Zwrot w terminie 25 dni w przypadku, gdy płatność odbywa się na konto wnioskodawcy, ale konto to (...)

Zwrot w terminie 25 dni w przypadku, gdy płatność odbywa się na konto wnioskodawcy, ale konto to utworzone jest w banku na podstawie umowy factoringowej z tym bankiem

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 23 października 2008 r. (data wpływu 27 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w terminie przyspieszonym ? jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 27 października 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w terminie przyspieszonym.


W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna, w ramach której wykonuje usługi montażu części i elementów metalowych konstrukcji na rzecz odbiorcy niemieckiego w ramach wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów. Od tego samego odbiorcy Zainteresowana kupuje części i elementy metalowe służące do montażu zamówionych konstrukcji lub części metalowych do konstrukcji, co odbywa się w ramach wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów. Dodatkowo, na terenie Polski Wnioskodawczyni zaopatruje się w niezbędne elementy metalowe, wykonywane często na jej zamówienie. Jeden z głównych kontrahentów (Spółka jawna) w miesiącu czerwcu br. poinformowała Zainteresowaną, że zawarła z X Bank SA (dalej Bank) umowę factoringową, w ramach której niektóre rozliczenia z tytułu dostarczonych na jej rzecz towarów będą rozliczane w ramach tej umowy, a Bank nabył prawa do wszystkich istniejących i przyszłych wierzytelności należnych od Wnioskodawczyni faktorowi, a objętych przedmiotową umową.

Zainteresowana wyraziła zgodę na taki sposób rozliczenia i podpisała stosowne dokumenty. Od tego momentu, należności udokumentowane fakturami VAT zawierającymi informację o stosowaniu wobec tej wierzytelności umowy factoringowej, łączącej Spółkę jawną z Bankiem, regulowane są przez Wnioskodawczynię na konto bankowe wystawcy faktury utworzone przez Bank dla celów obsługi umowy factoringowej.

Z uwagi na fakt sprzedaży całej produkcji do Niemiec w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy objętej 0% stawką podatku VAT oraz zapłatą wszystkich wierzytelności na konto bankowe wystawcy faktur VAT przed dniem złożenia deklaracji VAT-7 za dany okres rozliczeniowy, Zainteresowana od lipca br. występuje o zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w terminie 25 dni od dnia złożenia deklaracji VAT-7. W chwili obecnej Wnioskodawczyni postępuje dokładnie w taki sam, jak wyżej zostało opisane i zamierza tak postępować przez kolejne 3 miesiące.


W związku z powyższym zadano następujące pytanie.


Czy Zainteresowana ma prawo wystąpić z wnioskiem do urzędu skarbowego o zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w terminie 25 dni od daty złożenia deklaracji VAT-7, gdy zapłata należności odbywa się na konto bankowe wystawcy faktury dokumentującej kwoty należności, a zapłata ta rozliczana jest przez wystawcę faktury z Bankiem w ramach zawartej z nim umowy factoringowej...

Zdaniem Wnioskodawcy, zapłata należności za dostarczone towary na konto bankowe wystawcy faktury dokumentującej te należności, pomimo, że konto to zostało otworzone w celu obsługi umowy factoringowej łączącej wystawcę faktury i Bank prowadzący to konto, jest nadal bezpośrednią zapłatą należności wystawcy faktury dokumentującej wysokość tej należności i spełnia warunek wynikający z art. 87 ust. 6 pkt 1 ustawy, czyli uprawnia do wystąpienia i otrzymania zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w terminie 25 dni, liczonych od dnia złożenia rozliczenia (deklaracji VAT-7).


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

W myśl przepisu art. 87 ust. 2 ustawy, z zastrzeżeniem ust. 3 i 3a, zwrot różnicy podatku następuje na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju wskazanym w zgłoszeniu identyfikacyjnym, o którym mowa w odrębnych przepisach, w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika. Jeżeli zasadność zwrotu wymaga dodatkowego sprawdzenia, naczelnik urzędu skarbowego może przedłużyć ten termin do czasu zakończenia postępowania wyjaśniającego. Jeżeli przeprowadzone postępowanie wykaże zasadność zwrotu, o którym mowa w zdaniu poprzednim, urząd skarbowy wypłaca podatnikowi należną kwotę wraz z odsetkami w wysokości odpowiadającej opłacie prolongacyjnej stosowanej w przypadku odroczenia płatności podatku lub jego rozłożenia na raty.

Zgodnie z art. 87 ust. 3 ustawy, różnica podatku podlegająca zwrotowi w kwocie przekraczającej wartość podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów lub usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały one zaliczone do środków trwałych nabywcy, powiększonej o 22% obrotu podatnika opodatkowanego stawkami niższymi niż określona w art. 41 ust. 1 oraz obrotu z tytułu dostaw towarów lub świadczenia usług, o których mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1, podlega zwrotowi w terminie 180 dni od dnia złożenia deklaracji podatkowej.

Stosownie do przepisu art. 87 ust. 6 ustawy, na umotywowany wniosek podatnika złożony wraz z deklaracją podatkową urząd skarbowy jest obowiązany zwrócić różnicę podatku, o której mowa w ust. 2, w terminie 25 dni, a w przypadku kwoty, o której mowa w ust. 3 ? w terminie 60 dni, licząc od dnia złożenia rozliczenia, gdy kwoty podatku naliczonego, wykazane w deklaracji podatkowej, wynikają z:

  1. faktur dokumentujących kwoty należności, które zostały w całości zapłacone bezpośrednio podatnikowi będącemu wystawcą faktury, z uwzględnieniem art. 22 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1807 i Nr 281, poz. 2777 oraz z 2005 r. Nr 33, poz. 289),
  2. dokumentów celnych oraz decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34, i zostały przez podatnika zapłacone,
  3. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importu usług lub dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, jeżeli w deklaracji podatkowej została wykazana kwota podatku należnego od tych transakcji

- przy czym przepis ust. 2 zdanie drugie i trzecie stosuje się odpowiednio.

Z analizy powyższego przepisu wynika, iż na umotywowany wniosek podatnika i przy spełnieniu przez niego określonych warunków, podstawowe terminy zwrotów mogą być skrócone w następujący sposób: 180-dniowy do 60-dniowego i 60-dniowy do 25-dniowego.

Podatnik może otrzymać wcześniejszy zwrot, gdy spełni następujące warunki:

  • zapłaci wszystkie należności wynikające z faktur (dokumentów celnych oraz decyzji) dokumentujących zakupy rozliczone w deklaracji podatkowej VAT-7,
  • zapłata za te należności zostanie w całości dokonana bezpośrednio podatnikowi będącemu wystawcą faktury, z uwzględnieniem przepisów art. 22 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 ze zm.), dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku bankowego przedsiębiorcy w każdym przypadku, gdy:

  1. stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz
  2. jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza równowartość 15.000 euro przeliczonych na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski ostatniego dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym dokonano transakcji.

Przepis ten ustanawia konieczność zapłaty za pośrednictwem rachunku bankowego należności za transakcję o wartości przekraczającej 15.000 euro, a zatem nie dopuszcza w takim przypadku zapłaty bezpośrednio w formie gotówkowej.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni reguluje swoje zobowiązania wobec Spółki jawnej na różne konta tego kontrahenta ? w zależności, czy na fakturze zakupu widnieje odpowiednia adnotacja o stosowaniu wobec wierzytelności umowy factoringowej, czy też nie. Pomimo, że konto obsługiwane przez Bank służy do rozliczenia należności wobec których stosowana jest przedmiotowa umowa faktoringu, to jednak ? jak zaznaczyła Zainteresowana ? wskazane na fakturze wystawcy konto bankowe pozostaje nadal kontem Spółki jawnej. Tym samym spełniony jest warunek uregulowania zobowiązań bezpośrednio wystawcy faktury.

Fakt, iż Wnioskodawczyni dokonuje jedynie wewnątrzwspólnotych dostaw towarów daje jej prawo do wykazania tych czynności (z uwzględnieniem warunków wynikających z art. 42 ust. 1 ustawy) w deklaracji ze stawką 0%. Oznacza to, że zgodnie z art. 87 ust. 2 ustawy, przysługuje jej zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w terminie 60 dni. Jednak, jak to zostało przedstawione w powyższej analizie, Zainteresowana ma prawo wystąpić z wnioskiem do urzędu skarbowego o zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w terminie 25 dni od daty złożenia deklaracji VAT-7 i taki zwrot jej przysługuje ? również wtedy, gdy należności regulowane są na konto założone w Banku w celu obsługi umowy factoringowej, a konto to nadal pozostaje kontem spółki jawnej.

Tut. Organ pragnie zauważyć, iż z dniem 1 grudnia 2008 r. (z wyjątkami określonymi w art. 15 tej ustawy) weszła w życie ustawa z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320) oraz rozporządzenia Ministra Finansów wydane na podstawie ustawy o podatku VAT.


Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.


W zakresie zdarzenia przyszłego dotyczącego prawa do zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w terminie przyspieszonym zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie z dnia 9 stycznia 2009 r. nr ILPP2/443-976/08-3/GZ.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


Referencje

ILPP2/443-976/08-3/GZ, interpretacja indywidualna

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika