Czy w przedstawionym stanie faktycznym, nabycie przez Wnioskodawcę instrumentów finansowych L. (opisanych (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 3 marca 2014 r. (data wpływu 14 marca 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 29 kwietnia 2014 r. (data nadania 29 kwietnia 2014 r., data wpływu 2 maja 2014 r.) na wezwanie z dnia 17 kwietnia 2014 r. (data doręczenia 22 kwietnia 2014 r.) Nr IPPB2/436-126/14-2/AF o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych nabycia instrumentów finansowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych nabycia instrumentów finansowych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka B.(dalej: Wnioskodawca, Spółka) z siedzibą w Australii, jest rezydentem podatkowym w Australii, spółką w ramach grupy kapitałowej R. Obecnie przeprowadzana jest restrukturyzacja mająca na celu uporządkowanie wewnątrzgrupowych wierzytelności i należności pomiędzy spółkami z grupy R. W ramach tego procesu Spółka nabyła od R. (Polska) Sp. z o.o. (dalej: R.PL) wierzytelność jaką ta spółka posiadała do R. UK (dalej: R.UK).

R.PL ma siedzibę w Polsce i jest polskim rezydentem podatkowym. Natomiast R.UK jest spółką z siedzibą z Wielkiej Brytanii i rezydentem podatkowym w Wielkiej Brytanii. Powyższa wierzytelność wynika z dłużnych instrumentów finansowych tzw. L., wystawionych początkowo przez R.UK na rzecz R. UK (dalej:R.), spółki z siedzibą w Wielkiej Brytanii, będącej rezydentem podatkowym w Wielkiej Brytanii. R. przekazała je następnie na rzecz R.PL.

L. są instrumentami finansowymi o cechach zbliżonych do obligacji/weksla, podlegającymi prawu angielskiemu (prawo angielskie jest prawem właściwym dla tych instrumentów). R.UK jest dłużnikiem z tytułu tych instrumentów, zobowiązanym do zapłaty na rzecz wierzyciela wartości nominalnej instrumentów oraz należnych odsetek (ww. instrumenty finansowe są oprocentowane). R.UK prowadzi w swojej siedzibie w Wielkiej Brytanii rejestr posiadaczy instrumentów L., do którego należy wpisywać wszelkie zamiany właścicieli tego instrumentu. Ponadto każda umowa przenosząca własność instrumentów L. musi być zarejestrowana w siedzibie R.UK (znajdującej się w Wielkiej Brytanii) poprzez ostemplowanie umowy pieczęciami R.UK.

Instrumenty L. zostały wystawione w Wielkiej Brytanii (wszelkie dokumenty związane z emisją tych instrumentów zostały podpisane w Wielkiej Brytanii). Warunki emisji tych instrumentów wskazują, iż wszelkie płatności związane z tymi instrumentami powinny być dokonywane przez dłużnika - R.UK - przez zapłatę stosownych kwot na rachunek bankowy posiadacza tych instrumentów prowadzony w brytyjskim banku. Wnioskodawca wskazuje, iż zarówno Wnioskodawca jak i R.PL posiadają lub będą posiadać konta bankowe w Wielkiej Brytanii. A zatem spłata zarówno kwoty nominalnej jak i odsetek zostanie dokonana w Wielkiej Brytanii (do banku mającego swoją siedzibą na terytorium Wielkiej Brytanii) - dokument L. zawiera postawienie, które zabrania dokonywać płatności w innym kraju niż Wielka Brytania.

Wszelkie spory wynikające z powyższego stosunku zobowiązaniowego (związane np. z dochodzeniem praw z instrumentów L.) zostały poddane angielskim sądom, które będą miały wyłączną jurysdykcję w sprawach związanych z tymi instrumentami.

Zgodnie z opinią przedstawioną przez prawników angielskich, z perspektywy prawa angielskiego powyższe instrumenty powinny być oceniane jako prawa majątkowe, które są wykonywane w Wielkiej Brytanii.

Przeniesienie własności tych instrumentów pomiędzy R.PL a Wnioskodawcą zostało dokonane w formie umowy (gdzie R.PL jest sprzedającym a Spółka kupującym), poddanej prawu angielskiego, mającej cechy zbliżone do uregulowanej w polskim prawie cywilnym umowie sprzedaży. Strony nie wykluczają zatem, że przeniesienie własności instrumentów powinno być zaklasyfikowane jako umowa sprzedaży o której mowa w ustawie o PCC.

Powyższa umowa sprzedaży została podpisana w Wielkiej Brytanii (Londynie) oraz została poddana angielskiemu prawu. Wszelkie spory wynikające z tej umowy sprzedaży zostały poddane właściwym angielskim sądom (angielskie sądy mają wyłączną jurysdykcję w zakresie sporów wynikających z umowy przenoszącej własność instrumentów L.).

Spółka zwraca uwagę, iż zasady dokonywania płatności z tytułu opisanych powyżej instrumentów finansowych nie uległy zmianie w dacie ich przeniesienia z R.PL na Wnioskodawcę. W szczególności, po wstąpieniu przez Wnioskodawcę w rolę wierzyciela, spłata należności wynikających z instrumentów L. w dalszym ciągu ma być dokonana na rachunek bankowy prowadzony w banku mającym siedzibę w Wielkiej Brytanii.

Spółka zwraca uwagę, iż nie posiada w Polsce ani siedziby, ani miejsca prowadzenia działalności gospodarczej (zakładu) zarówno dla celów opodatkowania CIT jak i VAT.

Pismem z dnia 17 kwietnia 2014 r. Nr IPPB2/436-126/14-2/AF wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania poprzez:

• Przedłożenie urzędowo poświadczonego dokumentu w języku obowiązującym na terytorium Australii opatrzonego w apostille oraz jego tłumaczenia w języku polskim potwierdzającego upoważnienie dla osoby która podpisała pełnomocnictwo dla Pana Michała T. oraz Pana Mikołaja B. w zakresie składania oświadczeń woli i podpisywania dokumentów.
  

• Uzupełnienie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego poprzez jednoznaczne wskazanie:
  • daty zawarcia umowy nabycia instrumentów finansowych,
  • czy umowa nabycia instrumentów finansowych nastąpiła na podstawie umowy sprzedaży?
  • gdzie wykonywane były prawa majątkowego w chwili zawarcia umowy nabycia (terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, czy też terytorium innego państwa)?
    
    

Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie przesyłając stosowne dokumenty oraz precyzując stan faktyczny przedstawiony we wniosku.

Spółka wyjaśniła, że umowa nabycia instrumentów finansowych L. została zawarta w dniu 13 lutego 2014 r. Nabycie instrumentów finansowych L. nastąpiło na podstawie umowy zatytułowanej ?A of L.?, zawartej pod prawem angielskim. W ocenie Spółki, z punktu widzenia polskich regulacji cywilnych i podatkowych powyższa umowa rodzi konsekwencje zbieżne z zawarciem umowy sprzedaży, opisanej w art. 535 i nast. ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (j.t. Dz. U. z 2014 poz.121; dalej: ?kodeks cywilny?). Wynika to z faktu, iż ww. umowa przenosząca własność instrumentów finansowych L. zawiera przedmiotowo istotne elementy (essentialia negotii) umowy sprzedaży, uregulowanej w kodeksie cywilnym. A zatem w ocenie Spółki, należy przyjąć, iż z punktu widzenia regulacji w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych, nabycie instrumentów finansowych L. nastąpiło na podstawie umowy sprzedaży. W ocenie Spółki, prawa majątkowe wynikające z instrumentów finansowych L. w chwili zawarcia umowy ich nabycia przez Spółkę były wykonywane poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej tj. na terytorium Wielkiej Brytanii. Jak wskazała Spółka we wniosku o wydanie interpretacji podatkowej, ze względu na fakt, iż instrumenty finansowe L. są rządzone przez prawo angielskie, miejsce wykonywania praw z tych instrumentów powinno być oceniane na gruncie regulacji prawa angielskiego. Biorąc zaś pod uwagę, regulacje prawa angielskiego miejsce wykonania praw majątkowych z powyższych instrumentów znajdowało się na moment zawarcia umowy ich nabycia w Wielkiej Brytanii tj. poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Ponadto, w ocenie Spółki, również z perspektywy polskiego prawa cywilnego, miejsce wykonywania praw majątkowych z instrumentów finansowych L. w chwili zawarcia umowy nabycia tych instrumentów znajdowało się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wynika to z faktu, iż zgodnie z przepisami kodeksu cywilnego, miejscem spełnienia świadczenia z instrumentów finansowych L. w chwili ich nabycia była Wielka Brytania (wszelkie płatności związane z instrumentami L. mogą być dokonywane tylko na rachunek bankowy w banku w Wielkiej Brytanii). O tym, iż miejsce wykonania praw majątkowych z instrumentów finansowych L. na moment ich nabycia przez Spółkę znajdowało się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej świadczy również fakt, iż dochodzenie związanych z nimi roszczeń znajdowało się poza Polską (rozstrzyganie wszelkich sporów, jakie mogą pojawić się w związku z wykonaniem zobowiązań z nich wynikających poddano wyłącznej jurysdykcji sądów angielskich orzekających w oparciu o prawo angielskie). Podsumowując, w ocenie Spółki, w chwili zawarcia umowy przenoszącej własność instrumentów finansowych L., miejsce wykonywania praw majątkowych z nich wynikających znajdowało się na terytorium innego państwa - Wielkiej Brytanii, tj. poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, Dodatkowo Spółka zaznacza, iż również przed zawarciem przez Spółkę umowy nabycia instrumentów finansowych L., jak i po zawarciu tej umowy, wynikające z tych instrumentów prawa majątkowe były wykonywane poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tj. na terytorium Wielkiej Brytanii.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym, nabycie przez Wnioskodawcę instrumentów finansowych L. (opisanych szczegółowo w stanie faktycznym) podlegało opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, nabycie przez niego instrumentów finansowych L. (opisanych szczegółowo w stanie faktycznym) nie podlegało opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, ze względu na fakt, iż są to prawa majątkowe wykonywane poza terytorium Polski, a nabywca nie posiada w Polsce siedziby.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o PCC, podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlega m.in. umowy sprzedaży praw majątkowych. Zgodnie zaś z art. 3 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, obowiązek podatkowy, co do zasady, powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej.

Niemniej, w myśl art. 1 ust. 4 ustawy o PCC, czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi (z zastrzeżeniami dotyczącymi umów spółki i ich zmian), jedynie wtedy, gdy ich przedmiotem są:

• rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
  

• rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Polski i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Polski.
  
  
  

A zatem w przypadku jeśli nabywca ma siedzibę w innym kraju niż Polska (w opisanym stanie faktycznym w Australii) transakcja nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych o ile prawo majątkowe będące przedmiotem transakcji jest wykonywane poza Polską. Przeniesiona wierzytelność z tytułu instrumentów finansowych L. jest niewątpliwie prawem majątkowym. W konsekwencji, w celu oceny czy opisana w stanie faktycznym transakcja podlegała opodatkowaniu PCC, niezbędne jest określenie gdzie znajduje się miejsce wykonywania praw majątkowych będących przedmiotem transakcji. Tylko bowiem w przypadku gdy prawa majątkowe przenoszone w ramach transakcji (tj. instrumenty finansowe L.) są wykonywane w Polsce opisana w stanie faktycznym transakcja podlegała opodatkowaniu PCC.

Ustawa o PCC nie definiuje pojęcia wykonywania prawa majątkowego. W konsekwencji, należy się tu posiłkować regułami ustalonymi w innych gałęziach prawa, przede wszystkim w prawie cywilnym (wynika to z faktu, iż stosunek łączący strony jest stosunkiem cywilnoprawnym). Nie jest kwestionowane, że wykładnia pojęć użytych w ustawie o PCC powinna odbywać się w oparciu o przepisy prawa cywilnego. Ustawa o PCC posługuje się bowiem pojęciami zaczerpniętymi z prawa cywilnego i z tą właśnie gałęzią prawa wykazuje ścisły związek. Związek ten został dostrzeżony i podniesiony do rangi zasady ogólnej (w opozycji do zasady autonomii prawa podatkowego).

W prawie cywilnym wśród kryteriów określających miejsce wykonania praw majątkowych wskazać można:

• miejsce wykonania określonego w umowie świadczenia (zobowiązania), oraz
  

• miejsce dochodzenia ewentualnych roszczeń z tytułu praw majątkowych będących przedmiotem czynności cywilnoprawnej.
  
  
  

1. Miejsce wykonania określonego w umowie świadczenia
   
   

Wnioskodawca zwraca uwagę, iż prawo majątkowe będące przedmiotem transakcji (tj. L.) jest instrumentem rządzonym przez prawo angielskie. W przypadku umownych stosunków zobowiązaniowych rządzonych prawem innego państwa, należy dokonać analizy przepisów prawa cywilnego / prawa umów obowiązujących w tym państwie (w przedstawionym stanie faktycznym prawa angielskiego), gdyż to prawo jest właściwe dla oceny relacji łączących strony stosunku zobowiązaniowego. Również sądy rozstrzygające spory pomiędzy stronami mają obowiązek stosować to prawo, A zatem ocena miejsca wykonania świadczenia powinna być dokonana z perspektywy prawa rządzącego dany stosunek zobowiązaniowy.

Zgodnie z opinią przedstawioną przez prawników angielskich, z punktu widzenia prawa angielskiego analizowane instrumenty L. powinny być oceniane jako prawa majątkowe, które są wykonywane w Wielkiej Brytanii. W szczególności, wynika to z faktu, iż płatności wynikające z tych instrumentów mogą być dokonane tylko na rachunek brytyjskiego banku.

A zatem biorąc pod uwagę regulacje angielskie, instrumenty L. powinny być zaklasyfikowane jako prawo majątkowe wykonywane poza granicami Polski.

Niemniej jednak, również analiza z perspektywy polskiego prawa cywilnego prowadzi do konkluzji, iż miejsce spełnienia świadczenia (wykonania zobowiązania) znajduje się w przypadku analizowanych instrumentów, poza granicami Polski.

Zgodnie z normami Polskiego prawa cywilnego miejscem wykonania zobowiązania jest miejsce w którym dłużnik jest zobowiązany spełnić świadczenie (w którym następuje rezultat jego działań polegający na otrzymaniu przez wierzyciela całości świadczenia).

Przy czym pierwszorzędne znaczenie w kwestii ustalenia miejsca wykonania prawa majątkowego ma wola stron wyrażona np. w umowie. Wynika to z ogólnej zasady swobody umów oraz faktu, iż przepisy o miejscu wykonania świadczenia, znajdujące się w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm., dalej: ?kodeks cywilny?) nie mają cech ius cogens (bezwzględnie obowiązujących). Wola stron będzie miała decydujące znaczenie. Dopiero w przypadku jeśli strony nie oznaczyły miejsca wykonania świadczenia oraz nie wynika to z jego właściwości zastosowanie będą miały przepisy kodeksu cywilnego w tym przepis ad. 454 kodeksu cywilnego. Jest to swoista ?reguła ostatniej szansy?, która powinna znajdować zastosowanie tylko w przypadku, gdy strony nie określą w umowie miejsca wykonania danego świadczenia, ani też gdy nie wynika ono z jego właściwości (por. Komentarz do art. 454 Kodeksu cywilnego, Z. Gawlik, Lex 2010).

Jak wskazano w stanie faktycznym, świadczenia wynikające z instrumentów finansowych L. powinny być spełnione na rachunek bankowy wierzyciela prowadzony w brytyjskim banku.

W obrocie bezgotówkowym miejscem spełnienia świadczenia pieniężnego jest miejsce, w którym znajduje się rachunek bankowy wierzyciela tj. siedziba banku w którym prowadzony jest rachunek bankowy. Takie stanowisko znajduje potwierdzenie w orzecznictwie Sądu Najwyższego w tym wyroku z dnia 8 listopada 1989 r. (sygn. akt III CRN 345/89), w uchwale z dnia 14 lutego 2002 r. (sygn. akt III CZP 81/01), czy uchwale z dnia 4 stycznia 1995 r. (sygn. akt III CZP 164/94). W ostatnim orzeczeniu Sąd Najwyższy wskazał, iż: ?(...) miejscem spełnienia świadczenia bezgotówkowego jest siedziba banku (oddziału banku) prowadzącego rachunek wierzyciela, oczywiście nawet wówczas, gdy znajduje się w innej miejscowości niż siedziba lub miejsce zamieszkania samego wierzyciela (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 3 grudnia 1987 r. III CRN 162/87 - ?Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego? z 1990 r., z. 7, poz. 22 oraz uzasadnienie uchwały Sądu Najwyższego z dnia 20 listopada 1992 r. III CZP 138/92 - OSNCP 1993, z. 6, poz. 196).?

Powyższa zasada znajduje zastosowanie w każdym wypadku, gdy strony stosunku zobowiązaniowego postanowią, że świadczenie pieniężne ma zostać spełnione w drodze bezgotówkowej, tj. przelewem bankowym. Oznacza to, że miejscem spełnienia świadczenia pieniężnego będzie siedziba banku, w którym wierzyciel ma rachunek bankowy.

Powyższe wnioski znajdują pełne potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych w tym:

• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 29 lipca 2011 r. sygn. IPPB2/436-191/11-4/AF,
  

• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 10 grudnia 2013 r, sygn. IPTPB2/436-109/13-3/KK,
  

• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 1 marca 2013 r., sygn. IPPB2/436-632/12-4/AF,
  

• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 2 października 2008 r. sygn. IBPB2/436-121/08/MZ.
  
  
  

W ostatniej z przywołanych powyżej interpretacji organy podatkowe wskazały: ?Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że przeniesienie praw i przejęcie obowiązków wynikających z umowy pożyczki na rzecz wnioskodawcy nastąpi w oparciu o warunki ustalone w umowie, która zostanie zawarta na terytorium Państwa - siedziby pożyczkodawcy. Umowa pożyczki będzie zawierała zapis, że miejscem spełnienia świadczenia wynikającego z udzielonej pożyczki będzie Londyn. W związku z tym należy stwierdzić, że umowa przenosząca prawo majątkowe będzie dotyczyła prawa majątkowego wykonywanego poza terytorium Polski.

Stąd mając na uwadze, że wszelkie płatności związane z instrumentami finansowymi L. będą dokonywane na rachunek prowadzony w Wielkiej Brytanii, miejsce wykonania świadczenia z instrumentów finansowych L. (wykonywania prawa majątkowego) znajduje się w Wielkiej Brytanii również z perspektywy polskich przepisów prawa cywilnego. Przy czym Wnioskodawca zwraca uwagę, iż miejsce wykonania świadczenia znajdowało się w Wielkiej Brytanii zarówno przed sprzedażą instrumentów na rzecz Spółki (tj, gdy wierzycielem był R.PL) jak i po tej transakcji, (wszelkie kwoty miały być wpłacane na brytyjskie konto niezależnie od tego czy właścicielem był R.PL czy Wnioskodawca - dokument L. zawiera bowiem postawienie które zabrania dokonywać płatności w innym kraju niż Wielka Brytania).

2. Miejsce dochodzenia roszczeń
   
   

Również drugi z elementów wskazujących na miejsce wykonywania praw majątkowych tj. miejsce dochodzenia ewentualnych roszczeń związanych z takim prawami, wskazuje, iż prawa z instrumentów finansowych L. nie będą wykonywane w Polsce.

Z dokumentów dotyczących instrumentów L. jednoznacznie wynika, że rozstrzyganie wszelkich sporów, jakie mogą pojawić się w związku z wykonaniem zobowiązań z nich wynikających, poddano wyłącznej jurysdykcji sądów angielskich orzekających w oparciu o prawo angielskie. Tym samym, w razie zaistnienia jakichkolwiek sporów związanych z wykonaniem praw z instrumentów finansowych, Wnioskodawca (lub zbywca instrumentów) mógłby dochodzić swoich roszczeń jedynie w Wielkiej Brytanii, czyli poza granicami Rzeczpospolitej Polski. Zgodnie bowiem z art. 23 Rozporządzenia Rady (WE) Nr 44/2001 z dnia 22 grudnia 2000 r. w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych (Dz. U. UE L z dnia 16 stycznia 2001 r.), jeżeli strony, z których przynajmniej jedna ma miejsce zamieszkania na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej, uzgodniły, że sąd lub sądy państwa członkowskiego powinny rozstrzygać spór już wynikły albo spór przyszły mogący wyniknąć z określonego stosunku prawnego, to sąd lub sądy tego państwa mają jurysdykcję wyłączną, o ile strony nie uzgodniły czego innego.

A zatem również ta okoliczność wskazuje, iż prawa majątkowe wynikające z instrumentów finansowych L. powinny być zaklasyfikowane na gruncie ustawy o PCC jako prawa majątkowe wykonywane poza terytorium Polski.

Spółka zwraca uwagę na fakt, iż również inne okoliczności wskazują, iż prawa wynikające z L. nie są wykonywane w Polsce. Świadczy o tym, chociażby to, iż rejestr tych praw jest prowadzony przez dłużnika w Wielkiej Brytanii, a wszelkie transfery praw wynikających z tych instrumentów muszą być fizycznie zarejestrowane (ostemplowane) w Wielkiej Brytanii w siedzibie dłużnika.

3. Podsumowanie
   
   

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy nabycie od R.PL instrumentów finansowych L. było czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, ze względu na fakt, iż:

• nabyte instrumenty finansowe są prawami majątkowymi wykonywanymi poza terytorium Polski oraz
  

• nabywca posiada siedzibę poza terytorium Polski.
  
  
  

W konsekwencji dokonana transakcja była wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 4 ustawy o PCC.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.) podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

Stosownie do zapisu art. 1 ust. 4 ww. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi temu podlegają czynności cywilnoprawne, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

Z uwagi na powyższe, należy stwierdzić, że umowa sprzedaży podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli w chwili zawarcia umowy jej przedmiot, np. prawo majątkowe podlega wykonywaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa zostaje zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy.

Umowa sprzedaży podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeśli prawo majątkowe będące przedmiotem sprzedaży w chwili jej zawarcia podlega wykonywaniu za granicą oraz nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest spółką z siedzibą w Australii, jest rezydentem podatkowym w Australii, spółką w ramach grupy kapitałowej R. Obecnie przeprowadzana jest restrukturyzacja mająca na celu uporządkowanie wewnątrzgrupowych wierzytelności i należności pomiędzy spółkami z grupy R.. W ramach tego procesu Spółka nabyła od R. (Polska) Holdings Sp. z o.o. (dalej: R.PL) wierzytelność jaką ta spółka posiadała do R. UK Holdings Limited (dalej: R.UK). R.PL ma siedzibę w Polsce i jest polskim rezydentem podatkowym. Natomiast R.UK jest spółką z siedzibą z Wielkiej Brytanii i rezydentem podatkowym w Wielkiej Brytanii. Powyższa wierzytelność wynika z dłużnych instrumentów finansowych tzw. L., wystawionych początkowo przez R.UK na rzecz R. UK(dalej:R.), spółki z siedzibą w Wielkiej Brytanii, będącej rezydentem podatkowym w Wielkiej Brytanii.R. przekazała je następnie na rzecz R.PL. L. są instrumentami finansowymi o cechach zbliżonych do obligacji/weksla, podlegającymi prawu angielskiemu (prawo angielskie jest prawem właściwym dla tych instrumentów). R.UK jest dłużnikiem z tytułu tych instrumentów, zobowiązanym do zapłaty na rzecz wierzyciela wartości nominalnej instrumentów oraz należnych odsetek (ww. instrumenty finansowe są oprocentowane). R.UK prowadzi w swojej siedzibie w Wielkiej Brytanii rejestr posiadaczy instrumentów L., do którego należy wpisywać wszelkie zamiany właścicieli tego instrumentu. Ponadto każda umowa przenosząca własność instrumentów L. musi być zarejestrowana w siedzibie R.UK (znajdującej się w Wielkiej Brytanii) poprzez ostemplowanie umowy pieczęciami R.UK umowa nabycia instrumentów finansowych L. została zawarta w dniu 13 lutego 2014 r. Nabycie instrumentów finansowych L. nastąpiło na podstawie umowy zatytułowanej ?Agreement on Sale of L.?, zawartej pod prawem angielskim. W ocenie Spółki, z punktu widzenia polskich regulacji cywilnych i podatkowych powyższa umowa rodzi konsekwencje zbieżne z zawarciem umowy sprzedaży, opisanej w art. 535 i nast. ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny. Wynika to z faktu, iż ww. umowa przenosząca własność instrumentów finansowych L. zawiera przedmiotowo istotne elementy (essentialia negotii) umowy sprzedaży, uregulowanej w kodeksie cywilnym. A zatem w ocenie Spółki, należy przyjąć, iż z punktu widzenia regulacji w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych, nabycie instrumentów finansowych L. nastąpiło na podstawie umowy sprzedaży. W ocenie Spółki, prawa majątkowe wynikające z instrumentów finansowych L. w chwili zawarcia umowy ich nabycia przez Spółkę były wykonywane poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej tj. na terytorium Wielkiej Brytanii. Jak wskazała Spółka we wniosku o wydanie interpretacji podatkowej, ze względu na fakt, iż instrumenty finansowe L. są rządzone przez prawo angielskie, miejsce wykonywania praw z tych instrumentów powinno być oceniane na gruncie regulacji prawa angielskiego. Biorąc zaś pod uwagę, regulacje prawa angielskiego miejsce wykonania praw majątkowych z powyższych instrumentów znajdowało się na moment zawarcia umowy ich nabycia w Wielkiej Brytanii tj. poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Ponadto, w ocenie Spółki, również z perspektywy polskiego prawa cywilnego, miejsce wykonywania praw majątkowych z instrumentów finansowych L. w chwili zawarcia umowy nabycia tych instrumentów znajdowało się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wynika to z faktu, iż zgodnie z przepisami kodeksu cywilnego, miejscem spełnienia świadczenia z instrumentów finansowych L. w chwili ich nabycia była Wielka Brytania (wszelkie płatności związane z instrumentami L. mogą być dokonywane tylko na rachunek bankowy w banku w Wielkiej Brytanii). O tym, iż miejsce wykonania praw majątkowych z instrumentów finansowych L. na moment ich nabycia przez Spółkę znajdowało się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej świadczy również fakt, iż dochodzenie związanych z nimi roszczeń znajdowało się poza Polską (rozstrzyganie wszelkich sporów, jakie mogą pojawić się w związku z wykonaniem zobowiązań z nich wynikających poddano wyłącznej jurysdykcji sądów angielskich orzekających w oparciu o prawo angielskie). Podsumowując, w ocenie Spółki, w chwili zawarcia umowy przenoszącej własność instrumentów finansowych L., miejsce wykonywania praw majątkowych z nich wynikających znajdowało się na terytorium innego państwa - Wielkiej Brytanii, tj. poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, Dodatkowo Spółka zaznacza, iż również przed zawarciem przez Spółkę umowy nabycia instrumentów finansowych L., jak i po zawarciu tej umowy, wynikające z tych instrumentów prawa majątkowe były wykonywane poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tj. na terytorium Wielkiej Brytanii.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, iż przyjmując za Wnioskodawcą, że prawa majątkowe będące przedmiotem umowy sprzedaży były wykonywane poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz umowa została zawarta poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, należy stwierdzić, że transakcja nabycia przez Wnioskodawcę instrumentów finansowych L. nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, zgodnie z art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę orzeczeń oraz interpretacji indywidualnych organów podatkowych należy stwierdzić, że orzeczenia te oraz interpretacje zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistniałego zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52  §  3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54  §  1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.