Czy wydatki poniesione na zakup ww. upominków oraz na organizację spotkania promocyjnego wraz z organizacją (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 04.12.2009 r. (data wpływu 10.12.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków:

• ponoszonych w związku z organizacją spotkania promocyjnego (w tym wydatki na upominki oraz organizację poczęstunku) - jest prawidłowe,
• ponoszonych w związku z prowadzeniem rozmów biznesowych z kontrahentem w restauracji - jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 10.12.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jest producentem oraz dystrybutorem środków farmaceutycznych. Spółka w ramach działalności promocyjnej, przekazuje różnego rodzaju upominki, głównie personelowi podmiotów prowadzących działalność w zakresie obrotu produktami leczniczymi (hurtownie farmaceutyczne, apteki) oraz lekarzom. Upominki te są rozdawane podczas spotkań promocyjnych mających na celu informowanie lub zachęcanie do stosowania preparatów leczniczych. Celem spotkań promocyjnych jest zwiększenie liczby przepisywanych recept oraz sprzedaży produktów Spółki. Spotkania organizowane przez Spółkę, stanowią element reklamy w rozumieniu art. 52 ust.1 Ustawy z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne (tj. Dz. U. z 2004 r. Nr 53, poz.553 ze zm.) (?Prawo farmaceutyczne?). Upominki stanowią sprzęt i wyposażenie medyczne, jak: książki, pisma i słowniki medyczne, prenumerata prasy medycznej, fartuchy, wieszaki na ubrania i fartuchy, parawany lekarskie, Iatarki lekarskie, chusteczki, drobne urządzenia służące do badania pacjenta, ochraniacze na buty, jednorazowe podkłady na kozetkę, materiały opatrunkowe i pojemniki na zużyte materiały opatrunkowe, ręczniki do rąk i pojemniki do ich wydawania, opaski uciskowe, strzykawki i igły obuwie lekarskie, szczotki do paznokci, dozowniki mydła i środki dezynfekcyjne oraz zawartość do nich, rękawiczki diagnostyczne, mydło antybakteryjne, ciśnieniomierze, stetoskopy, aflamoskopy, paski do pomiaru cholesterolu i glukozy, kamizelki odblaskowe ?Lekarz nagłe wezwanie?, szpatułki, gleukometry, urządzenia pomiarowe (wzrost i waga), kalkulatory medyczne, płyty CD z prezentacjami oraz artykułami dotyczącymi leków, miarki do pomiaru wzrostu, krem do rąk, talk kosmetyczny, wazelina, termometry lekarskie, wagi aptekarskie, higrometry młotki neurologiczne, osłonki na stetoskop, otoskopy, pętle laryngologiczne, szczoteczki cytologiczne, wzierniki ginekologiczne, zawieszki na stetoskop, miksery do mieszania mikstur aptecznych, torby lekarskie, medyczne programy komputerowe, pieczątki lekarskie, żel do USG, druki ?historia choroby?, papier światłoczuły USG, EKG, szkiełka cytologiczne oraz pozostały sprzęt i wyposażenie medyczne.

Poza sprzętem i wyposażeniem medycznym jako upominki wręczane są także inne przedmioty oznaczone logo firmy o niewielkiej wartości jednostkowej, których obecność w rzeczywistości gospodarczej jest powszechna, jak kalendarze, notesy, breloczki, pendrives, kalkulatory, długopisy, pióra, markery, karteczki samoprzylepne, koszulki na dokumenty, smycze, kubki, podkładki na biurko, koszulki na dokumenty, przekładki, etykiety, dziurkacze, zszywacze, myszki i klawiatury do komputerów, podkładki pod mysz do komputera, torby reklamowe, wizytowniki itp. Wartość każdego z wręczanych upominków nie przekracza kwoty 100 PLN brutto. Każdy z upominków oznaczony jest logo firmy lub też logo produktu.

Dodatkowo podczas spotkań promocyjnych lub po spotkaniach organizowany jest skromny poczęstunek. Poczęstunkiem tym jest zakup usługi gastronomicznej lub cateringowej albo zakup artykułów spożywczych (żywność, słodycze, napoje) w celu przygotowania poczęstunku. Spotkania promocyjne odbywają się m.in. w NZOZ-ach, w hotelach, restauracjach, obiektach kulturalnych i rekreacyjnych. W spotkaniu bierze udział pracownik (lub grupa pracowników) Spółki i przedstawiciel (lub grupa przedstawicieli) podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie obrotu środkami leczniczymi bądź lekarz (lub grupa lekarzy).

Wydatki poniesione na organizację spotkania jak: usługi gastronomiczne, art. spożywcze, upominki, wynajem sali, wynajem sprzętu audiowizualnego itp. udokumentowane są fakturami VAT, na których Spółka zamieszcza dokładny opis, a w szczególności rodzaj wydatku, miejsce spotkania, nazwę promowanego leku, dane dotyczące pracownika, akceptację przełożonych. Ponadto do faktury dołączony jest konspekt prezentacji medycznej oraz krótki opis spotkania promocyjnego (data i miejsce spotkania, ilość osób w nim uczestniczących, nazwa leku, imię i nazwisko osoby prowadzącej prezentację).

Spółka ponosi także wydatki na usługi gastronomiczne w restauracjach związane z poczęstunkami podczas spotkań biznesowych z kontrahentami.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatki poniesione na zakup ww. upominków oraz na organizację spotkania promocyjnego wraz z organizacją poczęstunku, które zgodnie z przepisami prawa farmaceutycznego stanowią reklamę, jak również w świetle Ustawy NFZ nie stanowią nieuzasadnionej korzyści majątkowej a także wydatki poniesione na usługi gastronomiczne w restauracjach związane z prowadzeniem rozmów biznesowych mogą zostać zaliczone przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów na gruncie Ustawy CIT...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wydatki Spółki poniesione na organizację spotkań promocyjnych, w tym wartość przedmiotowych upominków, stanowią dla Spółki koszt uzyskania przychodów, gdyż organizacja spotkań promocyjnych oraz wręczanie upominków opatrzonych logo firmy lub logo produktu stanowi, zgodnie z orzecznictwem organów podatkowych oraz regulacjami Prawa farmaceutycznego reklamę środków leczniczych oraz nie stanowią nieuzasadnionej korzyści w rozumieniu przepisu, art. 63a ustawy NFZ.

Wydatki ponoszone na usługi gastronomiczne w restauracjach związane z poczęstunkiem podczas spotkania biznesowego również stanowią koszt uzyskania przychodu, gdyż nie mają charakteru reprezentacyjnego.

Spółka, jako producent oraz dystrybutor środków farmaceutycznych, podlega reżimowi Prawa farmaceutycznego oraz Ustawy o NFZ.

Należy zaznaczyć na wstępie, iż ograniczenia wynikające z prawa farmaceutycznego dotyczą reklamy wszystkich środków farmaceutycznych. Z kolei restrykcje wynikające z Ustawy o NFZ dotyczą wyłącznie leków refundowanych.

Zgodnie z przepisami Prawa farmaceutycznego za reklamę produktów leczniczych uznaje się działalność polegającą na informowaniu lub zachęcaniu do stosowania produktu leczniczego, mającą na celu zwiększenie: liczby przepisywanych recept, dostarczania, sprzedaży lub konsumpcji produktów leczniczych (art. 52 ust. 1 Prawa farmaceutycznego). W szczególności reklama produktów leczniczych obejmuje sponsorowanie spotkań promocyjnych dla osób upoważnionych do wystawiania recept lub osób prowadzących obrót produktami leczniczymi (art. 52 ust. 2 pkt 5 Prawa farmaceutycznego). Wątpliwości, co do możliwości wręczania upominków wyjaśnia norma art. 58 ust. 3 Prawa Farmaceutycznego przyznająca prawo do dawania lub przyjmowania przedmiotów o wartości materialnej nieprzekraczającej 100 złotych, związanych z praktyką medyczną lub farmaceutyczną, opatrzone znakiem reklamującym daną firmę lub produkt leczniczy.

Oznacza to, iż Spółka, na podstawie wyżej powołanego przepisu, może wręczać przedstawicielom podmiotów prowadzących działalność gospodarczą w zakresie obrotu środkami leczniczymi oraz lekarzom upominki na spotkaniach promocyjnych dotyczących środków leczniczych, o ile upominek spełnia następujące przesłanki:

1. jest przedmiotem,
2. jego wartość materialna nie przekracza 100 PLN,
3. jest on związany z praktyką medyczną lub farmaceutyczną,
4. jest opatrzony znakiem reklamowym firmy lub produktu leczniczego.
   
   

Zgodnie ze znowelizowanym art. 58 ust. 3 Prawa farmaceutycznego dozwolone jest wręczenie upominku o wartości nieprzekraczającej 100 zł, a także musi być spełniona dodatkowa przesłanka ?związania z praktyką medyczną lub farmaceutyczną?.

W naszej ocenie wymieniony powyżej sprzęt i wyposażenie medyczne wiążą się z praktyką medyczną lub farmaceutyczną.

Inne przedmioty wymienione powyżej wręczane jako upominki oznaczone logo firmy lub produktu o niewielkiej wartości jednostkowej, których obecność w rzeczywistości gospodarczej jest tak powszechna, że nie przyczynia się w znacznym stopniu do budowy wizerunku, a logo jako znak graficzny firmy czy produktu stanowi jedynie swego rodzaju informację handlową (przykładowo oznaczone logo: kalendarze, notesy, breloczki, pendrives, kalkulatory, długopisy, pióra, markery, karteczki samoprzylepne, koszulki na dokumenty, smycze, kubki, podkładki na biurko, przekładki, etykiety, dziurkacze, zszywacze, myszki i klawiatury do komputerów, podkładki pod mysz do komputera, torby reklamowe, wizytowniki itp.) w naszej ocenie mogą być uznane za koszty podatkowe na podst. art. 15 ust. 1 Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na regulacje zawarte w Ustawie o NFZ z dniem 29 września 2007 r. weszły w życie nowe przepisy penalizujące niektóre działania mogące mięć wpływ na obrót lekami refundowanymi. Normy te zostały zawarte w przepisach od art. 63a do art. 63c Ustawy o NFZ.

Na podstawie art. 63a ust. 1 Ustawy o NFZ osoby prowadzące obrót lekami (lub wyrobami medycznymi) oraz osoby świadczące usługi farmaceutyczne, nie mogą żądać lub przyjmować nieuzasadnionej korzyści majątkowej dla siebie lub osoby trzeciej w zamian za wykonanie lub powstrzymanie się od wykonania obowiązku służbowego jeżeli jej uzyskanie jest uzależnione bezpośrednio lub pośrednio:

1. od poziomu obrotu lekami lub wyrobami medycznymi podlegającymi refundacji ze środków publicznych,
2. od takich działań tych osób które prowadzą do zwiększenia poziomu sprzedaży leków lub wyrobów medycznych podlegających refundacji ze środków publicznych.
   
   

W ocenie podatnika upominek otrzymany przez aptekarza nie może zostać uznany za nieuzasadnioną korzyść skoro stanowi dozwoloną Prawem farmaceutycznym reklamę. Z tego powodu nie może być uznane za nieuzasadnioną korzyść przekazywaną przedstawicielom podmiotów prowadzących działalność gospodarczą w zakresie obrotu lekami refundowanymi.

Zgodnie z brzmieniem art. 63a ust. 2 Ustawy o NFZ w przypadku gdy lekarz ubezpieczenia zdrowotnego, felczer ubezpieczenia zdrowotnego oraz lekarz lub felczer niebędący lekarzem albo felczerem ubezpieczenia zdrowotnego posiadający uprawnienia do wykonywania zawodu, zawarli z oddziałem NFZ umowę upoważniającą do wystawiania recept na leki podlegające refundacji ze środków publicznych, nie mogą oni żądać lub przyjmować nieuzasadnionej korzyści majątkowej dla siebie lub osoby trzeciej, w zamian za wykonanie lub powstrzymanie się od wykonania obowiązku służbowego, które prowadzą do zwiększenia poziomu sprzedaży leków lub wyrobów medycznych podlegających refundacji ze środków publicznych.

Według naszego stanowiska stosowanie tej metody reklamy w stosunku do promocji leków refundowanych jest dozwolone. Zatem nie ma ryzyka, iż czynności reklamowe wykonywane na podstawie ustawy Prawo farmaceutyczne w zakresie opisanym w stanie faktycznym mogą stanowić nieuzasadnione korzyści majątkowe wynikające z Ustawy o NFZ. W ocenie podatnika nie ma to, więc wpływu na fakt uznania bądź nie uznania za koszt uzyskania przychodów wydatków na zakup towarów służących do reklamy produktów farmaceutycznych jako działania niezgodnego z prawem.

Ponadto zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 Ustawy CIT. Zamknięty katalog wydatków wyłączonych przez ustawodawcę z kosztów uzyskania przychodów zawiera art. 16 ust.

1 Ustawy CIT. Analiza przywołanego przepisu wskazuje, że jeśli dany wydatek nie został ustawowo wyłączony z kosztów ? poprzez wymienienie go w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów ? a podatnik udokumentuje, że jego poniesienie miało na celu osiągnięcie lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, to stanowi on koszt, któremu można przypisać miano kosztu uzyskania przychodów.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 28 Ustawy CIT za koszty uzyskania przychodów nie uważa się kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Natomiast koszty poniesione na reklamę stanowią koszt uzyskania przychodu.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje pojęć reprezentacja i reklama, dlatego też należy przywołać definicję ze Słownika Języka Polskiego (PWN, Warszawa 2003), zgodnie z którą reprezentacja to okazałość lub wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem lub pozycją społeczną. W praktyce podatkowej utrwalił się pogląd, zgodnie z którym reprezentacja to działania, które polegają na kontaktach oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami gospodarczymi skierowane na zewnątrz firmy. Reklama zaś to ?rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwości nabycia, chwalenie kogoś, zalecanie czegoś?.

I tak, zgodnie z postanowieniem Naczelnika Podlaskiego Urzędu Skarbowego z dnia 21 maja 2007 r. (sygn. PO-II/423/1 5/AN/07) reklama może dotyczyć nie tylko oferowanych towarów, ale również samej firmy i jej znaku. Reklama to działania podmiotu gospodarczego mające na celu kształtowanie popytu na dane towary, usługi lub markę, poprzez zachęcanie jak największej liczby potencjalnych klientów do nabywania towarów i usług tego podmiotu gospodarczego. Jak wynika z postanowienia Naczelnika Lubelskiego Urzędu Skarbowego z dnia 13 września 2007 r. (sygn. PD.423-49/07) ?oznakowanie prezentu logo firmy przesądza o tym, że prezent ma charakter reklamowy i wydatek na jego zakup może być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów?. Zakupione zatem przez Spółkę upominki oznakowane logo firmy lub logo produktu stanowią ?nośnik? treści o charakterze informacyjno-reklamowym, który spełnia funkcję reklamową. Organizacja spotkań promocyjnych skierowanych do osób upoważnionych do wystawiania recept lub osób prowadzących obrót produktami leczniczymi jest, w rozumieniu Prawa farmaceutycznego, reklamą środków farmaceutycznych. Z tego względu wydatki w zakresie organizacji spotkań promocyjnych jak: usługi gastronomiczne lub cateringowe, zakupione art. spożywcze w celu przygotowania poczęstunku, drobne upominki wręczane podczas spotkań, wynajem sali i sprzętu audiowizualnego, mających na celu zwiększenie sprzedaży środków farmaceutycznych, jako wydatki poniesione na reklamę, a w konsekwencji na potencjalne zwiększenie sprzedaży (czyli przychodu) mają niewątpliwie związek z osiąganymi przychodami.

Wydatki na zakup przedmiotowych upominków oraz organizację spotkań promocyjnych przekładają się zatem w sposób pośredni na uzyskanie przez Spółkę przychodów, zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów i dlatego też należy uznać, że stanowią one wydatek podlegający uwzględnieniu w kosztach uzyskania przychodów. Należy w tym miejscu podkreślić, że zgodnie z utrwalona linią orzeczniczą, która od 1 stycznia 2007 r. znalazła swoje odzwierciedlenie również w brzmieniu art. 15 ust. 1 Ustawy CIT, kosztem uzyskania przychodów są nie tylko wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów ale również i takie, których co prawda nie można przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione i związane z prowadzoną działalnością służąc zachowaniu albo zabezpieczeniu źródła przychodów jako takiego.

W ocenie podatnika, wydatki poniesione na organizację poczęstunku dla osób uczestniczących w spotkaniu promocyjnym również stanowią koszt uzyskania przychodu, gdyż są bezpośrednio związane z samym spotkaniem promocyjnym.

Zgodnie z interpretacją Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. (IPPB5/4240-24/09-2/AM) osoba zapraszająca kontrahenta do restauracji w celu omówienia transakcji może związane z tym wydatki zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Organ podatkowy podkreślił, iż poniesione wydatki nie są kosztami uzyskania przychodów jedynie wtedy, gdy mają charakter reprezentacyjny. Decydujące znaczenie ma charakter spotkania. Jeśli spotkanie ma na celu przeprowadzenie rozmów biznesowych a nie okazywanie ?przepychu? czy ?wystawności?, zaproszenie kontrahenta na kawę czy obiad w restauracji nie jest działaniem o charakterze nadzwyczajnym, ale powszechnie przyjętą praktyką. W związku z powyższym, w ocenie Izby Skarbowej w Warszawie nie ma podstaw do kwalifikowania tych wydatków do kosztów o charakterze reprezentacyjnym, zatem spółka może zaliczyć je do kosztów podatkowych.

W ocenie podatnika wydatki ponoszone na usługi gastronomiczne w restauracjach związane z poczęstunkami podczas spotkań biznesowych z kontrahentami również stanowią koszt uzyskania przychodu, gdyż nie mają charakteru reprezentacyjnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się:

• w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych w związku z organizacją spotkania promocyjnego (w tym wydatki na upominki oraz organizację poczęstunku) - za prawidłowe,
• w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych w związku z prowadzeniem rozmów biznesowych z kontrahentem w restauracji - za nieprawidłowe.
  
  

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. nr 54, poz. 654 ze zm.).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do kosztów uzyskania przychodów zalicza się wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Na podstawie powyższego przepisu możliwe jest zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wydatku, który - racjonalnie oceniając - mógłby przyczynić się do powstania przychodu czy jego zwiększenia, nawet jeżeli przychód faktycznie nie wystąpi.

Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest zatem poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu, bądź zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, przy czym każdy wydatek, poza wyraźnie wskazanym w ustawie - wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania podmiotu.

Nie każdy koszt poniesiony w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów. Takimi kosztami bowiem nie mogą być wydatki enumeratywnie wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

• został właściwie udokumentowany,

• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Powyższe oznacza, iż wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. W szczególności zaś wydatki poniesione w celu uzyskania przychodu (zachowania, zabezpieczenia źródła przychodu), względnie w celu uniknięcia ryzyka wystąpienia strat, bądź znacznego zmniejszenia uzyskiwanych dotąd dochodów.

Należy jednocześnie zaznaczyć, iż prawidłowe zaliczenie wydatku do kosztów uzyskania przychodów uwarunkowane jest wykazaniem jego celowości i związku z przychodem, jak i prawidłowym udokumentowaniem. Należy zwrócić przy tym uwagę, że to na podatniku ciąży obowiązek wykazania związku poniesionych wydatków z przychodami, bo to on wywodzi skutki prawne w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego.

Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje terminu ?reprezentacja?, dlatego też należy posłużyć się wykładnią językową.

Przez reprezentację rozumie się ?okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną? - Uniwersalny Słownik Języka Polskiego pod redakcją prof. S.D (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007).

Przenosząc tę definicję na grunt ustawy podatkowej, należy uznać, że reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika w celu ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. Wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenia swojej zasobności, profesjonalizmu. Wydatki te jednocześnie w sposób pośredni promują firmę. Pojęcie reprezentacji dotyczy kontaktów podatnika w stosunkach z innymi podmiotami i pozostaje w związku z zakresem prowadzonej przez podatnika działalności.

W przedstawionym wniosku Wnioskodawca będący spółką z ograniczoną odpowiedzialnością jest producentem oraz dystrybutorem środków farmaceutycznych. Spółka w ramach działalności promocyjnej, przekazuje różnego rodzaju upominki, głównie personelowi podmiotów prowadzących działalność w zakresie obrotu produktami leczniczymi (hurtownie farmaceutyczne, apteki) oraz lekarzom. Upominki te są rozdawane podczas spotkań promocyjnych mających na celu informowanie lub zachęcanie do stosowania preparatów leczniczych. Celem spotkań promocyjnych jest zwiększenie liczby przepisywanych recept oraz sprzedaży produktów Spółki. Spotkania organizowane przez Spółkę, stanowią element reklamy w rozumieniu art. 52 ust. 1 Ustawy z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne. Upominki stanowią sprzęt i wyposażenie medyczne.

Poza sprzętem i wyposażeniem medycznym jako upominki wręczane są także inne przedmioty oznaczone logo firmy o niewielkiej wartości jednostkowej.

Dodatkowo podczas spotkań promocyjnych lub po spotkaniach organizowany jest skromny poczęstunek. Poczęstunkiem tym jest zakup usługi gastronomicznej lub cateringowej albo zakup artykułów spożywczych (żywność, słodycze, napoje) w celu przygotowania poczęstunku.

W ocenie Spółki opisane koszty pozostają w bezpośrednim związku przyczynowo ? skutkowym z przychodami generowanymi przez Spółkę ze sprzedaży leków, bowiem wydatki opisane w niniejszym wniosku zostały przez Spółkę poniesione w związku z działalnością stanowiącą reklamę produktów leczniczych w rozumieniu art. 52 ust. 1 Prawa farmaceutycznego.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera legalnej definicji reklamy, wobec czego należy odwołać się do innych dziedzin, w których to pojęcie występuje.

W ujęciu słownikowym, za reklamę należy uznać działanie mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu konkretnych towarów lub do skorzystania z określonych usług.

Celem reklamy jest przekazywanie informacji o towarach bądź usługach i nakłanianie potencjalnych klientów do ich nabycia, polega ona głównie na prezentowaniu danego towaru, danej usługi, ewentualnie marki (oznakowania produktu lub producenta), cech jakościowych, użytkowych lub konsumpcyjnych, zalet technicznych, estetycznych i zdrowotnych, rozwiązań nowoczesnych, modnych czy nawet prowokujących, aby skłonić jak największą liczbę potencjalnych nabywców do zakupu lub do korzystania z usługi.

Reklama może być realizowana za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu. Pojęcie reklamy, w tym reklamy produktu leczniczego, zawarte zostało także w przepisach szczególnych, którymi w przedmiotowej sprawie są przepisy ustawy z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne (t. j. Dz. U. z 2008 r. Nr 45, poz. 271).

Zgodnie z art. 52 ust. 1 i 2 Prawa farmaceutycznego reklamą produktu leczniczego jest działalność polegająca na informowaniu lub zachęcaniu do stosowania produktu leczniczego, mająca na celu zwiększenie: liczby przepisywanych recept, dostarczania, sprzedaży lub konsumpcji produktów leczniczych.

Obejmuje ona w szczególności:

• reklamę produktu leczniczego kierowaną do publicznej wiadomości,
• reklamę produktu leczniczego kierowaną do osób uprawnionych do wystawiania recept lub osób prowadzących obrót produktami leczniczymi,
• odwiedzanie osób uprawnionych do wystawiania recept lub osób prowadzących obrót produktami leczniczymi przez przedstawicieli handlowych lub medycznych,
• dostarczanie próbek produktów leczniczych,
• sponsorowanie spotkań promocyjnych dla osób upoważnionych do wystawiania recept lub osób prowadzących obrót produktami leczniczymi,
• sponsorowanie konferencji, zjazdów i kongresów naukowych dla osób upoważnionych do wystawiania recept lub osób prowadzących obrót produktami leczniczymi.
  
  

Jednocześnie należy zauważyć, że w art. 53-64 Prawa farmaceutycznego zawarto szereg ograniczeń odnośnie reklamy produktu leczniczego.

W myśl art. 58 ustawy Prawo farmaceutyczne zabrania się kierowania do osób uprawnionych do wystawiania recept oraz osób prowadzących obrót produktami leczniczymi reklamy produktu leczniczego polegającej na wręczaniu, oferowaniu i obiecywaniu korzyści materialnych, prezentów i różnych ułatwień, nagród, wycieczek oraz organizowaniu i finansowaniu spotkań promocyjnych produktów leczniczych, podczas których przejawy gościnności wykraczają poza główny cel tego spotkania. Przepisy te nie dotyczą dawania lub przyjmowania przedmiotów o wartości materialnej nieprzekraczającej kwoty 100 złotych, związanych z praktyką medyczną lub farmaceutyczną, opatrzonych znakiem reklamującym daną firmę lub produkt leczniczy.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego należy uznać, że organizacja spotkań promocyjnych (w tym: przekazywanie różnego rodzaju upominków tj. sprzętu i wyposażenia medycznego, upominki z logo firmy lub też z logo produktu o niewielkiej wartości jednostkowej, organizacja skromnego poczęstunku) o ile wypełniają definicję reklamy produktu leczniczego i nie naruszają przepisów ustawy Prawo farmaceutyczne oraz ustawy o NFZ, w tym jeżeli działania te nie noszą znamion reprezentacji i nie wykraczają poza główny cel tego spotkania, mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Spółka ponosi także wydatki na usługi gastronomiczne w restauracjach związane z poczęstunkami podczas spotkań biznesowych z kontrahentami.

W kontekście zdefiniowanego powyżej pojęcia ?reprezentacja? oraz analizy przytoczonego art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jednoznacznie wynika, że ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki w trakcie spotkań z kontrahentami poza biurem Spółki w restauracjach wiążą się z kreowaniem i utrwalaniem pozytywnego wizerunku firmy, a zatem nie mogą być uznane za koszt uzyskania przychodów.

Ponadto należy zauważyć, iż poniesione przez Spółkę wydatki są wydatkami na reprezentację, gdyż odpowiadają reprezentacji mającej na celu przede wszystkim stworzenie oczekiwanego wizerunku firmy i ułatwienie zawarcia umowy, bądź kontraktu.

Za ?reprezentację? bowiem, w potocznym rozumieniu, należy uznać działania zmierzające do stworzenia jak najkorzystniejszego wizerunku firmy.

Jak wskazał sam Wnioskodawca spotkania z kontrahentem poza siedzibą firmy są powszechnie stosowaną praktyką handlową.

Powoływanie się w tym kontekście przez Spółkę na okoliczność, że tego typu działania czy wydatki nie mają charakteru nadzwyczajnego, a jest to praktyka powszechnie spotykana nie odbiera wyżej wymienionym czynnościom cech reprezentacji, bowiem działania reprezentacyjne obejmują nie tylko imprezy czy spotkania organizowane z wielkim rozmachem lub wystawne bankiety z ekskluzywnym menu.

Fakt prowadzenia rozmów biznesowych na ?neutralnym gruncie?, w miłym otoczeniu i sprzyjającej atmosferze sprzyjać ma pozytywnym relacjom handlowym. Wybór miejsca poza siedzibą Spółki jest zatem autonomicznym wyborem i wiąże się ze stosowaną taktyką sprzedaży. Spotkania tego typu - czy to przy kawie, drobnym poczęstunku, obiedzie lub kolacji są ?usługami gastronomicznymi?, które odbywają się dla ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia w restauracjach, a zatem noszą znamiona reprezentacji, ponieważ wpływają na stworzenie dobrego wizerunku firmy, wykazaniu zasobności i profesjonalizmu.

Zapraszając klienta lub potencjalnego kontrahenta do restauracji pracownik Spółki poświęca im swoją uwagę, traktuje w sposób wyjątkowy ?goszcząc? w imieniu Spółki.

Niemniej nie ulega wątpliwości, że pojęcie ?reprezentacji? pozostaje w związku z zakresem prowadzonej przez podatnika działalności i działania tego typu podejmowane są w celu ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia.

W oparciu o przywołane przepisy prawa należy stwierdzić, iż wydatki poniesione w związku z organizacją spotkań biznesowych z kontrahentami w restauracji (w tym wydatki na zakup posiłków) nie mogą być uznane za koszty podatkowe, pomimo ich związku z przychodem, gdyż jako wydatki o charakterze reprezentacyjnym zawierają się w katalogu wyłączeń z art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Należy podkreślić, iż przywołana przez Wnioskodawcę interpretacja Nr IPPB5/4240-24/09-2/AM wydana została w indywidualnej sprawie i nie może być źródłem praw i obowiązków w innych sprawach. Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 roku - Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm.) źródłami powszechnie obowiązującego prawa w Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia.

Z uwagi na powyższe przywołane interpretacja nie są wiążące dla tut. organu podatkowego.

Reasumując, wydatki Spółki poniesione w ramach działalności promocyjnej, w tym:

• upominki stanowiące sprzęt i wyposażenie medyczne,
• upominki z logo firmy lub logo leku o niewielkiej wartości jednostkowej,
• organizacja spotkania promocyjnego,
• organizacją skromnego poczęstunku w czasie trwania spotkania promocyjnego

• jeśli wydatki te zgodnie z przepisami prawa farmaceutycznego stanowią reklamę, jak również w świetle Ustawy NFZ nie stanowią nieuzasadnionej korzyści majątkowej, oraz jeśli wydatki te nie noszą znamion reprezentacji i nie wykraczają poza główny cel tego spotkania, mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
  
  

Natomiast wydatki Spółki poniesione w związku z organizacją spotkań biznesowych z kontrahentami w restauracji nie mogą być uznane za koszty podatkowe, pomimo ich związku z przychodem, gdyż jako wydatki o charakterze reprezentacyjnym zawierają się w katalogu wyłączeń z art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Referencje

IPPB5/4240-24/09-2/AM, interpretacja indywidualna