 13 ustawy wskazuje, że jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Z przepisu art. 86 ust. 1 ustawy wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających temu podatkowi.

Zgodnie z art. 1 pkt 11 lit. b ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 ze zm.), zwanej dalej: ?ustawą nowelizującą?, z dniem 1 stycznia 2011 r. zostały uchylone przepisy art. 86 ust. 3-7a ustawy o podatku od towarów i usług. Natomiast dodano m.in.:

przepis art. 86a ust. 1-10 ustawy o podatku od towarów i usług, w którym określono zasady odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony,
przepis art. 88a ustawy o podatku od towarów i usług, określający zasady odliczenia paliwa do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Stosownie do art. 9 pkt 2 ustawy nowelizującej, dodane przepisy art. 86a ust. 1-10 oraz art. 88a wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2013 r.

Natomiast, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. kwestie związane z odliczeniem podatku od towarów i usług związanego z nabyciem samochodów oraz paliw, regulują odpowiednio przepisy art. 3 oraz art. 4 ustawy nowelizującej.

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy (tj. od dnia 1 stycznia 2011 r.) do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1 (tj. ustawy o podatku od towarów i usług), stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca ? nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Z kolei art. 3 ust. 2 ustawy nowelizującej stanowi, iż przepis ust. 1 nie dotyczy:

pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy;
pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą ? jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:

odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

W myśl art. 3 ust. 3 ustawy nowelizującej, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Zgodnie zaś z treścią przepisu art. 4 ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy (tj. od dnia 1 stycznia 2011 r.) do dnia 31 grudnia 2012 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Zmiany do ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu samochodów oraz paliwa wykorzystywanego do ich napędu są konsekwencją wyroku Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z dnia 22 grudnia 2008 r. w sprawie C-414/07 Magoora sp. z o.o., dotyczącego interpretacji przepisów Szóstej Dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych ? wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz. Urz. UE L 145, str. 1, ze zm.) oraz decyzji wykonawczej Rady z dnia 27 września 2010 r. w zakresie ograniczenia w odliczaniu podatku naliczonego od niektórych pojazdów samochodowych nią objętych oraz konsultacji z Komitetem ds. VAT z dnia 30 września 2009 r. w sprawie ograniczenia odliczenia podatku naliczonego od paliwa do ww. samochodów.

W związku z brakiem możliwości przyznania pełnego prawa do odliczenia podatku od towarów i usług przy nabyciu samochodów osobowych Rzeczpospolita Polska złożyła do Komisji Europejskiej wniosek o uzyskanie derogacji na stosowanie szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 26 ust. 1 lit. a oraz art. 168 Dyrektywy Rady 2006/112/WE w zakresie ograniczenia w odliczaniu podatku naliczonego od niektórych pojazdów samochodowych nią objętych oraz braku konieczności rozliczania podatku od towarów i usług w przypadku wykorzystywania tych pojazdów do celów prywatnych. Projekt stosownej decyzji ?derogacyjnej? Komisja Europejska przedstawiła dnia 7 czerwca 2010 r. Rada przyjęła ww. decyzję w dniu 27 września 2010 r. Oprócz wniosku o derogację Rzeczpospolita Polska wystąpiła do Komisji Europejskiej o konsultację, na podstawie art. 177 oraz art. 398 ww. Dyrektywy, w zakresie wyłączenia podatnikom podatku VAT prawa do odliczenia podatku VAT od zakupu paliwa wykorzystywanego do napędu niektórych pojazdów samochodowych. Rozwiązanie to w dniu 30 września 2009 r. było przedmiotem konsultacji z Komitetem ds. VAT w Unii Europejskiej, co stanowi wymóg formalny jego wprowadzenia. Konieczność dokonania zmian w ustawie VAT wiązała się więc również z koniecznością uwzględnienia w przepisach wniosku (decyzji), o które Rzeczpospolita Polska wystąpiła. Z uwagi na zakres proponowanych zmian w art. 86 dokonano wykreślenia obowiązujących do dnia 31 grudnia 2010 r. regulacji zawartych w art. 86 ust. 3-7a.

Zatem mając na uwadze powyższe przepisy należy stwierdzić, iż od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. ograniczenie w zakresie odliczania podatku naliczonego przy nabyciu paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu dotyczy:

samochodów osobowych oraz
niektórych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony (w tym tzw. samochodów z ?kratką?), z wyjątkiem pojazdów samochodowych objętych od dnia 1 stycznia 2011 r. pełnym odliczeniem podatku (tzn. z wyjątkiem pojazdów samochodowych, do których zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy nowelizującej ? nie stosuje się ograniczenia w odliczeniu podatku).

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji samochodów użytkowych. Spółka nabywa paliwo, które jest wykorzystywane zarówno do produkcji jak i tankowania służbowych samochodów osobowych. Służbowe samochody osobowe są wykorzystywane przez pracowników wyłącznie w celach związanych z prowadzoną przez Spółkę działalnością, na przykład w podróżach służbowych, w razie konieczności wizyty w urzędach, spotkania z dostawcami, kontrahentami Spółki. Zakupy paliwa do osobowych samochodów służbowych w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej służą wyłącznie czynnościom opodatkowanym. Zakupy paliwa przez Spółkę są dokumentowane fakturami VAT, jednakże dostawcy paliwa nie wystawiają odrębnych faktur na paliwo do samochodów służbowych i paliwo wykorzystywane w procesie produkcji.

w momencie otrzymania faktury VAT dokumentującej nabycie paliwa podatek VAT naliczony w niej wykazany zostaje zaksięgowany jako podatek VAT podlegający odliczeniu w całości;
po zakończeniu miesiąca a przed złożeniem deklaracji VAT-7 za dany miesiąc Spółka ustala faktyczne zużycie paliwa na podstawie otrzymanych danych o wykorzystaniu paliwa poza procesem produkcyjnym (w danym miesiącu) i dokonuje korekty podatku VAT naliczonego ujętego jako podlegającego odliczeniu w całości o podatek VAT naliczony od nabycia paliwa wykorzystanego do tankowania samochodów osobowych.

Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia w przedmiotowej sprawie ma zamierzony (deklarowany) sposób wykorzystania zakupionego paliwa. Jak wynika z powyższej analizy, w świetle powołanego przepisu art. 4 ustawy nowelizującej od zakupu paliwa wykorzystywanego do samochodów osobowych podatek naliczony nie podlega odliczeniu. Jedynie zakup paliwa w tej części, w której wykorzystywany jest do produkcji daje prawo do odliczenia podatku VAT.

W związku z tym, iż już w momencie otrzymania faktury, Wnioskodawca posiada wiedzę, że część zakupionego paliwa będzie wykorzystana do tankowania służbowych samochodów osobowych, od którego Wnioskodawca nie może odliczyć podatku VAT na podstawie art. 4 ustawy nowelizującej.

Zatem, odliczenie całego podatku naliczonego w momencie otrzymania faktury, w świetle powołanego przepisu, jest niedopuszczalne.

Ustalenie kwoty podatku naliczonego niepodlegającego odliczeniu powinno następować w sytuacji otrzymania faktury, gdyż już w tym momencie Wnioskodawca posiada wiedzę odnośnie przeznaczenia paliwa.

Reasumując, w świetle przepisu art. 4 ustawy nowelizującej, Spółka nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu paliwa wykorzystywanego do napędu samochodów osobowych, tym samym proponowany przez Spółkę sposób ustalenia kwoty podatku naliczonego niepodlegającego odliczeniu należy uznać za nieprawidłowy, gdyż na moment zakupu Wnioskodawca posiada wiedzę o tym, iż część tego zakupu służy do tankowania samochodów osobowych.

Jednocześnie tut. Organ informuje, iż sposób obliczenia kwoty podatku niepodlegającego odliczeniu należy do Wnioskodawcy i ma odzwierciedlać rzeczywistą wartość odnoszącą się do części paliwa wykorzystywanego do tankowania samochodów osobowych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.