Ponoszone przez wnioskodawcę wydatki na zapewnienie pracownikom opieki medycznej są związane w sposób (...)

UZASADNIENIE

W dniu 08.10.2007r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na wykupienie dla pracowników świadczeń zdrowotnych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza zawrzeć umowę o świadczenie dla swoich pracowników usług medycznych z wyspecjalizowaną jednostką świadczącą opiekę medyczną w formie abonamentów pracowniczych. Opłata za świadczone usługi została określona miesięcznie w formie ryczałtu za jednego pracownika uprawnionego do korzystania z tej usługi, bez względu na to, czy pracownik korzysta ze świadczeń, czy też z nich nie korzysta.

W związku z powyższym powstaje pytanie:

Czy poniesione przez pracodawcę wydatki związane z finansowaniem świadczeń zdrowotnych na rzecz pracowników stanowi koszt uzyskania przychodów...

Zdaniem wnioskodawcy, wydatki pracodawcy na świadczenia zdrowotne dla swoich pracowników, do których pracodawca nie jest zobowiązany przepisami kodeksu pracy lub innych ustaw, stanowią w 2007r. koszty uzyskania przychodów. Wynika to z treści art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którą kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art.16 ust. 1. Z dniem 1 stycznia 2007r. wykreślono z art. 16 ust. 1 pkt 65 ograniczający możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów świadczeń zdrowotnych finansowanych przez pracodawcę dla pracowników, jeżeli ich zakres był szerszy niż wynikający z kodeksu pracy i innych ustaw.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje:

Art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), za koszty uzyskania przychodów uznaje koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Zatem, aby wydatek mógł zostać uznany za koszt uzyskania przychodów, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, winien pozostawać w związku z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą Podatnika oraz nie może zostać wymieniony w art. 16 ust. 1 ustawy, jako wydatek niestanowiący kosztów uzyskania przychodów. W związku z powyższą definicją do kosztów uzyskania przychodów można również zaliczyć tzw. koszty pracownicze. Pojęcie to obejmuje przede wszystkim wynagrodzenia i inne wypłaty pieniężne oraz świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika. Przepisy prawa pracy, w tym przepisy ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. ? Kodeks Pracy (t. j. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) nakładają na pracodawcę wymóg przeprowadzania na własny koszt badań określonych w art. 229 k.p. Pracodawca poza świadczeniami z zakresu badań profilaktycznych obowiązany jest sfinansować koszt profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami, ze względu na warunki pracy. Według stanu prawnego obowiązującego do 31 grudnia 2006r. koszty związane z finansowaniem przez pracodawcę świadczeń zdrowotnych na rzecz pracowników nie były kosztami uzyskania przychodów z wyjątkiem poniesionych kosztów świadczeń zdrowotnych, do których ponoszenia zobowiązywały pracodawcę przepisy Kodeksu pracy oraz innych ustaw (art. 16 ust. 1 pkt 65 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Od dnia 01.01.2007 r., w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, brak jest wyłączenia z kosztów podatkowych wydatków poniesionych na finansowanie świadczeń zdrowotnych na rzecz pracowników. Oznacza to, że wydatki ponoszone przez pracodawcę mogą stanowić dla niego koszt uzyskania przychodów. W przypadku wydatków ponoszonych na rzecz pracowników, nie oznacza to ich automatycznej kwalifikacji do kosztów uzyskania przychodów. Nie powinno się bowiem zapominać o przesłankach wynikających z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych warunkujących zaliczenie poniesionych kosztów do kosztów uzyskania przychodów.

Organ zauważa, że ponoszone przez wnioskodawcę wydatki na zapewnienie pracownikom opieki medycznej są związane w sposób pośredni z uzyskiwanymi przychodami z prowadzonej działalności gospodarczej i na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowią dla wnioskodawcy koszt uzyskania przychodów.

W związku z powyższym stanowisko wnioskodawcy w zakresie uznania za koszt uzyskania przychodu kwoty za świadczenia medyczne na rzecz pracowników jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.