powstanie opodatkowania odszkodowania otrzymanego za wywłaszczoną przez Skarb Państwa nieruchomość (...)

UZASADNIENIE

W dniu 01.02.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie powstania opodatkowania odszkodowania otrzymanego za wywłaszczoną przez Skarb Państwa nieruchomość oraz powstania obowiązku podatkowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Na mocy art. 1 dekretu z dnia 26 października 1945 roku o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy (Dz. U. z 1945 r. Nr 50, poz. 279) w związku z art. 32 ust. 2 ustawy z dnia 20 marca 1950 roku o terenowych organach jednolitej władzy państwowej (Dz. U. z 1950 r. Nr 14, poz. 130) grunt położony w W przy ul. C stanowiący gospodarstwo rolne, a będący własnością dziadka Wnioskodawcy Kazimierza W stał się własnością Skarbu Państwa. Pozbawienie władania gospodarstwem faktycznie nastąpiło po dacie 5 kwietnia 1958 roku.

Za część gospodarstwa rolnego Kazimierz W decyzjami administracyjnymi otrzymał odszkodowanie. Kazimierz W zmarł 17 września 1968 roku. Postanowieniem Sądu Powiatowego dla m. W z dnia 28 września 1971 roku stwierdzono, iż spadek po zmarłym Kazimierzu W nabyła matka Wnioskodawcy Krystyna R w 3/16 części. Krystyna R, jako następca prawny Kazimierza W starała się uzyskać odszkodowanie za pozostałą część gruntu rolnego, jednakże bezskutecznie. W dniu 24 czerwca 2006 roku Krystyna R zmarła. Postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 16 listopada 2006 roku stwierdzono, iż spadek po zmarłej matce Krystynie R, Wnioskodawca nabył w 1/3 części.

Prezydent Miasta decyzjami z dnia 13 listopada 2009 roku na podstawie art. 4 pkt 9b primo, art. 11 ust. 1, art. 129 ust. 5, art. 132 ust. 1a i 5 i art. 215 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku o gospodarce nieruchomościami (t. j. Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 z późn. zm.) orzekł ustalenie odszkodowania za część nieruchomości rolnej wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego położonego w W przy ul. C i przyznał Wnioskodawcy odszkodowanie w łącznej kwocie 250.343,44 zł, jako następcy prawnemu właściciela wywłaszczonej nieruchomości Kazimierza W. Po uprawomocnieniu się wskazanych decyzji w dacie 14 grudnia 2009 roku wypłacono Wnioskodawcy odszkodowanie przelewem na rachunek bankowy Wnioskodawcy.

Wnioskodawca wskazuje ponadto, że w sprawie przedstawionego powyżej stanu faktycznego nie toczy się postępowanie podatkowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w świetle art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazany przychód jest objęty zwolnieniem od uiszczenia wskazywanego podatku...
2. Czy przedmiotowe przysporzenie jest przedmiotem opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn w rozumieniu art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy regulującej tą kwestię...
3. W przypadku zaistnienia obowiązku podatku od spadków i darowizn, czy stosownie do art. 6 ust. 1 pkt 1 obowiązek podatkowy powstał z chwilą przyjęcia spadku przez Wnioskodawcę po zmarłej Krystynie R, czy w dacie przysporzenia majątkowego...
   
   

Niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy podatku od spadków i darowizn. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych została wydana odrębna interpretacja indywidualna.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 2

W związku z zapytaniem dotyczącym, czy wskazywane odszkodowanie jest przedmiotem opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn określonym w art. 1 ust. 1 pkt 1 Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż przedmiotowe odszkodowanie nie wchodziło w skład masy spadkowej Krystyny R, której Wnioskodawca jest spadkobiercą. W dacie śmierci spadkodawczyni nie było ustalone żadne prawo do uzyskania odszkodowania. Uprawnienie majątkowe powstało dopiero z datą uprawomocnienia się decyzji administracyjno-prawnych przyznających odszkodowanie. Na marginesie wskazać należy, iż gdyby nie fakt wywłaszczenia przedmiotem dziedziczenia byłoby gospodarstwo rolne objęte zwolnieniem przedmiotowym określonym w art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy bazowej.

Ad.3

W przypadku stwierdzenia, iż zaistniał obowiązek w zakresie podatku spadkowego rodzi się pytanie odnośnie daty powstania obowiązku podatkowego. Stosownie do zapisu art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek taki powstaje w dacie przyjęcia spadku, a więc w dacie uprawomocnienia się postanowienia sadowego o stwierdzeniu nabycia spadku. Zdaniem Wnioskodawcy, przepis ten jednakże nie ma zastosowania w tejże sprawie, albowiem w tej dacie w skład masy spadkowej nie wchodziło wypłacone odszkodowanie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2004 r. Nr 142, poz. 1514 ze zm.) podatkowi temu podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem spadku. Art. 3 ust.

1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 222, poz. 1629) stanowi, że do nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych, które nastąpiło przed dniem 1 stycznia 2007 r., stosuje się przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r.

Z uwagi na fakt, że ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera definicji spadku, należy w tej kwestii odnieść się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Stosownie do art. 922 § 1 tej ustawy, prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. Z powyższej normy prawnej wynika, że spadkobiercy w zasadzie wchodzą w sytuację prawną, w jakiej pozostawał spadkodawca. Oznacza to, że w skład spadku wchodzą prawa i obowiązki, ale także uzasadnione prawne nadzieje na nabycie prawa. Prawa majątkowe są składnikiem masy spadkowej dającym nabywcy w drodze dziedziczenia legitymację prawną do występowania z wnioskiem o ich dochodzenie i realizacją m.in. w formie odszkodowania. W myśl § 2 powołanego przepisu nie należą do spadku prawa i obowiązki zmarłego ściśle związane z jego osobą, jak również prawa, które z chwilą jego śmierci przechodzą na oznaczone osoby niezależnie od tego, czy są one spadkobiercami. W obrębie zakresu pojęcia praw ściśle związanych z osobą spadkodawcy, znajdują się prawa mające służyć zaspokojeniu określonych interesów konkretnej osoby ze względu na jej indywidualną sytuację, np. roszczenia alimentacyjne czy uprawnienie do renty. Natomiast w zakresie praw i obowiązków przechodzących na określone osoby niezależnie od tego, czy są one spadkobiercami chodzi o sytuacje, w których istnieje wyraźny przepis przewidujący taki skutek śmierci osoby uprawnionej lub zobowiązanej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, wynika, że Decyzjami Prezydenta Miasta W z dnia 13 listopada 2009 r. przyznano Wnioskodawcy odszkodowanie za nieruchomość położoną w W. Odszkodowanie zostało przyznane Wnioskodawcy na podstawie art. 4 pkt 9b primo, art. 11 ust. 1, art. 129 ust. 5, art. 132 ust. 1a i 5 i art. 215 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami i wypłacone w dniu 14 grudnia 2009 r.

Reasumując, należy stwierdzić, że wypłacone Wnioskodawcy w 2009 r. odszkodowanie nie zostało nabyte w drodze spadku, ponieważ w tej dacie odszkodowanie to nie istniało. Tym samym odszkodowanie przyznane Decyzją Prezydenta Miasta z dnia 18 listopada 2009 r. nie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 powyższej ustawy. Tym samym bezprzedmiotowym jest rozpatrywanie wniosku pod kątem zaistnienia obowiązku w podatku od spadków i darowizn zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy z tytułu otrzymanego przez Wnioskodawcę odszkodowania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistniałego zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.